Αγαπημένε μου αναγνώστη σήμερα θα σου κλαφτώ πάλι. Θα μοιρολογήσω
τις χαμένες μου αντοχές. Θα θυμηθώ τις εποχές που έφευγα από τη δουλειά μετά τα
μεσάνυχτα, πήγαινα για κανένα ποτό, χτυπούσα και club και μετά πίσω ξανά στο γραφείο. Έτσι μονοκοντυλιά. Έτσι χωρίς πρόβλημα.
Θυμάμαι τούτην την περίοδο τη ζωής μου και νομίζω ότι είναι
τόσο πίσω στο χρόνο όσο και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Που είναι οι μοιρολογίστρες να σύρουμε μαζί ένα θρήνο πάνω
από τη χαμένη μου ζωντάνια;
Μέχρι τις 12 έκατσα ψες να τελειώσω ένα πρότζεκτ και σήμερα
παίζω στην ταινία Ζωντανοί Νεκροί. Ο εγκέφαλος μου υπολειτουργεί ανά διαστήματα
γιατί την περισσότερη ώρα είναι σε ευθεία γραμμή, το στόμα μου ξεχείλωσε από το
πολύ χασμουρητό και δεν έχω δυνάμεις να κάνω τίποτε.
Να φανταστείς αγαπημένε μου αναγνώστη ήρθα στο γραφείο με τις
σαγιονάρες γιατί ξέχασα να αλλάξω παπούτσια το πρωί. Ό,τι βρήκα μόλις κατέβηκα
από το κρεβάτι το μπήχτηκα και here I am. Να
κυκλοφορώ λες και θα πάω παραλία (τουλάχιστον δεν ξέχασα το βρακί).
Κάποτε ήμουν πάρτι άνιμαλ, τώρα είμαι άνιμαλ ψόφιο. Κρίμα
στα νιάτα, την τσαχπινιά, κρίμα στο μπόι μου καλέ μου.
Και το τραγούδι αυτό με φέρνει στην ουσία της σημερινής ανάρτησης.
Πως έχασα δύο εκατοστά.
Από τότε που σταθεροποιήθηκε το ύψος μου, μετρήθηκα και με
βρήκα 1.53. Τρομερό ύψος, δεν το συζητώ.
Στη γυναικοπαρέα είμαστε πέντε κοντές και τρεις μέτριες
αλλά σε σύγκριση με τις υπόλοιπες τις λέμε οι ψηλές μας. Στους στραβούς πάντα βασιλεύει ο μονόφθαλμος. Η πιο κοντή ήταν η
κουμέρα με 1.52. Ένα εκατοστό πάνω, ένα κάτω δεν είχε σημασία. Είσαι η πιο κοντή
της λέγαμε.
Ώσπου πριν από μερικούς μήνες πήρα την κόρη Α για εξετάσεις
επειδή είναι μικροκαμωμένη. Ανάμεσα στις άλλες μετρήσεις, ο γιατρός έβαλε και τους
γονείς στο μικροσκόπιο…
Και τότε ήρθε το σοκ. Το απόλυτο σοκ αγαπημένε μου αναγνώστη.
Κεραμίδα στο κεφάλι. Γιατί ο γιατρός δεν με βρήκε 1.53 αλλά 1.51.
Μάλιστα μέσα σε μια μέτρηση έχασα δύο ολόκληρα εκατοστά και
κέρδισα τον τίτλο της πιο κοντής…
Βασανίστηκα με τον εαυτό μου κατά πόσο να το πω, κυρίως της κουμέρας.
Το έπαιξα τίμα όμως. Το είπα και χρήστηκα η κοντή της κοντής παρέας.
Υποθέτω αγαπημένε αναγνώστη αναζητάς νόημα σε τούτη την ανάρτηση.
Σε πληροφορώ ότι δεν υπάρχει. Ούτε καν θυμάμαι πως ξεκίνησα να γράφω για τα δύο
εκατοστά που έχασα.
Και άρχισε να σφίγγει ο πονοκέφαλος.
κοντή στο μάτι τσαχπίνα στο κρεβάτι ελάλεν η γιαγιά μου. Και μπορώ να το επιβεβαιώσω πλήρως.
ReplyDeleteέφυρες με γιέ μου! Εξφενδονίστηκε το νέσκαφε που είχα μες στο στόμα πας την οθόνη, τζιαι έσει κανένα μισάωρο καθαρίζω πιτσιλιές ποδά ποτζεί!
DeleteΆτε Μάνα και εις.....ανώτερα να πω;
ωπα τι μαθαίνεις εδώ μέσα. αυτό δεν τόξερα.. μερσί ktino κι εσενα μπου με μαθαίνεις!
DeleteΘα συμφωνήσω με το κτηνό! Εμείς οι κοντές έχουμε άλλες χάρες! ;)
ReplyDeleteΆτε τωρά, ήταν να σας πω πως εν μπορείτε να κουμαντάρετε τες ψηλές στο κρεβάτι, αλλά σκάζω και απαντώ ότι χαράς το πράμαν! Η μάμμα μου ήταν ψηλή (αλόπως 1.68 τζαι ξαφνικά εκαταλάβαμε ότι όχι, πλέον δεν είναι τόσο ψηλή!) "Εσούρωσε" όπως το έθεσεν ο θείος μου! Τζαι οι άλλες έννα "σουρώσουν" τζαι δεν θα είσαι για πάντα η πιο κοντή πάλε!
ReplyDeleteΜε τον τιτλο και μόνο σκέφτηκα." εγώ τάχασα στο υψος εσύ που" ? και ήρθα να διαβάσω, η εικονα με επιβεβαίωσε πάω για το κείμενο, αφού μετρησα τα 2 εκατοστά στο υποδεκάμετρο να σιγουρευτώ.
ReplyDeleteΛοιπόν χωρίς πονοκέφαλο εγώ και νηφάλια σου λέω ότι, εχασα δύο πόντοι απο το αγαπημένο μου, 1.69 που ήμουν στα νιάτα μου, οταν κι εγώ μετά απο ατελειωτα 12ωρα στο γραφείο, πηγαινα μπαρότσαρκα και μετά γραφείο το πρωι, πάλι. Φαίνεται πάσχουμε απο κάποια αρρώστια του γραφείου... και μας συμβαίνουν τα ίδια.
ReplyDeleteΕ, δεν εξηγείται....
που τα χάσαμε? Μπάσαμε.. που λεμε.
Με μέτρησε η αστυφύλακας στο τμήμα για την νέα ταυτότητα, ημουν δεν ήμουν 45. και με βρήκε μπασμένη.. αντιλαμβάνεσαι τι επαθα..... !
σ' ευχαριστώ που κόντινες να παρηγορηθώ.
φιλιά και καλο ΣΚ
Ασπούμε εν κατάσταση τούτη; να κοντινίσκουμε; εν έπρεπε. ειδικά εμείς οι κοντές. ασπούμε αν κοντίνω ακόμα λλίο εν θα φαίνουμαι!!
ReplyDeletexaxaxaxa efyres me! :)))
DeleteΚορούδες μου δε θέλω πανικό. Ο δρ Ρότζερ Χερτλ, επικεφαλής του Τμήματος Σπονδυλικής Χειρουργικής στο Νοσοκομείο New York-Presbyterian του Ιατρικού Κολεγίου Weill Cornell, απαντά μέσα από την εφημερίδα «Νιου Γιορ Τάιμς», πως καθημερινά όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ηλικίας, παρουσιάζουν αυξομειώσεις του ύψους τους που μπορεί να φτάσει τα 1,8 εκατοστά.
ReplyDeleteΜε άλλα λόγια, όλοι καθημερινά συρρικνωνόμαστε και ανακτούμε το ύψος μας. Η διαφορά είναι πως σταδιακά η ικανότητα ανακτήσεως φθίνει, με επακόλουθο στην ηλικία των περίπου 60 ετών να μειώνεται το ύψος ( μία μείωση που μπορεί να φτάσει τα 5 εκατοστά ).
Το κλειδί σε όλη αυτή τη διαδικασία είναι οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, δηλαδή τα «μαξιλαράκια» από χόνδρο που παρεμβάλλονται μεταξύ των σπονδύλων και δρουν ως αμορτισέρ, απορροφώντας τους κραδασμούς από την κάθε μας κίνηση.
Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, που συνολικά είναι 23, αποτελούνται κατά 88% από νερό και συμπιέζονται ασταμάτητα με την ορθοστασία, την κίνηση και τους κραδασμούς, αποβάλλοντας νερό. Την νύχτα, όταν το σώμα βρίσκεται σε οριζόντια θέση και ξεκουράζεται, οι δίσκοι απορροφούν νερό σαν σφουγγάρια από τον οργανισμό και έτσι το πρωί έχουμε ανακτήσει το ύψος που χάσαμε στη διάρκεια της ημέρας.
Η προοδευτική εκφύλιση του σώματος που επέρχεται με την ηλικία διαταράσσει την ικανότητα απορρόφησης νερού, κατά τον δρα Χερτλ, καθώς μειώνεται η παροχή και η κυκλοφορία του αίματος, με συνέπεια να σκληραίνουν οι δίσκοι. Αυτός είναι και ο λόγος που κονταίνουμε.
αυτά τα ξέρω, περι σπονδυλων, αλλα οπως ειπε και κάποια εδώ ας κοντένει τους ψηλόύς αμάν.. με'εμάς!! τους ημίκοντους~
DeleteΜα εγώ κάπου εδιάβασα οτι όταν γεννήσεις χάνεις με κάθε γέννα 1 εκατοστό από το ύψος σου! Μήπως έτσι εξηγείται που έχασες και 2 εκατοστά ή εν βλακίες που ξέρω?
ReplyDeleteΚτήνο ανεκτίμητη η σοφία της γιαγιάς…
ReplyDeleteΚολόνα μα ποια ανώτερα καλή μου να πεις;
κοντή στο μάτι τσαχπίνα στο κρεβάτι ελάλεν η γιαγιά μου. Και μπορώ να το επιβεβαιώσω πλήρως.
Moonlight το ξέρω πως σταδιακά οι άνθρωποι κονταίνουν αλλά νόμιζα ότι ήταν μετά τα πενήντα εξήντα. Όχι πριν από τα σαράντα. Αλλά το να βάλω τζαι τες άλλες να μετρηθούν δεν το σκέφτηκα!
Ζουζούνα αυτό έλεγα και στην Μουν. Δεκτό το κόντεμα αλλά όχι πριν την ώρα του.
Περιπάιχτρα ας πούμε ότι εννε κατάσταση τούτη. Πιάσε κύριος που τζείνος που έχουν ύψος τους κοντούς τι τους ενοχλείς;
Για γέλια και για κλάματα μάγισσα. Και καλώς επανήλθες καιρό είχαμε να έχουμε νέα σου. Δεν το ήξερα πάντως για τις αυξομειώσεις it’s interesting to know this.
Ανώνυμε δηλαδή ακόμα ένα παιδί σημαίνει άλλο ένα εκατοστό; Χμμμ.
πως να σχολιασω το ποστ μετα το κομμεντ του κτηνου;
ReplyDelete