Monday 2 August 2010

Job hunting

Μιλούσα χθες το βράδυ με την κόρη της γειτόνισσας. Την ξέρω από πριν γεννηθεί ένα πράμα. Τελειώνει το Πολιτικό της Νομικής και προβληματίζεται. Πιάσαμε την κουβέντα μου έλεγε τους προβληματισμούς της, οι οποίοι απέχουν χιλιόμετρα ο ένας από τον άλλο.

Δεν ξέρει τι να κάνει. Στις προοπτικές της θεωρητικά ανήκουν τα πάντα και πρακτικά δεν έχει τίποτα. Είναι δύσκολη εποχή της, είπα, πρέπει να δεις προσεκτικά τι θα κάνεις. Επέμενε. Αν ήσουν στη θέση μου τι θα έκανες; Και της έδωσα τη μοναδική ειλικρινή απάντηση που μου στριφογύριζε ώρα στο νου. Αγαπημένη μου, ειλικρινά, χαίρομαι αφάνταστα που δεν είμαι στη θέση σου.

Και το εννοώ. Έχω ακόμη όρεξη για τη δουλειά μου. Αγαπώ αυτό που κάνω και προσπαθώ να γίνομαι όσο το δυνατόν καλύτερη. Αλλά το να αρχίζω τώρα από την αρχή, μου φαίνεται εφιάλτης. Ειδικά τώρα που οι περισσότερες πόρτες είναι κλειστές. Πολλοί χάνουν τη δουλειά τους, οι υπόλοιποι χάνουν από τα κεκτημένα τους. Ήταν που ήταν άσχημο να ξεκινάς από τα χαμηλά, τώρα έγινε ακόμη χειρότερο.

Θυμάμαι, στην πρώτη μου δουλειά πόσο ενθουσιασμό είχα. Δούλευα απίστευτες ώρες, με πολύ κέφι και όρεξη. Παρασκευές άφηνα το γραφείο χαράματα, τέσσερις πέντε το πρωί. Μια Παρασκευή, δηλαδή τι Παρασκευή Σάββατο ξημέρωσε την ώρα που έφευγα, στην όπισθεν χτύπησα από τη νύστα μου μια ελιά. Δεν είχα κουράγιο να δω τι ζημιά έκανα.

Τελειώνοντας το πανεπιστήμιο, ξέραμε ότι είχαμε προοπτικές. Τι υπέροχο πράγμα να έχεις προοπτικές. Σκεφτόμουν ότι μπορώ να κάνω τα πάντα, ήταν ένα συναίσθημα που δύσκολα μπορώ να το περιγράψω, αλλά το είχαμε λίγο πολύ όλοι. Κάτι που δεν βλέπω να έχουν τα σημερινά παιδιά, που βρίσκονται στο στάδιο εξεύρεσης εργασίας.

Και πώς να έχουν κέφι, άλλωστε, όταν ξεκινούν ξέροντας ότι θα τα εκμεταλλευτούν, ότι θα δουλεύουν πολλές ώρες με κάκιστους μισθούς, ότι οποιαδήποτε ώρα μπορούν να πάρουν πόδι, ότι θα βλέπουν άλλους λιγότερο προσοντούχους να ανεβαίνουν και να παίρνουν τις προαγωγές. Και για αυτό έδωσα στην κοπελιά τη συμβουλή που θα έδινα και σε μένα. Μάθε ξένες γλώσσες και να είσαι έτοιμη να δουλέψεις οπουδήποτε.

16 comments:

  1. ναι, είναι δύσκολα τα πράγματα αλλά όχι πολύ πιο δύσκολα από όταν τελειώσαμε εμείς. Το ότι ο καθένας τελειώνει ένα πτυχίο δε σημαίνει ότι είναι και προσοντούχος σε εκείνο τον τομέα ούτε ότι θα βγάλει λεφτά από εκεί. θα πρέπει να το λένε αυτό στα παιδιά πριν σπουδάσουν μία άσχετη φωνή και μετά να παραπονιούνται. εννοείται πως δεν μιλώ για τη φίλη σου.

    ξεκινάς με κάτι άσχετο και ψάχνεις συνεχώς ώσπου να σου κάτσει

    ReplyDelete
  2. φωνή;;; ντόιγκ, νομίζω εμπήκα στην ηλικία
    σπουδή εννοώ

    ReplyDelete
  3. Εγώ νομίζω ότι είναι πολύ πιο δύσκολα τώρα γιατί όχι μόνο δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες αλλά και επειδή υπάρχει πολύ μεγαλύτερος 'ανταγωνισμός' αφού έχουν όλοι ένα πτυχίο τουλάχιστον. Και συμφωνώ απόλυτα με το ότι στην Κύπρο δεν προχωράς πάντα με κριτήριο τα προσόντα σου ή τις γνώσεις σου. Και αυτό κάποια στιγμή αρχίζει να σε καταβάλει και σταματάς να προσπαθείς.

    Εγώ είχα την τύχη να ξεκινήσω στο Λονδίνο κσι όταν ήρθα στην Κύπρο αντιλήφθηκα πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα εδώ..

    Σωστή συμβουλή έδωσες!

    ReplyDelete
  4. Έχεις απόλυτο δίκιο. Εγώ σπουδάζω κάτι που με ευχαριστεί πολύ αλλά τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι να το αφήσω για να σπουδάσω κάτι με πιο πολλές προοπτικές χωρίς όμως να με ευχαριστεί. Υπάρχει πάντα βέβαια και η επιλογή ενός μεταπτυχιακού. Η συμβουλή που έδωσες είναι πολύ σωστή.

    ReplyDelete
  5. εγώ πάντως το γιο μου ήδη τον προορίζω για εκτός Ελλάδος. Έτσι και αλλιώς και ο τομέας που διάλεξε δεν μπορεί να δουλέψει στην Ελλάδα, αλλά και ίσως να μπορέσει να βρει πιο εύκολα δουλειά εκτός, ίσως έξω να μη λειτουργούν τα μέσα και οι κουμπαριές, ίσως έξω να είναι καλύτερα. Πάντως από εδώ, μάλλον καλύτερα θα είναι.
    Εγώ του είπα του γιου μου "σήκω και φύγε από δω, βλέπεις εγώ και ο πατέρας σου πως παιδευόμαστε και άκρη δεν βρίσκουμε"
    Δεν ξέρω αν είναι το σωστό ή όχι. Στο κάτω κάτω ποιος το γνωρίζει αυτό από πριν?

    Τουλάχιστον ίσως τα παιδιά μας, που τα "δασκαλεύουμε" και βλέπουν και αυτά τι γίνεται γύρω, να βρουν μία άκρη, γιατί η δική μου η γενιά είναι χαμένη για χαμένη αυτή τη στιγμή.

    Καλημέρα, καλό μήνα, καλή βδομάδα μάνα!

    ReplyDelete
  6. Συνήθως, οι νέοι βρίσκουν μια δουλειά "προσωρινή". Να περάσουν ως πάρακατω. Να πιάνουν λλία λεφτά ώσπου να έβρουν μια δουλειά στον τομέα που θέλει. Και τελικά οι παραπάνω εγκλωβίζουνται. Που να έβρουν χρόνο να ψάχνουν δουλειά με τες υποχρεώσεις της δουλειάς που ήδη έχουν; Και καταλήγουν να κάμνουν μια δουλειά που εν τους εκφράζει και άσχετη με τες σπουδές τους. Θα ήταν καλά να καθυστερήσει όσο μπορεί και να έβρει μια δουλειά στον τομέα που θέλει. Να μεν συμβιβαστεί με κάτι προσωρινό, γιατί ουδέν μονιμότερο του προσωρινού.

    ReplyDelete
  7. το μόνο προσόν που μετρά στη Κύπρο είναι το μέσον. μετά κάθεσε, ξύνεσε και κάμνεις και τον μάγκα... :/

    ReplyDelete
  8. Συμφωνώ μαζί σου ότι χαίρομαι πολύ που δεν είμαι στην θέση της.΄Ο καθένας μας φτιάχνει την δική του πορεία αλλά πάλι χαίρομαι που εγώ προσωπικά τα πέρασα αυτά, τα άφησα πίσω και είμαι εδώ που βρίσκομαι...

    ReplyDelete
  9. Λοιπον, θα συμφωνησω με τον φιλο...DEFIANCE...
    Eιμαι της γνωμης να κανεις αυτο που ΣΠΟΥΔΑΣΕΣ...
    Αν φυσικα σου αρεσει ακομη...
    Αν δεν σου αρεσει, ψαξε κατι αλλο που να σου αρεσει...
    Αν βεβαια δεν υπαρχει...λεπι...Ουτε για φαι...
    Τοτε κανε οτι να ναι,δεν υπαρχει επιλογη...
    Αν ομως...υπαρχει η δυνατοτητα να καθυστερησεις,
    για καποιο λογικο διαστημα, μηπως σου κατσει κατι που σ ενδιαφερει...Τοτε κανε το ετσι...
    Ειναι καρκινος και θανατος να κανεις κατι που
    δεν το πας,και να εχεις και τον ανταγωνισμο,και
    την αναξιοκρατια, και τον κακο μισθο, στο καπακι...

    ReplyDelete
  10. Όντως σήμερα εν δύσκολα τα πράγματα. Εγώ, είμαι σχετικά νέα στην αγορά εργασίας, για 4-5 χρόνια έκαμνα εντελώς άσχετες δουλειές, χάλια δουλειές ώσπου να βρω αυτό που ήθελα και άξιζα.
    "Που στύλλο στύλλο άνεση" που λαλεί και η γιαγιά μου! :)

    ReplyDelete
  11. το θέμα είναι να σε παίρνει να ψάχνεις αυτό που θέλεις. καλό είναι να μας αρέσει η δουλειά μας, αλλά προτεραίοτητα είναι η επιβίωση.

    ReplyDelete
  12. εγώ, βασικά συμφωνώ με τον μαχαίρη, αλλά αν θέλεις να πεις και της γειτόνισας σου ... υπάρχουν και χειρότερα. Σπουδάζω επικοινωνίες στο ΤΕΠΑΚ, πάω 3ο χρόνο και ακόμα δεν μου έχουν απαντήσει μια ερώτηση ... που στο &^%΅$@#%#@& θα δουλεύω μόλις τελειώσω; Μου αρέσουν αυτά που κάνω, ξέρω την κατεύθυνση μου, μου λένε είναι σπουδή που θα έχει δουλειές σε πολλούς τομείς, αλλά κανείς δεν λέει ΠΟΥ. Για αυτό και αποφάσισα, θα πάω για master αμερική κοντά σε κάτι συγγενής μου ... και δεν νομίζω να επιστρέψη, γιατί εκεί μπορώ να ακολουθήσω μια δουλειά που θα μου αρέσει, αυτή είναι και η συμβουλή μου, αν δεν βρίσκεις εδώ δουλειά γιατί από τη μια είμαστε νοητικά και τεχνολογικά πίσω και από την άλλη το μέσο ευδοκιμεί, ένα μεταπτυχιακό και έξω απ'εδώ, επιστρέφοντας μπορεί μετά με γνώσεις και χρήματα να φτιάξεις λίγο αυτό το καμένο τόπο ή κάνοντας τους υπεύθυνους να δουν πως όλοι οι ταλαντούχοι και όχι μόνο φεύγουν μήπως και παρετήσουν τις αυνανίες ..

    ReplyDelete
  13. MALNIC
    Δυστυχως φιλε, δεν νομιζω οτι οι υπευθυνοι θα σταματησουν,τουλαχιστον στην Ελλαδα...Γιατι δεν κανουν...μακακιες,οπως λες αλλα...
    ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΟΔΗΓΙΕΣ...Ναι...

    ReplyDelete
  14. Εγω θα της πρότεινα να βρει πλουσιο άντρα!

    αχαχαχαχα


    Πολύ δύσκολη η εξευρεση εργασίας και πράγματι όσο περισσότερα πτυχία κι εφόδια έχουμε, τόσο πιο δύσκολο είναι να βρεις δουλειά!

    Δυστυχως έχουν απομυθοποιηθει τα πάντα!

    Ειναι πολύ τυχεροί όσοι δουλεύουν πάνω στο αντικείμενο που έχουν σπουδάσει!

    ReplyDelete
  15. νομίζω ότι της έδωσες τη πιο σωστή συμβουλή. Ξένες γλώσσες, υπολογιστές και να είναι έτοιμα τα νέα παιδιά να δουλέψουν οπουδήποτε, να κάνουν μια αρχή στην αγορά εργασίας. Έτσι είναι δυστυχώς τα δεδομένα σήμερα, μακάρι να ήταν καλύτερα για όλους μας

    ReplyDelete
  16. η συμβουλή που μου εδώσαν οι γονιοί μου, είπαν μου να πιάσω ένα χαρτί που θα μου ανοίξει πόρτες... τέλοσπάντων κάπου που να μπορώ σχετικά εύκολα να πιάσω δουλειά, τζι ας μεν μου αρέσκει... τζαι μετά να σπουδάσω ότι άλλο θέλω, να ασχοληθώ με ότι μου αρέσκει,χόμπυ κλπ, επιπρόσθετα

    διότι καλώς ή κακώς άμαν εν έσιεις να φάεις εν μπορείς να κάμεις τίποτε άλλο

    καλά της είπες

    ReplyDelete