Wednesday 1 June 2011

Την τελική μου μέσα



Με το νηπιαγωγείο της κόρης Α είμαι πολύ ευχαριστημένη. Δεν πουλούν μούρη, δεν είναι δήθεν. Τα παιδάκια περνούν όμορφα, μαθαίνουν, έχουν και μεγάλη αυλή. Ήταν ίσως από τους σημαντικότερους λόγους που το διάλεξα. Ένα παιδί τριών, τεσσάρων δεν θέλει πολλά πράγματα να είναι ευτυχισμένο. Παιχνίδι και αγάπη.

Ώσπου ήρθε η καιρός για την τελική γιορτή... Και εδώ άρχισα να απογοητεύομαι. Θέλοντας να παρουσιάσουν ένα άψογο θέαμα, έχουν πλαντάξει τα μωρά στις πρόβες. Τόσες πρόβες δεν θα τις έκανε ούτε η Μέριλ Στριπ για το Mamma Mia. Από το Πάσχα και μετά μόνο πρόβες κάνουν. Πρόβες, πρόβες, πρόβες. Πληρώνω ένα κάρο δίδακτρα για να κάνουν πρόβες. Μάθημα ελάχιστο, δημιουργίες τίποτε.

Τα παιδιά έχουν κουραστεί, έχουν βαρεθεί για να μην πω έχουν απηυδήσει. Η κοράσα κάθε πρωί ξυπνούσε ανυπομονώντας να πάει σχολείο. Τις τελευταίες βδομάδες όμως της έγινε βραχνάς το θέμα. Λογικό είναι. Πόσες πρόβες να αντέξει ένα τετράχρονο; Τα έχει μάθει απ’ έξω. Χέρι, χέρι, πάνω πάνω πάνω, πίσω στροφούλα και μπροστά. Πίσω στροφούλα και μπροστά.

Η γιορτή σίγουρα θα είναι εντυπωσιακή. Τα μωρά θα ξέρουν τα λόγια τους, θα κάνουν τα βήματα σωστά, θα είναι συγχρονισμένα με τη μουσική και μεταξύ τους. Στην εντέλεια. Όπως ήταν και η περσινή γιορτή.

Αλλά αξίζει τον κόπο; Μόνο και μόνο που θα τη δω πάνω στην σκηνή εμένα μου αρκεί. Ό,τι και να κάνει, και ας μην ξέρει το ποίημά της και ας χάσει τα βήματα και ας μην συντονιστεί με τη μουσική. Δεν θέλω άρτιο αποτέλεσμα. Αλλιώς θα πήγαινα να δω musical στο West End. Είμαι παράξενη; Είμαι εκκεντρική; Δεν ξέρω.

Ίσως να έπρεπε να μιλήσω με τη διευθύντρια. Αλλά είναι τόσο πωρωμένη με τη γιορτή, που βλέπω από τώρα να μην υπάρχει σύγκλιση απόψεων. Όταν τελειώσει η γιορτή θα της πω πάντως τις απόψεις μου.

Αφήνω στην άκρη, ότι την ημέρα της γιορτής θα πρέπει να είμαστε στο νηπιαγωγείο από τις 7:45! Αν είναι δυνατόν, θα στήσω τσαντίρι απ’ έξω, για να τα καταφέρω. Έγραψα και άδεια, γιατί πρέπει να τους πηγαινοφέρνουμε στο θέατρο. Και φυσικά να μην μπούμε μέσα στο θέατρο οι γονείς την ώρα της πρόβας.

Τέτοια μυστικοπάθεια άλλο πράμα. Αν πρόσεχε τόσο ο Οσάμα μπιν Λάντεν, όσο και το νηπιαγωγείο να μην πάρουμε είδηση οι γονείς πως θα είναι η γιορτή, δεν θα τον έβρισκαν οι Αμερικανοί. Αν τύχει και καθυστερήσουμε να πάμε σχολείο κλειδώνουν την πόρτα, oh yes, χτυπάς το κουδούνι, έρχονται παίρνουν το μωρό και ο γονιός απαγορεύεται να μπει μέσα.

Ευτυχώς η γιορτή είναι την Παρασκευή. Να τελειώνουμε με το θέμα, να ησυχάσουν τα παιδάκια.

14 comments:

  1. χμ... μηπως ετοιμαζουν αλλα πραγματα εκει μεσα;!
    υποπτο...

    ReplyDelete
  2. χμ...=/πραγματι εν υπερβολικο, τζιε αν εκαταλαβα κααλα εν για το "ονομα" του νηπεαγογειου το θεμα!

    ReplyDelete
  3. 4 χρονών και από τώρα στα βάσανα?!Έχει χρόνια ακόμα για έτσι είδους ιστορίες.

    ReplyDelete
  4. χμμμ... ίσως όμως αν δεν ήταν τόσο τέλεια, να ήταν πραγματικά τέλεια... κι ας μην συγχρονισμένα τα μαναράκια, κι ας μην ξέρανε τα λόγια τους άψογα... σημασία έχει ότι θα είναι εκεί πάνω και θα τα θαυμάζετε..
    όπως και να έχει, κάνε υπομονή, λίγες μέρες έμειναν και να καμαρώσεις το παιδάκι σου!

    Φιλί Διαμαντένιο!

    ReplyDelete
  5. Αλλα πράγματα δεν ετοίμαζαν, αν υπήρχε κάτι ύποπτο δεν θα ήμουν τόσο ήρεμη. εμμονή με τη γιορτή έχουν Μις.

    Όλα είναι για το όνομα Δόκτορ.

    Το ίδιο λέω και εγώ Ινα. τεσσάρων χρονών είναι για να βασανίζονται για μια γιορτή.

    Α μπράβο Διαμαντένια. ακριβώς αυτό λέω. περισσότερη πλάκα δεν έχουν τα παιδάκια που ξεχνού, που έχουν αμηχανία παρά αυτά που είναι καλοκουρδισμένα;

    ReplyDelete
  6. Ίσως άλλοι γονιοί να έκαναν παράπονο οτι η τελική γιορτή was not up to standard και τώρα να θέλει να τα κάνει όλα τέλεια. Να της το πείς..μπορεί στην προσπάθεια της να ικανοποιήσει τους γονείς να ξέχασε τι είναι το σημαντικό..τα παιδιά δηλαδή.

    Έχω μια φίλη νηπιαγωγό που τους απαγόρευσε η διευθύντρια να λένε το theme της γιορτής σε άλλους γιατί μπορεί να τους το κλέψουν!

    ReplyDelete
  7. Κάμε της κανένα πρόβλημα. Ενδέχεται να μεν ακούσει όμως... μισώ τες νηπιαγωγές....

    ReplyDelete
  8. Αποθημένα δασκάλων παιδεύουσι τέκνα... Αλλά έκαμεν μου εντύπωση η μυστικοπάθεια. Τούτοι οι κατάσκοποι των νηπιαγωγίων, they spoil the fun for everyone...

    ReplyDelete
  9. Καλάν, εν θα σας αποκαλύψω τίποτε να μεν χαλάσω το (bo) concept του νηπιαγωγείου :Ρ

    ReplyDelete
  10. Ρε συ, έτσι ακριβώς κάνουν στα γερμανικά σχολεία!
    Και βγάζουν ρομποτάκια...
    Το ίδιο και στο ποδόσφαιρο.
    Πριν κάτι χρόνια είχα πάει στο Μόναχο που με φιλοξένησε ένας φίλος μου που έπαιζε σε μια κικρή ερασιτεχνική ομάδα.
    Το πρώτο απόγευμα δέχτηκαν να συμμετέχω κι εγώ στην προπόνηση.
    Μετά τη γυμναστική αρχίσαμε να παίζουμε με το τόπι.
    Κάποια στιγμή φτάνει σε μένα η μπάλα. Δεν πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και βλέπω τους πάντες να τραβάνε τα μαλλιά τους.
    Γυρνάω στο φίλο μου και του λέω: «τι έγινε ρε συ; τι λάθος έκανα;»
    «Αααα» μου λέει, «κράτησες τη μπάλα πάνω από 2 δευτερόλεπτα, κι αυτό στη γερμανία σημαίνει ατομισμός και αδιαφορία για την ομάδα. Σε θεωρούν κοινωνικά απροσάρμοστο»!

    ReplyDelete
  11. Πάντα παθαίνουν υστερία οι νηπιαγωγοί / δασκάλοι με τες γιορτές. Θυμούμαι στο νηπιαγωγείο τα αχαπαράκια εκάμναν πρόβες για τα χριστούγεννα που τον οκτώμβρη. Τζιαι το ίδιο γίνεται τζιαι στο δημοτικό. Φαίνεται εμείς οι γονιοί θεωρούμαστε αυστηρό κοινό

    ReplyDelete
  12. @Αχάπαρη
    Φύε το "μ" που τον Οκτώβρην πριν νάρτει η Εόλικα τζαι να σου αντακώσει...

    ReplyDelete
  13. Ήρτεν η moonlight, μπορεί να αντακώσει πάραυτα.

    Όταν επήεννα μπαλέτο, η δασκάλα μας είχε το μότο ότι εν θα γίνουμε ούλλες μπαλαρίνες, αλλά πειθαρχία θα έχουμε ούλλες. Το θέμα εν τούτο. Να περνά καλά το μωρό, να ξέρει τι πρέπει να κάμει, τζι αν δεν φκει τζίνη την ώρα, ΧΑΡΑΣ στο πράμαν.

    Αλλά νομίζω όσο φταίει η διευθύντρια φταιν τζαι οριεμένοι γονείς που τα ζητούν τούτα ούλλα τα κιλίκκια...

    ReplyDelete
  14. ξυπνά ο Ταρκόφσκι μέσα τους...!!!!

    ReplyDelete