Friday 4 June 2010

Η μικρή μου αδερφή


Το σκεφτόμουνα καθώς οδηγούσα να έρθω δουλειά και άκουγα τις κόρες στο πίσω κάθισμα να λένε τα δικά τους. Βασικά η μεγάλη μιλούσε η μικρή την άκουγε εκστατική. Ένα πράγμα δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Ο θαυμασμός και το δέος με τον οποίο τα πιο μικρά αδέρφια βλέπουν τα μεγαλύτερα. Της αδερφής μου της χτυπώ πέντε χρόνια και κάτι. Μεγαλώσαμε για να τα βρούμε. Θυμάμαι πόσο μου έσπαζε τα νεύρα που ήθελε να κάνει ό,τι κι εγώ.

Υπάρχει μεγάλος αδερφός ή αδερφή που να μην σκέφτηκε έστω και για μια στιγμή να δώσει το μικρότερο για υιοθεσία; Μεγάλο το δράμα να έχεις μικρότερα αδέρφια και δεν είναι μόνο η διαφορά ηλικίας, που από μόνο του είναι πρόβλημα. Εξηγούμαι. Δεν έχουμε τίποτα κοινό. Εξαίρεση η αγάπη μας για το τζέλι φράουλα, το παγωτό και τις σοκολάτες. Γενικά για ό,τι έχει ζάχαρη. Κλείσαμε από τώρα ότι θα κληρονομήσουμε το διαβήτη της γιαγιάς. Αφήνουμε στη ξαδέλφη την πίεση και ό,τι έχει να κάνει με αλάτι.

Ζάχαρη και γονίδια. Πέρα από αυτό το χάος. Μέχρι να μεγαλώσουμε και να τα βρούμε, ζήσαμε ομηρικούς καυγάδες. Ξύλο δεν έπεφτε, αλλά μια ένταση συνεχώς υπήρχε. Πείραζε τα πράγματα μου, ανακάτευε τα συρτάρια μου, ψαχούλευε παντού. Μια περιέργεια που με σκότωνε. Να είσαι έφηβος, να θέλεις να κρατάς μυστικά και να έχεις ένα 10χρονο να κάνει σκόνη και φτερά την ιδιωτική σου ζωή.

Λένε ο μπροστινός του πισινού γεφύρι. Της άνοιξα το δρόμο δεν μπορεί να έχει παράπονο. Ό,τι κέρδισα με κόπο και με μόχθο, εξόδους το βράδυ για παράδειγμα, η αδερφή μου τα βρήκε έτοιμα. Στα 16 μου πήγα δισκοθήκη, στα 14 αυτή.

Όταν πήγα να σπουδάσω την έχασα εντελώς. Ευτυχώς την ξαναβρήκα όταν επέστρεψα. Η σχέση που έχουμε δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια είναι απίστευτη. Αληθινή, ζεστή, γεμάτη αγάπη. Δεν την αλλάζω με τίποτε. Ξέρω πως ό,τι και να μου συμβεί θα είναι δίπλα μου. Το Πατιχάκι όπως τη φωνάζουμε κάποτε για πλάκα, είναι από τους καλύτερους ανθρώπους στη γη. Αυτό το πιστεύω ακράδαντα (που τη θυμήθηκα τώρα αυτή τη λέξη). Ένας από τους λόγους που προτίμησα οι κόρες μου να έχουν μικρή διαφορά ηλικίας είναι και αυτός. Δεν θέλω να χάσουν τα χρόνια που έχασα εγώ για να βρουν η μια την άλλη. Θέλω να μεγαλώσουν έχοντας η μια την άλλη δίπλα τους.

24 comments:

  1. Υστερόγραφο
    Ξέρει κανένας πως να κάνω τη φωτογραφία να φαίνεται πιο μεγάλη, όπως το κάνει η Cούλα;

    ReplyDelete
  2. Όταν κάνεις κλικ πάνω στη φωτογραφία (ενώ είσαι σε "Compose" mode) σου δίνει από κάτω επιλογές για το μέγεθος (small, medium, large κλπ) καθώς και επιλογές για το πού να εμφανιστεί αριστερά, δεξιά, κέντρο (κεντρο-δεξιά και κεντρο-αριστερά δεν υπάρχει)

    ReplyDelete
  3. από τις σχέσεις που δεν θα θυσίαζα με τίποτα. Είναι παράξενο, ότι όσο έμενα στο πατρικό μου σκοτωνόμασταν καθημερινά για βλακείες, ακόμα κι όταν είχαμε περάσει και οι 3 μας προ πολλού το κατώφλι των 18 χρ. Τώρα, που παντρεύτηκα και έφυγα, μου λείπουν πολύ τ' αδέλφια μου. Κι ας σκοτωνόμασταν. Εγώ είμαι η πιο μεγάλη, ελπίζω να τους λείπω το ίδιο κι εγώ....

    ReplyDelete
  4. η φωτογραφία είναι όπως πρέπει να είναι! με άγγιξε το άρθρο σου, εμένα οι κόρες έχουν σχεδόν 6 χρόνια διαφορά. η μεγάλη βλέπει την μικρή στοργικά σαν μάνα και η μικρή το αντίστροφο. πάλι έχει τη χάρη του. δεν μπορείς να τα έχεις όλα...

    ReplyDelete
  5. ohh sigkinises me!!!pao na piaso tin faousoua mou tilefono!!etsi fonazo tin arfi mou!!!tin idia sxesi ixame, na nekatonete potzi poda na 8eli na 3eri t panta tze ego na 8elo tin isixia mou...eprepe na ertoume foititries g na ala3oun t prmt...!!!mana m t moro mou!!!

    ReplyDelete
  6. Περιμένω σχόλια από μικρότερα αδέρφια που να γράφουν τα βάσανα που πέρασαν από τους μεγαλύτερους :)

    ReplyDelete
  7. Ααααχ!
    Εγώ όχι απλώς ήθελα να τη δώσουμε για υιοθεσία, αλλά της έλεγα με επιχειρήματα οτι την πήραμε από τους γύφτους δίνοντάς τους ένα καρπούζι! (ανοιχτόχρωμη εγώ και ο αδερφός μας, σκουράκι εκείνη)
    Δαναούλα μου συγνώμη καλή μου για τις μ....

    ReplyDelete
  8. εγώ είχα τον αδερφό μου μικρότερο,και οι δύο είχαμε την αδερφή μου μεγαλύτερη για να της σπάμε τα νεύρα.γιαυτό έχω στενότερη σχέση με τον αδερφό μου.φιλιά.

    ReplyDelete
  9. εγώ Μάνα έχω 20 χρόνια διαφορά από τον πρώτο μου αδελφό και 15 από τον δεύτερο. Ενιωθα πάντα μοναχοπαίδι. Τώρα αρχίσαμε να έχουμε περισσότερη σύνδεση που είμαι και εγώ στην ίδια φάση μαζί τους, σπίτι, παιδιά, δουλειά.
    Για να κάνεις 2 παιδιά τόσο κοντά το ένα στο άλλο θέλει κουράγιο και δύναμη. Μπράβο σου. Εγώ σε 4-5 χρόνια με βλέπω για το μωρό2

    ReplyDelete
  10. Ζηλιαρούλα.....οι φωτο μου ειναι πιο μεγάλες! Ου ου ου ου!!!
    αχαχαχαχα
    Λοιπόν σου εξήγησαν πως γίνεται!

    Εγώ ήμουν η μεσαία....δηλαδή το σάντουιτς.
    Τωρα πια είμαι η μικρή..:( Το χασαμε το μικρο μας)

    Με την σίστερ τη μεγαλύτερη είχαμε πολλές ζήλειες! βασικά εκείνη ζήλευε εμένα! Δε με έπαιρνε μαζί της βόλτα γιατί φοβόταν μη της πάρω τις φίλες, γιατί εγώ ήμουν πιο κοινωνική! με θυμάμαι μονίμως να κλαίω γιατί δεν θα με έπαιρνε μαζί στο πάρτυ μασκέ, γιατί δεν θα πηγαίνα μαζί της για παγωτό, γιατί έχανα όλα τα πάρτυ! Η διαφορά ηλικίας είναι πολύ μικρή αλλά παρόλα αυτα είχαμε θέμα!

    Ωσπου τσουτσουρεψα κι εγώ έκανα τις δικές μου παρέες και δεν την είχα ανάγκη!

    Θυμάμαι μια φορά με είχε πετάξει από μια καρέκλα με τόση δύναμη που μου έκαναν δώδεκα ράματα στο πηγούνι! Εχει μείνει το σημάδι ακόμη και είναι το σεξουαλικό μου σημείο!!!

    :)))))

    Μια άλλη φορά τραβηξε την κουρτίνα με δύναμη, εγώ ήμουν από κάτω, κι έφαγα το κουρτινόξυλο καπέλο! Άλλα ράματα στη κεφάλα μου!

    Αφου η μάνα μου λεει πως γι' αυτό χάνω λίγο, από τις πολλές τρύπες στο κεφάλι!

    Ωστόσο οι σχέσεις μας εξυγιάνθηκαν μετά τα φοιτητικά χρόνια αλλά και τώρα που εκείνη είναι παντρεμένη και δεν την έχω πια μέσα στα πόδια μου, κι εκείνη στα δικα της!

    Αφού χάσαμε το μικρό δεθήκαμε ακόμη πιο πολυ!

    ReplyDelete
  11. Εγώ που ήμουν μιτσής έθελα να δώκουμεν τον αδερφό μου "στα φτωχά τα παιδάκια" :p
    Τωρά που είμαστεν τζιαι οι θκιο στην εφηβεία, έχουμεν τζιαι τες κακές στιγμές μας αλλά εν αλλάσω με τίποτε κανέναν που τα αδέρφκια μου.
    Τζιαι πιστεύκω η σχέση που εννα κτίσουμεν μετά τες σπουδές μας ενναν μοναδική.

    ReplyDelete
  12. Τι μου θύμησες!
    Μέσα στη μέση μια τρελή (εγώ) και γύρω μου τρεις
    να σκοτώνονται!
    Οι μάχες της γόμας, του δικό σου, δικό μου...
    Μόνο το βράδυ έβρισκα ησυχία...
    Τώρα γιατί μου λείπουν όλα αυτά;

    ReplyDelete
  13. τα λατρευω τα αδελφια μου._

    ειμαι η μεσαια.
    με τη μεγαλη εχω 7.5 χρονια διαφορα και με το μικρο 3.5.
    ειδα δυσκολιες μονο με το μικρο και μονο επειδη ηταν αγορι και μεγαλωνε σε κοινωνια που δινει αβανταζ στα αγορια.
    κατα τ'αλλα, η διαφορα ηλικιας δεν υπηρξε ποτε εμποδιο στη μεταξυ μας φιλία.

    ReplyDelete
  14. Τι να πω για το μιλαδερφακι μου....
    Ειμαστε απο δυο πατεραδες...αλλο επιθετο αυτος
    αλλο εγω..15 χρονια διαφορα..Οσα περιπου εχει αυτος απ τη μαννα μας...Οπατερας του την αφησε τη μαννα και πηγε αμερικη πριν τον πολεμο...Ο δικος μου πατερας πεθανε οταν ημουν 10 χρονων..Ημασταν και οι δυο χωρις πατερα..Δεν ημαστε δεμενοι ΗΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΚΟΛΛΗΤΟΙ
    Κανονικος πατερας ο αδερφος μου....Επαιρνε τους βαθμους μου απ το σχολειο...Χαρτζηλικι ολα...Αυτος με εμαθε να γραφω..Να διαβαζω..να
    ζωγραφιζω ..Να παιζω φυσαρμονικα..ΟΛΑ..Καμμια στιγμη της ζωης μου δεν θυμαμαι χωρις αυτον..
    Ηταν αλλες εποχες..Τα σογια..Οι συγγενεις ηταν
    αλλοιως...Μεγαλη δυναμη που τωρα εχει χαθει..
    Τωρα ειμαστε γεροντια..58 εγω 73 αυτος...
    Πηγαινω στο σπιτι του και παλευουμε αστεια και γελανε τα παιδια μας ..τα εγγονια του και οι κυραδες...Ριχνουμε και με το οπλο σκοποβολη
    οποιος χασει πινει δυο ρακες...Οποιος κερδισει μια...
    Δεν θα πεθανουμε ποτες...Κι αν καποιος μας...ΦΥΓΕΙ ...Θα φυγει και ο αλλος..Με μιαν ανασα...Οπως ειμαστε παντα μας...

    ReplyDelete
  15. Tι να πω για τα παιδια μου...
    Τεσσερα ζουζανια που πλακωνοταν συνεχεια ...
    Ο καθ ενας με ολους...
    Ολοι με τον καθ ενα...Ενα αγορι τρια κοριτσα..
    Ο μεγαλος παντρευτηκε ..εφυγε απ το πατρικο..
    Και τη Νυφη δε τη γουσταρανε οι γυναικες...
    Οτα ηρθε η ωρα να μοιρασουμε το εχει μας...
    Μοιρασαμε με τη κυρα στα τρια το πατρικο..
    Και βγαινει η μεγαλη και λεει...
    ΘΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΑΣ ΜΕΡΤΙΚΟ ΙΣΟ..
    Σα να ψηλωσα τοτες..
    Σα να φουσκωσα..Σα πιο πλουσιος ενοιωσα..
    Και μοιρασα τεσσερα μερτικα...
    Οπως επρεπε....

    ReplyDelete
  16. ego koma parakalo tous gonious mou na mou poun poia en i io8etimeni giati den iparxei chance ston aiona ton apanto na moirazoumaste koina gonidia. Troo to prasino part tou marouliou, i arfi mou troi to aspro, sciency ego 8eatro i arfi mou, kkilijira ego sasmeni lefkosiatissa i arfi mou.
    Alla nai, eshiei 3-4 xronia pou ta ivrame.

    Je nai panta pou eimastan mijies ederne me (!!!) je panta eftaia ego giati molis tis ejiza eklaien je epidi imoun i 'megali' panta eftaia ego.

    Tora omos exo ena post it dame apenanti mou pou lale
    Roam Mou, andexe je erkoume na sou pellano tin kkelle sou :-)

    Anypomono!!!

    ReplyDelete
  17. ego koma parakalo tous gonious mou na mou poun poia en i io8etimeni giati den iparxei chance ston aiona ton apanto na moirazoumaste koina gonidia. Troo to prasino part tou marouliou, i arfi mou troi to aspro, sciency ego 8eatro i arfi mou, kkilijira ego sasmeni lefkosiatissa i arfi mou.
    Alla nai, eshiei 3-4 xronia pou ta ivrame.

    Je nai panta pou eimastan mijies ederne me (!!!) je panta eftaia ego giati molis tis ejiza eklaien je epidi imoun i 'megali' panta eftaia ego.

    Tora omos exo ena post it dame apenanti mou pou lale
    Roam Mou, andexe je erkoume na sou pellano tin kkelle sou :-)

    Anypomono!!!

    ReplyDelete
  18. είμαι κι εγώ ένας από τους πολλούς που με την, μεγαλύτερη, αδερφή μου δεν είχαμε καθόλου καλές σχέσεις όσο ζούσαμε στο ίδιο σπίτι. Από την εποχή που παντρεύτηκε και μετά οι σχέσεις μας είναι άριστες και ειδικά αφότου μου ''χάρισε'' 2 υπέροχα ανιψάκια την υπεραγαπώ!
    Καλή σου μέρα αγαπητή......

    ReplyDelete
  19. Δεν υπάρχει πιο στενός ανθρώπινος δεσμός.

    ReplyDelete
  20. η αγαπη μου για την αδερφη μου ειναι απεραντη. Μια και μοναδικη ειναι η big sister.δεν μπορεις να καταλαβείς τι ωραιο συναισθημα είναι να βρισσκεις πραγματα με στα συρταρια της αδερφης, σου. Το χειροτερο ειναι να την περιμενεις να ερθει απο την Αθηνα το Σαββατό και εσυ να την βλέπεις μπροστά σου από την Τετάρτη και να μην εχείς προλάβει να καθαρίσεις το δωματιό της.

    ReplyDelete
  21. Ήμουν η τρίτη μετά από αδερφή και αδερφό. Από τι ψυχολογικό πόλεμο επιβίωσα, μην τα ρωτάτε... Επειδή ζούσαμε αρκετά αποκομμένοι απο την υπόλοιπη κοινότητα, ο αδεφός αναγκάστηκε να πάρει ένα κούκλο και να παίζει μαζί μας, η άλλη επιλογή θα ήταν να παίζει μόνος του. (Βλέπετε, οι γονείς μου δεν είχαν τις γνωστές ομοφοβικές τάσεις της εποχής και δεν του κόψανε τα χέρια επειδή τόλμησε να αγγίξει κούκλα Ο ΓΙΟΣ). Ο κούκλος του αδερφού παντρευόταν ΠΑΝΤΟΤΕ την κούκλα της αδερφής και εγώ κατέληγα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ να κλαίω υστερικά για τη μοίρα της δικής μου που προβλεπόταν ζοφερή. Μόνο μια μέρα δέχτηκε ο αδερφός να παντρέψει τον κούκλο του με την κούκλα μου. Πήγα να κάμω χαρά, ώσπου άρχισε δήθεν να απατά την κούκλα μου με την κούκλα της αδερφής, γιατί αυτή ήτανε, λεει, ο πραγματικός έρωτας της ζωής του. Τα κλάματά μου έφτασαν στα ουράνια...
    Γρήγορα όμως αυτά ξεπεράστηκαν και έχω και με τους τέσσερις (ακολούθησαν άλλες δύο αδερφές) την καλύτερη σχέση στον κόσμο. Ειδκά με τη μεγάλη, δε σας κάνω πλάκα, η σχέση μας είναι σχεδόν τηλεπαθητική. Στο στυλ να είναι αυτή στενοχωρημένη κι εγώ χωρίς να έχω ιδέα να παθαίνω ημικρανίες...

    ReplyDelete
  22. μαλλον ειμαι η μονη που δεν αλλαξαν τα χρονια τις σχεσεις με την αδερφη της.ειμαστε 4 αδερφια δυο και δυο.τα κοριτσια ειμαστε τα μεγαλυτερα.με τα αγορια εχω καλες σχεσεις απο παντα γιατι τα φροντιζα πολυ και τα χω σαν παιδια μου. ακομη και τωρα που 30αρησα τα ΄΄πειραζω'' και ΄΄παιζω'' μαζι τους. με την αδερφη μου οι σχεσεις μας απο μικρες ηταν οι κλασσικες εγω ημουν η μεγαλη παντα επρεπε να συμβιβαστω σε ολα εκεινη ηταν πιο της επαναστασης και απο μια σταλια στα νευρα. μεγαλωνοντας ειχαμε τελειως διαφορετικο στυλ σε ολα εγω παντα πιο συγκρατημενη εκεινη πιο αυθορμητη. ολο αυτο ηταν οκ μεχρι που τελειωσαμε το σχολειο γενικα δεν ειχαμε κοινες παρεες κτλ οποτε η καθεμια τα δικα της. οταν παντρευτηκε και εφυγε μακρια εγω σπουδαζα κι ετσι την απουσια της απο το σπιτι δεν την πολυκαταλαβα. οταν απεκτησα και τις ανιψιες ηταν ενας λογος για να βελτιωθουν οι σχεσεις μας και πιστευα οτι ως ενα σημειο πηγαινε καλα το πραγμα... αλλα μαλλον ειναι επειδη μενει 500χλμ μακρια...οταν ερχονται σπιτι ετσι και τολμησεις να της φερεις αντιρρηση γινεται το ελα να δεις...οποτε κανεις δε μιλαει...αν πας σπιτι τους μια απο τα ιδια...οποτε κρατας αποστασεις γενικως και παει κι ερχεται...υποτιθεται τ αδερφια πρεπει να ειναι αγαπημενα αλλα μηπως και ο καιν και ο αβελ δεν ηταν αδερφια? οχι οτι εχουμε τοσο θεμα απλα για να βελτιωθει μια σχεση πρεπει να προσπαθουν και οι δυο μεριες να το δουλεψουν να το επιδιωξουν γενικοτερα.

    ReplyDelete
  23. μαλλον ειμαι η μονη που δεν αλλαξαν τα χρονια τις σχεσεις με την αδερφη της.ειμαστε 4 αδερφια δυο και δυο.τα κοριτσια ειμαστε τα μεγαλυτερα.με τα αγορια εχω καλες σχεσεις απο παντα γιατι τα φροντιζα πολυ και τα χω σαν παιδια μου. ακομη και τωρα που 30αρησα τα ΄΄πειραζω'' και ΄΄παιζω'' μαζι τους. με την αδερφη μου οι σχεσεις μας απο μικρες ηταν οι κλασσικες εγω ημουν η μεγαλη παντα επρεπε να συμβιβαστω σε ολα εκεινη ηταν πιο της επαναστασης και απο μια σταλια στα νευρα. μεγαλωνοντας ειχαμε τελειως διαφορετικο στυλ σε ολα εγω παντα πιο συγκρατημενη εκεινη πιο αυθορμητη. ολο αυτο ηταν οκ μεχρι που τελειωσαμε το σχολειο γενικα δεν ειχαμε κοινες παρεες κτλ οποτε η καθεμια τα δικα της. οταν παντρευτηκε και εφυγε μακρια εγω σπουδαζα κι ετσι την απουσια της απο το σπιτι δεν την πολυκαταλαβα. οταν απεκτησα και τις ανιψιες ηταν ενας λογος για να βελτιωθουν οι σχεσεις μας και πιστευα οτι ως ενα σημειο πηγαινε καλα το πραγμα... αλλα μαλλον ειναι επειδη μενει 500χλμ μακρια...οταν ερχονται σπιτι ετσι και τολμησεις να της φερεις αντιρρηση γινεται το ελα να δεις...οποτε κανεις δε μιλαει...αν πας σπιτι τους μια απο τα ιδια...οποτε κρατας αποστασεις γενικως και παει κι ερχεται...υποτιθεται τ αδερφια πρεπει να ειναι αγαπημενα αλλα μηπως και ο καιν και ο αβελ δεν ηταν αδερφια? οχι οτι εχουμε τοσο θεμα απλα για να βελτιωθει μια σχεση πρεπει να προσπαθουν και οι δυο μεριες να το δουλεψουν να το επιδιωξουν γενικοτερα.

    ReplyDelete