Wednesday 18 May 2011

Τρία στα τρία



Υπάρχουν μέρες που όλα κυλούν ρολόι, ακόμη και οι μικροεκπλήξεις που πυκνά συχνά εμφανίζονται στην πολυάσχολη ζωή μας. Υπάρχουν πάλι μέρες που τίποτα δεν πάει σωστά.

Χθες ήταν μια τέτοια μέρα. Αφήνω κατά μέρος τα μπερδέματα και το τρέξιμο στη δουλειά. Πάω να πιάσω τη μεγάλη από το σχολείο. Με περιμένει η δασκάλα με το ίδιο ύφος που περίμενε η Εισαγγελία τον Ντομινίκ Στρος Καν στο δικαστήριο. Άκουσα τον εξάψαλμο. Λεπτό δεν κάθισε φρόνιμη, της μιλούσε η δασκάλα και αυτή την έγραψε κανονικά, δεν συγύριζε τα παιχνίδια, δεν άκουσε το παραμύθι. Αποκορύφωμα ότι τσίμπησε την κολλητή της.

Το απόγευμα πάω στη μάνα μου να συνάξω τη μικρή. Τη βρήκα σε κατάσταση αλλοφροσύνης. Το στερνοπαίδι σήκωσε μπαϊράκι την ώρα που η μάνα μου την άλλαζε. Τίγκα στο σκατό αντί να κάτσει φρόνιμη, ξεκίνησε τις βόλτες. Η έρμη η γιαγιά να την κυνηγά μέσα στο σπίτι και λερωμένη, βρωμισμένη να μην κάθεται ήσυχη να την καθαρίσει. Όταν επιτέλους τη μάζεψε και της θύμωσε, η κυρία θίχτηκε. Ξεκίνησε άλλες ιδιοτροπίες. Και κλάμα δώστου κλάμα. Όσο δεν κλαίει η μεγάλη, τόσο η μικρή το χρησιμοποιεί ως το καλύτερο της όπλο.

Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ και για τη δασκάλα και για τη μάνα μου. Η δασκάλα υποστηρίζει πως φταίει η αύξηση της θερμοκρασίας. Η γιαγιά υποστηρίζει πως ίσως φταίει το γεγονός ότι της έλειπα...

Τέσπα. Πάω σπίτι με την ελπίδα ότι τα κακά μαντάτα τέλειωσαν. Yeah right. Βρήκα το Μοτορτζή απογοητευμένο από τον σκύλο. Όχι μόνο έκανε πέρα τις καρέκλες και στρογγυλοκάθισε στον εξωτερικό καναπέ, αλλά μετά θεώρησε καλό να βγάλει τρύπες μέσα στις τριανταφυλλιές. Παραμέρισε χώματα, πέτρες ό,τι βρήκε. Ευτυχώς οι τριανταφυλλιές κρατούν γερά.

Τρία στα τρία τα παιδιά μου φουλ αταξία. Είμαι σίγουρη ότι χθες και 15 να είχα, και για τα 15 θα άκουγα τα χειρότερα. It’s one of those days, damn it.

Υγ. Σήμερα θα ερχόταν ο κ. Πανίκος να κάμει τα τζάμια. Το ακύρωσα. Αφού είναι επιβεβαιωμένο. Την ημέρα που θα του κλείσω ραντεβού βρέχει. Βρέχειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι

18 comments:

  1. Εθύμισες μου τζείνη τη φώτο που έβαλεν ο ινβίκτος κάποτε με το μωρό το ολόσκατο.. Περιττό να πω been there grr

    ReplyDelete
  2. Η μικρή σου πρέπει να γνωρίσει την Πριγκηπέσσα μου...αδελφές ψυχές είναι!

    ReplyDelete
  3. ε μα εν μωρά! εννά μεν κάμουν αταξίες?! εν έχω κόρες/γιούδες άρα μόνο για τον σκύλο μπορώ να σου πώ οτι κάμνει ακριβώς τα ίδια και χειρότερα. εν άφησε τίποτε μες την αυλή!

    τις καλημέρες μου..

    ReplyDelete
  4. Τα μικρότερα το κάνουν αυτό με το κλάμα, συστηματικά. Ίσως είναι ένα είδος άμυνας απέναντι στα μεγαλύτερα.
    Μεγαλώνοντας θα δεις ότι μόνο με το Nintendo θα βρίσκεις 5 λεπτά ηρεμίας. Δυστυχώς.
    Καλημέρα

    ReplyDelete
  5. Τζαι διερωτούμαι Αχάπαρη. τι χαρά βρίσκουν να βουρούν ολόσκατα;

    Invictus στο κλάμα ή στο σκατό ταιριάζουν; μουαχαχα υποθέτω και στα δυο.

    Ράνια ο λεβέντης είναι ειδικός στο να καταστρέφει κήπους. απλά έλπιζα τώρα που έκλεισε τα έξι ότι θα ηρεμούσε.

    Nefelokokkugia είμαι πολύ εναντίον του Nintendo και του Psp. ελπίζω να έχω αντοχές και να μην τους αγοράσω.

    ReplyDelete
  6. Γιατί δεν "ακούς" τον πραγματικό λόγο της αταξίας και των τριών;;;
    Απλά τους λείπεις!!!
    Στη μεγάλη μπορείς να εξηγήσεις...Σε αυτή την ηλικία αλλά και σε πολύ μικρότερη καταλαβαίνουν τα πάντα!!!
    Και στη μικρή μπορείς να μιλήσεις, αλλά περισσότερο στη μαμά σου. Να της τραγουδάει την ώρα της αλλάγής ή να της λέει ένα παραμυθάκι κάνοντας μορφασμούς!!!
    Ο τελευταίος θέλει παιχνιδάκια! Εσύ ξέρεις τι να κάνεις γι'αυτό!
    Να θυμάσαι ότι όλοι έχουν τα κουμπιά τους, μικροί, μεγάλοι και ζώα!
    Και μην απογοητεύεσαι...όλοι έχουμε τέτοιες μέρες...

    ReplyDelete
  7. Και όχι μόνο βρέχει, αλλά βρέχει λάσπες. Έτσι για να ξέρεις εγώ έκαμα χτες τα τζάμια :) Κουράγιο με τα υπόλοιπα.

    ReplyDelete
  8. μακριά που το Nintendo ! δε πως έγινα εγώ ! επίσης η μεγάλη δεν ανέχεται να ακούει παραμύθκια, καλό προσόν !

    ReplyDelete
  9. Και εγώ κατά ήμουν. Μέχρι που τους το έκανε δώρο μια φίλη. Τώρα είμαι ακόμα πιο κατά, αλλά δεν μένουμε σε ψηλό όροφο για να είμαι σίγουρη ότι θα σπάσει....

    ReplyDelete
  10. Το θέμα Μαρίνα είναι ότι περνούμε χρόνο και με τους τρεις. και τους εξηγώ ότι η μαμά και ο μπαμπάς πρέπει να δουλεύουν. έχεις δίκαιο όλοι έχουμε τέτοιες μέρες, το κεφάλι ψηλά και συνεχίζουμε.

    Imartha σε ενημερώνω ότι το ραντεβού αναβλήθηκε για την άλλη Τρίτη. αν βρέχει και τότε put the blame on me.

    Evros καλό προσόν αλλά ρώτα και την καημένη τη δασκάλα.

    Nefelokokkugia, ελπίζω αν τους κάνει δώρο καμια φίλη να τα φάει ο σκύλος.

    ReplyDelete
  11. Μόλις είδα το αυτοκίνητο μου σήμερα είπα: "Όι ρε Μάνα ρε γμτ. Πάλε εκάλεσες τον κ. Πανίκο;". Έδωκα πάνω.

    ReplyDelete
  12. she
    oxxxxxxxxxx...one of those days a...tze en ishen me kanena kalo CSI epses, na balansari tin katastasi...lipoume se

    ReplyDelete
  13. Ευτυχώς δεν έχω σκύλο, οπόταν έχω σκορ μόνο δύο στα δύο!

    ReplyDelete
  14. Σκηνές καθημερινής τρέλας!!!
    Ακόμα έχετε να δείτε πολλά!!!
    Καλά μην αγχώνεστε!!

    ReplyDelete
  15. Ο Μοτορτζής τουλάχιστο ήταν φρόνιμος?!

    ReplyDelete
  16. μάνα θέλω τζι άλλην χάρη, θέλω συνταγή για oreo cheesecake ειδάλλως έννα τα σύρω ούλλα, πισκόττα, κρέμες, αυγά μες το θέρμομιξ τζι ότι μου φκάλει!
    μπορεί ναν καλό βέβαια...

    ReplyDelete
  17. Neerie πότε την θέλεις; την έχω στη δουλειά να σου την στείλω τη Δευτέρα.

    ReplyDelete
  18. Σίουρα εν ο τζαιρός, τα κοπελλούθκια εν γενικώς φαλλαρισμένα τούτες τες μέρες. Κράτα καλά.

    ReplyDelete