Δεν γίνεται να μην τα έχετε πάρει χαμπάρι, όλοι τα ξέρουν.
Δεν ξέρω πως τα λένε στα ελληνικά, οι κόρες όμως τα ονομάζουν
βραχιόλια από λάστιχο. Στα αγγλικά είναι loom bands.
Θα τα δείτε να τα φορούν οι περισσότεροι και o λόγος είναι γιατί είναι
τόσο εύκολο να φτιαχτούν.
Και εδώ έχουμε δύο επιλογές. Η μια είναι τα απλά βραχιόλια
που φτιάχνονται μόνο με τα δάχτυλα και η άλλη τα πιο περίπλοκα που
χρησιμοποιούμε αυτό το πράμα:
Είναι τόσο εύκολο, που ακόμη και εγώ μέσα σε μερικά λεπτά μπορώ να
φτιάξω ένα. Σημείωση ότι στο μάθημα των οικοκυρικών, ήμουν η μαθήτρια του Α
επειδή τα λευκαρίτικα μου τα έφτιαξε η γειτόνισσα, τα φιθκιώτικα η μάνα μου και
ό,τι είχε να κάνει με σμίλες και σμιλί η θεία μου. Εμ, στις καλύτερες πήγαινα.
Τα βραχιόλια έγιναν ανάρπαστα από μικρούς και μεγάλους,
φτωχούς και πλούσιους, ακόμα και από τη βασιλική οικογένεια της Βρετανίας. Μάλιστα,
ο Γουίλιαμ και η Κέιτ εμφανίστηκαν σε δημόσια εκδήλωση φορώντας τα πολύχρωμα
βραχιόλια τους παρά το αυστηρό και επίσημο ντύσιμό τους. Oh yes your majesty, your loom band is so nice,
ένα πράμα.
Όπως είπα υπάρχει το απλό, υπάρχει το διπλό, το περίπλοκο,
ό,τι θέλει ο καθένας φτιάχνει. Για να καταλάβετε διάβασα σε ένα άρθρο, μια γυναίκα έφτιαξε
ολόκληρο φόρεμα με λαστιχάκια. Πάρτε μια ιδέα.
Πάμε στο ζουμί της υπόθεσης τώρα. Ο τύπος που πατένταρε την
ιδέα ονομάζεται Cheong Choon Ng. Ελπίζω να πιάσατε τη λέξη που χρησιμοποίησα, δεν είπα που δημιούργησε ή που έφτιαξε.
Που λέτε ο Cheong Choon Ngμ
χάρη στα βραχιόλια έγινε κατά 80 εκατομμύρια λίρες πλουσιότερος. Not bad. Σκεφτείτε να έχετε
πιάσει την καλή, φτιάχνοντας βραχιόλια.
Είπαμε, πολλές φορές χρειάζεσαι μια καλή ιδέα. Την οποία
μπορείς να σκεφτείς ή απλά να βρεις έτοιμη και να τη βελτιώσεις.
Ο Cheong Choon Ng, που
είναι μαλαισιανής καταγωγής αλλά μένει εδώ και χρόνια στο Μίσιγκαν είπε ότι
εμπνεύστηκε βλέποντας την κόρη του να μπλέκει ένα βραχιόλι με μια παρόμοια
κινέζικη τεχνική.
Βλέποντας την κόρη της φίλης μου μια κοπέλα από το Βιετνάμ
τη ρώτησε τι κάνει. Η μικρή της έδειξε. Και η Βιετναμέζα της απάντησε πως το
μπλέξιμο με αυτό τον τρόπο, είναι μια βιετναμέζικη μέθοδος, με την οποία
μπλέκουν βραχιόλια εδώ και πολλά χρόνια.
Και κάπως έτσι, μπορείς να γίνεις εκατομμυριούχος.
Οι γιούες μου σήμερα, αφού επαίξαν κάμποσον με την καλαμαρούν ξαδέρφην τους, η οποία έκαμεν τους ενδελεχήν παρουσίασην του προϊόντος που παρουσιάζεις τζιαι συ στην ανάρτηση, απαιτήσαν την αγοράν "flexi plexi" (έτσι το ξέρει η ανιψιά εξ Ελλάδος) που το πλησιέστερον σχετικόν σημείον πώλησης. Τελικά ήμουν τυχερός: έχουν τζιαι στα περίπτερα, διότι εν τζιαι δεκαπενταύγουστος, Για την ώραν εν ανησυχώ που οι γιούες μου θέλουν να κάμνουν βραshολούθκια, εν εκλείσαν ακόμα τα 7 εξάλλου....
ReplyDeleteflexi plexi έτσι το λένε στην Ελλάδα, που να να καταδεχτούν το Loom bands :))))
Deleteτα φορούν αγόρια και κορίτσια. Χτες για να καταλάβεις η πιτσίρτα έμαθε το γιο της φίλής μου, 11 χρονών να φτιάχνει.
εγώ πάντως επειδή εβαρέθηκα να γυρεύκω περίπτερα παράγγειλα από ebay. πιστεύκω θα φκάλουμε το καλοκαίρι.
βασικά ονομαζετε plexi flexi
Deletehttps://www.youtube.com/watch?v=AP9cixfVyro
ReplyDeletehttps://www.youtube.com/watch?v=M0tE67dRaGo
στην Αμερικη εν πιο παλια μοδα εννοειται. Τα βιντεο εν επεκταση του ποστ σου αν θελεις τζιε απλα ακομα μια ευκαιρια να θυμηθουμε ποσο αδικο ειναι να πασχουν παιδια απο καρκινο.
Γρούτα μου τη Μανούα μου!!!
ReplyDeleteΕίδες; Πρέπει να έβρουμε τζιαι μεις καμιά πατέντα να την πλασάρουμεν, να χεστούμε στο flexi blexi!
ReplyDeleteΜίλησα στη Γρουτούα μου! Είμαστε όλοι νομιζάμενοι εδώ? της είπα! Αλήθεια, Μάνα, πως σε λένε? Μια δεκάρα για τις σκέψεις σου! Μαρέσουν τα βραχιόλια, παλιά φορούσα πέτσινα! Μα πιο πολύ αρχίζω να αναγνωρίζω την έννοια ενδιαφέρον, περισσότερο ενδιαφέρον, ωραίο για όλους! Καλή σου συνέχεια!
ReplyDeleteΕχετε ακούσει τη πιθανότητα σύνδεσής τους με το καρκίνο?
ReplyDeleteπαιδιά ξέρετε τι βαριέμαι πιο πολύ το πλεχι φλεχι ψαροκόκαλο και πονάει κιόλας τα δάχτυλα και κάνεις μία ώρα να το φτιάξεις
ReplyDeleteΤο ψαροκόκαλο είναι το πιο εύκολο!Εγώ και φίδια φτιάχνω!
Delete