Tuesday 27 April 2010

Το φιλί του Χουσέιν

Την περασμένη βδομάδα, ο πατέρας του πατέρα φαμίλια ήρθε με τον Χουσείν να καθαρίσουν τον κήπο. Τον έχουμε καμάρι τον κήπο, αλλά η αλήθεια είναι ότι τις χαρές του τις χρωστάμε στον πεθερό μου. Άνθρωπος μερακλής της φύσης απολαμβάνει κάθε στιγμή που φυτεύει, σκαλίζει, προσέχει τα φυτά του.

Ο Χουσέιν είναι από την Μπαγκλαντές, ένα νεαρός θα έλεγα κοντά στην ηλικία μου. Καλό παιδί, λίγος αργός στις δουλειές του, αλλά τίμιος. Μόλις ήρθαν τον ρώτησα τι κάνει. Η πρώτη του κίνηση ήταν να βγάλει το κινητό του και να μου δείξει τον τριών μηνών γιο του και να μου πει ότι σύντομα θα πάει να τον δει.

Τους άφησα να δουλέψουν ασχολήθηκα κι εγώ με τις κόρες. Μπορώ να πω ο πεθερός μου τον έβγαλε νοκ άουτ τον καημένο. Δούλευαν και οι δύο με τις ώρες, και αφοσιωμένος όπως ήταν στην κηπουρική, δεν κοίταξε ρολόι.

Την ώρα που θα έφευγαν, η κόρη Α έτρεξε να φιλήσει τον παππού της. Αγκαλιαστήκανε είπανε τα δικά τους και έκανε να φύγει. Αμέσως όμως έτρεξε και στον Χουσέιν. Φιλί, αγκαλιά; Ο Χουσέιν κοντοστάθηκε δεν κατάλαβε τι ήθελε το μωρό. Θέλει να σε φιλήσει και σου κάνει αγκαλιά, του είπα.

Η απορία του μεγάλωσε ακόμη περισσότερο. Δεν της χάλασε το χατίρι, την σήκωσε δειλά δειλά, η κόρη Α τον αγκάλιασε και του έδωσε ένα φιλί. Είδα τα μάτια του που γέμισαν, έμοιαζε σαν να του είχαν κάνει το μεγαλύτερο δώρο. Ποιος ξέρει, ίσως να σκέφτηκε το γιο του, ίσως να πέρασε από το νου του, πως όσα χρόνια είναι Κύπρο, μπορεί να μην τον αγκάλιασε κανείς άλλος.

Θα ήθελα μεγαλώνοντας να διατηρήσει αυτή την ανοικτοσύνη στην αγκαλιά της η κόρη Α. Να δέχεται όλο τον κόσμο αδιαφορώντας για όλες τις ταμπέλες και τα κριτήρια που συνήθως βάζουν οι άνθρωποι. Και θα ήθελα να της μοιάζαμε οι μεγάλοι.

14 comments:

  1. Πολύ όμορφη εικόνα αλλά δυστυχώς δεν νομίζω να μείνει έτσι. Είναι για να βλέπουμε πόσο αλλοιώνονται οι άνθρωποι (και ειδικά παιδικές ψυχές) από το περιβάλλον τους. Όσο πιο μικροί και περιορισμένοι, τόσο πιο αθώοι και καλοσυνάτοι.
    Άσε που πολλές μανάδες ήταν να φκάλουν τσούνες αν εβλέπαν το μωρό τους να κάμνει έτσι στον "μαύρο" που ήρτε να τους σάσει τον κήπο!!
    Μπράβο σου που δεν είσαι μια από αυτές!!

    ReplyDelete
  2. τα παιδιά των μάνταμς που έτυχε να δω είναι χειρότεροι τύραννοι από τις μανάδες τους.αφού σε βλέπει εσένα η κόρη να του μιλάς και να κάνει τις ίδιες δουλειές με τον παππού της, δεν πιστεύω η κόρη να μεγαλώσει βάζοντας ταμπέλλες

    ReplyDelete
  3. μπράβο σου, κι εγώ τις μεγαλώνω έτσι. φοβάμαι όμως ότι πλησιάζει η ώρα που θα πρέπει να τους πω να προσέχουν λιγάκι καθώς ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος.όσο είμαστε εμείς κοντά καλά είναι...

    ReplyDelete
  4. τουλάχιστον ήταν μια όμορφη στιγμή για τον Χουσεϊν

    ReplyDelete
  5. Mana mou to re. ta mwra en aggeloi en thorroun oute xroma oute takshn oute tipote.
    Ektos annen tyranoi opws lalei h Ritsa...

    pantws emena akamen mou entiposh enas servos pou edouleuken mazi mou sto bar (lepe ta confessions) pou ekamnamen kalh parean. Mian foran hrten h nounna mou sto bar na me dei tziai esistisa ths ton. Ek ton ysterwn eipe mou oti se 2 xronia hmoun h prwth kypraia pou ton esistise se kapoion!!!

    Distixws sth nhso mas paizei megalos ratsismos.

    ReplyDelete
  6. τα παιδιά είναι αυθόρμητα.αλλά έχουν και ένστικτο.η αθωότητα αυτή,χάνεται όταν μεγαλώσουν.φιλιά.

    ReplyDelete
  7. Μπράβο.

    ReplyDelete
  8. Υπάρχει ένα αγγλικό τραγούδι που more or less λέει ότι δε ξεχωρίζεις χρώμα όταν είσαι μωρό (όταν μου έρθει θα επανέλθω).

    Έτσι είναι, τζαι οι εργάτες έχουν ψυχή. Εμείς εσυνηθίσαμε πλέον, Χριστούγεννα, Πάσχα τρώμε τζαι πίνουμε με τους εργάτες του παπά μου.

    ReplyDelete
  9. Δεν καταλαβαίνω τα παραπάνω σχόλια. Πώς είναι δυνατόν ν΄αλλάξει η συμπεριφορά της μικρής μεγαλώνοντας αν οι γονείς της προσέξουν την δική τους συμπεριφορά προς κάθε αλλοδαπό που εργάζεται στο νησί μας;
    Η αγάπη και η ευαισθησία να διαβάζεις τους ανθρώπους -πιστεύω ότι η κόρη Α νιώθει με το παιδικό ένστικτο πως ο Χουσεϊν είναι πατέρας και του λείπει το παιδιάκι του- δεν έχουνε με την ηλικία της αθωότητας αλλά με τα δώρα που της δώσαστε εσείς και η φύση.
    Μάνα, να την χαίρεσαι την κορούλα σου!!!!
    :)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

    Πρόσφατα έμαθα από πρώτο χέρι (τονίζω το "πρώτο"καθώς τα δεύτερα και τα τρίτα βάζουν σάλτσες άρα καίγονται)πως σε ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ αρνήθηκαν την εισαγωγή παιδιού με πατέρα Κύπριο και μητέρα Φιλιππινέζα.
    Αν ήμουν παρούσα θα ήθελα να καταγγείλω την εκεί υπεύθυνη όμως δεν ήμουν. Ο πατέρας περισσότερο από την θλίψη ένιωσε ντροπή ενώπιον της γυναίκας του αφού οι φόβοι της για την ρατσιστική μας συμπεριφορά, επιβεβαιώθηκαν. Ευτυχώς για κάθε ρατσίστρια νηπιαγωγό υπάρχουν δεκάδες άλλες που αγαπάνε τα παιδάκια τους αληθινά, ανεξαρτήτου θρησκείας ή χρώματος.

    ReplyDelete
  10. πολύ συγκινητική η αγκαλιά της κόρης Α. είμαι σίγουρη ότι το μισό Μπαγκλαντές θα το έχει μάθει ως τώρα :-)

    ReplyDelete
  11. Thalassamov να πεις ποιο νηπιαγωγείο είναι, να το μαυροπινακίσουμε. Να σου πω γιατί τα παραπάνω σχόλια. καλώς ή κακώς τα παιδιά δέχονται πολλή επιρροή από το περιβάλλον τους. μπορεί να σπάζεις να τους μάθεις κάτι και να κάνουν ακριβώς το αντίθετο, επειδή έτσι το κάνουν στο σχολείο ή οι φίλοι τους. και δυστυχώς στον κοινωνικό μας περίγυρο υπάρχει τεράστιος ρατσισμός.

    ReplyDelete
  12. Η αγκαλιά του μωρού εν τόσο μεγάλη που χωρεί ο κόσμος ούλλος μέσα. Μεγαλώνοντας σε ένα κοινωνικό σύνολο όπου ζει και βασιλεύει ο ρατσισμός (όλων των ειδών) μαθαίνει να φοβάται/αηδιάζει/υποτιμά τους "μαύρους" και λοιπούς στιγματισμένους ανθρώπους.
    Έννεν ούλλοι οι "μαύροι" κακοί όπως έννεν ούλλοι οι "άσπροι" καλοί. Έχουν τζαι τζίνοι ψυσhήν τζι ευαισθησίες τες οποίες συνήθως έχουν καλά κρυμμένες μέσα τους.

    ReplyDelete
  13. Να την σιέρεσαι Μάνα!
    Αθθύμισες μου τζι εμέναν τον γιον μου. Ήταν 2 χρονών τότε τζιαι εβάστουν τον πάνω μου ώσπου να θκιαλέξει ποηλατούιν ο πιο μεγάλος, 6 χρονών. Ήρταν θκυο σριλανκέζοι ή πακιστανοί μες το μαχαζίν τζιαι άπλωσεν τα σιερούθκια του να τον πιάσει ο ένας. Τζιαι τζείνος εχάρηκεν πολλά, τζι εθώρεν με τζιαι μέναν με μάθκια που ελαλούσαν "ευχαριστώ"!

    ReplyDelete
  14. πολλά πιθανόν να της περάσει
    δυστυχώς

    ReplyDelete