Air crash investigation

Απολαμβάνω να βλέπω τα ντοκιμαντέρ Air Crash Investigation στο National Geographic. Αυτή τη στιγμή πιστεύω είμαι σε θέση να ξεκινήσω μια καλή έρευνα από μόνη μου, αν ο μη γένοιτο χρειαστεί.

Χτες το βράδυ πέτυχα το επεισόδιο για την πτώση ενός αεροσκάφους της Korean Air έξω από το αεροδρόμιο του Stansted, το 1999. Λίγο μετά την απογείωσή του το εμπορικό αεροπλάνο συγκρούστηκε στο έδαφος ανοίγοντας ένα κρατήρα αρκετών μέτρων.

Η έρευνα έδειξε πως ένα σημαντικό όργανο στη μεριά του κυβερνήτη, αυτό που δείχνει τη θέση του αεροπλάνου σε σχέση με τον ορίζοντα ήταν χαλασμένο. Του συγκυβερνήτη πάλι ήταν μια χαρά. Έτσι, όταν το αεροπλάνο σηκώθηκε ο κυβερνήτης δεν μπόρεσε να καταλάβει σε τι θέση ήταν και στην προσπάθειά του να το φέρει στα ίσα του, άρχισε να παίρνει κλήση. 30, 50, 70, 80, 90 μοίρες μέχρι την τελική πτώση.

Οι ερευνητές με τίποτα δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί στο καλό ο συγκυβερνήτης δεν άνοιξε το στόμα του να πει λέξη, ή έστω να προσπαθήσει να διορθώσει το λάθος. Τα όργανα που είχε μπροστά του, ήταν μια χαρά, επομένως μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν ένα ταξίδι προς το θάνατο.

Αυτό που βρήκαν οι ερευνητές τους εξέπληξε. Ο κυβερνήτης προερχόταν από την πολεμική αεροπορία. Ήταν ένας καλός πιλότος μαχητικών αεροπλάνων με καμπόσα γαλόνια. Ο συγκυβερνήτης ήταν νεώτερος σε ηλικία και δεν είχε τα παράσημα του κυβερνήτη, ο οποίος σημειωτέον ήταν αυταρχικός, δεσποτικός και δεν εννοούσε να καταλάβει πως το πιλοτήριο δεν ήταν δικό του.

Για να μην τα πολυλογώ, ο συγκυβερνήτης από σεβασμό για να μην θίξει τον ανώτερο του δεν είπε λέξη, δεν του υπέδειξε το λάθος του και δεν έκανε καμία μα καμία προσπάθεια να σώσει αυτός το αεροπλάνο. Στην κορεατική κοινωνία η ιεραρχία, ο σεβασμός προς τον ανώτερο είναι αξίες απαράβατες. Έτσι, ο συγκυβερνήτης, προτίμησε το θάνατο, παρά να κάμει κάτι που ήταν αντίθετο στα πιστεύω του. Ένα αεροπλάνο γκρεμοτσακίστηκε για θέματα κουλτούρας.

Ενώ αν το πλήρωμα ήταν ελληνικό ο κυβερνήτης θα έριχνε μερικά μπινελίκια στον κυβερνήτη θα του έλεγε μαλάκα τι κάνεις και θα έσωζε το αεροπλάνο. Όπως επίσης αν ήταν αμερικάνικο ο συγκυβερνήτης θα έβλεπε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να φανεί σωστός και να πάρει προαγωγή, επομένως πάλι θα έπαιρνε το πηδάλιο από τα χέρια του κυβερνήτη, όπως επίσης και αν ήταν βρετανικό που θα του έδειχνε τους κανονισμούς τι πάει στραβά.

Μετά από αυτό το συμβάν, η Korean Air διόρθωσε πολλά πράγματα στην εκπαίδευση των πιλότων της και θεωρείται μια από τις ασφαλέστερες αεροπορικές εταιρίες παγκοσμίως. Τους πέρασε τη φιλοσοφία ότι το πιλοτήριο είναι ευθύνη και των δυο, που πρέπει να εργάζονται ως ομάδα και όχι ως ανώτερος κατώτερος.