Tuesday 26 July 2011
Το δώρο
Με τα δώρα έχω ένα κόλλημα. Ναι μπορεί να φταίει η ανάλυση που έφαγα κατάμουτρα για Το Δώρο του Μάρσελ Μος στο πανεπιστήμιο. Αλλά ο άνθρωπος έχει δίκαιο. Το δώρο πάντα περιέχει συναλλαγή. Ακόμη και όταν λες εγώ δεν θέλω τίποτα σε ανταπόδοση για το δώρο που σου κάνω, στο προσφέρω επειδή σε αγαπώ, υπογείως ζητάς αποδοχή και αγάπη. Σιγά που θα σου άρεσε να κάνεις ένα δώρο και ο άλλος να μην το εκτιμήσει καθόλου. Το δώρο ποτέ δεν είναι απλά ένα δώρο. Κρύβει συμβολισμούς και υποχρεώσεις.
Επίσης, έχω μια υποψία ότι δεν πρέπει να είμαι καλή στα δώρα. Ο Κούντερα το έθεσε πιο καλά από μένα στην Αθανασία. Respect Milan. Ας υποθέσουμε ότι εσύ γουστάρεις τον Λιστ αλλά σιχαίνεσαι τον Σούμπερτ. Ο φίλος σου από την άλλη γουστάρει τον Σούμπερτ αλλά σιχαίνεται τον Λιστ. Τι θα του πάρεις δώρο; Θα του πάρεις τον Σούμπερτ για να τον ευχαριστήσεις, αλλά θα νιώσει πως πας να τον καλοπιάσεις αφού σε εσένα δεν αρέσει; Ή θα του πάρεις τον Λιστ, δίνοντας κάτι που σου αρέσει, με τον κίνδυνο πάντα ο άλλος να το πετάξει στα σκουπίδια;
Προτιμώ να δίνω δώρα που με εκφράζουν. Και συνήθως δεν βάζω κάρτα αλλαγής μέσα. Εγωιστικό; Μπορεί.
Επίσης δεν αντέχω τα δώρα των επετείων. Ευτυχώς με τον Μοτορτζή δεν ανταλλάζουμε δώρα. As a matter of fact ακόμα δεν καταφέραμε να συμφωνήσουμε πότε είναι η επέτειος μας. Όχι ότι δεν μου κάνει δώρα. Και επειδή το γούστο του είναι ακριβό, έχω μέχρι στιγμής πάρει ένα ipod, κινητό, φωτογραφική μηχανή. Κυρίως το τελευταίο είναι από τα καλύτερα δώρα που πήρα ποτέ. Γέμισα ένα σκληρό δίσκο με φωτογραφίες των μικρών.
Δεν μπορώ να πω ότι εγώ του κάνω δώρα ιδιαίτερα. Το σεξ δεν είναι δώρο, είναι αμοιβαία ευχαρίστηση. Φέτος όμως αποφάσισα να του χαρίσω μια ακόμη κόρη... Αστείο. Ένα πορτοφόλι. Με χίλιους κόπους το βρήκα (δεν φταίω εγώ, αν έχει ακριβό και ειδικών προδιαγραφών γούστο), το παράγγειλα να πάει Ολλανδία στην κολλητή μου μιας και Κύπρο δεν κάνει η συγκεκριμένη εταιρεία delivery και θα το έφερνε η άλλη κολλητή.
Είναι να μην συνομωτήσει το σύμπαν εναντίον μου. Η κολλητή number two έχασε την πτήση της και έχασε και τη βαλίτσα της που ήταν μέσα το δώρο.. Κακκά πισσιά situation. Άγχος, κακό, αγωνία. Η κολλητή για τη βαλίτσα εγώ για το πορτοφόλι. Τα άκουσε βέβαια που δεν το έβαλε στην τσάντα που κρατούσε πάνω της. Ανευθυνότητα παιδί μου, ανευθυνότητα. Μια δουλειά τους βάζεις να κάνουν και δεν τα καταφέρνουν.
Τέσπα. Εν τέλει η βαλίτσα βρέθηκε. Και ελπίζω λίαν συντόμως να το παραλάβω. Σκέφτομαι δώρο ξανά σε καμιά πενταετία. Όταν στρώσει η οικονομία μας. Τώρα είναι καιρός περισυλλογής.
Υγ. Invictus πως το κάνεις αυτό που υπογραμμίζεις κάτι και φαίνεται σαν να το έχεις διαγράψει;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Αν είσαι στο "Compose" view, υπάρχει κουμπί δίπλα από το κουμπί που υπογραμμίζει ή για να το κάμω λουφκιά καθαρισμένα, εν το 8ο κουμπί από τα αριστερά.
ReplyDeleteΑν είσαι στο "Edit HTML view, υπάρχει κουμπί δίπλα από το κουμπί των italics ή για να το κάμω λουφκιά καθαρισμένα, εν το 3ο κουμπί από τα αριστερά.
Ρε Μάνα τούτο εν καθαρό discrimination! Γιατί ρωτάς τον Invictus? Εμείς εν παίζει να ξέρουμε που το χρησιμοποιούμε και στα ποστς μας!(Εκτύπησε με η ζέστη, άshιμα, όχι το PMS)
ReplyDeleteε μα τωρά που το έγραψες εννά το δεί! no surprise!
ReplyDeleteI love giving them and I love getting them!
Thanx ivictus.
ReplyDeleteΚαθόλου discrimination. Ο Invictus είναι ο φωτεινός παντογνώστης. Δαμέ πέρκει να ξέρει πως ξιμαυρίζουν τα σέρκα σου άμαν καθαρίσεις γλυκό καρυδάκι...
Ράνια εννοείται ότι δεν είναι έκπληξη. το διάλεξε ήδη. σιγά να μην την πατήσω να του κάμω έκπληξη.
Το θέμα δώρα σηκώνει συζήτηση (για να μην πω ψυχανάλυση). Μου αρέσει τα κάνω δώρα γιατί είναι ένας τρόπος να δείχνω την αγάπη μου στους φίλους μου. Έχω 1-2 φίλους όμως που δηλώνουν ότι οι ίδιοι δεν κάνουν ποτέ δώρα (αλλά παρατηρώ ότι δέχονται με μεγάλη ευχαρίστηση τα δώρα των άλλων). Μπορεί να μου το εξηγήσει κάποιος; Επίσης πάντα προσπαθώ να αγοράσω δώρα που νομίζω θα αρέσουν στον παραλήπτη και είναι κοντά στα ενδιαφέροντα και τα γούστα του. Η κολλητή μου μού κάνει δώρα που έχουν να κάνουν με τα δικά της ενδιαφέροντα, ενώ εμένα με αφήνουν αδιάφορη. Ούτε αυτό μπορώ να το εξηγήσω.
ReplyDeleteΕγώ πάλι, γιατί δεν εκατάλαβα τί είπε ο Ίνβικτος;
ReplyDeleteΠάντως, καλά τα λες με τα δώρα. Κι εγώ ότι με εκφράζει προσφέρω, για να με έχουν και να με θυμούνται!
Διακοπές; (ρώτησες!) Τί είναι αυτό;
άρα το επόμενο δώρο εν σκληρός δίσκος ?
ReplyDeleteτο θέμα με τα δώρα Amazona είναι για ποιο λόγο τα δίνεις. εγώ δίνοντας ένα δώρο νιώθω ότι δίνω κάτι από μένα, κάτι που με αντιπροσωπεύει. για αυτό προτιμώ όπως η φίλη σου να έχουν με τα δικά μου ενδιαφέροντα.
ReplyDeleteΕυαγγελία ο Ινβίκτους είναι σε άλλη διάσταση. Διακοπές ρεύματος μπορώ να εξηγήσω. για τις παραδοσιακές πάλι όχι :))
Έβρος φορητός external για να φυλάξω πάνω τες φωτογραφίες, έτσι όταν έρθουν ξανά οι Τούρκοι να μπορώ να το πάρω μαζί μου παρά το laptop που εν κουτούτζι.
Mana symfwnw mazi sou! Tha dwrisw kati pou kserw oti tha aresei ston dektin, alla prepei na mou aresei tziai menan.
ReplyDeleteDistixws o evris mou kyklos stin Niso metra mono thn aksia tou dwrou se lefta:-(
Ππππόστ μα εφώναξες με τίποτις ?
ReplyDeleteΔώρο θα κάνω στον άλλο μόνο κάτι που ξέρω ότι έχει σχέση με τα ενδιαφέροντά του ή κάτι που το θέλει ή το χρειάζεται. Δεν θέλω να ξοδέψω λεφτά και ο άλλος να το βάλει στο ντουλαπάκι με τη σαβούρα (όπως κάνω εγώ).
ReplyDeleteΈχω όμως μια φίλη (με αφορμή αυτό που έγραψες για το δώρο/συναλλαγή) η οποία βλέπει κάτι σε ένα κατάστημα που της θυμίζει κάποιον, και πάει και του το αγοράζει έτσι απλά για να τον χαροποιήσει. Ανιδιοτέλεια... υπάρχει κι αυτό στις μέρες μας.
Για την κολλητή που πέρασε τέσσερις μέρες χωρίς βαλίτσα,καλλυντικά, είδη μακιγιάζ και κυρίως εσσώρουχα, δεν λέει κανείς τίποτα...
ReplyDeleteΥπάρχει κανένας λόγος που για ένα ταξίδι 5 ημερών η κολλητή πήρε μαζί της όλα τα εσώρουχα;
ReplyDeleteΓια μένα τα δώρα που μου κάμνουν εν σημαντικά.
ReplyDeleteΦανερώνουν την αγάπη, εκείνης της στιγμής τουλάχιστον. Αν με ρωτήσεις ποια αντικείμενα αγαπώ μες το σπίτι μου, εν τα δώρα που μου εκάμαν. Είναι σαν να είναι θησαυροί. Τζιαι άμαν τα θωρώ τζιαι καταμετρώ τα, ή τα δείχνω καμαρώνοντας εν σαν να θωρώ τη ζωήν μου ολόκληρην. Εν σαν να Έζησα!
Συνήθως κάμνω δώρα που θα αρέσουν στους άλλους. Να είναι το στυλ τους. Αλλά να είναι κάτι όμορφο.
Αρέσκει μου ο συμβολισμός που κρύβουν. Το πόσο καλά ξέρουμεν ο ένας τον άλλον. Μικρές συνομοσίες.
evros
ReplyDeletelol ρε εβρή μου ρε!
Φυσικά τα πέρνεις όλα γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι θα τύχει...ας πουμε μπορεί να αποφασίσεις τις πέντε μέρες να τις κάνεις δέκα, ή να βρεις τον άντρα της ζωής σου και να ρίξεις μαύρη πέτρα στο νησί των διαόλων (παραφράζοντας το νησί των Αγίων) όπως πολύ σοφά λέει ένας πολύ καλός μου φίλος...
ReplyDeleteΑν θα τις κάνεις δέκα μέρες αγοράζεις ένα σαπούνι και πλένεις τα πέντε που έχεις πάρει μαζί σου.
ReplyDeleteΑν βρεις τον άντρα των ονείρων σου δεν χρειάζεσαι βρακιά. Ξεβρακώνεσαι εντελώς.
Αν ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου πας στο κοντινότερο εσωρουχάδικο και παραγγέλλεις.
Πάντως εμένα το δώρο επετείου που βασικά καιρό τώρα καιγόμουν να το κάνω, κόστισε μόνο 25 ευρώ και τον χρόνο κάποιων φίλων που με βοήθησαν.
ReplyDeleteΉταν εντελώς πρωτότυπο και άρεσε και στους δυο διότι ουσιαστικά είναι δώρο και για τους δυο.
Εγώ νομίζω κάμνω δώρα-συμβιβασμούς.
ReplyDeleteΒασικά άμα ξέρω ότι ο άλλος εν ιδιότροπος τζαι δεν δοκιμάζει τίποτε, δεν του κάμνω τίποτε.
Αν εν δεκτικός, κάμνω του κάτι ενδιάμεσο. Να δοκιμάσει αλλά να μην απογοητευτεί.
Για άντρες δεν μπορώ να θκιαλέω δώρα.
Πολλά δύσκολο πράμαν...