Μα τι στο καλό γίνεται; Δεν είναι η ιδέα μου. Η
μπλογκόσφαιρα τελεί υπό διάλυση. Άνθρωποι που έγραφαν, που γράφαμε θα ήταν
καλύτερα να πω, καθημερινά αραιώσαν. Εντάξει αραιώσαμε.
Έπεσε πολλή δουλειά; Μας πήραν είδηση ότι μπλογκάραμε εν ώρα
εργασίας και μας βαρυφόρτωσαν; Είναι μια καλή εξήγηση. Εγώ, πάντως, τον
τελευταίο καιρό, δυσκολεύομαι να πάρω ανάσες. Όχι ότι δεν κάνω και μόνη μου
δύσκολη τη ζωή μου με τη μανία μου να δουλεύω ανεξάρτητη και χωρίς βοήθεια. Μετά όταν πάω σπίτι είναι αδύνατο να συγκεντρωθώ στο computer και ούτε που το θέλω άλλωστε. Η ώρα μη γραφείου είναι ώρα οικογένειας και κυρίως είναι ώρα κόρων.
Καινούρια θέματα δεν βλέπω, επίσης. Όταν όλοι γράφαμε μετά
μανίας έπεφταν τόσα διαφορετικά θέματα και ιδέες. Τώρα, δεν ξέρω είναι ώρες
ώρες που λες και αντιγράφουμε ο ένας τον άλλο. Ανακυκλώνουμε τις ίδιες ιδέες,
τα ίδια συναισθήματα, τις ίδιες έννοιες.
Λένε πως η ζωή ενός μπλογκ είναι 2 με τρία χρόνια. Οι
περισσότεροι από αυτούς που διαβάζω, πλησιάζουμε τα όρια της σύνταξης. Η Post, η Sike, ο Invictus, η Αχάπαρη. Η Δρακούνα τα
ξεπέρασε, μου φαίνεται και η Coula. Μήπως έφτασε η ώρα να βάλουμε λουκέτο;
Δεν είναι ότι νιώθω ότι θέλω να το κλείσω. Ούτε πως δεν έχω
κάτι να πω. Μου φαίνεται παράξενο, όμως να μην γράφω καθημερινά και το
κυριότερο να το έχω κιόλας αποδεχτεί.
Οι υπόλοιποι πως νιώθετε επί του θέματος; Δεν είναι σαν να
είμαστε μια παρέα που μαζεύτηκε σε ένα καφέ και αντί να τα λέμε, καθόμαστε στον
καναπέ, πίνουμε τον καφέ μας και άλλοι παίζουν με τα κινητά τους, άλλοι
κοιτάζουν έξω και άλλοι απλά βυθισμένοι στην κοσμάρα τους;
είχα να γράψω 18.000 λέξεις.
ReplyDeleteείμαι πολύ κουρασμένη.
είμαι διαλυμένη.
θα είμαι μέχρι με το σεπτέμβρη.
δυναμική επιστροφή μετά. ίσως.
ναι, έσιεις τζιαι συ τα δίκαια σου μάνα...
ReplyDeleteεγώ εν προλαββάννω! Οι οτι ενι μπορω που την δουλειά, μπορώ εν τέλει, αλλά ποιος θα το ελάλεν, εν το κάμνει η καρκιά μου να παραμελώ τες δουλειές μου για αναψυχήν... στην αιρεσήν εβαρκούμουν τζιαι άλλην δουλειαν εν έκαμνα.
Τωρά μόνον στα κλέφτα, τωρά καλιόρα.
Ξέρω τζιαι γω, τι να σου πω; λετς μπλέημ δε κράισις!
Εν η πρώτη φορά που εσκέφτηκα να το κλείσω γιατί νιώθω πως εν έχω τίποτε να πω. Όι πως είχα ποττέ δηλαδή. Μετά είπα άστο τζιαι γράφε οτι σου κατεβεί. Νομίζω εν λογικό μετά που σχεδόν 4 χρόνια. Το ίδιο μάλλον ισχύει τζιαι για τους υπόλοιπους. Εν όντως κρίμα.
ReplyDeleteΟΧΙ ΟΧΙ!!!!ούτε για αστεία έτσι πράματα. Έσιει άλλους που τωρά εξεκινήσαν! :p Εν οκ να έσιει κάθε μπλογκ τα ups and downs του αλλά εν σημαίνει κάτι. Τωρα να καλοτζιαιρκάσει τζιαλλο να αλλάξει το mood νομίζω!
ReplyDeleteΦέρτε τα μίλια σας να μεν επαναφέρω τα kapira-unfriendly πρωϊνά ποστς α!
ReplyDeleteπλήζ dont it Invictus! εννά κατεβώ να διαδηλώσω στην πλατεία Ελευθερίας!
Deleteόπως και ούλλα τα άλλα στην ζωή μας έχει τες φάσεις του και το blogging. Ούλλοι σε κάποια φάση εν έχουμε έμπνευση..Μετά έρκεται και ξαναφεύκει.
Εγώ ποτέ εν ένοιωσα ότι πρέπει κάποιος να γράψει κάτι. ούτε εγώ, ούτε οποιοσδήποτε.
ReplyDeleteΕν με κόφτει αν δεν γράφεις κάθε μέρα για παράδειγμα, εν λογικό, ίσως το "ξεπέρασες" κιόλας.
Ναι, γράφουμε ίσως για τα ίδια θέματα γιατί εν λίο σάννα τζαι γνωριζούμαστε κάπως πλέον, ξέρουμε ότι κάτι κάποιος θα το βρει ενδιαφέρον, ή κάποιος θα θιχτεί και θα προκληθεί θέμα.
Αλλά οκ, και γιατί να το κλείσεις; Στον reader μας είσαι, άμα πετάσεις ένα ποστ θα το βλέπουμε.
Ίσως είναι και η δουλειά. Εμένα πνίει με ώρες ώρες, τζαι εν έχω ώρα να σκεφτώ κάτι άμα πάω σπίτι. Δουλειές, υποχρεώσεις εν τες προφτάνω καλά καλά...
Πάντως ναι, νομίζω εν υπάρχει λόγος να το κλείσεις...
Καταρχάς, 5 χρόνια, ευχαριστώ.
ReplyDeleteΚατά τ’άλλα, έτσι εννα σας πιάννουν τα μπλογκο-υπαρξιακά όποτε κάμουμε 3 μέρες να γράψουμε;
Για μένα τουλάχιστον, όπως υπάρχει κατά καιρούς μομέντουμ αναρτήσεων, υπάρχει και μομέντουμ «περισυλλογής».
Άρεσεν μου όμως πάρα πολλά η τελευταία παράγραφος. Εφαντάστηκα την άνετly ως εικόνα τζιαι έχω να πω, yah - whats the problem with that? Εμένα αρέσκει μου να είμαι με παρέα που εκτιμά και απολαμβάνει την ησυχία/plain χάσκing...
Εν κάπως έτσι. Ίσως πρέπει να είσαι στην κατάλληλη φάση και να έχεις χρόνο για να γράφεις. Μακάρι να βρεθόμαστε για καφέδες και ας είναι και πιο αραιά.
ReplyDeleteΤο πολύ μαζί σκοτώνει...
ReplyDeleteΆτε τι να γράψω πάλε; πάλε τα ίδια; να γράψω ασυνάρτητα; τα "αλλού γι αλλού μου"; ούφου εν ηξέρω. Άφης το που εννά έρτει μόνον του.
Ρε παιθκια...
ReplyDeleteΕν εγραφα ποττε καθε μερα στον μικρο βιο του Κλε_Ιστολογιου. Υπαρχει λογος να πιεζεσαι να γραφεις καθε μερα?
Οταν θελεις να μοιραστεις κατι, εμεις δαμαι ειμαστεν!
Εφανταστηκες να το κλεισεις? Εμεις, που εν να πινουμεν τον καφε μας καθε πρωι? Αφου οι συζητησεις στις αναρτησεις σου, Μανα, ειναι απολαυστικες τζαι μπορουν να κρατουν μερες :)
@ Sike μιλας εσυ? ΕΣΥ? Που γραφεις καθε 15θημερο? Τζαι που βαρκ να καμεις σκρολλ απ εντ νταουν να δεις τι εγραψεν ο καθενας? Shame on you ;Ρ
Μις. Ίσως…
ReplyDeleteΤα έχω τα δίκαια μου Ποστ, που θα τα έβρω όμως εν ξέρω, έχω να διοργανώσω τζαι παιδικά γενέθλια -υπερπαραγωγή με τον κόσμο που ξέρει τζαι θέλει να καλέσει η κόρη Α.
Αλλά ναι έφτασε η εποχή που εν παραμελούμε τες δουλειές μας για αναψυχή τζαι τούτο εν πολλά ανησυχητικό.
Αχάπαρη κάπως έτσι πάει το πράμα. Γράφουμε ό,τι μας κατεβεί.
Dreamer δεν θα βάλω λουκέτο (προς το παρόν). Αλλά μια αμφιταλάντευση υπάρχει. τη μια λέω να γράφω μαλακίες, την άλλη σοβαρά θέματα.
Invictus dear η κουβέντα σου μου θύμισε ότι σήμερα ξέχασα να φάω το (δεύτερο) πρωινό μου…
Ράνια δεν είμαι σίγουρη αν είναι τόσο θέμα έμπνευσης ή ότι έπεσε πολλή δουλειά.
Moonlight εντάξει δεν είναι ότι πρέπει ντε τζαι καλά να γράφουμε, αλλά αν δεν γράφουμε ποιος ο λόγος ύπαρξης ενός μπλογκ; Γίναμε όμως μια παρέα αυτό είναι γεγονός. Πας να γράψεις κάτι και σε προλαβαίνει άλλος. Δεν νομίζω ότι είναι θέμα να μεν θιχτεί ο άλλος. Η δουλειά μας πνίει, γεγονός αυτό.
Απολογούμαι Sike που σου έφαα δκυο χρόνια. Δεν είναι κακή ιδέα να χαλαρώνεις στον καναπέ, αυτό να λέγεται… κυρίως όταν λείπουν τα κοπελούθκια τζαι έσσει ησυχία.
Έφτιαξε ο καιρός Ίνα, ένας καφές είναι ότι πρέπει.
Νεραϊδα έτσι είναι. Τζαι αν δεν έρτει μόνο του υγεία να έχουμε η ζωή συνεχίζεται.
Γρούτα ναι μεν δεν υπάρχει λόγος να γράφουμε κάθε μέρα, αλλά όσοι συνηθίζαμε να το κάμνουμε, μας βαρυφαίνεται που δεν το κάμνουμε. Να γράφουμε κάθε μέρα εν για τούτο που μιλούμε μεν πάει ο νους σας αλλού.
Στην αρχη ένιωθα μια πιεση να γραφω αλλά τώρα χαλαρα, άμα έχω κάτι να πω να το πω. Γιατι να το κλείσεις; Ποιος θα μας ενημερωνει για τα διαφορα νεα και τις έρευνες;
ReplyDeleteΟι πάλιουρες νομίζω είπαμεν πάρα πολλά στα πρώτα μας ποστς, ας αφήσουμε τζαι άλλους να λάμψουν τζαι να γράφουν καθημερινά
ReplyDeleteΕγώ ήβρα λύση, κλείω τα τζαι αννοίω άλλα, ή αλλάσσω ντεκόρ ή φέρνω συγκάτοικους. Αφού βαρκούμαι εύκολα
Το μπλογκ πρέπει να εξυπηρετεί κυρίως το δικό σου ψώνιο και μετά οτιδήποτε άλλο. Αν μπεις στη λογική να εξυπηρετείς το "κοινό" θα το κλείσεις μέσα σε ένα μήνα. Γράφε για σένα, όποτε και ό, τι θέλεις και θα γράφεις για πολλά χρόνια, καλή ώρα το δικό μου φέτος που σβήνει 6 κεράκια!
ReplyDeleteΠεράσαμε όλοι από το στάδιο του καθημερινού γραψίματος εννοείς :)))))))))))))
ReplyDeleteΓράφεις όποτε θέλεις,αυτό που θέλεις.
Κάποτε έγραφα αλλού,όχι μόνο καθημερινά.Και 2 και 3 ποστς την ημέρα. Πριν ...5-6 χρόνια(μισό να λιποθυμήσω!)
Τα θέματα με τα οποία καταπιανόμασταν τότε ανακυκλώνονται από άλλους εικοσάρηδες μπλόγκερ,και είναι λογικό.
Καμιά φορά όπως είπε και η Νέρι,κλείνεις το ένα,αλλάζεις ντεκόρ, αλλάζεις και τρόπο γραφής ανάλογα με το χρόνο και τη φάση που περνάς. Και ανάλογα με το τί θέλεις να μοιραστείς.
Εξάλλου ένας πολύ πρόχειρος αντικατοπτρισμός δεν είναι το μπλογκ;
Οι παλιούρες… Neerie μου άρεσε η λέξη. Είμαστε παλιοσειρές έτσι;
ReplyDeleteΣμιλί δεν είπα ότι θα το κλείσω, αφού επιτελώ κοινωνικό έργο με τις έρευνες.
Αντίχριστε τζαι εσύ παλιούρας… αν ήταν να εξυπηρετούμε το κοινό εφημερίδες θα ανοίγαμε, όχι μπλογκ, δίκαιο έχεις.
Θάλασσα μπορείς να το δεις και έτσι. Το μπλογκ είναι ένας αντικατοπτρισμός, ίσως και μια μικρή αποτίμηση της ζωής μας. Πάντως όποτε και αν το κλείσω, δεν θα το καταργήσω. Θα το αφήσω παρακαταθήκη στες κόρες μου χαχαχα. Και εδώ ξύπνησε το ψώνιο μέσα μου.
Εμένα η "αραίωση" οφείλεται καθαρά στην έλλειψη χρόνου.
ReplyDeleteΕπίσης το "ψώνιο" μου αυτή την περίοδο (για να συμφωνήσω με τον Anti-Christo) ικανοποιείται με λιγότερα posts άρα είμαι οκ.
Επροσεξα το τζαι εγω τζαι εσυζητουσαμεν το προχτες με την αδερφή μου. Εν κανει που αραιώσαν τα ποστ, αραιωσαν τζαι τα ενδιαφέροντα ποστ....
ReplyDeleteΟπως ολα εν κύκλος....αλλα εσhει τζαι μπλογκς που τωρα ξεκινουν....:)
Πίστεψέ με, δεν προκειται να βαλω λουκέτο!
ReplyDeleteΕχω παρατηρησει κι εγω μια δυσκολια στην επιλογη των κουλων μου, και το συζητουσαμε και με τον Αμερικλανο και με αλλους blogger.
Μπορα ειναι θα περάσει! Θα επανελθουμε δριμυτερη! Μη ξεχνας πως στην Ελλαδα το κλίμα ειναι βαρυ λογω εκλογων και οσο να ναι, δεν υπαρχει η ορεξη για διασκεδαστικα κειμενα!
Εγω εκανα μια επιλογη να γραφω χιουμοριστικά! Αν δεν εχω θεματα προτιμω να γραφω πιο αραια παρα να σοβαρευτώ και να αλλαξω το στυλ μου!
Ασε που καισ τη συνταξη να βγουμε... δε προκειται να παρουμε φραγκο!
Η ψυχοθεραπεια δεν σταματα ποτέ!!!
Ζητω τα blogs...
Όλε!
Δρακούνα για τον ίδιο λόγο αραίωσα. Oh my god όμως πρόεκυψε συμφωνία με Αντίχριστο.
ReplyDeleteΠρασινάδα είναι κύκλος όντως. Άτε εμείς οι παλιοί να στηρίξουμε τους νέους χε χε.
Coύλα ούτε εγώ θα βάλω λουκέτο. Ίσως να ισχύει αυτό που λες. Βαρύ το κλίμα δεν κάνει να το κάνουμε πιο βαρύ με ασήκωτες αναρτήσεις. Ζήτω το χιούμορ. Ζήτω τα μπλογκς. Πασιοναρία προέκυψες, το ξέρεις;
Ούφου Μάνα πόσο δίκαιο έσιεις! Εν πράματα που έθελα να γράψω κι εγώ τούτα που λαλείς. Λύπουμαι πολλά για τζείνου που εσταματήσαν ή που αραιώσαν να γράφουν. Για μένα προσωπικά, όταν ετελειώσαν τα δράματα μου, έλειψε μου ο ελεύθερος χρόνος που είχα λόγω της μεγάλης αλλαγής της ζωής μου. Σαν ήμουν στο πατρικό μου, με τες σκέψεις μου και την αθκειασεροσύνη μου, εβρέθηκα να συγκατοικώ, να οργανώνω γάμο τζιαι να νεκατώνω την αγορά/κτίσιμο σπιτιού! Έχω πολλά θέματα να γράψω, σκέφτουμαι τα ούλλη μέρα μα που την μια στη δουλειά έπηξα φέτος τζιαι που την άλλη σπίτι εν λλίο δύσκολο να γράφω τζιαι να με ρωτά ο άντρας τι στο καλό γράφω τζιαι να μεν ξέρω τι να πω.
ReplyDeleteΆτε, θα γράψω ένα ποστ σήμερα! Ενέπνευσες με τελικά!!
Joy Tears
Εγεράσαμεν κόρη κορού....
ReplyDeleteΕπίσης έλλειψη χρόνου και εδώ! Και ανακύκλωση των ίδιων θεμάτων...εν όπως μια γελοιογραφία που είχα δει κάποτε που εν ένας τύπος τζιαι γράφει στον υπολογιστή τζιαι πίσω η έγκυος γυναίκα του να συνμομιλεί με έναν φίλο:
Φίλος: μα ενόμιζα ότι είχατε πει ότι εν θα κάμετε άλλο μωρό
Γυναίκα: ναι, αλλά του άντρα μου ελείψαν του τα θέματα στο μπλογκ.
(όχι, δεν είμαι έγκυος)