Thursday 11 April 2013

Ανακατατάξεις





Μιλώ με την κολλητή μου στο τηλέφωνο. Τελευταία, αφού πέρασε μια άσχημη φάση, άρχισε να βγαίνει με ένα παιδί. *Θα πάμε Cosbar το Σάββατο, με πληροφορεί, θα είναι φυσικά και το νέο αμόρε με ένα φίλο του. Θα προηγηθεί στάση στο Πραλίνα για σοκολατάκια.

Με ρωτά πως περάσαμε στο Privilage. Εννοείται τέλεια. Χορός μέχρι τα ξημερώματα, επιστροφή στη Λευκωσία και με δύο ώρες ύπνου, δουλειά, δουλειά, δουλειά.

Ακούω στο iPod το Cant get you out of my head


Ωραίο κομμάτι, ωραία και η Kylie. Μα δεν είναι το iPod η πιο τέλεια εφεύρεση ever; Μπράβο ρε Στιβ Τζομπς, χίλια χρόνια να ζήσεις, να βγάζεις έτσι συσκευές. Συνεχίζω να δουλεύω στον υπολογιστή μου. Από το RSS περνά η είδηση ότι η Αθήνα μπορεί να μην είναι έτοιμη εγκαίρως για τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων. Συνεδριάζω νοερά με τον εαυτό μου, αν θα πάω. Απορρίπτω την ιδέα και συνεχίζω να πιέζω την παρέα για Ίμπιζα.


Βάζω τις ειδήσεις να δω αν παίζει κάτι. Οι Αμερικανοί συναντούν βία στο Ιράκ, η Τεχεράνη απορρίπτει κατηγορηματικά οποιοδήποτε έλεγχο για το πυρηνικό της πρόγραμμα. Στράφι πήγαν οι διαδηλώσεις πριν καναδυό μήνες έξω από την αμερικανική πρεσβεία και τις βρετανικές βάσεις, τζάμπα ξελαρυγγιαστήκαμε να φωνάζουμε ΜΠΟΥΣ ΜΠΛΕΡ ΣΙΑΡΟΝ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ. Ο πρόεδρος της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος, ετοιμάζεται για συνομιλίες με τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Boring, σταματώ τις ειδήσεις.

Ο διευθυντής μας καλεί σε σύσκεψη. Βαριέμαι να πάω, έξω, ο καιρός είναι θαυμάσιος, Μάης μήνας καιρός να αρχίσουμε τα μακροβούτια στη θάλασσα. Όταν σχολάσω θα περάσω από το Alfa Mega να πάρω λαχανικά να φτιάξω κινέζικο. Και να θυμηθώ να παραγγείλω από το Amazon δύο βιβλία για το αδέρφι που σπουδάζει. Απίστευτο πράγμα το Amazon. Την ενημερώνω ότι έρχονται τα βιβλία, με ενημερώνει ότι χρειάζεται 14 λίρες για να γεμίσει το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου της.

Μας βρήκε το απόγευμα και η μάνα μου δεν πήρε τηλέφωνο να ρωτήσει τι θέλω να μαγειρέψει. Καλά περνούμε, όμως νομίζω είναι καιρός να ψάξω για δικό μου διαμέρισμα. Και πολύ άργησα, μου έλεγε μια φίλη μου που είναι μέσα στα πράματα ότι θα πάνε πάνω οι τιμές.

Το κινητό μου δεν σταματά να παίζει. 150 λίρες έδωσα για το Siemens S45. Κομψό, ελαφρύ με διευκολύνει. Έχει και παιχνίδια πάνω. Ο υπολογιστής κρασάρει ξανά. Πάει το κείμενο που έγραψα. Καλά τα Windows 2000 δεν λέω, αλλά πραγματικά ανυπομονώ για τα ΧΡ. Άκουσα ότι είναι άλλη φάση.

Παίζει ξανά το τηλέφωνο. Αναστατωμένη η άλλη κολλητή λίγο πριν από το γάμο ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος. Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι να έχεις παιδιά. Πρέπει να είναι μεγάλη έννοια, τίποτα να μην μπορείς να κάμεις. Η μεγαλύτερη δέσμευση που υπάρχει, αλλά μακριά από εμάς, εμείς είμαστε ελεύθεροι κι ωραίοι.

Το προηγούμενο ξενύχτι άρχισε να φαίνεται. Θα φτιάξω ακόμη ένα φραπέ φουλ γάλα να ξυπνήσω και μόλις τελειώσω από τη δουλειά θα πεταχτώ Μακαρίου να πάρω μαγιό. Και θα κλείσω ραντεβού στο κομμωτήριο να ανανεώσω τις χάλκινες ανταύγειες στα κοντά καστανά μου μαλλιά.

Έρχεται email. Είναι από τον Κώστα, ένα φίλο που επέστρεψε από τις σπουδές του πριν από ένα μήνα, έστειλε το βιογραφικό του και τώρα βρήκε δουλειά. Τέρμα λοιπόν, το Age of mythology. Άντε βρε, καλά να περνάς.

Τελικά η νέα χιλιετία μας μπήκε πολύ καλά. Βλέπω γύρω μου ανάπτυξη, το βιοτικό επίπεδο ανεβαίνει, οι φίλοι και οι γνωστοί περνούν καλά. Υπάρχει μια αισιοδοξία στην ατμόσφαιρα, θα τα καταφέρουμε.

Τι εννοείς να ξυπνήσω και δεν ζούμε στο 2003 αλλά στο 2013; Σοβαρά; Γιατί αυτό πίστεψα βλέποντας την κατάσταση του μισθού μου. Αφού έχω το μισθό του 2003 γιατί να μην ζω κιόλας στο 2003;

* Ήταν η νύχτα που γνώρισα το Μοτορτζή. Το 2003 ήταν τελικά μια ωραία, αισιόδοξη χρονιά, όχι ότι αυτές που ακολούθησαν δεν ήταν εξίσου ωραίες. Στο τέλος της ημέρας, το 2013 με βρήκε με το μισθό του 2003 αλλά με μια όμορφη οικογένεια που αξίζει όλους τους μισθούς του κόσμου.

20 comments:

  1. Κρατώ την τελευταία σου πρόταση! :)
    Καλημέρα!

    ReplyDelete
  2. Χα, ήταν να ρωτήσω πότε εμφανίστηκε ο Μοτορτζής στην υπόθεση! :)
    Σημείωσε, το 2008-2009 ήρτα τζαι έπιασα μια εφημερίδα. Εν είχα ξαναδουλέψει, εν είχα καμία απαίτηση από μισθό κλπ. Είχα να διαλέξω ανάμεσα σε 4-5 δουλειές τζαι εσυνεδρίαζα κάθε νύχτα στα καφέ με φίλους μου να μου πουν όλοι τη γνώμη τους. Τωρά ούλλοι δουλεύκουν όπου έβρουν, για ό,τι τους δώσουν, τζαι εν τζαι ευχαριστημένοι. Ελπίζω ότι πάλι με χρόνια με καιρούς... (ξέρεις). Το τραγικό εν ότι εμείς πριν αρχίσουμε να ονειρευόμαστε εκόψαν μας τα. Πώς να σκεφτώ να μένω με το αμόρε, πώς να σκεφτώ να σάζω διαμέρισμα, πώς να σκεφτώ να συντηρώ οικογένεια (τζαι μάλιστα χωρίς απωθημένα ότι εγώ δεν έκαμα για μένα το 1/3 τζείνων που ήθελα να κάμω;

    ReplyDelete
  3. ohhhhhhhhh
    ma ti iperoxo post cuz! pragmatika valsamo psixos auti i thetiki sou stasi. se agapo

    ReplyDelete
  4. Νομίζω μόνο τα θετικά να βλέπουμε γιατί θα τρελαθούμε στο τέλος.

    ReplyDelete
  5. Άργησες αλλά...έγραψες ;)

    ReplyDelete
  6. Καλημερα Joy.

    Moonlight εμφανίστηκε… Oh my god πριν δέκα χρόνια… Θα είχαμε τα δεκάχρονα μας φέτος αν συμφωνούσαμε στο πότε έχουμε επέτειο! Πάντως το 2003 απλά λέγοντας ότι σκέφτομαι να αλλάξω δουλειά έπεσαν τρεις προτάσεις στο τραπέζι. Και σαν εμένα οι περισσότεροι. Τώρα άστα να πάνε.

    She τζαι εγώ αγαπώ σε.

    Σμιλί η κατάσταση είναι μεν άσχημη αλλά δεν θα τρελαθούμε κιόλας.

    Κολόνα το καλό το πράμα αργεί να έρθει.

    ReplyDelete
  7. "Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν."

    ReplyDelete
  8. Τζιαι εκέρδισεν η Ρουσλάνα τη eurovision. Τζιαι ο Ρουβάς έκαμε κωλοτούμπα.

    ReplyDelete
  9. Η αφορμή του ποστ δεν ειναι σιγουρα η καλύτερη αλλα τουτο εν σίουρα ενα που τα καλύτερα σου ποστ :)

    ReplyDelete
  10. 2003 σπούδαζα και νόμιζα το χειρότερο και πιο οδυνηρό πράγμα που μπορεί να σου συμβεί είναι να είσαι εσύ στην Αγγλία και ο γκόμενος στην Κύπρο.Those were the days! Ωραίο ποστ φιλενάδα!

    ReplyDelete
  11. αχχχχ τι μου θυμισες το 2003 σπουδαζα Αθηνα,η ζωη μου ειχε να κανει μονο με εξοδους,φιλους,μπιριμπα και μεσα μεσα λιο σχολη..Εζουσα με τα λεφτα του παπα 800ευρω το μηνα,ωραια χρονια χωρις εννοιες.
    10 χρονια μετα ειμαι παντρεμενη,προσπαθω να τελιωσω το σπιτι μου,παρακαλω να εχω την δουλεια μου,και πρεπει να σβησω και 30 κερακια την Κυριακη,αδικη ζωη!
    Μαρια

    ReplyDelete
  12. Περασμένα μεγαλεία....

    ReplyDelete
  13. Οικογένεια είναι, θέλουμε δε θέλουμε, το παν. Τι να τα κάνεις τα δις ή τα τρις (καλά δεν λέω ότι είναι άσχημα, δεν θα τα έδιωχνα αν τα είχα) αλλά πραγματικά τι να τα κάνεις τα Όσκαρ, όταν δεν έχεις πλάσμα να τα μοιραστείς;;;

    ReplyDelete
  14. Είμαι λλίον σβουμ, έκαμ λλίην ώρα να καταλάβω που το πάεις αλλά όταν καταλαβα ένιωσα κάτι πολλά ωραίο. Άντε, εις αναμονή και για άλλα καλύτερα χρονια...

    ReplyDelete
  15. Ακριβώς έτσι άσπρο και παχύ.

    Τζαι η Κύπρος ήρτε πέμπτη με την πιτσίρτα που την Αγγλία. Όχι δεν το ήξερα συμπεθέρα έκαμα search.

    Μερσί μποκού Πρασινάδα. Μερικές φορές μπορεί να μην έχει σημασία η αφορμή αλλά το αποτέλεσμα.

    Πάμε όλοι μαζί με την κιθάρα. Those were the days my friend, we thought they never end. Τελικά όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.

    Μαρία ήταν η εποχή που το πρόβλημα ήταν που να κλείσουμε να βγούμε. Τώρα παρακαλούμε να μην μας βγάλουν από το σπίτι.

    Διηγώντας να κλαις Marco. Ή να γελάς αναλόγως.

    Lucrezia δεν έχεις άδικο σε αυτό που λες, αλλά έλα που τα χρήματα κάνουν τη ζωή μας εύκολη. Σίγουρα όχι χαρούμενη, αλλά εύκολη ναι.

    Samaritissa χαίρομαι που σε έκανα να νιώσεις καλά. Θα έρθουν καλύτερα χρόνια είμαι σίγουρη.

    ReplyDelete
  16. ΜΑΝΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ!
    Με οδήγησε σε σένα ο αγαπημένος Αντίχριστος, αλλά και η αγάπη μου για την Κύπρο!
    Καλό βράδυ να έχεις κι όποτε το θελήσεις
    έλα επίσκεψη στο μπλογκόσπιτο μου!
    Σε προσκαλώ! ΦΙΛΟΥΘΚΙΑ!
    ΥΓ Γράφεις πολύ ωραία!
    Αχ! 2003.. Τι μου θύμησες...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημερούδια. προσπαθώ να βρω τη διευθυνση του μπλογκόσπιτου σου αλλά δεν τα καταφέρνω... μου λες ποιο είναι σε παρακαλώ;

      Delete
    2. http://pistos-petra.blogspot.gr/
      "Ο ΠΙΟ ΠΙΣΤΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ"

      (Υπάρχει κάποιο πρόβλημα και δεν μπαίνει κάποιος από το προφίλ μου; Αν ξέρεις κατατόπισε με γιατί είμαι πολύ Πανασχέτου!)

      ΦΙΛΟΥΘΚΙΑ! ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

      Delete
  17. Το 2003!!!
    Η εννοια μας ηταν που θα παμεν διακοπες τζαι ποτε -επιτελους- θα αποκτησουμεν απογονους! Τιποτε αλλο...

    ReplyDelete
  18. Ωραίο το ποστ σου, Μάνα!
    Κάτι παρόμοιο σκεφτόμουν κι εγώ αυτές τις μέρες... Συγκεκριμένα για 13 χρόνια πριν, φαίνεται σου ρίχνω μερικά χρόνια :-), σκεφτόμουν λοιπόν πως η Κύπρος ήταν σε ένα μπουμ ανάπτυξης κι εγώ είχα όλου του κόσμου τα οικονομικά καλά, αλλά όχι την ευτυχία...
    Έχουν δίκιο όμως αυτοί που σήμερα ήταν στην ηλικία μας τότε, πως δεν τους δίνονται ευκαιρίες για επαγγελματική και οικογενειακή εξέλιξη.
    Κρίμα... :-(

    ReplyDelete