Οδός έχω πολλή δουλειά σήμερα

Για να πάω προχθές στον προορισμό μου πέρασα από τη λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου, τη λεωφόρο Γρίβα Διγενή, εννοείται πέρασα από Μακαρίου, πέρασα και από τη Γλάστωνος και από την οδό Απελευθέρωσης και γενικά από πολλές πολεμοχαρείς οδούς και λεωφόρους.

Μην αρχίσουμε, εντάξει συμφωνούμε η Μακεδονία είναι ελληνική, ναι ο Γρίβας ενέπνευσε τον αγώνα της Εόκα, ναι ο Μακάριος ήταν ο πρώτος πρόεδρος κτλ κτ κτλ. Αλλά είναι ανάγκη να βαφτίζουμε τους δρόμους μας με ονόματα που τις περισσότερες φορές έχουν σχέση με τον πόλεμο; Και μετά διάβασα το post της Ελένης για το ζευγάρι των φίλων της, που θεωρούν το όνομα της οδούς τους μπας κλας και θέλουν να το αλλάξουν και μου κατέβηκε η ιδέα.

Όλοι πρέπει να ζητήσουμε να αλλάξουν τα ονόματα των οδών και των λεωφόρων μας. Πρέπει να δοθούν ονόματα πρακτικά, όμορφα, βγαλμένα από την καθημερινή ζωή και όχι από τον πόλεμο. Ονόματα με νόημα.

Η λεωφόρος Γρίβα Διγενή που την έχω άχτι με την κίνηση που έχει να μετονομαστεί σε λεωφόρο Μπόρα είναι θα περάσει. Τι ωραίο πράγμα να είσαι μέσα στα νεύρα και να σκέφτεσαι, μπόρα είναι θα περάσει. Η λεωφόρος Αθαλάσσας αντί να γίνει Τάσσου Παπαδόπουλου, να γίνει λεωφόρος Η σοκολάτα κάνει καλό στην υγεία. Η Μακεδονίας να γίνει Ανάσες Βαθιές φου, φου. Η 28η Οκτωβρίου Ελπίδα ότι τα μωρά θα κοιμηθούν νωρίς απόψε. Η Αρχαγγέλλου να γίνει Sex is niceee, έτσι με τρία e για έμφαση. Η λεωφόρος Λεμεσού προτείνω να γίνει Ρίξτε μπογιά στην σκύλα του γραφείου και η Τσερίου Διώξτε τους τεμπέληδες από τη δουλειά.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει οι οδοί να έχουν ονόματα που δεν σημαίνουν τίποτε για αυτούς που ζουν εκεί ή που τους διασχίζουν καθημερινά. Δεν λέμε πως οι πόλεις ανήκουν στους δημότες τους; Ε, οι δημότες θέλουν αλλαγή. Την οδό μας πάντως θα την αλλάξω σε Φάε μια twix king size ή μήπως Έχω τις πιο τρελές κόρες ever, ή μήπως Απόψε θα φορέσω τα πρόστυχα τα μαύρα τα εσώρουχά μου; Μούμπλε μούμπλε.