Κάτι μικρό δεν σημαίνει ότι είναι κάτι ασήμαντο.
Φανταστείτε ένα μικρούτσικο κόκκινο λεκέ πάνω σε ένα δερμάτινο
λευκό καναπέ… Όσο και να θέλετε να τον αγνοήσετε είναι εκεί. Και ο καναπές δεν
είναι κατάλευκος, έχει κηλίδα. Μπορείτε να δείτε τον καναπέ, μπορείτε να επικεντρωθείτε στην κηλίδα. Πάντα υπάρχει περιθώριο επιλογής.
Είναι όπως μερικοί κόκκοι αλάτι στο φαγητό. Θα δώσουν
νοστιμιά στο φαγητό, δεν θα είναι πλέον ανάλατο.
Είναι όπως μια μικρή λύπη. Ακόμη και όλα να πηγαίνουν καλά,
μια μικρή λύπη ρίχνει τη σκιά της στη χαρά. Αντίθετα, και μια μικρή χαρά εξαφανίζει
ολόκληρη τη λύπη.
Τα μικρά που δεν τους δίνουμε σημασία και που καταλήγουν
σημαντικά. Που θεριεύουν και εκτοπίζουν καταστάσεις, συναισθήματα, όνειρα, πορείες
ζωής.
Ζούμε περιμένοντας τα μεγάλα. Που ίσως δεν θα έρθουν ποτέ.
Μικρά.
Και όμορφα.
Κάποιος είπε μια φορά πως είμαστε είτε μέλισσες είτε μύγες. Σε ένα λιβάδι οι μύγες θα καθίσουν πάνω στα σκατά. Οι μέλισσες θα τρέξουν στα λουλούδια.
Σοφή η κουβέντα περί εντομολογίας.
ReplyDeleteΝα προσθέσω όμως κάτι? Τα πιο μεγάλα ταξίδια έχουν ξεκινήσει με ένα μικρό βήμα και τα πιο μεγάλα πράματα έρχονται με μικρά βήματα.
Το τραγούδι δεν μπήκε.
τί έχεις μελισσούλλα μου;
ReplyDeleteΟ τρισμέγιστος Al Bundy είχε πεί όταν του ανακοίνωσε η Peggy ότι είναι έγκυος: "I feel like a tanker. One spill and I pay for the rest of my life..."
ReplyDeleteΟ inv επήρε το προσωπικά με τες παρομοιώσεις.
ReplyDeleteΚατά τα άλλα, ναι. Έτσι νοιώθω τον τελευταίο ενάμισι χρόνο. Ή έστω προσπαθώ το όσο μπορώ. Τζαι είμαι πολά πιο ήρεμη γενικά...
Εν για να δείξω πόση διαφορά κάμνει τζίνη η...σταγόνα :Ρ
DeleteΕπί της ουσίας και πέρα από την πλάκα, αυτό που λέω πάντα κι αυτό που προσπαθώ να έχω ως φάρο στη ζωή μου είναι ότι η ζωή μας είναι μικρές-μικρές χαρές, μικρές στιγμές τις οποίες πρέπει να απολαμβάνουμε όσο πιο πολύ μπορούμε. Κι από την άλλη, όλα τα προβλήματα κι οι δοκιμασίες που βρίσκουμε στο δρόμο μας, όσο μεγάλα κι αν μας φαίνονται, μπορούμε να τα "σπάσουμε" σε μικρά-μικρά προβλήματα, μικρές-μικρές δοκιμασίες και να τα ξεπεράσουμε πιο εύκολα. Είναι πιο εύκολο να βλέπεις μπροστά σου μικρούς λόφους παρά ολόκληρο βουνό.
Ktino afou edoken pano sou mallon mougia eni
ReplyDeleteΕν σχετικό το "μικρό". Μικρό όπως το εκάμαμε να φαίνεται :) Που στην ουσία εν τεράστιας σημασίας.
ReplyDeleteΣτον δρόμο είδα μια μάνα να πέρνει γυρό το νεογέννητο της, ένα παπά να γελά με την κόρην του στο πίσω αυτοκίνητο. Τζιαι έπιασα τεράστιαν ικανοποίηση. Μπορεί να είναι μικρά καθημερινά, όπως λες, του δευτερολέπτου(καποιος ήσιε γράψει ποστ για τη σημασία των δευτερολέπτων), αλλά κρύβουν τεράστιo νόημα.
εν η μάμμα μου την παραμονή της παραμονής της πρωτοχρονιάς που με ετζοίμιζεν τζι εθωρούσαμεν το ρολόι...
Deleteσέκκιου
Ίνα σωστό και αυτό. Με μικρά βήματα ξεκινά μια κούρσα, ένας μαραθώνιος.
ReplyDeleteΚτηνό έχω πολλά πράματα και σκέψεις. Εσύ έχεις δύο γονείς που τους αναστάτωσαν οι κόρες μας.
Χα χαχα Ινβίικτους πε μου ότι θυμάσαι πόξω κουβέντες του Αλ Μπάντι.
Μοοn ο Ινβ είναι ειδικός με τες παρομοιώσεις.
Invictus επιβάλλεται να απολαμβάνουμε τις μικρές χαρές. Εκτός του ότι αξίζουν, ποιος ξέρει αν θα έρθουν μεγάλες χαρές. Επομένως τζαι οι μιτσιές μια χαρά ένουν.
Ανώνυμε μάλλον δεν θα σου απαντήσω, άσε που δεν απευθύνεσαι σε μένα.
Μισιαρέ κάτι μου λαλεί το ποστ για τα δευτερόλεπτα. παίζει να το έγραψα εγώ χαχαχα. αρτηριοσκλήρωση μάνα μου. τα καθημερινά είναι τα πιο σημαντικά.
ενα βήμα ένας μικρός στόχος που πραγματοποιούμε κάθε φορά τζαι αμα κάμουμε ενα βήμα πίσω καταλαβαίνουμε οτι επετύχαμε πάραπολλα:)
ReplyDeleteΜετα απο την παραπάνω ανάγνωση αποφάσισα ότι θα είμαι η Μαγια η Μέλισσα!
ReplyDeleteπολλά ωραία η κουβέντα με τις μέλισσες και τις μούγιες..
ReplyDeleteμερικές φορές και τα μικρά εν τα πιο μεγάλα στο τέλος.
Ωραια αναρτηση :)
ReplyDelete