Από τη θεωρία στην πράξη

Την Κυριακή πήγαμε θάλασσα. Επειδή το νερό ήταν κρύο όμως καταλήξαμε στην πισίνα ξενοδοχείου. Οι κόρες έκαναν τη βουτιά τους, ακόμη και το μικρό μου το παχουλό μου, που τσαλαβουτούσε τα χεράκια της και τα ποδαράκια της ενθουσιασμένη στο νερό.

Η μεγάλη έπαιζε με ένα κοριτσάκι στην ηλικία της, που στην αρχή φώναζε σαν υστερικό επειδή φοβήθηκε ότι θα της έπαιρνε τα παιχνίδια της. Ευτυχώς το παιδί μου προς το παρόν για να μην λέμε μεγάλα λόγια, δεν είναι κτητικό. Το αντίθετο μάλιστα μοιράζεται τα πράγματά της. Οπόταν σε μια φάση, το άλλο το κοριτσάκι της έδωσε από μόνο του την μπάλα της. Και τότε είχα με τον πατέρα της την εξής συνομιλία.

Π: Απίστευτο, έδωσε από μόνη της παιχνίδι. Πρώτη φορά συμβαίνει αυτό το πράγμα.
Μ.: Ε, τα παιδιά σε αυτή την ηλικία είναι κτητικά.
Π: Η κόρη μου όμως παραείναι.
Μ: Συνήθως έτσι γίνεται, με τους φίλους τους ή στο σχολείο, το ένα το μωρό πιάνει τα πράγματα του άλλου.
Π: (με ύφος αυστηρό λες και τον πρόσβαλα). Αποκλείεται, εμείς για να ξέρετε την έχουμε στείλει σε πολύ καλό σχολείο. Αποκλείεται στο σχολείο να έμαθε να συμπεριφέρεται έτσι. Είναι ένα καλό ακριβό σχολείο

Ευτυχώς εκείνη την ώρα κάτι ήθελε το μικρό και εγκατέλειψα τη συνομιλία που άρχισε να γίνεται εκνευριστική.

Κύριος που νομίζεις ότι επειδή πληρώνεις ένα κάρο ευρώ, για να στέλνεις το μωρό σου σε ακριβό σχολείο, θεωρείς ότι διαμορφώνει και τον τέλειο χαρακτήρα, να σου πω ότι κάνεις λάθος. Την καλή συμπεριφορά δεν την αποκτούν τα μωρά στα ακριβά και δήθεν σχολεία. Την αποκτούν όταν τους δίνουμε το καλό παράδειγμα, και όταν συνέχεια τους επισημαίνουμε το σωστό. Ψυχοφθόρο μεν, αλλά δυστυχώς μονόδρομος.

Όση ώρα η κόρη του δεν έδινε τα παιχνίδια της, δεν γύρισε μια φορά να της πει, ότι δεν είναι σωστό και ότι πρέπει να τα μοιράζεται. Μου θύμισε μια άλλη τύπισσα πέρσι στην πισίνα ενός άλλου ξενοδοχείου. Επί τρεις ώρες άφησε το γιόκα της ελεύθερο να παίζει, να ενοχλεί, να ζητά στην ουσία σημασία από τους άλλους γονείς που ήταν εκεί, και εκείνη διάβαζε ανενόχλητη ένα βιβλίο Οδηγό Ανατροφής Παιδιών.

Δεν λέω, οι οδηγοί καλοί είναι και χρήσιμοι. Όλο και κάτι θα μάθεις. Από τη θεωρία όμως μέχρι την πράξη, η απόσταση είναι τεράστια. Και πολλές φορές μοιάζει με άθλο να την περπατήσεις ώς το τέλος. Άσε που αρκετοί οδηγοί για γονείς, έχουν γραφεί από άτομα που δεν έχουν παιδιά στη ζωή τους. Θα δεχόσασταν συμβουλές για σεξ από κάποιον που δεν πηδά; Εγώ προσωπικά όχι.