Wednesday 4 May 2011

Διαγωνισμός φασαρίας



Στους περιπάτους μας τώρα που άνοιξαν οι μέρες συναντώ νέους γείτονες. Χαμογελούμε, συστηνόμαστε και αφήνουμε τα παιδιά να παίξουν. Συνήθως η ατάκα που λέω για να καταλάβουν με ποιους έχουν να κάνουν είναι «είμαστε το σπίτι που κάνουμε πολλή φασαρία».

Δύο παιδιά, ένα σκυλί, δύο αυτοκινητάκια, ένα ξύλινο ποδήλατο, ένα πλαστικό, κούνιες και τσουλήθρα. Όλα αυτά σε συνδυασμό με μια αστείρευτη φαντασία και μια ατέλειωτη διάθεση να κάνουν φασαρία. Το Σάββατο, για παράδειγμα, κρατούσαν από ένα τηγάνι και μία κουτάλα και τα χτυπούσαν μεταξύ τους τραγουδώντας Ακαντού ντου ντου ντου πάμε στη Χονολουλού...

Μου έπαιξαν μουσική και μετά τους είπα ότι είναι πιο ωραία η ορχήστρα να μην είναι δωματίου αλλά εξωτερικού χώρου. Καημένοι γείτονες. Ενθουσιάστηκε ο λεβέντης σκύλος και τους έκανε δεύτερη φωνή μπάουαουαουουουουουουου.

Αλλά και οι φίλοι μας μικροί και μεγάλοι που έρχονται να παίξουν μαζί μας είναι το ίδιο με μας. Δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι. Γελούν δυνατά, παίζουν πολύ, και με την πρώτη ευκαιρία το ρίχνουν στο χορό και στο ξεφάντωμα.

Επομένως με αυτές τις προδιαγραφές δεν ανέχομαι να μου λένε «α εμείς κάνουμε περισσότερη φασαρία από εσάς». Ε όχι κύριε πως θα κυκλοφορώ εγώ στην πιάτσα, με το κούτελο καθαρό, όταν εσύ διαδίδεις πως είσαι πιο φασαριόζος από μένα; Ολόκληρο χειμώνα που εμείς βγαίναμε έξω, χτυπούσαν οι μασέλες μας από το κρύο αλλά παίζαμε, εσείς ήσασταν μέσα στη θέρμανση. Κανείς δεν σας άκουγε. Ενώ εμείς δεν καταλαβαίνουμε από εποχές. Πάντα πιστοί στον αγώνα της φασαρίας.

Για αυτό μην με προκαλείτε. Σας το λέω μην με προκαλείτε γιατί το Σάββατο έρχονται ενισχύσεις. Δύο τρίτεκνες. Μουαχαχαχα οχτώ παιδιά με το μεγαλύτερο να είναι 8 χρονών και το μικρότερο 1. Eat my dust. Έχουμε πρωταθλητή στη φασαρία και είμαστε εμείς.

Όπως θα έχετε ήδη καταλάβει το να είσαι γονιός σημαίνει να κάνεις πράγματα που δεν θα έκανες ποτέ προηγουμένως. Είναι όπως όταν πας παραλία. Προ παιδιών εποχή βλέπεις την κυρία που φωνάζει Γιωργάκηηηηηηηηηηηηηηη κάτσε φρόνιμα και θέλεις να πιάσεις το Γιωργάκη να του τραβήξεις το αυτί. Έχοντας παιδιά, απλά είσαι η κυρία που φωνάζει Γιωργακηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη. Η πραγματικότητα ενός γονιού δεν έχει να κάνει τίποτα με την ιλουστρασιόν έκδοση που βλέπουμε στις διαφημίσεις.

Αυτό είναι και το μήνυμα που θέλει να περάσει η εκδήλωση Deconstructing Mummy (Αποδομώντας τη Μαμά). Οι διοργανώτριες θέλουν να φτιάξουν μια εκδήλωση για την αλήθεια και την καθημερινότητα των μαμάδων και των μπαμπάδων, καταρρίπτοντας και προκαλώντας το πρότυπο της τέλειας και ατσαλάκωτης οικογένειας. Περισσότερα για το event στο http://deconstructingmummy.blogspot.com. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 7 Μαίου στο Jockey’s country club, στην Αθήνα.

«Εγώ δηλώνω Deconstructed Mummy». Εσείς;

16 comments:

  1. Η μάμμα μου πάλε ποττέ δεν ήταν έτσι. Ποττέ εν εφώναζεν ούτε στες πιο οικογενειακές παραλίες. Ποττέ εν εφκήκαμεν έξω τζαι να κάμνουμεν έτσι φασαρία. Τζαι σόρυ, αλλά περιμένω το ίδιο τζαι που τους γείτονες μου. :S

    ReplyDelete
  2. Εγώ δηλώνω fan του ατόμου που θέλει να πιάσει τον Γιωργάκηηηη και την μάμα του και να τους στείλει σε άλλη παραλία!! I see the necessity της φωνής..I truly do..αλλά δεν παύω να εύχομαι να ήταν σε άλλη παραλία!!

    Τι εννοείς ξύλινο ποδήλατο?! Κανονικό made of wood?

    ReplyDelete
  3. Moonlight μαθαίνουμε φυσικά να σεβόμαστε τους άλλους και εντάξει στην παραλία είμαστε φρόνιμοι. αλλά μέσα στην αυλή και έξω στους δρόμους δεν υπάρχει περίπτωση παιχνίδι και χαρά μέχρι τελικής πτώσεως. το ξέρω οτι μπορεί να κάνουμε φασαρία αλλά αγαπώ να τις βλέπω να γελούν, να χορεύουν και να παίζουν.

    Ράνια θυμάσαι πως ήταν τα ποδηλατάκια παλιά που βλέπεις σε κάτι ταινίες του '50? κάπως έτσι παλιό ξύλινο ποδηλατάκι, χωρίς πετάλ. χμμ θα μου πάρει καιρό να σου εξηγήσω. α το βρήκα.
    http://www.google.com/imgres?imgurl=http://is01.thegumtree.com/image/big/54041557.jpg&imgrefurl=http://www.gumtree.com/p/for-sale/elc-wooden-bike-trike-with-trailer/76863986&usg=__cfMLyPtPLC7fL3ZUIIhVJ0H6nqE=&h=268&w=358&sz=13&hl=en&start=0&zoom=1&tbnid=FxaG0-sR6UuSnM:&tbnh=130&tbnw=160&ei=hgLBTevMLISMswa5tOHCBQ&prev=/search%3Fq%3Dbicycle%2Bwood%2BELC%26um%3D1%26hl%3Den%26biw%3D1024%26bih%3D600%26tbm%3Disch&um=1&itbs=1&iact=rc&dur=419&page=1&ndsp=15&ved=1t:429,r:0,s:0&tx=48&ty=42

    ReplyDelete
  4. Ηντα ώρα εν να έρτουν οι φίλοι μας είπες;;;

    ReplyDelete
  5. esheis to polla simera ahahahah

    μπάουαουαουουουουουουου lol

    ReplyDelete
  6. she demon

    ego pale niotho burn out mommy

    ReplyDelete
  7. xm, κι ομως καπως ετσι δε θα μαθουν ποτε να σεβονται τους γυρω τους!
    ξερεις αυτες τις αξιες και τις αρετες απο μικρες τις μαθαίνουν!
    Και τα στελνετε μετα στα σχολεια και γινομαστε υστερικοι εμεις οι εκπαιδευτικοι!

    ρε ουστ λεμε!!!!

    Ωστόσο, αν θα επρεπε να μιλησω για τον εαυτό μου πιστευω πως αν ποτε ο θεος με αξιωσει να γινω μανα, θα εκανα πιο πολυ φασαρια εγω παρα τα παιδια μου! μπουχαχαχα

    ReplyDelete
  8. ευτυχώς που δεν είμαστε γειτόνισσες :-)

    ReplyDelete
  9. να σου πω τι σκέφτομαι Coύλα γλυκειά μου. δεν κάνουμε φασαρία τη νύχτα ούτε τα μεσημέρια που κοιμάται ο κόσμος. στην εκκλησία και σε κοινωνικές εκδηλώσεις επίσης είμαστε φρόνιμοι. η μεγάλη στο σχολείο είναι φρόνιμη.
    δεν υπάρχει περίπτωση να παίζουν μέσα στην αυλή μας και να τους πω να σταματήσουν. είναι χαρά μου να τις ακουώ. και στο κάτω κάτω πόσο καιρο θα κρατήσει ακόμη; θα έρθει καιρός που θα παρακαλώ να είναι η αυλή γεμάτη από τις φωνές τους.

    Ουφ μην το λες αυτό, γιατί θα έπαιζες μαζί μας αν μέναμε κοντά.

    Το έχω Sike το έχω. μπαουουοαουουουουου.

    Μοτορτζή δεν σου λέω. έκπληξη.
    Περίμενε ακόμη λίγο She για το ολοκληρωτικό burn out.

    ReplyDelete
  10. Ειδες τι εγραψα στη δευτερη παραγραφο μου;

    :(((

    Ετσι ειναι τα παιδια παιζουν και γελάνε και καμια φορα δε κοιμουνται το μεσημερι και θελουν παιχνιδι!

    Μαζι σου ειμαι κι εγω!
    Και νομιζω πως τα παιδια ειναι για το παιχνιδι το γελιο το χορο και το κεφι!

    θα μεγαλωσουν και δε θα προλαβαινουν! Καλά κανετε και περνατε καλα!

    ReplyDelete
  11. Έτο κάτι τέθκια μας λέτε τζιαι φοούμαστεν να φανταστούμεν τους εαυτούς μας γονιούς! =p Πάντως εγώ συμφωνώ με το παιχνίδι μέχρι τελικής πτώσεως. Εφόσον σέβεστε τες ώρες κοινής ησυχίας, "άφηστα μωρά να παίξουν" που λαλέι τζιαι ο παπάς μου. Στο κάτω κάτω θέλεις να θωρείς τα μωρά σου ΖΩΝΤΑΝΑ με ούλλη τη σημμασία της λέξης, δλδ ΦΑΣΑΡΙΟΖΙΚΑ. enjoy while it lasts =)

    ReplyDelete
  12. cούλα είμαι σίγουρη ότι θα είσαι μια τρελομαμά χαρά να σε βλέπουν και να σε ακούν

    Ξενόφιλε δεν είπα ποτέ ότι είναι εύκολο. αξίζει όμως κάθε στιγμή.

    ReplyDelete
  13. Μάνα, κι εγώ μαζί σου! Όσο δεν ενοχλείτε σε ώρες ακατάλληλες και τους έχετε μάθει να είναι ευγενικές και να σέβονται τους συνανθρώπους τους, δικαιούνται και τα παιδιά κι εσείς, να κάνετε τις τρέλες σας! Έτσι έκανα κι εγώ...
    (Απορία: Τα γύρω σπίτια μήπως τα έβαλαν προς πώληση;)

    ReplyDelete
  14. Καλησπέρα να συστηθώ:
    "το σπίτι που ήταν μισογκρεμισμένο(δεν ειναι πια γιατί μεγάλωσαν) απ΄τα 4 αρσενικά "αγγελούδια"..." χαχαχαχ
    Δεν μετάνοιωσα ποτέ που δεν έβγαλα την υστερία μου πάνω στα παιδιά...και μια χαρά "σεβαστικοί" λεβέντες γίναν!

    ReplyDelete
  15. Mia apo ta idia edo. Kai oi geitonisses simpasxouses! Eisai apo Lemeso? Mipos meneis dipla i apenanti mou?:)

    ReplyDelete
  16. Βιολέτα είναι απίστευτο αν δεν ήσουν Βολιότισσα θα ήμουν σίγουρη ότι είσαι η ξαδέλφη μιας φίλης μου στη Λεμεσό χε χεχε.

    Προς πώληση; αξία πήραν τα γύρω σπίτια με εμάς γείτονες. καθημερινή δωρεάν ψυχαγωγία, τι άλλο να θέλουν Ευαγγελία;

    Apotinedra Λευκωσία μένω. στα έξω έξω προάστεια χμμ με αυτή τη λογική είμαστε ό,τι πιο κοντινό στη Λεμεσό :).

    ReplyDelete