Wednesday 9 March 2011

Αγάπη δολοφόνος

Είναι η αγάπη το ποιο δυνατό συναίσθημα από όλα; Ή μήπως είναι το μίσος; Λένε πως η γραμμή που τα χωρίζει είναι τόσο λεπτή που κάποτε δεν διακρίνεται. Πόσες φορές άλλωστε ακούμε που γλιστρούν από την αγάπη στο μίσος χωρίς να το πάρουν καν χαμπάρι;

Πολλοί λένε ότι θα μπορούσαν να σκοτώσουν από αγάπη. Να κινδυνεύει κάποιος που αγαπάς και να μην σκεφτείς τίποτα άλλο. Στην προσπάθειά σου να τον προστατέψεις να φτάσεις στο φόνο. Ή κάποιος να βλάψει το αγαπημένο σου πρόσωπο και τυφλωμένος από το μίσος να τον σκοτώσεις. Το έχουμε δει να συμβαίνει. Σκέφτομαι πως αν κάποιος βλάψει τις κοράσες μου, δεν το έχω σε πολύ να κάνω πράγματα που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα έκανα ποτέ.

Το θέμα μου όμως σήμερα δεν είναι αυτού του είδους η αγάπη. Μπορείς να σκοτώσεις κάποιον επειδή τον αγαπάς; Έβλεπα προχθές την ταινία Easy Virtue. Η πρωταγωνίστρια αποκαλύπτεται πως στο παρελθόν είχε δικαστεί γιατί σκότωσε τον πρώην άντρα της. Όταν ο νυν θέλει εξηγήσεις, του απαντά πως δεν πρόκειται ποτέ να την καταλάβει, γιατί δεν αγάπησε τόσο πολύ κάποιον ώστε να μπορεί να φτάσει σε σημείο να τον σκοτώσει.

Μπορείς να σκοτώσεις κάποιον επειδή τον αγαπάς υπερβολικά;

Η αγάπη σου τρώει τα σωθικά. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μεγαλύτερη κινητήρια δύναμη. Με εξαίρεση και πάλι το μίσος. Για κάποιον που αγαπάς μπορείς να κάνεις τα πάντα. Αυτό που νιώθεις είναι σαν φωτιά. Σαν πυρκαγιά θα έλεγα καλύτερα. Όταν αγαπάς δεν υπολογίζεις. Δεν σκέφτεσαι. Βάζεις πάντα αυτόν που αγαπάς πάνω από όλα και πάνω από όλους.

Η αγάπη σε διαλύει. Κάθε κύτταρο σου εξαφανίζεται. Δεν θέλει να ανήκει στο σώμα σου, αλλά στο σώμα αυτού που αγαπάς. Η αγάπη για όλα είναι ικανή. Ενδεχομένως και για το φόνο.

Αυτός που αγαπάς θα μπορούσε να είναι άρρωστος, να υποφέρει. Πόσο εύκολο είναι να του χώσεις μια ένεση με δηλητήριο, για να μην πονεί άλλο; Αντέχεις να δεις αυτόν που αγαπά να σβήνει με δική σου απόφαση; Ε, ντίαρ αναγνώστερ; Θα το έκανες; Θα μπορούσες να σκοτώσεις από αγάπη;

15 comments:

  1. αν αγαπάς τον άλλο πραγματικά τότε βάλλεις τον πάνω που εσένα τζαι τις ανάγκες σου

    όταν εν αρρωστημένη η αγάπη, βάλλεις τον εαυτό σου πάνω που τον άλλο τζαι πιάνεις τη ζωή του στα σιέρκα σου


    είναι ότι πιο παράλογο τζι εγωιστικό, πιστεύκω, να αγαπάς κάποιον τζαι να τολμήσεις να του αφαιρέσεις τη ζωή, δήθεν για να τον σώσεις εσύ που τη μιζέρια του (αν είναι δυνατό, να την έχεις δει εσύ "σωτήρας" του οποιουδήποτε...)

    αν πιστεύκεις πως η ζωή είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας δίνεται, τότε εν μπορείς να το αφαιρέσεις που κανέναν, πόσο μάλλον που κάποιον που υποτίθεται αγαπάς

    ReplyDelete
  2. Δεν θα μπορούσα...
    Αν και βρέθηκα πάνω στο κορμί του που δεν είχε γυρισμό...
    Που είχε ευτελισθεί η προσωπικότητα του..
    Που δεν του άξιζε από ένα μοιραίο λάθος...
    Ηλπιζα..
    Μπορεί να είναι δειλία αλλά...

    ReplyDelete
  3. Αγάπη είναι αρμονία. Είναι εκείνη η γλυκειά γαλήνη που, ακόμη και στο χείλος του γκρεμού να είναι η ζωή σου, λές πως όλα θ' αλλάξουν κάποτε μόνο και μόνο επειδή δίπλα σου έχεις τον άνθρωπο που αγαπάς. Αγάπη δεν είναι ο πόνος. Όταν αγαπάς δεν πονάς τον άλλο, ακόμη κι αν λες οτι το κάνεις απο αγάπη. Αυτό ειναι αρρώστια. Όσον αφορά το σύντροφό μας όλα αυτά. Γιατί για τα παιδιά μου, κι εγώ θα σκότωνα αν κάποιος τολμούσε να τα βλάψει...

    ReplyDelete
  4. Διαβάζοντας την ανάρτηση αναρωτιόμουν αν αυτό που περιγράφεις είναι αγάπη... ή κάτι άλλο, πάθος, ας πούμε!
    Σε τρώει η αγάπη, ή σε ανυψώνει; Σου τρώει τα σωθικά ή σου δίνει φτερά;
    Με κάποια συμφωνώ, όπως με το "Κάθε κύτταρο σου εξαφανίζεται. Δεν θέλει να ανήκει στο σώμα σου, αλλά στο σώμα αυτού που αγαπάς" αλλά όχι για να σε διαλύσει τελικά αυτή η διαδικασία, μα για να σε κάνει να υπερβείς τα όρια του εγώ σου και να γίνεις κάτι ανώτερο! Έτσι λέω... εγώ... προσωπική μου άποψη!
    Πολλά χιονισμένα φιλιά!

    ReplyDelete
  5. Για να κάμεις τούτο που περιγράφεις πρέπει να αγαπάς selflessly γιατί εν θέλεις να σκοτώσεις τον άλλον αφού εννά σου λείπει. When you put it that way is very hard to let go of someone you love. Αν ήταν πραγματικά τζείνο που ήθελε ναι ήταν να το κάμω. Αλλά θα ήταν εγωιστικό εκ μέρους του άλλο ατόμου να το ζητήσει ένεν?

    Πολλά ενδιαφέρον ο προβληματισμός σου σήμερα!

    ReplyDelete
  6. Ευθανασία στο όνομα της αγάπης, δε νομίζω να μπορούσα να το κάνω. Είναι όντως αγάπη όμως όταν χάνεις κάθε αίσθηση των προσωπικών σου ορίων;

    ReplyDelete
  7. Έγραψα το post χωρίς να έχω ξεκάθαρη στάση για το θέμα. Και οι προβληματισμοί που γράφετε είναι όλα όσα σκέφτομαι. Ναι η ζωή είναι δώρο, αλλά όταν καταντά βάσανο τι γίνεται; Κι αν είναι από δειλία που δεν παίρνουμε την απόφαση, όπως λέει η γιαγιά Αντιγόνη;
    Η αγάπη περιέχει το πάθος Χριστιάνα. Κάποιοι έχουν σκοτώσει από ζήλεια. Αφού δεν μπορώ να σε έχω εγώ, ας μην σε έχει κανένας. Και σίγουρα η αγάπη μπορεί να είναι εγωιστική, όταν γίνεται δολοφονική.

    ReplyDelete
  8. Ina είναι αγάπη τόσο μεγάλη που εκμηδενίζεις τον εαυτό σου, δεν χωρούν προσωπικά όρια. δεν λέω ότι είναι σωστό. και ίσως να μην υπάρχουν σωστό και λάθος.

    ReplyDelete
  9. Εν νομίζω να εθκιέβασες το βιβλίο του αγαπημένου σου Κοέλο "Ο νικητής είναι μόνος" :p αλλά τούτον ακριβώς περιγράφει, ότι ο άθρωπος εν ικανός να σκοτώσει στο όνομαν της αγάπης.
    Απλά το να σκοτώσεις κάποιον για την αγάπη, πιστεύκω ο καθένας θα το έκαμνεν για να γλιτώσει κάποιον που τον πόνο, αλλά το πρόβλημαν είναι ότι μέσα σου αφήνεται έναν κενό που την αγάπη που χάνεις.

    ReplyDelete
  10. Σκοτώνοντας κάποιον από αγάπη...
    χμμμμ μπορεί να λυτρώνεις μεν κάποιο που μπορεί να υποφέρει αλλά ταυτόχρονα σκοτώνεις και τον εαυτό σου με την απουσία του. Is that love?
    Και πώς μετριέται η αγάπη σε μια τέτοια περίπτωση; Με τα κότσια να το παίξεις Θεός και να πάρεις τη ζωή κάποιου στα χέρια σου; Ή καλύτερα, να πάρεις τη ζωή κάποιου μέσα από τα χέρια ΤΟΥ;
    Έχω υπάρξει δίπλα από αγαπημένα πρόσωπα που υπέφεραν πραγματικά στο κρεβάτι του πόνου. Και πολύ πρόσφατα μάλιστα. Άτομα που ήταν αγκαλιά με το θάνατο. Κι όμως ΠΟΤΕ δεν θα μπορούσα να αφαιρέσω τη ζωή τους. ΠΟΤΕ. Θα περίμενα πάντα εκείνο το θαύμα. Όπως περίμενα και πρόσφατα.

    ReplyDelete
  11. Δε μπορω παρα να συμφωνησω με τον δάσκαλο Invictus!
    Αν σκοτωσεις τον αλλο απο αγαπη ειναι σαν να σκοτωνεις τον εαυτο σου γιατι μετα δεν θα εχεις καποια εμμονη να αγαπας!
    Τι θα κανεις λοιπον; Απο το να σκοτωσεις τον αλλο απο αγαπη, σκοτωσε καλυτερα τον εαυτο σου!!!!

    ReplyDelete
  12. Κλασικά εικονογραφημένα...

    Η αγάπη και το μίσος είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος!

    ReplyDelete
  13. she
    erm..pia en i ipothesi tou ergou???

    ReplyDelete
  14. Δεν νομίζω να μπορείς να σκοτώσεις κάποιον που αγαπάς. Όταν όμως τον αγαπάς τον άλλο και εμπλέκεται το πάθος ΄και ο πόθος (ο συνδιασμός είναι που κάνει την κατάσταση 'lethal') ναι, νομίζω ότι μπορεί ένας άνθρωπος να ξεφύγει. Εγκλήματα πάθους: για΄τι γίνονται? Για την αγάπη? Όχι. Είναι αγάπη (μια μορφή της) με τη ζήλια, τον πόθο, τον εγωισμό.

    Ένα πράγμα που νομίζω δε θα καταλάβουμε αν δεν το βιώσουμε.

    ReplyDelete
  15. Ώρες ώρες νομίζω πως θέλω να φάω τον άλλο για να μείνει για πάντα κοντά μου.
    Μετά απλά λαλώ έλεος μα τι σκέφτουμαι. Εν θα το έκαμνα ποττέ (δαμέ εν τρώω χοιρινό καλά καλά, έννα φάω πλάσμα;) αλλά φοούμαι που κάμνω τη σκέψη!

    ReplyDelete