Του Βαλεντίνου και του σκύλου

Αν βάλουμε διαγωνισμό για την πιο «hot» ιστορία Αγίου Βαλεντίνου θα φάτε τη σκόνη μου. Και αυτό χωρίς καν να δίνω σημασία στην ημέρα. Απόψε διοργανώνω anti Valentines day με τη γυναικοπαρέα. Κρασί, τυρί και τζάκι.


Πήγα λοιπόν το πρωί να αγοράσω τα απαραίτητα. Επέστρεψα, συγύρισα τα πράματα στο ψυγείο και φίλεψα με ένα κομμάτι τυρί το λεβέντη σκύλο. Προχωρά δύο βήματα, βλέπω, πώς να το πω κόσμια ,την πουλίτσα του όπως λέει τα γεννητικά του όργανα η κόρη Α, έξω ολοκόκκινη. Το κάνει αυτό δεν ανησυχούμε. Στο πι και φι του την βάζουμε μέσα και το θέμα τελείωσε. Είδε και απόειδε ο φτωχός ότι εμείς δεν πρόκειται να του βρούμε νύφη, κανονίζει μόνος του τις υποθέσεις του. Ο Μοτορτζής ισχυρίζεται πως γαμεί κάτι κομμάτια ξύλου, που έχουμε στην αποθήκη. Εγώ πάλι νομίζω πως έχει αναγάγει τη μαλακία σε τέχνη...

Τέσπα, σήμερα με τίποτα δεν έμπαινε μέσα. Κοιτάζω στο κουτί με τα φάρμακα δεν έβρισκα κανένα μυοχαλαρωτικό να τον ποτίσω.

Πάω στο φαρμακείο. Ζητώ χάπια μυοχαλαρωτικά που κάνουν για σκύλο… Ο άνθρωπος πρέπει να πίστεψε ότι τα έχω παίξει. Με ρώτησε γιατί να θέλω να ποτίσω το σκύλο μυοχαλαρωτικά. Είχα ένα δισταγμό να του πω τι ακριβώς συμβαίνει αλλά δεν άντεξα, το έριξα. «Είναι έξω η πουλίτσα του και πρέπει να μπει μέσα».

Τέσπα νούμερο δύο. Πήρα τα χάπια και ήρθα σπίτι. Του πότισα δύο, περίμενα περίμενα. Τσίφος η πουλίτσα δεν έμπαινε μέσα με τίποτα.


Μου κατέβηκε άλλη ιδέα. Πήρα το βιολογικό παρακαλώ λάδι για μασάζ (συγνώμη αγάπη θα αγοράσουμε άλλο) και τον πασάλειψα. Και απερίγραπτο το θέαμα. Πήγε ο κόπος μου χαμένος και το λάδι επίσης. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι στο καλό έκανε ο μαλάκας. Πόση μαλακία για να μην μπαίνει μέσα η ρημάδα η πουλίτσα.

Και έτσι τηλεφώνησα στον κτηνίατρο, ο οποίος ευτυχώς μας γνωρίζει καλά και εμάς και τις ιδιαιτερότητες του λεβέντη. Δεν είναι η πρώτη φορά που τον πήρα με πουλίτσα κόκκινη βελούδο για να του τη φυλάξει. Και είχαμε την εξής συνομιλία.

Μ: Μάνα Γ: Γιατρός.


Μ: Γιατρέ είμαι η μάμα του λεβέντη. Την έβγαλε έξω, δεν μπορώ να του τη βάλω μέσα, του έδωσα και μυοχαλαρωτικά αλλά δεν λειτούργησαν.

Γ: Τι μυοχαλαρωτικά; Για σκύλους;

Μ: Όχι για σκύλους, από αυτά που παίρνει ο Μοτορτζής όταν πονάει την πλάτη του.
Γ: Πας καλά κόρη μου; Υπάρχουν ειδικά χάπια για τους σκύλους.

Μ: Δεν το ήξερα γιατρέ, αυτά σκέφτηκα αυτά του έδωσα. Επίσης, του έβαλα και λάδι για μασάζ και δεν μπαίνει μέσα, τι να κάμω;
Γ: Να μου τον φέρεις να το δω, να τι να κάμεις και να σταματήσετε τις μαλακίες( Υποθέτω, το είπε μεταφορικά για μένα και κυριολεκτικά για το σκύλο).

Ένα δίκαιο το είχε ο doctor. Πήρα το σκύλο, τον έβαλα στο αυτοκίνητο και φτάσαμε στο γιατρό. Πόνεσα την πλάτη μου να τον βάζω και να τον βγάζω από το πορτ μπαγκάζ. Ένα μασάζ το χρειάζομαι γαμώ το, αλλά το λάδι το ξόδεψα αλλού.Η κατάσταση ήταν γελοία. Υποτίθεται μέρα του έρωτα (και του σεξ) και εγώ ασχολούμαι με τον λεβέντη και την πουλίτσα του.

Τέσπα νούμερο τρία. Ο γιατρός τον εξέτασε και βρήκε την πουλίτσα πολύ ερεθισμένη και όχι μόνο σεξουαλικά. Από το γλείψε γλείψε πραγματικά προκάλεσε στον εαυτό του μόλυνση. Με το ζόρι του την έβαλε μέσα και του έγραψε αντιβίωση για πέντε μέρες… 40 ευρώ, χαλάλι του βέβαια και δεν μπορώ να τα πάρω από το ταμείο υγείας. Δεν μπορώ να πω όμως θα ήταν υπερβολικά ωραίο αίτημα. Να του κοπεί η φάτσα, του υπάλληλου που θα το διάβαζε.

Μετά το γιατρό τον πήγα μια βόλτα στη λίμνη του Μαγκλί να χαλαρώσει. Φυσούσε πολύ ωραία, το τοπίο όμορφο, απολαύσαμε τη βόλτα μας. Και τώρα είναι σπίτι και ξεκουράζεται ο αγαπημένος μου, στην κόκκινη του κουβέρτα. Δεν ξέρω αν θα γιορτάσει τελικά τον Βαλεντίνο. Πάντως, ό,τι και να κάνει, το αλκοόλ να το ξεχάσει. Είναι με αντιβίωση.