Είναι η απόλυτη φαντασίωσή μου. Απόγευμα και ενώ θα έχω τελειώσει τα της ημέρας. Όλα κι όλα είμαι τυπική και δεν θα φορτώσω τα δικά μου σε άλλους. Θα σηκωθώ, θα μαζέψω τα κουλούρακια, τις σοκολάτες, τα παξιμαδάκια, τους καφέδες που έχω στα συρτάρια μου. Θα έχω κάνει delete όλα τα προσωπικά από τον υπολογιστή.
Θα φορώ ψιλοτάκουνα και ένα αεράτο, sexy φόρεμα. Θα μπω στο γραφείο του διευθυντή μου. Χωρίς να του πω τίποτε θα του δώσω ένα usb και θα αποχωρήσω. Θα μείνει να με κοιτά χωρίς να καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Θα πιάσει το usb θα το βάλει στον υπολογιστή του και θα βρει ένα μουσικό αρχείο. Όταν αρχίσει να παίζει θα ακούσει:
Θα σου φύγω στο χα πειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
Θα σου φύγω και γέλαγες εσύυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ
Την επόμενη μέρα, μάταια θα με περιμένει να φανώ. Η θέση μου θα είναι άδεια και κατά τις 11 θα πέσει μια μικροπείνα στο γραφείο, αφού εγώ συνήθως φροντίσω να αναζωογονηθούμε χλαπακιάζοντας θερμίδες. Όταν θα με πάρουν τηλέφωνο να μάθουν τι συμβαίνει, δεν θα το απαντήσω. Και θα τους στείλω μια φωτογραφία μου από την παραλία. Άσπρη άμμος, γαλαζοπράσινα νερά και στο βάθος εγώ κάτω από μια φοινικιά να πίνω mojito. Πάρα δίπλα ο Μοτορτζής να κάνει καταδύσεις και οι κόρες να παίζουν με τα κουβαδάκια τους.
Όλο αυτό το σκηνικό θα έμενε στη σφαίρα της φαντασίας αν σήμερα δεν μου ερχόταν ένα μήνυμα στο κινητό ότι κέρδισα από τη Nokia Βρετανίας μισό εκατομμύριο στερλίνες… Είμαι μια μισο-εκατομμυριούχα blogger, στα χαρτιά τουλάχιστον, γιατί φυσικά ήταν spam sms.
Εννοείται ότι δεν πίστεψα ούτε δευτερόλεπτο ό,τι διάβασα. Αλλά κάτι μέσα μου ήθελε να είναι αλήθεια. Ποιος εξάλλου δεν θα ήθελε καμπόσα χρήματα που θα έκαναν τη ζωή του πιο εύκολη και πιο ευχάριστη;
Το περίεργο είναι που ποτέ δεν σκέφτηκα να παρατήσω τη δουλειά μου. Ακόμη και να κερδίσω το λαχείο, θέλω να συνεχίσω να δουλεύω. Λιγότερες ώρες μεν, αλλά θέλω να έρχομαι γραφείο.
Και όμως μόλις είδα το μήνυμα στο κινητό, αμέσως άρχισε να δουλεύει ο μηχανισμός της φαντασίσωσης με μουσική παραίτηση. Παίζει να είμαι κουρασμένη. Παίζει να έχω ανάγκη ένα διάλλειμα. Παίζει απλά να θέλω να τη σπάσω στο διευθυντή.
Αρχές Απριλίου 2011... Τότε θα δώσω το δικό μου usb και δεν θα είναι φαντασίωση.... χεχεχεχε
ReplyDeleteΑχχ τι ονειρική φωτογραφία είναι αυτή που έβαλες.. Γίνεται να διαχτινιστούμε όλοι και να βρεθούμε σε αυτή την παραλία με την άσπρη άμμο και τα γαλαζοπράσινα νερά που περιγράφεις?
ReplyDeleteΕγώ πάντως μπορώ, διότι έγινα κληρονόμος μιας τεράστιας περιουσίας ενός θείου που δεν ήξερα πως είχα στην Πορτογαλλία...
Έτσι με πληροφόρησε μια επιστολή που έλαβα το Σάββατο.
marco, κάμνεις ό,τι κάμνω;
ReplyDeleteμανα αρεσκει μου πολλα τουντο τραγουδι :Ρ λαλω το με καθε ευκαιρια. Ειδικα άμαν αρκεψει να κλαιει το αθρωπουι χωρις προειδοποίηση ("τωρα κλαιιιςς, γιατι κλαιιιιςς, συ δεν εισαι που γελαγες πριν λλιιιοοοο")
@Sike: Δεν ξέρω! Τί κάνεις εσύ εκτός από καλά;
ReplyDeleteΕίχα δώσει πολλά (έμμεσα κυρίως) μηνύματα δυσαρέσκειας στο πρώην αφεντικό μου. Χαπάριν. Όταν παραιτήθηκα (αρκέστηκα στην επιστολή, δεν του έδωσα usb) δεν με πίστεψε. Πίστευε ότι μπλόφαρα. Ακόμα κι όταν πήγα να τον αποχαιρετήσω πίστευε ότι "θα πάω στη νέα δουλειά, να δώ κανένα μήνα τί παίζει και μετά θα επιστρέψω". 2 χρόνια μετά, με πληρώνει τα τριπλάσια απ' ότι με πλήρωνε όταν ήμουν full-time υπάλληλος του για να του κάμνω freelancing δουλειές μιας και δεν αξιώθηκε να βρεί αντικαταστάτη μου. And everybody is happy.
ReplyDeleteΣου έφυγααααααααααα στο είχα πειιιιιιιιιι
ωστεεεεεεεεεεεεε............και εγώ θέλω να πάω σε έτσι παραλία...και θέλω και εκατομμύρια..που να τα βρω;
ReplyDeleteτι καλά να ήταν αλήθεια!!φιλιά.
ReplyDeletehomo anisorropus
ReplyDeletewill you marry me?
μανα
μια που τες μεγαλλύττερες ικανοποιήσεις της ζωής μου μου ήταν που ετοίμασα κι έδωσα την επιστολή παραίτησης μου σε μια προηγούμενη δουλειά. Και χωρίς μουσική υπόκρουση, ήταν σκέττη απόλαυση!
Σου το εύχομαι! (αφού γίνεις πρώτα εκατομμυριούχα)
το πιο εκνευρειστικό είναι που τα αφεντικά δεν μας θεωρούν άξιους να παραιτηθούμε. νομίζουν ότι είμαστε κολλημένοι πάνω τους και πάνω στη δουλειά.
ReplyDeleteπαίζει να έχω αυτή τη φαντασίωση σχεδόν κάθε μέρα...
ReplyDeleteA εσύ το τσέπωσες το χρήμα, ε; Σα δε ντρέπεσαι και μας το λες έτσι απροκάλυπτα!
ReplyDeleteΚαι αντί να σκεφτείς να μας πάρεις όλους μαζί, φαντασιωνόσουνα παραλίες και βουτιές μόνη σου!
Shame on you! Μονοφαγού!
Pou se re Mana?
ReplyDeleteTziai gw exw tethkies fantasiwseis. Eidika shmera, prwth mera meta pou diakopes.
alla giati me fantazoumai tziai me enan kalashnikov sto sherin? :-D
Πράγματι, οι παραπάνω εργδότες όι μόνο θεωρούν τους υπαλλήλους ανάξιους να παραιτηθούν, αλλά νομίζουν ότι πρέπει να τους οφείλουν ευγνωμοσύνη για το ότι τους γαμούν που τη δουλειά για ψίχουλα. Στην προηγούμενη δουλειά μου δούλευκα 4χρόνια για να καταλήξω μετά που 4 αυξήσεις σε μισθό 100 λίρες χαμηλότερο που τζείνον που μου υποσχέθηκαν για πρώτο μισθό. Όταν έδωκα παραίτηση, ο διευθυντής εκάλεσε με για να με μεταπείσει. "Τι θέλεις;", λαλεί μου. "Λεφτά", λαλώ του. Η θεϊκή απάντηση του: "Έλα ρε τωρά, τι να τα κάμεις τα λεφτά;".
ReplyDelete:S
Na ta mbiw tou kwlou mou!!! klefti ekkentristika me ton mastro sou, paw na ppesw
ReplyDeleteΜεγάλη ικανοποίηση να διάς παραίτηση. Πλέον είμαι η μόνη που πάω στη δουλειά με χαμόγελο γιατί ξέρω ότι τέλος του μήνα θα εξαφανιστώ! Μουαχαχα!
ReplyDeleteΑλλά πέρα από όλα τα άλλα...έλεος πκιον με τα spam sms!! Ως τζιαι τζιαμαί;;; Πελλός που ξαναστέλνει σε διαγωνισμούς του KissFM!
heheh αφιέρωσα το της μάμας μου πριν 6 χρόνια όταν ήταν να φύγω για εξωτερικό. Φέρνει κλάμα τούντο τραγούδι! Πολλή κλάμα!
ReplyDeleteάσχετο - που ήμουν μιτσής ενόμιζα έλεγε (εννοούσε): θα σου φύγω και θα πάω στο "χαπί"! το οποίο "χαπί" φανταζόμουν θα ήταν κάποιο μέρος στην Ελλάδα...
ReplyDeleteΜάνα εγώ αυτά τα όνειρα τα κάνω και χωρίς μηνύματα. Για να πάρω τα βουνά είμαι...και τις θάλασσες επίσης, δεν έχω πρόβλημα, αρκεί να είμαι ΑΛΛΟΥ!!!!
ReplyDeleteΤζιαι γω τζείν το τραούδιν έχω στο μυαλόν μου μέρες-μέρες. Εν καλή η ιδέα σου με το USB. Αλλά εγώ εν θα μείνω στο μουσικά αρχεία...
ReplyDeleteΗ μάμμα μιας φίλης μου επίστεφκεν ότι το "χαπί" εν τόπος. Γελάτε τωρά!!!
ReplyDelete