Παροχή βοήθειας ή εκμετάλλευση;

Λοιποοον, θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Ας χύσουμε κροκοδείλια δάκρυα για τους αδελφούς Παλαιστινίους που υποφέρουν και ας υποκριθούμε ότι πονούμε για το δράμα τους. Εννοείται, πως χεστήκαμε τι γίνεται μερικά χιλιόμετρα πιο ανατολικά, γιατί αν πραγματικά μας ένοιαζε, θα το δείχναμε εμπράκτως. Αντίθετα, τόσα χρόνια πιπιλούμε την καραμέλα των κοινών αγώνων, ενώ στην ουσία αγώνα κάνουν αυτοί που ρίχνουν πέτρες. Εμείς τις μαζεύουμε τις πέτρες και φτιάχνουμε εξοχικά και πισίνες.

Η όλη ιστορία με τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Γάζα, κατά την άποψή μου, δεν είναι παρά ένα καλοστημένο κόλπο της Τουρκίας. Από την πρώτη στιγμή, ήθελε να εκμεταλλευτεί το θέμα, για να δείξει αποκλεισμό της Γάζας και αποκλεισμό των κατεχομένων.

Εδώ να ανοίξω παρένθεση, για να πω αποκλεισμό my ass. Όποιος πιστεύει ότι οι Τουρκοκύπριοι υποφέρουν, ας ρίξει μια ματιά στα mall, στο Jumbo, στη Στασικράτους και στη Μακαρίου για να δει τους Τουρκοκύπριους, να γεμίζουν τσάντες με ψώνια. Sorry guys, αυτό δεν είναι αποκλεισμός, είναι καταναλωτισμός σε όλο του το μεγαλείο. Κλείνει παρένθεση.

Πίσω στην επιχείρηση στη Γάζα. Βγήκαν οι περισσότεροι και φωνάζουν και μιλούν για τον αγώνα των Παλαιστινίων. Μόνο που η εν λόγω απόπειρα μεταφοράς βοήθειας δεν έχει να κάνει τίποτε με τους Παλαιστίνιους. Η Τουρκία παίζει καλό πόκερ και δεν πρόκειται να χάσει την παρτίδα.

Τώρα φωνάζουν για το Ισραήλ που σκότωσε 16 ακτιβιστές. Η Τουρκία κατέφυγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας και φωνάζει που το Ισραήλ αψηφά το διεθνές δίκαιο. Από το ρόλο του θύτη, πέρασε στο ρόλο του θύματος. Μα είμαστε σοβαροί ή τα έχουμε παίξει; Μιλούμε για την ίδια Τουρκία που εδώ και 36 χρόνια κρατά τη μισή Κύπρο, που σκοτώνει, που ξεσπιτώνει, που παραβιάζει νόμους.

Είμαστε σοβαροί ή ζούμε εντελώς το θέατρο του παραλόγου. Εϊναι δυνατόν να ακούμε τον τούρκο υπουργό Εξωτερικών να δηλώνει ότι καμιά χώρα δεν είναι υπεράνω του διεθνούς δικαίου; Χαίρω πολύ κύριε Νταβούτογλου, τόσα χρόνια που η χώρα σας καταπατά το δίκαιο της δικής μου χώρας, το είδε κανείς; Αντέδρασε κανείς;

Τον τελευταίο καιρό η Άγκυρα θέλει να αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη. Μέχρι πριν από τρία χρόνια με το Ισραήλ ήταν κολλητάρια, τώρα ξέρει πως αυτή η φιλία δεν της συμφέρει, γιατί τα υπόλοιπα μουσουλμανικά κράτη έβλεπαν με καχυποψία το πάρε δώσε με το Τελ Αβίβ. Έτσι μετά την επιχείρηση για τη Γάζα έρχεται πιο κοντά στις ισλαμικές χώρες και τους λέει, κοιτάτε τα έβαλα με το νούμερο ένα εχθρό σας, ακολουθείστε με.

Όποιος νόμιζε πως η Τουρκία δεν θα βρει τρόπο να έβγαινε από πάνω, ήταν πολύ γελασμένος. Και ενώ η Τουρκία βήμα βήμα, άλλοτε πιο μεγάλο, άλλοτε πιο μικρό, προχωρεί προς τους σκοπούς της, εμείς τι κάνουμε;