Thursday 10 February 2011

Στο ύψος των περιστάσεων



Οδηγώ σε περιφερειακό δρόμο γεμάτο στροφές, έχοντας τις κόρες στο πίσω κάθισμα και τραγουδώντας το Χιονάνθρωπο. Ο χιονάνθρωπος που έφτιαξα εχθές, μπήκε σπίτι για να κάμει τις δουλειές. Ωραία θα ήταν να υπήρχαν τέτοιοι δουλευταράδες χιονάνθρωποι.

Ο δρόμος όπως έχω πει γεμάτος στροφές, η γραμμή που χωρίζει τις δύο λωρίδες συνεχόμενη. Συχνά χρησιμοποιείται από φορτηγά που θέλουν να φτάσουν στον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας Λεμεσού. Μόνο μια ευθεία υπάρχει που μπορείς να προσπεράσεις με ασφάλεια. Στην υπόλοιπη διαδρομή το παίζεις κορώνα γράμματα.

Σε μια από τις στροφές εμφανίστηκε ένα μεγάλο φορτηγό μπροστά μου. Ο οδηγός του έπιανε τα 60 χιλιόμετρα. Ταχύτητα χελώνας μεν, αλλά τουλάχιστον προχωρούσαμε. Προσπάθησε να πάρει στην άκρη για να με αφήσει να τον περάσω. Ήταν όμως μεγάλο το φορτηγό, πράγμα που σήμαινε ότι θα έπρεπε να μπω και στην αντίθετη λωρίδα. Και με τόσες στροφές που είχε ο δρόμος ήταν αδύνατο να ξέρω αν ερχόταν από απέναντι αυτοκίνητο.

Φυσικά δεν το διακινδύνευσα. Η εποχή που ήμουν κολλητή με τον Μίκαελ Σούμαχερ, πέρασε ανεπιστρεπτί. Έτσι πίσω μου σχηματίστηκε ουρά. Δεν ξέρω πόσο βρισίδι έφαγα, υποθέτω αρκετό. Ο οδηγός δε που ήταν πίσω μου, φαινόταν πολύ βιαστικός. Χειρονομούσε έδειχνε να βιαζόταν και μου έκανε συνεχώς νόημα να προσπεράσω. Τον αγνόησα. Ώσπου φτάσαμε και στη μοναδική ευθεία που λέγαμε, αλλά δυστυχώς τα αυτοκίνητα από απέναντι δεν επέτρεψαν το προσπέρασμα.

Ο πίσω τα πήρε άγρια στην κράνα και σκέφτηκα ότι ήταν καιρός να τον αντιμετωπίσω. Άνοιξα το παράθυρό μου, έβαλα το πιο γλυκό χαμόγελό μου, έβγαλα έξω το χέρι μου και ύψωσα το μεσαίο δάκτυλο… Νομίζω ήταν η πιο πολιτισμένη αντίδραση που μπορούσα να σκεφτώ. Δεν θα μπορούσα να τον πλακώσω στο ξύλο, ούτε να τον βρίσω, ούτε να παρεκτραπώ. Όχι, στάθηκα στο ύψος των περιστάσεων, κυρία.

22 comments:

  1. ate kori?? kai den sou ipe tipote? sinithos etsi malakes zitoun kai ta resta apo pano...

    ReplyDelete
  2. Μα αφού του χαμογέλασα κόρη, τι θα μπορούσε να μου πει; σοβαρά όμως, λόγω στροφών και να ήθελε δεν θα μπορούσε να με βρει να ζητήσει ρέστα.

    ReplyDelete
  3. Μπράβο Μάνα, κι εσύ και το δάχτυλό σου σταθήκατε στο ύψος σας!!!

    ReplyDelete
  4. Έχω δει κυρία,εξοπλησμένη με ένα σημαιάκι που είχε τυπωμένη μια αντίστοιχη χειρονομία, να το σηκώνει κάθε φορά που ήθελε να αντιδράσει στα κορναρίσματα!

    Όσο για την συνέντευξη σου στην Χριστιάνα.. Εκτός ότι μου άρεσαν τα όσα είπες,πολύ κούκλος ο λεβέντης ο σκύλος σου!
    Καλημέρα!!

    ReplyDelete
  5. Το δάκτυλο όρθωσε ανάστημα! Εύγε Μάνα. Αν τζαι επήεννεν του τζαι μια ξητιμασιά...

    ReplyDelete
  6. Invictus είχα τα μωρά στο πίσω κάθισμα. δεν μπορούσα να βρίσω.

    Σταχτοπούτα είναι κούκλος ο λεβέντης. και όμως δεν μπορούμε να του βρούμε νύφη... έχουν χαθεί τα θηλυκά μποξέρ από τη Λευκωσία ένα πράμα. την άλλη βδομάδα θα ποστάρω κάτι που έχει σχέση και μαζί σου.

    Χριστιάνα πάντα στο ύψος των περιστάσεων, ούτε ο Χωμενίδης να ήμουν :)))

    ReplyDelete
  7. kala tou ekames... htan tziai llion tou!

    ReplyDelete
  8. Και εγώ μπορεί να εκνευριστώ με μπροστινούς μου άμαν εν ταράσουν αλλά άμαν δώ μωρά στο αυτοκίνητο σκάζω και κάμνω υπομονή. Καλά κάμνεις..με μωρά στο αυτοκίνητο εν κάμνεις τον Σούμαχερ και ας χτυπιούνται οι απο πίσω!

    ReplyDelete
  9. είδαν σε οι κόρες?
    αν το κάμ(ν)ουν τζαι τζείνες άμαν τους νευριάσει κάποιος?

    τζι εγώ ήμουν στο τσακ προχτές να δακτυλονομήσω αλλά εσυγκρατήθηκα, λέω "I have the power", βαστώ τα νεύρα σου μές το σιέριν μου... εν θα βαστάς εσύ τα δικά μου μες την πουρούν σου

    ReplyDelete
  10. Εκατάλαβα σε πιον δρόμον ήσουν, σωστή παγίδα, γεμάτη πελλορέμπελλους που νομίζουν προσπερνούν μες σε πίστα!
    Καλά του έκαμες!

    ReplyDelete
  11. Εύγε μάνα!! Αν εβιάζετουν ας εξυπνούσεν πιο γλήορα. Εν νοείται να βουράς μέστους δρόμους ή να μαλακίζεσαι γενικά.

    ReplyDelete
  12. Μα και εσύ ρε Μάνα, να μεν διακινδυνεύσεις τη ζωή των μωρών σου για να πάει πιο γλήορα στον προορισμό του ο τύπος; Τς, τς, τς, απαράδεχτη.

    ReplyDelete
  13. Itsmylife είναι εκείνος ο δρόμος χμμ κοίτα να δεις που ούτε καν όνομα θα έχει με τους πυλώνες που από τη Λακατάμια σε βγάζει έξω από το Τσέρι. Λοιπόν αν δεν έχει όνομα να κάνουμε αίτηση να ονομαστεί ο δρόμος της Μάνας.

    ReplyDelete
  14. Hmouna sigouri oti eixa katalavei ton dromo :)Kai elpizo na min to eidan oi kores xaxaxaxaxa. Ego mia fora eixa pei gia kapoion p kornare piso m gia na ksekiniso me portokali sta fota "entaksei re gare, perimene to prasino" kai gia tis epomenes meres i thea molis akouge kornarisma sxoliaze apo to kathismataki.."kai allos garos"!

    ReplyDelete
  15. Πάω να γυρέψω τον blogger που σήμερα έγραψε ποστ "γυναίκες οδηγοί 4986509438 λόγοι για να τους στερήσετε την άδεια δια παντώς" :p

    ReplyDelete
  16. Συγγνώμη του εκανες κωλοδάχτυλο επειδή βιαζόταν; Γιατί δεν τον ακουσες να σε βριζει! Απλα καταλαβες πως ηταν βιαστικος!!!!

    Σε εβρισε;

    ReplyDelete
  17. Όχι Coύλα του έδειξα κωλοδάχτυλο επειδή με πίεζε να προσπεράσω σε ένα δρόμο χωρίς καλή ορατότητα γεμάτο στροφές. αν βιάζοταν ας ξεκινούσε δέκα λεπτά πιο νωρίς. δεν τον άκουσα αλλά τον έβλεπα από τον καθρεύτη και μου έκανε νοήματα

    Επίσης ανακάλυψα πως λέγεται ο δρόμος, Λεωφόρος Σπύρου Κυπριανού

    ReplyDelete
  18. χαχαχα χρειάζετε και το μεσαίο δάκτυλο κάποιες φορές..
    ο άλλος αφού εν έτσι λεβέντης έπρεπε να σε προσπεράσει και σένα και το φορτηγό, ΑΝ ίσιεν κότσια.. οι να βρίζει αυτοκίνητο με μωρά μέσα..

    ReplyDelete
  19. και άλλη λεωφόρος Σπύρου Κυπριανού;! τς τς τς

    καλά του έκαμες του τύπου. καμιά φορά το σκέφτομαι αλλά φοβάμαι ότι θα κατεβεί κανένας να με δέρει :/

    ReplyDelete
  20. όπως πάμε δεν θα αφήσουμε δρόμο να ονομαστεί Δημήτρης Χριστόφιας...

    ReplyDelete
  21. Σήμερα που σου επέρασε ο θυμός να σου πω την άποψη μου. Αν εβιάζετουν τόσο πολύ, μπορεί να είχε πραγματικό λόγο και ανάγκη. Λέω, μπορεί... για να κάμω τον συνήγορο του διαβόλου.

    Σε τούτες τες περιπτώσεις , πιστεύω εν καλύτερα να τον αφήσεις να προσπεράσει εσένα τζαι μετά αν του περνά να προσπεράσει εκείνος το φορτηγό.

    Όσο για την ανύψωση του μεσαίου δαχτύλου παραδέχομαι εν πρακτική που δεν αποφεύγω.

    ReplyDelete
  22. Ενώ αν ήσουν με τον Σούμαχερ, δεν θα αναγκαζόσουν να δείξεις το ... νου σου ;-)

    ReplyDelete