Σχέδιο οργανωμένο

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΟΣΟΥΣ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΟΥΝ.

Ψες ξύπνησα πάνω από δέκα φορές. Κατ’ ακρίβεια με ξύπνησαν οι κόρες πάνω από δέκα φορές. Ακόμη και η μεγάλη που ρίχνει μονοκόμματους ύπνους είχε ορέξεις. Μάλλον έβλεπε κανένα όνειρο. Η μικρή απλά είναι ιδιότροπη και γκρινιάρα. Εδώ στον ξύπνιο της δεν σιωπά, στον ύπνο της θα σταματήσει;

Όταν επιτέλους ξημέρωσε, εννοείται δεν ξυπνούσαν με τίποτα. Αυτό το πράγμα δεν το καταλαβαίνω. Όταν τις παρακαλάς να μην ξυπνούν και όταν θέλεις να κλείσεις τα μάτια σου ένα Σάββατο λίγη παραπάνω, είναι στο πόδι από τις 6.10 γεμάτες ενέργεια.

Ντυθήκαμε, ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε για το αυτοκίνητο. Η μικρή ήθελε να πάρει μαζί της ένα κίτρινο μπαλόνι. Από το Σάββατο που το αγόρασε δεν λέει να το αποχωριστεί. Την έβαλα στο αυτοκίνητο. Μέχρι της δέσω τη ζώνη το έριξε. Κλάμα, της το έδωσα. Μέχρι να βάλω τη μεγάλη στο αυτοκίνητο πάλι της έπεσε. Κλάμα της το έδωσα. Μέχρι να κατεβεί η πόρτα του γκαράζ της έπεσε. Κλάμα της το έδωσα. Ξεκίνησε το αυτοκίνητο και της έπεσε. Κλάμα. Κλάμα. Κλάμα.

Αυτή τη φορά δεν της το έδωσα. Άρχισε να κλαίει πιο δυνατά. Και οι αντοχές μου να μειώνονται. Έβαλα δυνατά, όταν λέμε δυνατά, δυνατά τους U2 να παίζουν. Άντεξε μισό τραγούδι. Μείωσε την έντασή της, χωρίς όμως να σταματήσει. Από δίπλα η μεγάλη μέσα στην καλή χαρά που νόμιζε ότι μετέτρεψα το αυτοκίνητο σε κλαμπ, άρχισε να κουνιέται με τη μουσική.

Και τότε μου ήρθε το σχέδιο. Μουαχαχαχα. Ένα πρωί θα πουλήσουμε το σπίτι. Θα ξοφλήσουμε το χρέος, και όσα μείνουν, θα μείνουν αρκετά ελπίζω να τα μοιράσουμε στις κόρες. Θα τις πάρω σχολείο, και μετά θα μπούμε με τον Μοτορτζή σε ένα αεροπλάνο να πάμε στο Βανουάτου. Με τι λεφτά όμως; Βρήκα λύση και για αυτό. Θα πάμε αρχές του μήνα μόλις πληρωθούμε και για τις πρώτες μέρες θα σηκώσουμε το overdtaft.

Στο Βανουάτου θα κολυμπούμε όλη μέρα, ο Μοτορτζής θα ψαρεύει και θα τα καθαρίζει και εγώ θα τα μαγειρεύω. Θα κάνουμε περιπάτους, όπως τη φωτογραφία, αλλά όχι προς το ξανθό. Η διαφορά ύψους ισχύει πάντως. Θα ζούμε πάνω στην παραλία και θα μάθω να χορεύω βανουάτικους χορούς. Θα μάθω επίσης να φτιάνω και βανουάτικα γλυκά.

Τη νύχτα θα πίνω, θα πίνω πολύ. Γιατί θα μου λείπουν οι κοράσες μου. Γιατί μακριά τους δεν κάνω ούτε λεπτό και ας με τρελαίνουν επί καθημερινής βάσεως.

Διάβαζα μια έρευνα προχθές που έλεγε πως όταν κάνουμε δίαιτα και φανταζόμαστε ότι τρώμε γλυκά, φαγητά με θερμίδες, στην ουσία αδυνατίζουμε. Στην έρευνα αποδείχθηκε πως όσοι είχαν φανταστεί ότι τρώνε, έφαγαν μετά μέχρι και 50% λιγότερο φαγητό από όσους δεν είχαν πριν φανταστεί ότι τρώνε. Η δίαιτα της φαντασίας είναι αποτελεσματική.

Το ίδιο και η απόδραση της φαντασίας. Φαντασιώνεσαι ότι τα εγκαταλείπεις όλα, ότι κάνεις τη μεγάλη επίδραση και σου περνά ο καημός. Και μόλις τελειώσει το τραγούδι, τις αγκαλιάζεις, τις φιλάς και η ζωή συνεχίζεται. Και όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά όταν σε ρωτούν αν θα έκανες και τρίτο δεν αποκλείεις το ενδεχόμενο. Μην φυρτείς. Μοτορτζή μου μην φυρτείς.