Στο βιβλίο που διαβάζω τώρα για τους Anonymous, το κίνημα των χάκερ όχι τη
μαλακία που δείχνει το Mega,
λέει ότι το DIY η τάση να φτιάχνεις πράγματα μόνος σου ξεκίνησε τη δεκαετία
του ’70 στην Αμερική, ως μέρος της κουλτούρας αμφισβήτησης του συστήματος.
Το πνεύμα του DIY είναι απλό. Αντί να αγοράσεις ένα
τραπεζάκι, δοκίμασε να το φτιάξεις μόνος σου. Και θα διασκεδάσεις δημιουργώντας
και θα έχεις κάτι διαφορετικό και δεν θα ενισχύσεις τη μαζική κουλτούρα.
Στο μπλογκ του Πανίκκου ξεκίνησε μια συζήτηση για την
παχυσαρκία. Όπως συμβαίνει με θέματα που αφορούν πολλούς, τα επιχειρήματα
άναψαν. Έκαμα κάποια σχόλια, που μπορεί να ακουστούν κάπως έντονα για να μην πω κακά.
Η αλήθεια να λέγεται, το έχω το χούι να μην μπορώ να στρώσω
ζάχαρη, μιλώ έξω από τα δόντια. Ακόμη και στα παιδιά μου. Αν τραβήξει δύο
γραμμές και με ρωτήσει η κόρη μου αν είναι ωραίο, δεν θα της πω είναι
αριστούργημα. Θα της πω είναι μέτριο.
Αυτό όμως κυρίως που θέλω να πω είναι πως τη ζωή μας πρέπει
να την παίρνουμε στα χέρια μας. Ελάχιστοι θα κάνουν πράγματα για μας, ελάχιστοι
θα σκύψουν πάνω από τις ανάγκες και τα θέλω μας. Ο καθένας έχει τη ζωή του, τα
τρεχάματά του, τις σκέψεις και τις έννοιες του. Είναι απλό. Δεν είναι θέμα
έλλειψης αγάπης ή συμπόνιας, είναι θέμα χρόνου.
Όσο και να αγαπώ την αδερφή μου και έχουμε μια υπέροχη
σχέση, αν δεν είναι καθαρό το σπίτι της για παράδειγμα, δεν θα πάω να της το
καθαρίσω. Επομένως το αδέρφι αν θέλει να έχει σπίτι καθαρό, θα πιάσει φλόκο και
σκούπα και να το καθαρίσει. Μπορεί να μου φέρει την κοράσα της να της την προσέχω, όσο
θα καθαρίζει. Αλλά τη δουλειά θα την κάνει μόνη της.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΑ.
Αν θέλω να φάω γλυκό, είτε πρέπει να αγοράσω είτε να φτιάξω
ένα.
Αν θέλω να τελειώσει το πρότζεκτ, θα κάτσω να δουλέψω ακόμη
και αν οι συνάδελφοι παίζουν πελλό.
Αν θέλω να πάνε τα μωρά στο πάρκο, θα τα πάρω αντί να
περιμένω τη γιαγιά, τη θεία, τη γειτόνισσα να τα πάρει.
Αν θέλω να κάμω σεξ, θα βάλω τα πρόστυχα, τα μαύρα τα
εσώρουχα μου και θα αποπλανήσω το Μοτορτζή.
Αν θέλω να διαβάσω εφημερίδα, θα την κατεβάσω στο iPad.
Αν θέλω να χάσω κιλά, θα ιδρώσω στο γυμναστήριο, θα κλείσω
το στόμα μου, θα υποφέρω ενδεχομένως και θα μειώσω το βάρος μου.
Είναι θέμα φυσικής και αυτό το γνωρίζω πολύ καλά και ας
ήμουν σκράπας στο σχολείο. Δράση αντίδραση.
Από τα πράγματα που πραγματικά δεν αντέχω με τίποτε είναι η
γκρίνια και η αδράνεια. Κλάψα και μουρμούρα ότι δεν γίνεται τίποτα ότι δεν
αλλάζουν τα πράγματα και την ίδια στιγμή καμία προσπάθεια, καμία κίνηση να
αλλάξει κάτι.
Εμ δεν γίνεται. Ο από μηχανής θεός, να έρχεται στο τέλος της
τραγωδίας και να δίνει λύσεις είναι μεν ελληνικό εύρημα, αλλά ευτυχώς ή
δυστυχώς μόνο στα αρχαία δράματα το είδαμε να εφαρμόζεται. Στην πραγματική ζωή
και στα πραγματικά δράματα δεν θα έρθει κανένας να φέρει λύσεις.
Μόνοι μας θα βρούμε τις άκρες μας. Όσοι μας αγαπούν, θα
είναι κοντά μας να μας συμπαραστέκονται, να μας ενισχύουν. Η πολλή δουλειά όμως
είναι δική μας.
Συμφωνω, δεν υπάρχουν απο μηχανής Θεοί ή οπως ελάλεν η Κινέζα η καθηγήτρια μου "there is no free lunch in this world". Δεν λέω να μεν βοηθούμε τον αλλο, αλλα να ξερουμε ποιά εν τα όρια τζαι πότε τα ξεπερνούμε.
ReplyDeleteΤζιαι νομίζεις ότι εν είσαι control freak? Ούλλα θέλεις να τα κάμνεις μόνη σου... Καλά τζιαι αντέχει σε ο Μοτορτζής. ;)
ReplyDeleteSeriously όμως, άνθρωποι που τα περιμένουν έτοιμα ή εξαρτώνται πολύ απο άλλους και δεν το κουνούν και λίγο το δαχτυλάκι, με εκνευρίζουν. Πάω να ανανεώσω τη χθεσινή μου λίστα, τωρά που λαλείς.
Εξαρτάται πως λειτουργεί καλύτερα ο καθένας.
ReplyDeleteΣίγουρα εν θα σου τα κάμει κανένας άλλος.
Αλλά, π.χ. υπάρχει και ο μύθος του Ηρακλή που εγύρισεν τον ποταμό κι εκαθάρισεν ο σταύλος πιο εύκολα.
Τα επίπεδα μαζοχισμού και οι ανάγκες του ατόμου για συνεργασία, διαφέρουν.
Αρέσκει μου τούτο με το δωρεάν γεύμα. Θα το χρησιμοποιώ Πρασινάδα.
ReplyDeleteΚολόνα τζαι εσύ νομίζεις εν τυχαίο που την ώρα που σου γράφω ακούω το My Way? Εσκέφτηκα το ότι μπορεί να θέμα ελέγχου. αλλά που την άλλη παρά να καρτερώ να γίνονται πράματα καλύτερα ας τα κάμνω τζαι ας είμαι control freak :))
Νεραϊδα χμμμ. Για να καθαρίσει ο ποταμός όμως κάποιος έπρεπε να στρέψει τα νερά του προς τζείνη την κατεύθυνση.
Ναι ρε εννοείται!
DeleteΕν τζιαι γίνεται τίποτε μόνον του. Εκτός κι αν είσαι νεράιδα και έχεις μαγικό ραβδάκι. Απλά κάποιοι αποφεύγουν τον μεγάλο κόπο και βρίσκουν άλλες λύσεις.
Εν τυχαίο, καλό τι ένι;
DeleteΕντελώς μα εντελώς άσχετο με την κουβέντα τούτη, αλλά έλεα να σου πω ότι την επόμενη φορά, you know, θα οδηγώ εγώ μπροστά και θα σε πάρω εκεί που ξέρω εγώ και θα φάμε τζείνα που θα σου πω. Τζιαι να μεν πολλονεκατωθείς στες αποφάσεις που θα πάρω. ;)
Πάντως αν έριξες καμιά σπόντα, εν την έπιασα, έπεσε χαμέ τζιαι πάτησες την. :Ρ
συμφωνώ απόλυτα!
ReplyDeleteΣυμφωνώ. Απλώς θα επρόσθετα ότι κάποτε μπορεί να θέλουμε λλίο κούντημα που τους δικούς μας για να τα κάμουμε! Όμως πάντα πρέπει πρώτα να το αποφασίσουμε μόνοι μας.
ReplyDeleteΉ μπορεί να μεν θέλουμεν να κάμουμεν κάτι. Να μεν είναι προτεραιότητα για μας.
DeleteΑς πούμε να έχω 20 κιλά να χάσω, υποθετικά μιλώ χεχεχε αλλά να μεν κάμνω τίποτε όχι γιατι δεν ξέρω πως, ούτε επειδή περιμένω κάποιον να κάμει κάτι, αλλά επειδή έχω αλλού να δώσω την ενέργεια και τον κόπο μου.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΈτσι είναι, δεν γίνεται τιποτα με μαγικους τρόπους, θέλει δουλειά.
ReplyDeleteΕν μέρη συμφωνώ με τη στάση 'δεν χρυσώνω το χάππι' άμα ζητηθεί η άποψη μου ή όταν μου κλαίεται ο άλλος. Το βρίσκω πιο σωστό παρά να πεις τη μισή αλήθεια. Εκεί που διαφωνώ είναι το να τη λές κάποιου χωρίς να σ'το ζητήσει.
ReplyDeleteΆμα ο άλλος νιώθει καλά με τον εαυτό του, ποιός είμαι εγώ που θα του πω αδυνάτισε, πάχυνε ή ο,τιδήποτε άλλο; H κάθε προσπάθεια είναι ατομική και εξαρτάται που τις δυνάμεις και τις αντοχές του καθενός.
ego ipa sou ti lisi cuz. porn industry. short cousins in shorts. axaxaxa. polla piasariko. no?
ReplyDelete