Wednesday 29 June 2011

Κάλπικη υπόσχεση



Άνοιξα το computer ψάχνοντας να βρω κάτι ξεχασμένα έγγραφ και κατέληξα στις φωτογραφίες. Στάθηκα στο ταξίξι στην Κούβα που κάναμε με τον Μοτορτζή. Ίσως από τους πιο όμορφους τόπους που επισκέφτηκα ποτέ. Την Κούβα την αγάπησα και ταυτόχρονα θύμωσα με το καθεστώς της. Ένα καθεστώς που έχει φροντίσει να μορφώνει όλους τους πολίτες του, να τους παρέχει υγεία αλλά να τους στερεί την ελευθερία. Αν ζούσα στην Κούβα δεν θα μπορούσα να μπλογκάρω.

Ωραία είναι να λέμε για το ασυμβίβαστο νησί και τον Κάστρο που τα έβαλε με το θηρίο, βλέπε Αμερική. Η πραγματικότητα όμως είναι άνθρωποι να ζουν με κοινωνικά επιδόματα, στοιβαγμένοι οκτώ δέκα σε σπίτια σπιρτόκουτα, χωρίς να μπορούν να αγοράσουν τα απαραίτητα, πολλές φορές γιατί τους τελείωσαν τα κουπόνια. Ελπίζω οι αλλαγές του Ραούλ Κάστρο να φέρουν καλύτερες μέρες.



Ταξιδεύοντας στο νησί φτάσαμε στο Βινιάλες. Αμφιβάλλω αν υπάρχει σπιθαμή γης σε αυτή την περιοχή που να μην είναι βλαστημένη. Δεν έχω ξαναδεί τόσο έντονο πράσινο. Ήταν λες και κάποιος έπιασε ένα κουβά πράσινη μπογιά και το έριξε παντού. Μείναμε σε ένα ωραίο ξενοδοχείο. Έβρεχε κιόλας, πήγαμε την εποχή των τυφώνων. Το βράδυ έπεσε μπλακ άουτ. Κάτσαμε στη βεράντα με τα κεριά και απολαμβάναμε τη θέα από το μπαλκόνι.



Το απόγευμα πήγαμε βόλτα στο χωριό. Είδα σπίτια με αυλές από χώμα, γουρούνια, κότες, άλογα, αγρότες να κρατούν άροτρο. Απίστευτες εικόνες βγαλμένες από άλλη εποχή. Σε κάθε βεράντα και μια κουνιστή καρέκλα. Οι ώρες του μεσημεριού στην Κούβα περνούν νωχελικά. Αυτό είναι σίγουρο.

Περπατώντας στα σοκάκια πετύχαμε αυτή την οικογένεια. Όλα αυτά τα παιδάκια είναι αδερφάκια. Και τα σοκολατένια και το ασπρουλάκι. Να προκαταλάβω και να πω ότι γίνεται. Το βλέπω καθημερινά μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Ο Μοτορτζής με τη μηχανή μου έτρεξε να απαθανατίσει τη σκηνή. Κέρασε τον παππού τσιγάρα που τα δέχτηκε με μεγάλη ευχαρίστηση. Πιάσαμε την κουβέντα. Σε ένα κομμάτι χαρτί μας έγραψε τη διεύθυνσή του να του στείλουμε τις φωτογραφίες.

Τις τύπωσα τις φωτογραφίες να του τις στείλω. Δυστυχώς όμως το χαρτί με τη διεύθυνση το χάσαμε. Και έτσι οι φωτογραφίες του παππού και της πολύχρωμης οικογένειάς του έμειναν στα συρτάρια μας. Στεναχωρήθηκα. Δεν θα ήθελα να με περάσει για άνθρωπο που δεν κρατώ τις υποσχέσεις μου. Χωρίς όνομα, χωρίς τίποτα όμως δεν υπήρχε περίπτωση να τους βρω. Να έχουν πάει σχολείο; Να συνεχίζουν να κάθονται τα απογεύματα μπροστά στη βεράντα με τον παππού τους; Είναι στιγμές που τα σκέφτομαι. Θα ήθελα να ξέρω τι έχουν απογίνει.

Ποστ τι ακριβώς λέει το τραγούδι;

16 comments:

  1. http://www.stlyrics.com/songs/b/buenavistasocialclub10501/chanchan373062.html

    Sto window panw de3ia h metafrash.

    Kalhmera.

    ReplyDelete
  2. πολλά ωραίο το post σου..ταξιδευτικό!

    η Κούβα είναι dream destination μου εδώ και πολλά χρόνια. πήγα μέχρι αυτή την ήπειρο 3 φορές και δεν τα κατάφερα να πάω μέχρι την Κούβα γιατί κάθε φορά θέλαμε να δούμε κάτι άλλο/άλλες πολιτείες etc..νομίζω αν πάς μέχρι εκεί αξίζει να δείς και την υπόλοιπη Λατ. Αμερική..Χιλή, Περού, Παταγονία...

    Καλημέρα (τωρά αυτό θα σκέφτομαι όλο το πρωινό και ποιός θα κάνει την δουλειά που είναι πάνω στο γραφείο μου..)

    ReplyDelete
  3. Άκουσα τόσα πολλά από τόσους πολλούς για την Κούβα! Θα την έχω κι εγώ ανάμεσα στα dream destinations μου!

    ReplyDelete
  4. επήαμεν βινιαλες για 2 μερες τζιαι εμέιναμεν 4! ξέρω τζιαι σε πιο ξενοδοχείο ήσουν, στο μοναδικό με πισινα εννε;
    τι ωραίο χωρκο!αγαπήσαμεν το με τον Σιαολίν. εμεις είχαμε μεινει στο σπίτι μιας κυριας μιρτας, η οποιά έκαμνεν τα καλλύτερα τηανιτά αυκά της κούβας....
    αχ τι μου εθύμισες...

    ReplyDelete
  5. θυμίζει μου λίγο την ιστορία του νυχτερινού ποδηλάτη. εγώ τώρα θα στείλω γράμμα στους γάλλους λέγοντάς τους ότι ο παππούς δεν ζει πια. θα ήθελες να μάθαινες κάτι αντίστοιχο;

    ReplyDelete
  6. Αστροναύτη κατάλαβα για ποια ιστορία λες. Δεν πιστεύω να στεναχωρεθώ να μάθω οτι ο παππούς δεν ζει πια. αλλά θα ήθελα να στείλω τις φωτογραφίες στην οικογένειά του.

    Υπέροχο χωρκό Ποστ... το Chan Chan είναι όνομα;

    Ινβίκτους και Ράνια η Κούβα είναι ευλογημένος τόπος, βασανισμένος και πανέμορφος.

    Ίνα σε ευχαριστώ για τη μετάφραση. μου έμειναν κάτι απορίες όμως...

    ReplyDelete
  7. Ο παππούς της φώτο, δεν έχει facebook να τον κάνεις tagged?

    ReplyDelete
  8. η Κούβα είναι dream destination και για μένα... πολύ όμορφη η ιστορία σου :-)

    ReplyDelete
  9. Πρέπει να εν άψογα. Εν θα ελάλουν όι σε ένα συνδυασμό Κούβα-Τζαμάικα. Το πορτοφόλι μου διαφωνεί.

    ReplyDelete
  10. aaaaaaaaaaaaaaaaaa! thelo poli na pao kouva...an den me epiane i kolofovia ton aeroplanon. deutera over dinner tha mou ta pis gia tin kouva..filoures

    ReplyDelete
  11. Κοπέλια επιμένω να οργανώσετε ένα γκρουπ να πάμε όλοι μαζί στην Κούβα. αν έρτει τζαι η Ποστ που ξέρει τη γλώσσα θα περάσουμε τέλεια.

    το σχόλιο του Αντίχριστου όλα τα λεφτά. ειδικά στο FB θα τον βρω τον παππού.

    ReplyDelete
  12. Ακόμα μια (δύο, με το Μωρό) για Κούβα! Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι από τα αγαπημένα μου του είδους!
    Τούτο με τες διευθύνσεις τζαι τες υποσχέσεις εν μεγάλο πρόβλημα. Τζαι'γώ πριν φύω που Αγγλία είχα πιάσει τη διεύθυνση τζαι το τηλέφωνο της καθαρίστριας μας στις εστίες, με την οποία εκάμναμε πολλά καλή παρέα. Ανάθεμάν τα. Έχασα το χαρτούι. Τζαι ήταν καρκινοπαθής τζαι ήθελα να ήξερα αν είναι καλά.

    ReplyDelete
  13. Θέλω κι εγω να παω Κουβα! Ειναι τελεια...
    Αντε οταν βρω τον Coυλό μου, θα τον παρω να παμε!

    :)))

    ReplyDelete
  14. Ωραίο τραγούδι..Πολλά γνωστή φυσιογνωμία ο τραγουδιστής στην Κούβα.

    ReplyDelete