Tuesday 8 March 2011

Ημέρα της γυναίκας



Τόση γιορτή δεν έχω τι να την κάνω (χμμ σιγά που δεν θα μου ερχόταν έμπνευση, δύο μέρες αποχή καλή είναι). Σήμερα είναι η μέρα της γυναίκας ιμίς. Τουτέστιν οι υπόλοιπες 364 ή 365 στους δίσεκτους, είναι οι μέρες του άντρα. Τέτοιες αναλογίες, ούτε στο χειρότερο εχθρό μου.

Είμαι σίγουρη πως αλλιώς τα φαντάζονταν τα πράγματα, οι πρώτες φεμινίστριες. Γιατί, αυτό που έχουμε σήμερα μόνο ισότητα δεν λέγεται. Θα το χαρακτήριζα κάτι σαν υπερωρίες, υπερκόπωση και υπερβολικός ζήλος. Να τα προλάβουμε όλα. Και δουλειά και οικογένεια. Και καριέρα και προσωπική ζωή. Και το τέλειο project και το τέλειο παιχνίδι με τα μωρά. Και σωστή οργάνωση και σωστό μανικιούρ. Και να ικανοποιήσουμε τα αιτήματα του διευθυντή στο γραφείο και να ικανοποιηθούμε στο κρεβάτι (με ή χωρίς το διευθυντή ο καθένας ό,τι θέλει παίρνει).

Μην ακούσω μαλακίες ότι τα θέλαμε και τα πάθαμε, ότι ας μην ζητούσαμε ισότητα. Ή άλλη εναλλακτική ποια ήταν δηλαδή; Σπίτι, εργασία και παιδιά; Ευχαριστώ δεν θα πάρω. Αν μη τι άλλο η δουλειά μας έδωσε ανεξαρτησία. Άλλο είναι να εξαρτάσαι οικονομικά από τον άντρα και να μην τολμάς να σηκώνεις κεφάλι και άλλο να είσαι κύριος του εαυτού σου.

Παραπονιόμαστε και με το δίκαιό μας ότι τα έχουμε παίξει. Και είναι φορές που είναι δυσβάστακτο να σηκώσουμε τους ρόλους που είτε μας φόρτωσαν, είτε εμείς επιλέξαμε.

Η συντεχνία της ΣΕΚ γυρίζει και διανέμει βραχιόλια για τη Μέρα της Γυναίκας. Με ένα κομματάκι χαρτί, τύπου ευχή. «Η αρμονική συνύπαρξη εργασίας και οικογένειας μειώνει το εργατικό άγχος». Όσο το διαβάζω περισσότερο με εκνευρίζει αυτή η φράση.

Με τις συντεχνίες γενικά δεν τα πάω καλά και δεν περιμένω ότι θα μου λύσουν τα οποιαδήποτε προβλήματα έχω στη δουλειά. Κάποιοι άλλοι όμως έχουν τέτοιες απαιτήσεις. Φυσικά οι απαιτήσεις μένουν λόγια κενά. Τίποτα δεν γίνεται. Τι έρχεσαι κυρία συντεχνία να μου δίνεις συμβουλές, όταν εσύ δεν κάνεις τίποτα από αυτά που θέλω για να μειωθεί το εργασιακό μου άγχος; Τι μου τσαμπουνάς να μην αγχώνομαι, όταν μέρος του άγχους μου προέρχεται από τις δικές σου μαλακισμένες ενέργειες; (το blog σε μεταγενέστερο στάδιο υπόσχεται να σταματήσει να βρίζει).

Πως το λέει μια παροιμία, είναι σαν να βάζεις αλάτι στις πληγές. Αφού δεν κάνουν αυτά που πρέπει, ας μην πουν τίποτα, είναι ανάγκη να προκαλούν;

Πάντως, για το μέλλον είμαι αισιόδοξη. Οι μελέτες το επιβεβαιώνουν πως χρόνο με το χρόνο οι γυναίκες κερδίζουν περισσότερα στο χώρο εργασίας. Αμείβονται καλύτερα, αποκτούν θέσεις στα κέντρα αποφάσεων. Όταν με το καλό γίνουμε πλειοψηφία, θα δούμε τα πράγματα να αλλάζουν προς όφελός μας.

Δεν πιστεύω ότι άντρες και γυναίκες βρίσκονται σε πόλεμο. Αντίθετα, όσο περνά ο καιρός αποδεχόμαστε ότι οι κανόνες αλλάζουν. Αλλά αν οι γυναίκες δεν διεκδικήσουν αυτά που θεωρούν ότι τους αξίζει, κανένας δεν θα έρθει να τους τα δώσει. Οι κοινωνικές δομές είναι κατασκευασμένες από άντρες και καλύπτουν τις δικές τους ανάγκες. It’s a man’s world.

18 comments:

  1. (με ή χωρίς το διευθυντή ο καθένας ό,τι θέλει παίρνει)...χα χα! ε μα άμαν επιλέξεις τον διευθυντή στο κρεβάτι you are sure to get better salary (and better working conditions) που τους άντρες στο γραφείο!!

    Αλλά seriously now..I don't believe it'a a man's world out there! Εν ήξερα οτι εν μέρα της γυναίκας και ούτε μου εδώσαν βραχιόλι (μα ποττέ να μεν είμαι around when there's free staff!)..we make our own standards είτε άντρας είτε γυναίκα και we fight for them σε όποια 'δομή' και να βρεθούμε.

    Having said that φυσικά δεν έχω οικογένεια με παιδιά so δεν μπορώ να κρίνω what is expected απο ένα ζευγάρι με παιδιά και πόσο πιο πολλά θα κάνει contribute η μάνα παρά ο παπάς.

    ReplyDelete
  2. Δηλαδή εχτές εγιόρταζα; Τζι εν το επήρα πρέφαν; χμμμμμ εν πειράζει. Έτσι τζι αλλιώς γιορτάζω τζι αύριο, τζαι μεθαύριο... :D

    ReplyDelete
  3. Να ζήσεις Invictus και χρόνια πολλά και όλοι να λένε να ένας σοφοοοοοοοοοοοοοος.

    στο σπίτι βρίσκω πιο εύκολα τις ισορροπίες παρά στη δουλειά Ράνια. δεν γίνεται να με κοιτούν με το μισό όταν ζητώ από την άδειά μου να λείψω επειδή αρρώστησαν τα μώρα και να κάνουν λες και θα πάω στις Μπαχάμες να απλώνω.

    ReplyDelete
  4. Το ότι όμως μπορείς να λείψεις από τη δουλειά με γονική άδεια οφείλεται και στις συντεχνίες. Και αυτό και πολλά άλλα όπως ειναι το ωράριο, η άδεια μετ΄ απολαβών κ. α.
    Μη μηδενίζουμε εντελώς το έργο τους...
    Οκ θα μπορούσαμε να έχουμε περισσότερα αλλά γιαυτά πρέπει να παλέψουμε και να τα διεκδικήσουμε, και όταν έρθει η ώρα να διεκδικήσεις περισσότερα μέσω ποιού θα το κάνεις? Μεσω των συντεχνιών.

    ReplyDelete
  5. Θα διεκδικήσω περισσότερα μέσω της δουλειάς που παράγω. γιατί να έρθει ένας ξένος να διεκδικεί για μένα; αυτό που κάνω είναι ο καλύτερος πρεσβευτής μου.

    ReplyDelete
  6. νομίζω το να είσαι μάνα είναι το δυσκολότερο. μάνα και να δουλεύεις. μάνα και να φέρνεις και το μεγαλύτερο εισόδημα στο σπίτι. αυτό είναι δύσκολο.

    ReplyDelete
  7. Καλημέρα...μπήκα πρώτη φορά στο blog σας και μου άρεσαν τα όσα διάβασα!
    Να είσαι καλά.
    Υ.Γ. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι Μάνα και όλα τα άλλα...

    ReplyDelete
  8. Χρόνια Πολλά!
    Θέτεις πολλούς προβληματισμούς με το κείμενό σου.

    ReplyDelete
  9. Στη Κύπρο υπάρχουν 2 ειδών εργαζόμενες μάνες. οι κυβερνητικιές και οι υπόλοιπες που οι συντεχνίες τους δίνουν ένα γαρύφαλο (ΠΕΟ) ή ένα βραχιολάκι (ΣΕΚ). Οι κυβερνητικιές μανάδες έχουν όλο το απόγευμα να δούν τα παιδιά τους να τους διαβάσουν, να τους παίξουν να τους μαγειρέψουν ή να ασχοληθούν με τον εαυτό τους. Αμοίβονται πολύ καλύτερα από τις ιδιωτικές μανάδες και εργάζονται πιο λίγο (άσχετα αν οι ιδιωτικιές είναι καλύτερες στη δουλειά τους), επείσης αφυπηρετουν πιο γρήγορα με παχουλές συντάξεις άσχετα αν συνεισφέρουν λιγότερα στο ταμείο Κ.Α.

    Οι συντεχνίες με τα γαρυφαλλάκια!! και τα βραχιολάκια!! πότε θα κάνουν κάτι για να σταματήσουν αυτές οι αδικίες?

    Χρόνια Πολλά σε όλες μας

    ReplyDelete
  10. Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα. μάνες και εργαζόμενες δύο ίσως και περισσότερων ταχυτήτων.

    Δέσποινα ήταν που ήρθα ορεξάτη χε χε.

    Γεια σου Δήμητρα και καλωρόρισες. σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    Κόρη She τα είπαμε εσεμεϊκώς.

    ReplyDelete
  11. Δεν δέχομαι να γιορτάζω και να με γιορτάζουν μια μέρα του χρόνου.Δηλαδή όλες τις υπόλοιπες που είμαι μάνα, σύζυγος, δασκάλα, καθαρίστρια, εργαζόμενη, νταντα και ότι μπορείς να φανταστείς οτι κάνει μια γυναίκα δεν δικαιούμαι σεβασμό και γιορτή;

    ReplyDelete
  12. Να μας ζήσουν οι γυναίκες! :)

    ReplyDelete
  13. Μωρε κι εμεις....δεν το παιζαμε λιγο χαζες!
    Τα θελαμε ολα και τα θελαμε σε μια στιγμη!

    ουφ

    ReplyDelete
  14. "Θα διεκδικήσω περισσότερα μέσω της δουλειάς που παράγω. γιατί να έρθει ένας ξένος να διεκδικεί για μένα; αυτό που κάνω είναι ο καλύτερος πρεσβευτής μου."
    Γιατί κακά τα ψέματα, όταν έρχεται η ώρα για διεκδικήσεις ειναι καλό να είναι μαζικές οι διεκδικήσεις. Οσο καλή υπάλληλος και να είσαι υπάρχει περίπτωση ο εργοδότης να σου δώσει έτσι απλά ακόμα ένα μήνα άδεια μητρότητας? ή ακόμα 5 μέρες γονική άδεια? ή αυξηση της άδειας μετ΄απολαβών?
    Μόνο αμα σηκωθούν οι συντεχνίες και διαπραγματευτούν-απειλήσουν μπορει να γίνει κάτι.
    Τώρα για το πότε θα το διεκδικήσουν αυτό εξαρτάται και από τον κόσμο, κατα πόσο είναι ηχηρή η απαίτησή του.

    Οσο για τις κυβερνητικές, λοιπόν ναι σχολάνουν πιο γρήγορα αλλά και πάλι 8ωρο δουλεύουν και σας πληροφορώ ότι έχουν τις περισσότερες αποκοπές.
    Και επιτέλους το όλο θέμα με τους κυβερνιτικούς κατάντησε σαν το ανεκδοτο που λέει: ήταν ένας που είχε ενα γείτονα που είχε μια κατσίκα και τον ζήλευε. Εμφανίζεται ενα τζινι και του λές να κάνει μια ευχή, και αυτός λέει: θέλω να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.
    Αντί να μιλάμε πικρόχολα για τους κυβερνητικους ίσως να διεκδηκούσαμε οι ιδιωτικοί αυτά που πιστεύουμε πώς μας λείπουν.

    ReplyDelete
  15. O όρος φεμινίστρια μόνο ειρωνικά χρησιμοποιείται δυστυχώς τώρα. Όταν όμως δεν υπάρχουν επιχειρήματα, καταφεύγουμε στις ταμπέλες.

    ReplyDelete
  16. den ehis adiko se afta pou les alla kaka ta psemata o idiotikos tomeas den prokite na sholasi pote i ora 2.30 oute na min kindinevi na min apolithi. Tha katarefsi í ikonomia. Zoume se poli atomikistikes epohes gia na ehoun perasi i mazikes diekdikisis. Afto pou me kani skeptiki ine oti eho di kinitopiisis ton sintehnion gia ipalilous ahristous pou tous axize i apolisi ke kamia kinitopiisi gia kalous pou tous axize proagogi.

    ReplyDelete
  17. den ehis adiko se afta pou les alla kaka ta psemata o idiotikos tomeas den prokite na sholasi pote i ora 2.30 oute na min kindinevi na min apolithi. Tha katarefsi í ikonomia. Zoume se poli atomikistikes epohes gia na ehoun perasi i mazikes diekdikisis. Afto pou me kani skeptiki ine oti eho di kinitopiisis ton sintehnion gia ipalilous ahristous pou tous axize i apolisi ke kamia kinitopiisi gia kalous pou tous axize proagogi.

    ReplyDelete
  18. όντως μπορεί να μή σχολάνει ο ιδιωτικός υπάληλος στις 2:30, αλλά θα μπορούσε να διεκδικήσει άλλα, όπως το να δημιουργηθούν day care centres στις μεγάλες επιχειρήσεις, να αυξηθεί η άδεια μητρότητας, να εφαρμοσθεί η άδεια πατρότητας, να επεκταθεί το δημόσιο ολοήμερο σχολείο/νηπιαγωγείο, κ. α.

    Οσο για τις κινητοποιήσεις όπως λές mang έχεις δεί να προσπαθούν να μή χάσει τη δουλειά του ένας άνθρωπος. Και καλά κάνουν να το προσπαθούν. Για την προαγωγή βέβαια και να ήθελαν δεν έχουν το δικαίωμα να επέμβουν. Ο βαθμός και ο τρόπος διεκδίκησης/ελέγχου/επέμβασης/διαβούλευσης συντεχνιών-εργοδοτών είναι επίσημα συμφωνημένος στον κώδικα εργασιακών σχέσεων.

    ReplyDelete