Thursday, 22 December 2011
Το πρώτο καρδιοχτύπημα
Ξεκινά ο πρωινός μαραθώνιος. Ευτυχώς σήμερα σχετικά εύκολα τα πράματα. Ντύθηκαν χωρίς να διαμαρτυρηθούν ότι οι κάλτσες τους δεν ταιριάζουν με τα κοτσιδάκια τους και η φούστα με το βρακί τους. Ήπια το γάλα μου, άρχισα να φορτώνω το αυτοκίνητο. Πήρα την τσάντα μου, το κινητό, το iPad, κάτι ρούχα για αλλαγή, την τσάντα που μου πήρε δώρο η κολλητή, το σακάκι, ένα δώρο για παιδί που έχουμε να δούμε, τα τάπερ της μάνας μου, τα τάπερ της πεθεράς μου (Θερμές ευχαριστίες που μας ταΐζετε), τα σακάκια των κόρων, το κράνος της μηχανής, προμήθειες για τη δουλειά που πάνε να λείψουν. Αυτά νομίζω.
Όταν φτάσαμε στο σχολείο ανακάλυψα ότι ξέχασα την τσάντα της μεγάλης σπίτι. Να επιστρέψω να την πάρω αποκλείεται. ΑΠΟ και ΚΛΕΙΕΤΕ. Κατέβηκα κάτω εξήγησα την κατάσταση στη δασκάλα που με κοιτούσε με ένα ύφος λες και της είπα ότι κατέβηκαν εξωγήινοι στη γη. Γενικά, νομίζω δεν πρέπει να της γεμίζω το μάτι, αλλά δεν μπορώ να κάνω και πολλά για αυτό.
Τη μεγάλη τη φάση με την κόρη Α τη ζήσαμε προχτές το βράδυ. Όπου εκεί που καθόμασταν όλοι μαζί ανοίγει το στόμα της και μας λέει. «Η Φανή θέλει να κάθεται δίπλα μου στην τάξη, αλλά εγώ θέλω να κάθομαι δίπλα στον Νικόλα επειδή παίζει με τα μαλλιά μου και με αγκαλιάζει»...
Αντίδραση μάνας (με ύφος άνετο): Α μα τι ωραία. Παίζεις και εσύ με τα μαλλιά του Νικόλα ή μόνο αυτός με τα δικά σου;
Αντίδραση πατέρα (με τα μάτια έτοιμα να πεταχτούν έξω, χέρια διάπλατα ανοιχτά και τα μαλλιά της κεφαλής του στην ανάταση): Ποιος είναι ο Νικόλας; Γιατί παίζει με τα μαλλιά σου; Γιατί σε αγκαλιάζει; Ποιος είπαμε ότι είναι ο Νικόλας;
Τελικά, όταν μείναμε μόνες μας, μου είπε ότι ο Νικόλας είναι από τους φίλους τους στο σχολείο, ότι τον ξεχωρίζει από τα άλλα παιδιά και ότι παίζει μόνο με τα δικά της μαλλιά (αποκλείστηκε δηλαδή το ενδεχόμενο ο Νικόλας να θέλει να γίνει κομμωτής όταν μεγαλώσει και να άρχισε την εξάσκηση από τώρα). Της αρέσει να είναι μαζί του και ο Νικόλας τη διεκδικεί από τα άλλα παιδιά.
Ζούμε το πρώτο αμόρε της κόρης μας και μπορώ να πω έχει πλάκα. Ελπίζω να έχω την ίδια αντιμετώπιση και όταν θα έρθουν τα ζόρια, κάπου εκεί τώρα τι ηλικία να πω 14, 15; Είναι όμως καιρός σιγά σιγά να αρχίσουμε να μιλούμε για τις σχέσεις των δύο φύλων, να μπαίνει στο νόημα. Ετοιμάσου Μοτορτζή μου, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Μόνο αυτά τα λίγα φόρτωσες στο αυτοκίνητο πρωί-πρωί?! Πόση ώρα σου πήρε?
ReplyDeleteΩραίο πράμα τα τάππερ με σπιτικό φαγητό.Λατρεύω τάππερ!
Τι του λες τωρά του ανθρώπου να προετοιμαστεί? Μια ζωή με την έννοια θα ΄ναι γιατί εν οι κοράσες του και οι άντρες το έχουν να αγχώνονται πάρα πολύ όταν κάμουν κόρη σε σχέση με εμάς.
Άσχετο γιατί κάποιος να πιάσει ipad τι προσφέρει που δεν προσφέρει ένα labtop ή ένα smartphone?
Πρέπει να δουλέψω και βαρκ εξού και το σχόλιο ό,τι να ναι...πάω
:-/
Ίνα το μυστικό είναι να οργανώνεσαι από τη νύχτα. ξεκινάς με τρεις μεγάλες τσάντες και ρίχνεις πράματα μέσα. έτσι το πρωί γλυτώνεις κουβάλημα, αλλά πονείς την πλάτη σου από το βάρος :)
ReplyDeleteτο λαπτοπ μου εν μεγάλο επειδή κάμνω δουλειά σπίτι. επομένως το ipad εν ό,τι πρέπει για τον καναπέ. τζαι επιπλέον αποτελεί κίνητρο. Φάε το φαί σου να σε αφήκω να παίξεις...
τζαι εγώ βαρκ καμπόσω αλλά η δουλειά εν δουλειά. λαλείς να κάμουμε κανένα τσάι;
Έχω την εντύπωση ότι εν σε λαπορτάρουν αν οδηγάς το αυτοκίνητο σου χωρίς κράνος...
ReplyDeleteΝα το δοκιμάσω αυτό με την νυκτερινή οργάνωση. Τωρά σε πιάνω με το iPad επιτέλους κάποιος μου έδωσε 2 λόγους που στέκουν.
ReplyDeleteΕγώ έκαμα ακόμα 1 καφέ, άντε πάω να τελιώνουμε επιτέλους!
άρχισαν τα όργανα....
ReplyDelete@ Μοτορτζής
υπομονή τζαι ψυχραιμία.......
@ invictus
χαχαχαχαχ
melissoules petalouditses tze kani. sxesi ton dio filon pou ta tora???????????????
ReplyDeleteΜοτορτζιή ψυχραιμία. Εζησα το τούτο. Σε κάποια φάση ο Νικόλας θα πιάσει φτείρες τζιαι η κόρη θα ξενερώσει.
ReplyDeleteΑχάπαρη, νομίζω ότι τούτον που λαλείς εν το σενάριο που παίζει πάντα στις σχέσεις των δύο φύλων.
ReplyDeleteΑχάπαρη πρέπει να έχω τζαι εναλλακτική. εν τζαι γίνεται μια ζωή να ελπίζω ότι οι γκόμενοι των κόρων εννά πιάνουν φτείρες.
ReplyDeleteΝεράιδα τι εννοείς; πάντα πιάνουν φτείρες;
Ρε She ακούεται λίο ξενέρωτο να μιλώ για πεταλούδες και μελισσούλες.
Άρχισαν Nonis άρχισαν...
Μα ήμουν σίσσια τοις εκατό σίουρη ότι θα σχολίαζες το κράνος Invictus.
Οκ εγώ δεν έχω πρωινό κουβάλημα και είμαι πολύ χαρούμενη! Ένα τάπερ με το φαγητό της κόρης και ένα με το δικό μου και τέλος. Το ipad κι εμείς με τον ιδιο τρόπο το χρησιμοποιούμε, φάε και θα δείς.
ReplyDeleteΜια χαρά θα βρεις να τα πείς στην κόρη σου, καταρχήν το ότι σας το είπε είναι σούπερ!
Μάνα, ζούμε και μεις τέτοιες στιγμές με τις κόρες. Αν και η μεγάλη ντρέπεται να μου πει κατάλαβα με ποιον είναι τσιμπημένη, η μικρή την νύκτα μου δίνει αναφορά τι συμβαίνει.
ReplyDeleteΠεριττό να πω ότι όταν κάνω νύξη στον σύζυγο ότι άρχισαν τα γκομενικα μου απαντά: "Άλλαξε κουβέντα". Ούτε να το σκέφτεται δεν θέλει, τόσο πολύ τον αγχώνει.
Έκαμες τα σιεσιέ (γιαχνίν) με τα κυπριακά στην απάντηση :Ρ
ReplyDeleteΕμένα οι γονείς μου (η μάνα μου μόνο δηλαδή) αγχώνουνταν μόνο άμα έκλαια για κάποιο λόγο.
ReplyDeleteΚατά τα άλλα όσο ήμουν αγοροκόριτσο ερωτούσε με ο παπάς μου πριν να φκω έξω "μόνο κορούες; αγόρια εν θα έχει;"
πιστεύκω ότι εν λάθος αντιμετώπιση ως ένα βαθμό να συγχίζεσαι για κάτι τόσο φυσικό.
(οκ, καταλάβω ότι λογικά υπερβάλλεις με τες αντιδράσεις του μοτορτζή, αλλά κατάλαβες τι θέλω να πω νομίζω!)
Moonlight δεν συγχίστηκα καθόλου, αντίθετα απόλαυσα την όλη φάση. τόσο τες απκαλύψεις όσο τζαι τον Μοτορτζή. είσσε πλάκα.
ReplyDeleteInvictus τι εννοείς; εν μου περνά το γιαχνίν;
Σμιλί κλασσικά οι πατέρες δεν θέλουν να ξέρουν ή κάμνουν ότι δεν θέλουν να ξέρουν.
Δέσποινα από μικρές προσπαθώ να τους καλλιεργώ την ιδέα ότι μπορούν να μας λένε τα πάντα. Η μεγάλη είναι χύμα τα λέει, η μικρή πιστεύω ότι θα κρύβει πράματα.
α καλάν, εμέναν η αρφή μου έφκαλεν άλλον πόρισμαν "νομίζω η μεγάλη μου ενναν λεσβία" (όταν ήταν 10 χρονών) "αλλά εν με πειράζει, φτάννει ναν καλή η κοπέλλα"
ReplyDeleteκατα τα αλλά εν πολλά χαριτωμένα τούντα παιδικά!
Μοτορτζή, γεμωστον σιηπέττον!
χεχεχεχε
το κράνος ακόμα εν εκατάλαβα εγώ τι το ήθελες. μάνα κι εγώ εξεχνούσα πολλά συχνά τη τσάντα μου πάντως:P και νομίζω εν ωραία ηλικία τούτη που θέλουν κάποιον τα μωρά :) εν ούλλα αθώα
ReplyDeleteααααχαχχαχααχχαχαχα
ReplyDeleteΕφυρτειν τζαι ο Βρουτος με τον Μοτορτζη! Εν που ξερει φαινεται οτι το ιδιο θα αντιδρασει τζαι τζεινος χεχε
μα τι ωραίες εικόνες και γέλασα πολύ, πρέπει να είναι πολύ τυχερά τα παιδάκια που σ έχουν μανα, μια μερα θα τα διαβάζουν και θα γελάνε πολλά
ReplyDeleteμα αρχίζεις που έτσι ηλικία να τους λαλείς about the birds and the bees? παιδκιά πρέπει κάποιος να φκάλει ενα manual..parenting 101 or something like that!
ReplyDeleteη θέση του γονιού (ειδικά του παπά άμαν έχει κόρη) εν πολλά περίεργη..θέλεις η κόρη σου να έβρει κάποιον ναν happy (όχι τωρά προφανώς μετά που αρκετά χρόνια!) αλλά at the same time εν θέλεις κιόλας!
Εν θέλω ούτε να το σκέφτομαι ότι εννα χω 3 ερωτοχτυπημενους έσσω την ίδια ώρα! οοοοο εννα με πκιασει η κρίση
ReplyDelete14? 15? :O
ReplyDeleteτι λαλείς;;;; Εν 2011 που είμαστε! Τούτα ήταν την περασμένη δεκαετία. Πλέον αλλάξαν τα πράματα τζιαι εν τούτο που προσπαθώ να περάσω τζιαι στους γονιούς μου! Πλέον είμαστε στη φάση που στη 3η-4η δημοτικού οι μιτσιοί "κάμνουν σχέση". Ναι μπορεί να μενεν πραγματική σχέση τζιαι να το κάμουν επειδή βλέπουν τους μεγάλους να το κάμουν αλλά πάλε..
Σε 4-5 χρόνια να δεις που οι κορούες εννα ξιπαρθενέφκουν που τα 12 τους! Τζιαι τούτα ούλλα γιατί οι δασκάλοι/γονιοί εν κάμνουν τζιήντα που μπόρουν να κάμουν. Τζίήντα λλία που μπόρουν να κάμουν. Είτε εν που αδιαφορία είτε που οτιδήποτε.
Εμέναν που με ξαπόλυσε σύξυλον στην πόρταν του νηπιαγωγείου για να πάει με τον Ιωάννην τι να πω, τζιέ όταν την ερώτησα ποιός είναι τούτος ο Γιαννης κορίτσι μου γυρίζει με έναν ύφος τζιέ λαλεί μου, Ιωάννης είπα σου εν ακούεις;!!!
ReplyDelete