Κολουκούθκια με τα αυκά

Τώρα που έκλεισαν τα σχολεία, τα μικρά κάνουν περιοδεία στις γιαγιάδες. Αυτές τις μέρες είναι στη μάνα μου, μιας και η πεθερά μου κάνει και αυτή τις διακοπές της. Θα έρθει ξεκούραστη να την κουράσουν σε λίγες μέρες.

Έτσι τα μεσημέρια επιστρέφω στο μητρικό μου σπίτι για φαί και ξαναζώ τις ένδοξες στιγμές ασυνεννοησίας με τη μάνα μου.

Την Τετάρτη με ρώτησε τι θέλω να φάω. Έδωσα παραγγελία ένα από τα πιο αγαπημένα μου πιάτα, κολοκούθκια με τα αυκά. Την αγαπώ τούτη τη συνταγή. Νοστιμότατη, καλοκαιρινή και κυπριακή. Και η μάνα μου συμφώνησε να την κάνει. Τη μαγειρεύω και εγώ αλλά όπως και το κάνουμε άλλη χάρη το φαί της μάνας.

Πέμπτη πρωί φτάνουμε σπίτι της. Βλέπω το τραπέζι στην κουζίνα τσάντες με μήλα, αγγούρακια και κολοκούθκια. Με πληροφόρησε ότι έφτασε το πρωί ο θείος από το χωριό και της άφησε καλούδια από το χωράφι.

Ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:

ΕΜ: Εγώ η μάνα

ΜΜ: Η μάνα μου η μάνα

ΕΜ: Πολύ ωραία φαίνονται τα κολοκούθκια.

ΜΜ: Είναι ωραία, αλλά δεν ξέρω τι να τα κάνω τόσα πολλά. Θα δώσω και των τάδε (και εδώ έριξε τα ονόματα δύο φιλενάδων της ).

ΕΜ: Άντε θα τα δοκιμάσουμε το μεσημέρι.

ΜΜ: Α, το μεσημέρι θα κάνω πουργούρι με κεφτέδες.

ΕΜ: Ε;

ΜΜ: Αρέσει στις μικρές το πουργούρι, οι κεφτέδες είναι το αγαπημένο φαί του Μοτορτζή.

ΕΜ: Μα εγώ ζήτησα κολοκούθκια με τα αυκά.

ΜΜ: Ξέχασα. Άντε είσαι κρίμα. Θα κάμω τα κολοκούθκια σου.

Περιττό και αχρείαστο να πω, πως το μεσημέρι βρήκα σερβιρισμένο πουργούρι με κεφτέδες. Και όταν της είπα ρε μάνα δεν μου υποσχέθηκες ότι θα κάμεις κολοκούθκια με τα αυκά, μου απάντησε το κλασσικό μα είπες μου έτσι πράμα;

Τέσπα, έφαγα το πουργούρι, έφαγα και τους κεφτέδες που ήταν νοστιμότατοι, παρά το ότι δεν είναι το φόρτε μου όπως του Μοτορτζή. 

Την ώρα που φιλούσα τα κορίτσια να τα αποχαιρετήσω γυρίζει και μου λέει: Έχω ωραιότατα κολοκούθκια, σου αρέσουν τα κολοκούθκια με τα αυκά να κάμω αύριο το μεσημέρι;

Νταρατα τατατατααααααααααααααααααα. Εδώ τα έπαιξα για να απαντήσω. Απλά ένευσα εντάξει και έφυγα.

Η πλάκα η μεγάλη σήμερα το πρωί, όπου της πήρα ένα κατεψυγμένο κοτόπουλο και ένα κουνέλι για να τα μαγειρέψει ΟΠΟΤΕ ήθελε, όπως της εξήγησα. Γυρίζει με ένα απορημένο ύφος και σχολίασε. Μα κάνω το κουνέλι σήμερα; Νόμιζα ότι ήθελες κολοκούθκια με τα αυκά…

Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα βρω σήμερα στο τραπέζι. Το σίγουρο είναι ότι αποκλείεται να είναι τα κολοκούθκια με τα αυκά. Δέχομαι στοιχήματα πάντως.

Υγ.  Και επειδή κόρε μου αγαπημένες κάποτε θα διαβάσετε τούτο το ποστ η κεντρική του ιδέα είναι να δείχνετε την ίδια υπομονή με τη μάνα σας, όταν θα μεγαλώσετε και θα κάνω ακριβώς τα ίδια που κάνει τώρα η δική μου...