Monday 28 April 2014

Friend στο Facebook, unfriend στη ζωή



Τις προάλλες δέχθηκα αίτηση φιλίας στο Facebook από ένα τύπο, τον οποίο γνωρίζω από ελάχιστο ως καθόλου. Υποψιάζομαι ότι επαγγελματικά κινούμαστε στον ίδιο χώρο, αλλά εντελώς διαφορετική δουλειά. Αυτό το λέω με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να το πει ένας DJ και ένας μπάρμαν, σε ένα κλαμπ.

Προσωπικά, είπαμε, δεν τον ξέρω. Μάλλον δεν θα του μίλησα ποτέ, εκτός από ένα καλημέρα. Και όταν λέω ένα εννοώ ένα.Υποψιάζομαι ότι εκείνος δεν έχει ιδέα ποια είμαι, γιατί ένα απόγευμα τον πέτυχα στο περίπτερο, κοντά στο γραφείο και δεν γύρισε ούτε καν να με κοιτάξει.

Έχουμε όμως καμπόσους κοινούς γνωστούς. Το γεγονός ότι έχουμε κοινούς γνωστούς, πρέπει να τον έκαναν να μου στείλει το αίτημα που λέγαμε.

Απορρίφθηκε από την πρώτη μέρα. Όπως έχω απορρίψει και άλλα από ανθρώπους που δεν γνωρίζω.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω με ποια λογική να θέλω να είμαι φίλος με κάποιον στο Facebook όταν δεν είμαι και στην πραγματικότητα.

Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί που χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα ως εργαλείο επικοινωνίας για θέματα δουλειάς. Μάλιστα, αυτό να το καταλάβω. Είναι ένα καλό επαγγελματικό εργαλείο. Αυτή η ομάδα όμως είναι μικρή. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν το Facebook, το Tweeter για χαβαλέ.

Επομένως, το ερώτημα παραμένει. Γιατί να με ενδιαφέρει τι κάνει, τι γράφει, τα likes, οι φωτογραφίες, τα τραγούδια, οι μαλακίες που μοιράζεται ένας άγνωστος;

Στο Facebook είμαι φίλη με λιγότερο από 100 ανθρώπους. Όλους τους ξέρω προσωπικά και με όλους μιλώ και στην καθημερινότητά μου, όχι βέβαια με την ίδια συχνότητα.

Ποστάρω φωτογραφίες και τραγούδια, λέω τι αισθάνομαι, βρίζω, βγάζω τα απωθημένα μου, μοιράζομαι ενδιαφέροντα άρθρα, ακούω τις απόψεις τους. Για μένα είναι ένα χρήσιμο αλισβερίσι. Μου αρέσει, το απολαμβάνω χωρίς να προβάλλω πολύ προσωπικά στοιχεία. Αν και όπως έχουμε καταντήσει, η Google και η NSA μας έχουν κάνει φύλλο και φτερό, γνωρίζουν τα πάντα.

Δεν θα ήθελα ένας άνθρωπος που δεν με γνωρίζει, να δει τη φωτογραφία που έβαλα από την εξόρμηση της παρέας από το λύκειο. Ήταν όμως ωραίο να γράψουν οι φιλενάδες τα σχόλια τους από κάτω και να διαπιστώσουμε, για άλλη μια φορά, πως παρόλα τα χρόνια που περνούν, η αγάπη της μιας για την άλλη παραμένει ανόθευτη.


Και δεν θα ήθελα να βλέπω τι κάνει ένας άνθρωπος που δεν τον ξέρω. Εδώ δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με τους φίλους μου, θα ασχολούμαι με αγνώστους; Γιατί να είμαστε φίλοι στο Facebook; Γιατί να χάνω τον καιρό μου μαζί του;

21 comments:

  1. μπορεί να σε γουστάρει ρε Μάνα, απ΄ο,τι ακούω είναι το σύγχρονο φλερτ...

    ReplyDelete
  2. Κάποιοι κάνουν αιτήματα φιλίας για να αυξήσουν τον αριθμό "φίλων" και απλά να φαίνονται πιο δημοφιλείς... παιδαριωδες!
    Συμφωνώ με Ανώνυμο, μπορεί να του αρέσεις... κι ας κάνει ότι ΔΕΝ βλέπει. Έχει που βλέπουν με την άκρη του ματιού τους... you know what I mean?
    Εγώ έχω άλλο "κοινωνικό" πρόβλημα: διστάζω να κάμω unfriend στο fb, άνθρωπο που έκαμα (μέσα μου) unfriend... άλλο παιδαριωδες τζιαι τούτο!

    ReplyDelete
  3. αποκλείεται να παίζει θέμα ότι με γουστάρει. ο άνθρωπος που γουστάρει κάποιον το δείχνει έστω και με την άκρη του ματιού του. ο συγκεκριμένος δεν ξέρει ποια είμαι.

    έκαμα πολλούς unfriend χωρίς καμία τύψη και με τη μεγαλύτερη ευκολία.

    ReplyDelete
  4. Οκ εγώ έπαθα κάτι άλλο προχτές: Ήμουν σε ένα "εναλλακτικό" για να το θέσω κομψά cafe, όταν είδα νεαρό με σκύλο του είπα να τον δέσει κι εκείνος γύρισε και μου είπε δεν με κατάλαβες; Μόνο αφού μου είπε το όνομα θυμήθηκα και αμέσως ντράπηκα επειδή είναι και φίλος μου στο fb και δεν τον αναγνώρισα. Έχουμε δηλαδή κόσμο που εύκολα σχολιάζουμε ή κάνουμε like αλλά αν τον δούμε έξω δεν τον θυμόμαστε καν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. χα χαχα επερίμενα να εξελιχτεί σε καυγά με το σκύλο η φάση, διαφορετική ήταν η κατάληξη.

      το άλλο Σάββατο θέλεις να πιάσουμε από ένα από τα σκυλοπαιδιά μου τζαι να πάμε για καφέ; :)))

      Delete
    2. Εννοείται έδεσε τον σκύλο, μπρίκια κολλάμε;
      :-Ρ

      Delete
  5. Δεν έχω facebook και δεν ξέρω πως είναι αυτές οι καταστάσεις. Καλημέρα Μάνα μου!

    ReplyDelete
  6. Και τα blog και το facebook και όλα τα αλλά μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι εργαλεία.
    εξαρτάτε πως τα χρησιμοποιούμε αλλα το facebook κατάντησε και λίγο αρρωστημένη κατάσταση , έχει κόσμο που μπορεί να μεν σου μίλησε ποτέ σου και μπαίνει κάθε μέρα μες την σελίδα σου (αν τον αποδεχτείς για φίλο) και σε παρακολουθεί κάτι σαν φαινόμενο της κλειδαρότρυπας

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πατινάκο μου καλά τα λες και θα το πάρω και πιο κάτω: ακόμα και τα μπλογκς που κάποιοι τα διατηρούμε κάπως "ανώνυμα", πάλι λίγο σαν το φαινόμενο της κλειδαρότρυπας είναι. Το καλό είναι πως απο μας εξαρτάται πόσα θα αφήσουμε τους άλλους να δουν, είτε στα μπλογκς είτε στα υπόλοιπα μέσα δικτύωσης. Και γιατί.

      Delete
    2. Συμφωνώ με Κολόνα-γι αυτό και το facebook μου είναι άδειο.

      Delete
  7. Ασε.. Χρησιμοποιώ το φατσοβιβλίο για τους ίδιους με σένα λόγους και έχω μετρημένους στα δάχτυλα "φατσοφίλους". Είπα να δεχτώ την πρόσκληση μιας συναδέλφου. Την έκοψα να σχολιάζει κάτι που έγραψα και να γελά με κάτι άλλους. Πάνω στην αμηχανία με ρώτησε, "Καλά, κόρη μου, γιατί τα γράφεις στο φέησμπουκ και τωρά νευριάζεις". Βασικά, κα Μάνα, μερικές δεν έχουν καταλάβει ότι το φέησμπουκ εν πράμα προσωπικό. Εκλαμβάνουν το σαν σελίδα στο ιντερνετ. Και το θεωρούν ευκαιρία να μάθουν κατι παραπάνω, σε κουτσομπολέψουν , να δουν τις φωτογραφίες σου και να έχουν ένα θέμα για συζητηση στις ανιαρές ζωές τους. Απλά. Καλά έκανες και αρνήθηκες με την πρώτη. Παρεξήγούνται μετά όταν τους διαγράψεις. Και ότι λίγο πρόλαβαν να δουν, το διαδίδουν με κακία παντού. Στην Κύπρο ζούμε, κοπέλα μου...

    ReplyDelete
  8. To facebook είναι ένας μοντέρνος τρόπος κουτσομπολιού. Είναι σαν να βλέπεις την ζωή του άλλου μέσω μιας κλειδαρότρυπας. Η μάλλον να νομίζεις ότι βλέπεις την ζωή του άλλου μια και στο facebook είναι όλοι ευτυχισμένοι. Ακόμα και άτομα που δεν ανήκουν στο γκρουπ των φίλων σου όταν είναι ανοιχτά τα προφίλ μπαίνεις στη διαδικασία να δεις την ζωή τους, εγώ τουλάχιστον κάμνω το! Εγώ έχω άτομα ως φίλους μου που δεν κάνω παρέα μαζί τους αλλά τους γνώρισα σε μια φάση της ζωής μου. Δεν θα πάω όμως να τους σβήσω ακόμα και αν δεν κάνω παρέα μαζί τους. Εγώ πάντως δεν με νοιάζει ούτε να ξέρουν την ζωή μου ούτε να με κουτσομπολεύουν ούτε τίποτα. Αυτοί που με ξέρουν πραγματικά με ξέρουν.

    υ.γ Κόρη να μεν σου στείλουμε φρεντ ρικουεστ δηλαδή????

    ReplyDelete
    Replies
    1. τωρά είδα για την κλειδαρότρυπα πιο πάνω :)

      Delete
  9. όπως τζαι το like ας πούμε. γράφει ο άλλος ποστ ότι πέθανε ο σκύλος του και είναι χάλι μαύρο και βλέπεις από κάτω 15 Like. κάτσε καλά ρε μαλάκα, τι στο καλό κάνεις Like; τι σου άρεσε για να κάνεις Like?

    ReplyDelete
  10. και γω νομίζω σε γουστάρει!
    εγώ κατάντησα να είμαι μέλος σε secret groups για να μιλώ ελέθυερα στο facebook, ως και online μια απ ` τα ίδια γαμώτο

    ReplyDelete
  11. Να σας πώ την άλλη εκδοχή!! Ο τάδε είναι πρωταρά ό τάδε είναι στο κλάμπ ο τάδε είναι Λονδίνο τούτο το σύστημα να κλάνεις τζαι να μου το λέεις εν το καταλάβω! Αυτό έκανε και ο κουνιάδος μου (ακουσον ακούσον) την ημέρα της κηδείας του Μητσόπουλου έβαλε το στο φεισπουκ ότι θα πάει, όταν επίε σπίτι εν ήβρε τίποτε! Εκαθαρίσαν τα ούλλα άφου ήξεραν όλοι που ήταν και πόση ώρα θα έκαμνε!!! ότι πάθουν έν που την τζεφαλή τους!!!! Τωρά όσο για τον πάρεα που σου έστειλε το αίτημα την στιγμή που έχετε αρκετους κοινούς γνωστούς μπορεί να το έκανε καθαρά που περιέργεια για να δεί ποια είσαι που έχετε τόσα 'κοίνα'!

    ReplyDelete
  12. "Υποψιάζομαι ότι εκείνος δεν έχει ιδέα ποια είμαι, γιατί ένα απόγευμα τον πέτυχα στο περίπτερο, κοντά στο γραφείο και δεν γύρισε ούτε καν να με κοιτάξει."

    εν ένα που τα κριτήρια μου τούτο, για να κάμω φρεντ ένα άτομο. αν μου μιλά ιν ρίαλ λάιφ, μπορεί να δεχτώ το ρικουέστ.

    για άτομα που για διάφορους λόγους δεν μπορείς/θέλεις να κάμεις ανφρέντ, υπάρχει το stop notifications. που τότε που το ανακάλυψα ησύχασε η κκελλέ μου :-)

    ReplyDelete
  13. Το facebook εν είναι κλειδαρότρυπα, το facebook εν πρώτιστα μια "αγορά", μια διαδικτυακή πλατεία. Το πως εσύ χρησιμοποιείς τούτην την πλατείαν εν στο shιέριν σου (σε μεγάλο βαθμόν). Οπότε εν υπάρχει "ηθική" χρήσης του, ο καθένας μπορεί να το προσαρμόσει στες προδιαγραφές του. Ο εμπνευστής του ουσιαστικά ήθελεν να κάμει έναν χώρον νταραβερκού πάσης φύσεως, τζιαι μάλιστα η ύψιστη ιδέα του (όπως την επαρουσίασεν τζιαι στην ταινίαν) ήταν να μπορείς να βάλει στο προφίλ σου αν είσαι "ελεύθερος" (single).
    Μαζίν με το twitter τζιαι εσχάτως το linked in, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εν μέχρι τζιαι ειδικά μαθήματα σε σπουδές διοίκησης. Εν μεγάλον εργαλείον marketing.
    Προσωπικά επορώθηκα για κάποιους μήνες μόλις το επήρα είδηση, μετά απαξίωσα το τέλεια, τζιαι τωρά επανήλθα με μερική χρήσην. Τούτη η "αγορά", η "πλατεία" εν πολύτιμη τζιαι για κάτι άλλον: debating. Εν εντυπωσιακόν πόσα θέματα μπορεί να εύρεις να θκιαβάσεςι τζιαι το κυριόοττερον να συζητήσεις, να "μαλλώσεις", να "ακονίσεις τες γνώσεις σου".
    Σε τούτον το τελευταίον εν έναν που τα καλά του να έshιεις πολλές επαφές, τζι' ας μεν τες ξέρεις. Πιο πολλές επαφές, ή ακόμα καλλίττερα, συμμετοχές σε ομάδες, πιο πολλή πληροφορία τζιαι συζήτηση. Εν τζιαι βάλλουν εξάλλου ούλλοι αν επήαν για κατούρημαν ή όϊ, έshιει κόσμον που βάλλει ωραία πράματα να δεις ή να θκιαβάσεις.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Mα γιατί να μεν είναι και κλειδαρότρυπα? εν στον άνθρωπο να θέλεινα μάθει τι κάμνει ο δίπλα του και ο πάραδίπλα.Εν όπως η γειτόνισσα χώννεται πίσω που το παράθυρο και παρακολουθεί την άλλη γειτόνισσα ακριβώς το ίδιο πράμα. Και τούτον εν αναιρεί την λειτουργικότητα του ως μέσο μαρκετινγκ ή ως μέσο πχ πνευματικής ανταλλαγής πληροφοριών κάτι που είναι και η μπλογκόσφαιρα αν θέλουμε να το δούμε πολλά καθαρά. Μπορεί να γράψω πελλάρα και να την διαβάσετε, μπορεί να φιλοσοφήσω (???:))) κλπ και να το διαβάσετε. Ακόμα και εμείς εδώ πιστεύω θέλουμε να ξέρουμε α τι γίνεται στη ζωή του χ.ψ ω είτε μέσω του facebook είτε μέσω της μπλοκόσφαιρας

      Delete
  14. Θυμάμαι όταν είχα γνωρίσει ένα παλληκάρι wanna be boyfirend, έχασε το παιχνίδι όταν με ρώτησε πόσους φίλους έχω στο facebook!
    Η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ κόσμο, αλλά οι περισσότερες είναι μαμάδες που έχουμε 5-10 κουβέντες σε διάφορα groups και μοιραζόμαστε τις ίδιες σκέψεις! ΆΣε που βρίσκω παρέα τα βράδια που η Δώρα ψήνεται στον πυρετό και εγώ φοβάμαι να κοιμηθώ μήπως και δεν ακούσω το ξυπνητήρι!

    ReplyDelete