Thursday 28 November 2013

Ο δεκάλογος του καλού γονιού



Αυτό το μπλογκ το έβαλε γινάτι να σας στρώσει. Έτσι μετά από το δεκάλογο της καλής φιλίας και της καλής σχέσης, θα σας παρουσιάσω τώρα το δεκάλογο του καλού γονιού.

Το δικό μου δεκάλογο, όπως διαμορφώθηκε με τόσα χρόνια πείρας να είμαι η πρωτότοκη κόρη της μάνας μου και η μάνα των δικών μου κόρων.

Βεβαίως, καλός γονιός ως προς τι; Ως προς τον ίδιο ή σε ό,τι αφορά τα παιδιά του; Για να βγει αυτός ο δεκάλογος, η πλάστιγγα έγειρε προς το μέρος της κόρης αυτή τη φορά.

Το πρώτο απαραίτητο συστατικό είναι η αγάπη. Ένας γονιός πρέπει να αγαπά πολύ τα παιδιά του. Να τα αγαπά τόσο πολύ, που να ανέχεται τα πάντα. Αλλά να μην τυφλώνεται από αυτή την αγάπη.

Το δεύτερο γνώρισμα του καλού γονιού είναι οι κανόνες. Είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσουμε κακομαθημένα παιδιά που τα θέλουν όλα δικά τους και που νομίζουν πως τα δικαιούνται τα πάντα. Βάλτε κανόνες και φροντίστε οι κανόνες να εφαρμόζονται. Πρέπει να λέμε όχι και να το λέμε από νωρίς. Αν δεν ακούσουν τη λέξη όχι μέχρι τα πέντε τους, μην περιμένετε ότι θα την εφαρμόσουν στα 12. Στα πέντε μου δεν ήμουν ευχαριστημένη που είχα κανόνες. Στα λίγο πριν τα 40 ευχαριστώ τη μάνα μου για αυτούς.

Τρίτο, δώστε στα παιδιά ελευθερία. Πολλή ελευθερία. Ναι τα αγαπάμε, ναι τα προστατεύουμε, ναι θέλουμε το καλό τους. Αλλά τα παιδιά μας δεν μας ανήκουν. Ανήκουν στον εαυτό τους. Πρέπει να σεβόμαστε την ελευθερία τους και να τα αφήνουμε να επιλέγουν το δρόμο τους. Ακόμη και όταν είναι εναντίον σε αυτά που πιστεύουμε. Να είσαι άθεος, για παράδειγμα και να μην τα βγάζεις έξω από την τάξη των θρησκευτικών. Να πιστεύεις από την άλλη και να μην γίνεσαι δογματικός και να λες στα παιδιά σου ότι υπάρχει και κόσμος που δεν πιστεύει.Δεν είναι προεκτάση μας, δεν θα κάνουν όσα δεν κάναμε εμείς. Θα ζήσουν τη ζωή τους.

Τέταρτο, η ζάχαρη είναι απαραίτητη. Πρόσφατες μελέτες λένε πως δεν ισχύει ότι τα κάνει
υπερκινητικά. Επομένως μην τους την στερείτε. Μην καταλήγετε να έχετε παιδιά που στα τρία τους δεν έχουν φάει σοκολάτα. Μην τους κάνετε τούρτα με δαμάσκηνα και φύτρες φασολιών. Για όνομα. Με μέτρο μεν, αλλά χωρίς ζάχαρη δεν μεγαλώνεις σωστά.

Πέμπτο, ο καλός γονιός πρέπει να έχει μνήμη, ώστε να θυμάται πως ό,τι κάνουν τα παιδιά του, το πιο πιθανόν να το έκανε και ο ίδιος. Λυπάμαι, αλλά αν κάπνιζες από τα δεκαπέντε σου στα κρυφά, είναι γελοίο να θυμώνεις που το ίδιο κάνει και η κόρη σου. Αν ;όταν έβγαινες μια μπουκάλα βότκα στην καθισιά σου ήταν λίγη, μην εκπλήσσεσαι αν τώρα το κάνει και η κόρη σου. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μαλακίες, όλοι κάνουμε. Θα κάνουν και τα παιδιά μας.

Το έκτο απαραίτητο συστατικό είναι η επανάληψη. Πάρτε το απόφαση πως θα λέμε ξανά και ξανά και ξανά και ξανά το ίδιο πράγμα. Νομίζουμε ότι μιλούμε του τοίχου και πράγματι είναι φορές που ο τοίχος θα το εμπέδωνε, τα παιδιά μας όχι. Ε, λοιπόν, σας πληροφορώ ότι ακούν αυτά που τους λέμε. Το ξέρω από προσωπική πείρα. Πράγματα που όταν μου τα έλεγε η μάνα μου, έμπαινε από το ένα αυτί και έβγαινε από το άλλο, τώρα τα εφαρμόζω. Τριάντα χρόνια μετά ήρθε η δικαίωση για τη μάνα μου.

Για να είσαι καλός γονιός, όπως και σύντροφος και φίλος προϋποθέτει ως έβδομο συστατικό καμπόση δόση αναισθησίας. Μην τα παίρνετε όλα τοις μετρητοίς. Πολύ δύσκολο αυτό το ξέρω. Είναι τόσες πολλές φορές που ξυπνά η Μήδεια και ο Ηρώδης μέσα μας. Μετρούμε ως το δέκα, ως το εκατό αν είναι ανάγκη και τους κοιμίζουμε ξανά. Αντί να εκνευρίζεστε που το σαλόνι είναι όπως το Σεράγεβο όταν το βομβάρδιζαν, κάτσετε στον καναπέ και απολαύστε το.

Το όγδοο συστατικό του καλού γονιού είναι τα λάθη. Τέλειος γονιός δεν υπάρχει ας το πάρουμε απόφαση. Και λάθη θα κάνουμε και μαλακίες, κυρίως στο πρώτο το μωρό. Μετά κουλάρουμε κάπως. Το θέμα είναι πως προχωρούμε μετά από ένα λάθος. Με ένα απλό τρόπο. Αναγνωρίζουμε ότι κάνουμε λάθος, ζητούμε συγνώμη, και δεν το κάνουμε ξανά. Τα μωρά μας αγαπούν γιατί είμαστε οι γονείς τους και όχι γιατί είμαστε αλάθητοι. Και επιπλέον οι τύψεις είναι άχρηστες. Σταματήστε να αισθάνεστε τύψεις για τα λάθη που κάνατε.

Ένατο, στα παιδιά αρέσουν οι χαρούμενοι γονείς. Χάνοντας τον πατέρα μου, τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα σπίτι μας. Μπορεί να μην μας περίσσευαν τα χρήματα, αλλά χαρά και γέλιο υπήρχαν μπόλικα. Και δεν το λέω, εξιδανικεύοντας τα πράγματα, ύστερα από τόσα χρόνια. Ήμασταν χαρούμενα παιδιά με την αδερφή μου. Το σπίτι ήταν γεμάτο χαρά και αυτό ήταν πολύ ωραίο.

Τέλος, ο καλός γονιός είναι ειλικρινής. Τα παιδιά ξέρουν να ξεχωρίζουν το ψέμα από την αλήθεια. Με το να τους κρύβουμε πράγματα ή να τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη δεν τα κάνουμε καλύτερα. Τα κάνουμε χειρότερα. Είτε είναι για κάποιο πρόβλημα υγείας ή οικονομικό ή κάτι που περνούμε ή δυσκολίες στη δουλειά, μπορούμε να τους μιλούμε για τα πάντα. Να τους εξηγούμε και να τους μιλούμε. Καταλαβαίνουν και ζητούν την αλήθεια. Τα ψέματα που θα τους πούμε θα τα βρούμε μπροστά μας.

Συστατικό μπόνους: Τα παιδιά θέλουν να περνούν χρόνο μαζί μας. Θέλουν να είναι μαζί μας. Για αυτό ας μην τα αποκλείουμε από τη ζωή μας. Μπορεί στις αρχές να είναι δύσκολο, αλλά μετά αξίζει τον κόπο. Το εφάρμοσα από την εποχή που ήταν βρέφη τα κορίτσια μου και πιστέψτε με ήταν δύσκολο να πηγαίνω για καφέ κουβαλώντας ένα αεκίνητο δίχρονο και ένα δύστροπο νεογέννητο. Και όπως έγραψα και στο μπλογκ της Κολόνας περιμένω τη στιγμή που θα πάω για μοχίτο με τις μικρές μου, που τότε θα είναι μεγάλες και δεν θα δυσανασχετούν που κυκλοφορούν με τη μάνα τους, που αρνείται να μεγαλώσει.

20 comments:

  1. Το δεύτερο γνώρισμα του καλού γονιού είναι οι κανόνες. Είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσουμε κακομαθημένα παιδιά που τα θέλουν όλα δικά τους και που νομίζουν πως τα δικαιούνται τα πάντα. Βάλτε κανόνες και φροντίστε οι κανόνες να εφαρμόζονται. Πρέπει να λέμε όχι και να το λέμε από νωρίς. Αν δεν ακούσουν τη λέξη όχι μέχρι τα πέντε τους, μην περιμένετε ότι θα την εφαρμόσουν στα 12. Στα πέντε μου δεν ήμουν ευχαριστημένη που είχα κανόνες. Στα λίγο πριν τα 40 ευχαριστώ τη μάνα μου για αυτούς.
    Εν χρειάζτηκε καν να φτάσω έτσι ηλικία. Ξεκινάς από πιο νωρίς να βλέπεις και να συγκρίνεις συμπεριφορές και να λες ότι ευτυχώς οι δικοί μου γονείς είχαν αυτό τον κανόνα και δεν έγινα όπως τον τάδε για παράδειγμα. :)

    Λείπει σου το 8ο σάννα, αλλά συμπληρώνεις με το μπόνους τη δεκάδα, εν ξέρω αν το πρόσεξες.

    Συμφωνώ με όλα και χαίρομαι πολύ που υπάρχουν και γονείς νέοι που τα σκέφτονται όλα αυτά. Η αλήθεια θεωρώ ότι είσαι που τες εξαιρέσεις με τούτα που βλέπω γύρω μου. :p

    ReplyDelete
  2. α μανούλα μου ούτε να μετρήσω ως το οκτώ εν τα καταφέρνω. Αν με ακούσετε ποτέ να διαβάσω μαθηματικά με τες μιτσιές δέρτε με.

    ReplyDelete
  3. Σοβαρά τωρά. Επήδηξα το (νο παν ιντέντεντ) εγώ ή τωρά το πρόσθεσες; :S

    ReplyDelete
  4. εννοείται πως τώρα το πρόσθεσα :))))

    ReplyDelete
  5. Τουτοι οι δεκαλογοι σου εν απίστευτα πετυχεμενοι. Τον δεκαλογο της καλής συζύγου που πετυχαίνει τα κεικς τζιαι ψηνει τα γαλακτοπουρεκα, είσαι στη φάση που τον γράφεις να υποθεσω; :ρ

    Σοβαρά τώρα, το όγδοο είναι απο αυτα που δε θα διαβάσεις συχνα σε βοηθήματα για γονείς, αλλα μπορει να είναι και ένα απο τα πιο ουσιαστικά . Όπως λες και συ, δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς, αλλα άνθρωποι που είναι και γονείς και μαθαίνουν απο τα λαθη τους.

    ReplyDelete
  6. εμενα οι δεκαλογοι σου αγχωνουν με

    ReplyDelete
    Replies
    1. κι εμένα αγχώνουν με πολλά. Αλλά εν σωστοί θεωρητικά μακάρι να έχουμε την ψυχραιμία να τους εφαρμόσουμε αν και όταν έρτει η ώρα.

      Delete
    2. Τζαι εμένα αγχώνουν με κυρίως όταν λόγω κούρασης ή έλλειψης αντοχών δεν μπορώ να τους εφαρμόσω :)))

      Delete
    3. ε ταχα ειπες μου οτι εν θα ειμαι καλος γονιος, εν ειμαι καλος συντροφος τζιε εχω πολλα να καμω για φιλος! σιυλλο να πιασω οξα; :p

      Delete
    4. Εδωκες ιδεα για τον επομενο δεκαλογο....

      Delete

  7. Άρχισα κι εγώ αγχωμένη να διαβάζω τον δεκάλογο όπως τον Dreamer αλλά έχω να πω ότι μου άρεσε:

    1. Απαραίτητο συστατικό! Και η επιλογή! Να είναι κάποιος ευτυχισμένος απλά επειδή είναι γονιός !
    2. Εδώ.. σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής μου, απλά επειδή έχω θέματα μ ε τους κανόνες. Στο σπίτι μας δεν υπάρχουν κανόνες. Υπάρχουν όμως όρια. Τα οποία φτιάχτηκαν φυσικά, από μόνα τους. Όχι ότι δεν συμφωνώ μαζί σου, απλά έχω άλλη στάση ζωής. Υπάρχει ο σεβασμός. Και είναι πιο ουσιαστικός. Επειδή πχ. Δεν θα ενοχλήσω το τάδε μέλος της οικογένειας, όχι γιατί έτσι πρέπει, αλλά εγώ ο ίδιος έχω ψάξει κι έχω εκτιμήσει και σέβομαι αυτό που κάνει. Αν δεν έχω πειστεί, τον ενοχλώ και φωνάζει χαχαχαα.
    3. Ελευθερία. Μην σου πω θα το έβαζα και πάνω από την αγάπη.
    4. Σ’ αγαπώ για το τέσσερα 
    5. Ισχύει απόλυτα! Γι αυτό και η ελαστικότητα και η κατανόηση! ( καημένη μάνα μου τι ετράβας τζιαι εσύ χαχαχα ).
    6. Ακούνε! Έστω κι αν δεν συμφωνούν ή αποδέχονται, αυτά που λέμε συλλέγονται. Κι έρχεται μια μέρα που σου πετάνε : Μα εσύ δεν μου έμαθες να αγωνίζομαι γι αυτά που θέλω; Ή εσύ δεν λες ότι οι γυναίκες είσαστε multitasking? Τι μου λες δεν μπορείς να μου λύσεις το πρόβλημα και να ψάχνεις και στο ιντερνετ γι αυτό που σου ζήτησα την ίδια ώρα; ( άρπα την νεράιδα ).
    7. Το πιο όμορφο συναίσθημα στο να είσαι γονιός είναι ότι φεύγεις εντελώς από το ΕΓΩ σου! Ας πούμε, είσαι το δεξί χέρι κάποιου ( του παιδιού σου ) κι όχι το κέντρο.
    8. Άμα αποφασίσεις ότι θες να είσαι αληθινός τότε είναι εύκολο. Αν προσπαθείς να πείσεις μάταια ότι είσαι σωστός, εκεί αρχίζουν μεγάλα προβλήματα.
    9. Έχεις δίκιο!
    10. Σωστή.

    Για το μπόνους ισχύει, μέχρι την ηλικία που λες πχ.
    - Που θα βγεις απόψε γιε μου;
    - Μακένζυ
    - Κι εγώ;
    - Τι εννοείς;;; που;;
    - Κοίτα, εγώ μέχρι το lush θα πάω. Από εκεί και κάτω κυκλοφόρα ελεύθερα.
    ( μην τους λένε και μαμμόθρεφτους χαχαχα )

    ReplyDelete
  8. Θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου. Η Αγάπη εννοείται. Για μένα βασικά στοιχεία είναι οι κανόνες και η ελευθερία. Τωρά που είμαι κι εγώ μάνα, και βλέπω κάποια πράματα με διαφορετικό μάτι όσον αφορά τα μωρά, διαπιστώνω ότι δυστυχώς στην Κύπρο λείπουν σε πολλούς αυτά τα στοιχεία. Σε πολλές περιπτώσεις οι κανόνες είναι ανύπαρκτοι και η ελευθερία θυσιάζεται στο βωμό της "προστασίας" του μωρού που πολλές φορές είναι υπερβολική εώς και παρανοϊκή. Εν θα μπώ σε παραδείγματα για να μεν το κάμω σεντόνι. Καλημέρα!

    ReplyDelete
  9. Το θέμα είμαι πως να τα εφαρμόσεις όλα.Τελικά η μητρότητα είναι το πιο δύσκολο επάγγελμα και το μόνο που χρειάζεται είναι αγάπη και ατελείωτη υπομονή

    ReplyDelete
  10. ίντα άγχος ρε, περιπαίζετε μας; Οξά μόνο εγώ είμαι ο χαλάρας της υπόθεσης;
    Μια χαρά δεκάλογος ένι, very close to common sense. Πού να δειτε τζείνο που έχω στα ντραφτς...
    Όπως τις δέκα εντολές που είχαν και μια εντέκατη που τες συνοψίζει, η εντέκατη μου εμένα είναι "καλή διάθεση πάνω απ' όλα".

    ReplyDelete
  11. Να βάλω τζιαι εγώ ένα σημείο;
    Νομίζω σημαντικό συστατικό είναι η ανοιχτή επικοινωνία.
    Πιστεύω ότι τα παιδιά τα οποία δε φοβούνται να μιλήσουν στους γονείς τους τα έχουν πιο καλά με τους εαυτούς τους. Είναι πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου να μπορείς να κάτσεις να μιλήσεις στον γονιό σου για ένα πρόβλημα που σε απασχολεί χωρίς να φοβάσαι ότι θα πέσει πέλεκις ή ότι θα απορρίψουν κάποιες απόψεις ή προβληματισμούς σου επειδή μπορεί να μην είναι ακριβώς κοινωνικά συμβατικοί. Ανοιχτή επικοινωνία πιστεύω είναι key element.
    Επίσης συμφωνώ με πάρα πολύ με το 1ο και το 3ο σημείο σου. Είναι ΠΑΡΑ πολύ σημαντικά!!!

    ReplyDelete
  12. έχεις πολύ δίκιο κι ας μην έχω παιδιά!

    ReplyDelete
  13. Πόσο φαίνεται ότι μιλά η πείρα!!!! Συμφωνώ σε όλα. Και έχω να προσθέσω ότι, όταν τα παιδιά μας είναι πλέον ενήλικες, ό,τι λάθη τζαι αν εκάμαμεν σαν γονείς, τα ίδια ξέρουν ότι τα αγαπούμεν τζαι ότι εννα είμαστεν δίπλα τους πάντα τζαι ξέρουν τζαι τι θεωρούμεν σωστό τζαι τι λάθος, έστω τζαι αν δεν τους κάμνουμεν υποδείξεις πλέον. Τζαι τούτο φαίνεται στην συμπεριφορά τους απένταντι μας. Αν έχουμεν κάμει σωστή δουλειά όσον ήταν μητσιοί, εννα φανεί ύστερα.

    ReplyDelete
  14. Κολόνα προς το παρόν θα βάλω μπρος το δεκάλογο του βράζω τα παντζάρκα πριν τα σερβίρω.
    Ένα που τα μεγαλύτερα άγχη πολλών γονιών είναι να είναι τέλειοι. Όταν ανακαλύψουν πως αποκλείεται να είναι, λύνονται πολλά προβλήματα.

    Νεράιδα μου άρεσαν οι απαντήσεις σου. Σημείο προς σημείο.

    Mademoiselle Οι κανόνες δεν λείπουν μόνο από την Κύπρο. Το χωρίς όρια για να μην δημιουργηθούν κόμπλεξ στο μωρό, ήταν ολόκληρη φιλοσοφία, που ευτυχώς άρχισε να εγκαταλείπεται σιγά σιγά.

    Αντιγόνη χωρίς υπομονή και αγάπη δεν επιβιώνει ένας γονιός.

    Καλημερούδια


    Χαρά και τσαχπινιά, χαρά και τσαχπινιά Σάικ, όπως λαλούν οι πιγκουίνοι στη Μαδαγασκάρη. Καλή διάθεση πάνω από όλα.

    Λουκρεζία την ξέχασα την ανοικτή επικοινωνία αλλά είναι βασικότατη.

    Σε ευχαριστώ Δέσποινα.

    Άσπρο μιλά η πείρα περισσότερο ως κόρη παρά ως μάνα.

    ReplyDelete
  15. Μια μέρα θα γυρίσουν και θα μας πουν εσύ φταίεις που είμαι έτσι.Και θα το καταπιούμε όπως καταπίννουμε πολλά. Και θα σκεφτούμε: άμα γίνεις γονιός θα καταλάβεις. Αλλά και τι έγινε? Αμα σκεφτόμαστε ότι η κάθε μέρα που ζούμε μαζί τους μπορεί να είναι και η τελευταία μας κανει να αυτοσχεδιάσζουμε και να δοκιμάζουμε και να γινόμαστε καλύτεροι γονεις. Δεν υπάρχουν συνταγές. Ο Θεός να τα έχει καλά τα μωρά μας και αφού εμείς διαλέξαμε να τα φέρουμε στον κόσμο πρέπει να είμαστε εκεί.Όσο πιο καλοί γίνεται.

    ReplyDelete
  16. Εγώ λατρεύω τους δεκάλογους σου!!!! Εν πραγματιστικοί και to the point!!!!Πολλά καλά τα λαλείς.Καμιά φορά σκέφτουμαι ότι εν πρέπει να γίνω Μάνα γιατί εννα είμαι ποτζείνες τις σπαστικές που βουρούν τα κοπελλουθκια τους ούλλη μέρα και αγχώνονται κλπ τζιαι εννοείται αν τα πειράξει κανένας εννα τον φάω ζωντανό. Αγαπώ πάρα πολλά τα μωρά γενικά και νομίζω ότι έχουν μου και μένα τα ίδια αδυναμία (λαλώ το με περηφάνια τούτο) όπόταν φαντάστου τι εννα γίνει αν κάμω δικά μου. Ελπίζω να έβρω κανένα να βάλλε τάξη γιατί εμένα εννα με κάμνουν ότι θέλουν άμα μεγαλώσουν. Ως μωρά όμως εννα με κρατά ο πέλλαρος και ο φόβος άρα βάλε μέσα και την 11 εντολή της Μουσχουρη (ελεγχόμενη) ελευθερία. Αντιφατικό βέβαια αλλά νομίζω εν σημαντικό. Η αγάπη σίουρα ενεν κανόνας εν δεδομένο.

    ReplyDelete