Monday 25 April 2011

Φίλος made in Hollywood




Το μοτίβο πάει ως εξής. Κατ’ ακρίβεια θα το δούμε σε πολλές ταινίες και σειρές που παίζουν στην τηλεόραση. Δύο φίλοι υπηρετούν σε ένα πόλεμο μαζί. Πιο παλιά ήταν η Κορέα και το Βιετνάμ τώρα παίζει Ιράκ, Αφγανιστάν και γενικά όπου η Αμερική το παίζει σωτήρας και νομίζει ότι με το να επέμβει ότι θα σώσει την κατάσταση, αλλά τα κάνει πιο μαντάρα.

Ο φίλος Α σώζει από βέβαιο θάνατο το φίλο Β και έτσι δένονται διά βίου. Ο πόλεμος τελειώνει πάνε σπίτι τους. Ο φίλος ο Α τα κάνει σκατά τη ζωή του, ο Β προκόβει. Απομακρύνονται αλλά δεν ξεχνούν ο ένας τον άλλο. Κυρίως ο Β που θεωρεί ότι χρωστεί πολλά στον Α. Θα μπορούσε να του έκανε δώρο ένα
iPad, μια τσάντα Prada κάτι ακριβό τελοσπάντων και να ξεχρεώσει… Αλλά τα γέρημα η υποχρέωση είναι ηθική.

Και έρχεται η στιγμή που ο φίλος Α πραγματικά τα έχει βρει σκούρα. Τον κυνηγούν να τον σκοτώσουν, τον ψάχνει και το
FBI για κανένα φόνο, καμιά ληστεία, καμιά τρομοκρατία. Τότε καταφεύγει στο φίλο Α, ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να παρανομήσει, να χάσει ό,τι έκτισε, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να μην βοηθήσει το φίλο του.

Φυσικά δεν έχει κανένα στο πλευρό του. Όλοι είναι πεπεισμένοι ότι ο Α είναι ο αληθινός ένοχος. Αλλά ο Β ξέρει πως έχουν άδικο, γιατί το αδέρφι από τον πόλεμο, που διακινδύνευσε τη ζωή του για χάρη του δεν είναι ο παλιοχαρακτήρας που όλοι ισχυρίζονται ότι είναι. Γιατί αυτός τον ξέρει καλά. Τον ξέρει από τότε που ήταν αγνός και καλός.

Κατά βάθος βέβαια εύχεται να του είχε αγοράσει το
iPad που λέγαμε και να είχε βγάλει την υποχρέωση, αντί τώρα να τρέχει σε βουνά και σε λαγκάδια να βρει στοιχεία για την αθωώτητά του. Αφήνω στην άκρη την κρεβατομουρμούρα που πέφτει από την ωραία πλην όμως αχάπαρη σύντροφο που αδυνατεί να καταλάβει το δέσιμο των δύο αντρών.

Το φινάλε έχει ως εξής. Αν ο φίλος Α είναι όντως αθώος στο τέλος όλοι πανηγυρικά το αναγνωρίζουν, εξυμνούν τη φιλία και εμμέσως απολογούνται στο Β.

Υπάρχει όμως και το ανατρεπτικό τέλος. Όπου ο Α αποδεικνύεται κάθαρμα. Αλλά μετανοεί. Μαύρο δάκρυ. Άτιμη κοινωνία που άλλου τους ανεβάζεις ψηλά και άλλους του ρίχνεις στα ξένα χέρια. Και στο τελευταίο πιστολίδι μπαίνει μπροστά για να σώσει ξανά το Β… Ώσπου να ξεψυχήσει (άντε κύριος έχουμε και άλλες δουλειές) λέει ξανά στον Β πόσο τον αγαπά, πόσο τον εμπιστεύεται, πόσο λάθος έκαμε. Ο Β του απαντά πως κράτησε αγνή την καρδιά του παρόλες τις μαλακίες που έκαμε.

Και τότε ρίχνει τη βόμβα. Λίγο πριν (επιτέλους) πριν αποχαιρετήσει το μάταιο τούτο κόσμο, λέει στον Β για το νόθο γιο ή κόρη του και τον καλεί να φροντίζει το τέκνο του! Εννοείται εδώ ο Β σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο αν προλαβαίνει να αγοράσει το
iPad αλλά επειδή δεν έχει τέτοια πολυτέλεια, δίνει τη μοιραία υπόσχεση.

Το ότι ο γιος ή η κόρη επίσης θα τα κάνει μαντάρα και θα τρέξει στον Β είναι βέβαιο. Αλλά αυτό είναι
scenes from our next episode…

5 comments:

  1. Χριστος Ανεστη με υγεια και αγαπη...φιλια...

    ReplyDelete
  2. Καλημέρα μάνα..Χριστός Ανέστη!

    Εν true story?:)

    ReplyDelete
  3. πολλά αινιγματίκη σε βρίσκω σήμερα μάδερ!

    χρόνια πολλα τζιαι χριστός ανέστη!

    ReplyDelete
  4. Χρόνια πολλά Ρεβέκα, Αλήθως ανέστη ο κύριος.

    Ράνια Αληθώς ανέστη. σε πιάνω αδιάβαστη. μόνο και μόνο από τη φωτογραφία έπρεπε να καταλάβεις ότι σχολίαζα το τελευταίο επεισόδιο του NCIS. Φυσικά σαν το CSI λας βέγκας εν έσσιει...

    Χρόνια πολλά στες ξενιθκειές, αλήθως ανέστη ποστ. καθόλου αινιγματική χε χε. επηρεάστηκα που το NCIS.

    ReplyDelete
  5. Με έπιασες αδιάβαστη..guilty as charged! εν βλέπω NCIS. Λόγω έλλειψης καινούργιου επεισοδίου csi άρχισα να βλέπω cougar town..έχει πλάκα!

    ReplyDelete