Εκτός εαυτού

Η ώρα είναι σχεδόν 9. Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είχα πιει το δεύτερο καφέ, να έχω φάει το σάντουιτς και να ήμουν στο δίλλημα να φάω κουλουράκια ή μπισκοτάκια.

Τίποτε όμως. Με το ζόρι τρώω από την περασμένη Παρασκευή.

Αφού ενόχλησα αρκετές νύχτες τον Μοτορτζή με ένα απαίσιο ξερόβηχα κατέληξα στο γιατρό. Μου έγραψε ένα σπρέι, ένα σιρόπι του βήχα και αντιβίωση, την Avolex. Η αντιπάθεια μου για την αντιβίωση, γνωστή αλλά μπροστά στο ενδεχόμενο να καταλήξω σε άλλο δωμάτιο, έκανα πίσω.

Παρένθεση. Τα φάρμακα μου κόστισαν 87 ευρώ, παρακαλώ. Γύρω στα 50 το σπρέι, έχει 60 δόσεις άρα μου έρχεται γύρω στα 90 σεντ η δόση, η αντιβίωση 34 ευρώ τα 7 χάπια, άρα μου έρχεται 5 ευρώ το ένα. Έξι ευρώ την ημέρα για χάπια. Πιο φτηνά θα μου καθόταν να κάπνιζα χόρτο...

Ξεκίνησα την Παρασκευή. Το γεγονός ότι με βρήκε το μεσημέρι χωρίς να ανοίξω τα διάσημα συρτάρια μου για γλυκά, το απέδωσα στην πολλή δουλειά. Το γεγονός ότι δεν αναζήτησα φαί το βράδυ, το απέδωσα στην κούραση.

Ξυπνώ την επόμενη μέρα μια από τα ίδια. Η πρώτη μεγάλη ένδειξη έπεσε στο φαί του μεσημεριού, όπου με το ζόρι κατέβασα λίγο ρύζι και απέρριψα το κέικ σοκολάτας. Το μεγάλο μπαμ όμως έγινε το βράδυ, όπου παρέλασε μπροστά μου σοκολατίνα από το Πραλίνα και δεν γύρισα να την κοιτάξω. Μα τι ξεπεσμός.

Άρχισα να νιώθω εξωγήινος. Δεν γίνεται σε μένα τέτοιο πράγμα. Φημίζομαι ότι οι πιο γυμνασμένοι μου μυς είναι του στόματος μου, πως γίνεται να μην με συγκινεί το φαί;

Τελικά αποφάσισα να διαβάσω τις οδηγίες που είχε μέσα η αντιβίωση. Δύο σελίδες, δεν κάνω πλάκα, παρενέργειες. Μπορεί να ενοχλήσει τους καρδιακούς, τους διαβητικούς, τις εγκύους, τους αλλεργικούς, τους καρκινοπαθείς, τα παιδιά, όσους έχουν χαμηλή πίεση. Μπορεί να προκαλέσει αϋπνίες, ταχυκαρδία, αποσυντονισμό κινήσεων και απώλεια όρεξης. Και καμπόσα άλλα που δεν θυμάται τώρα.

Ειλικρινά αν δεν το ζούσα δεν θα το πίστευα ότι υπάρχει ένα χάπι ικανό να σε κάνει να χάσεις την όρεξή σου. Μπροστά μου βρίσκονται ένα κουτί μπισκότα με πικρή σοκολάτα, ένα με γάλακτος, twix, fake Mars από το Lidl, κουλουράκια αρκατένα, το σάντουιτς. Τα βλέπω, τα ξαναβλέπω αλλά δεν μου κάνει καρδιά να τα τρώω. Το να τρως χωρίς όρεξη δεν έχει καθόλου γούστο.