Wednesday 30 October 2013

Ο δεκάλογος της καλής φίλιας



Το στερνοπαίδι μου, μιλά αρκετά καθαρά. Οπόταν με παραξένεψε τις τελευταίες μέρες που άρχισε το ρο να το λέει λο. Μάμα θέλω ένα ποτήλι νελό, σε παλακαλώ. Το μυστήριο λύθηκε όταν ανακάλυψα πως η καλύτερη της φίλη στο σχολείο, έχει ακριβώς αυτό το πρόβλημα, το κοριτσάκι συγχύζει το ρο με το λο. Και για να μην σας φανεί παράξενο να σας πω πως σε ένα από τα ιαπωνικά αλφάβητα, τα δύο γράμματα είναι ένα. Δεν υπάρχει ρο. Μόνο λο.

Για να περάσω στην ουσία της ανάρτησης, έστω και άθελα της η κόρη Β μας αποκαλύπτει τον βασικό κανόνα της φιλίας. Υπάρχουν διάφορες φιλίες. Φιλίες από συνήθεια, φιλίες από συμφέρον, φιλίες τυπικές. Εμείς τώρα μιλούμε, για την πραγματική, αληθινή φιλία. Για αυτούς τους λίγους ανθρώπους, που μας αγαπούν πραγματικά και που είναι πάντα δίπλα μας.

Ο πρώτος κανόνας της φιλίας, ορίζει πως οι φίλοι πρέπει να μοιάζουν μεταξύ τους. Δεν λέω να υπάρχει πλήρης ταύτιση. Κάθε άλλο. Πρέπει να έχουν όμως κοινή αντίληψη των πραγμάτων. Μπορεί να είναι διαφορετικοί ως χαρακτήρες, αλλά η κοσμοθεωρία τους, πρέπει να ταιριάζει.

Σύμφωνα με το δεύτερο κανόνα η ειλικρίνεια είναι απαραίτητη. Να μπορεί να πει ο ένας του άλλου, ρε μαλάκα ο τρόπος που χειρίζεσαι την κατάσταση είναι λάθος, αυτό το κτένισμα δεν σου πάει, χάλια τα έκανες. Μπόλικη δόση αλήθειας. Διαφορετικά αν δεν τολμούν οι φίλοι να πούνε την αλήθεια, είναι σχέση χωρίς βάθος. Όπως είναι απαραίτητο να είναι σε θέση να ακούσουν την αλήθεια. Όχι να σου λέει ο άλλος έχω ενδοιασμούς για το νέο σου δεσμό και εσύ να αντιδράς ότι σε ζηλεύει. Κάτσε άκουσε, τι έχει ο άλλος να σου πει.

Το τρίτο απαραίτητο συστατικό είναι η αναισθησία. Όπως ακριβώς και με το γάμο δεν χρειάζεται να παίρνουμε τα πάντα τοις μετρητοίς. Άνθρωποι είμαστε με χίλια προβλήματα και ζόρια. Αν ο φίλος πει κάτι και δεν αρέσει μην το δέσεις ψιλό μαντήλι. Μπορεί και να μην το εννοεί. Αν ερωτεύτηκε και εξαφανίστηκε μην στείλεις σήμα για Amber Alert. Θα επανέλθει. Δώσε του χρόνο να ζήσει τον έρωτά του.

Το τέταρτο συστατικό είναι το αλκοόλ. Αποδεδειγμένα φιλίες που στηρίχθηκαν σε μπόλικες και όταν λέω μπόλικες, εννοώ μπόλικες δόσεις αλκοόλ στέκουν και αντέχουν στο χρόνο. Έχουν γερές βάσεις. Ενδεχομένως το ίδιο να ισχύει και με το χόρτο. Ύστερα από δέκα, είκοσι, τριάντα νύχτες να πίνεις και μιλάς με τον άλλο, λες μεγάλες αλήθειες. Αποκαλύπτεσαι. Και αυτό δένει μια καλή φιλία.

Το πέμπτο συστατικό είναι η αγάπη. Χρειάζεται, οι φίλοι να αγαπούν ο ένας τον άλλο. Όταν υπάρχει πραγματική αγάπη, λύνονται πολλά προβλήματα. Ακούγεται απλοϊκό αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Δεν λέω η αγάπη να γίνεται μέσο εκμετάλλευσης.

Και πάμε στον έκτο κανόνα που όπως και με το γάμο θέλει κοινή ζωή online. Πείτε ό,τι θέλετε. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φέρνουν κοντά τους ανθρώπους. Προσωπικά δουλεύω πολλές ώρες. Στη διάρκεια της μέρας δεν μπορώ να βρω τις φίλες μου, και τα απογεύματα τα αφιερώνω στα κορίτσια. Χαίρομαι που ανταλλάζουμε καμιά κουβέντα στο google talk. Μου αρέσει που βλέπω τις νέα τους στο Facebook, που στέλλουμε email με φωτογραφίες των παιδιών μας. Νιώθω πως είναι κοντά μου. Δεν χανόμαστε. Και όποτε μπορούμε, συναντιόμαστε και από κοντά. Επιπλέον δεν μπορώ παρά να είμαι χαρούμενη για τις νέες φιλίες που αποκτώ χάρη στο ίντερνετ.

Το έβδομο συστατικό είναι η βλάγκα, η πολύ μεγάλη υπομονή δηλαδή. Όλοι περνούμε φάσεις.
Ερωτική απογοήτευση, να μας ρίξουν στη δουλειά και να πάρει άλλος την προαγωγή (όταν είχε δηλαδή, γιατί τώρα όλοι πήραμε τον π****), να χωρίσουμε, να μας έχει κρόσσια τα νεύρα το νεογέννητο που όλο κλαίει και δεν τρώει. Σε αυτές τις φάσεις το μόνο που θέλουμε είναι να γκρινιάζουμε. Γκρίνια πολλή. Οι φίλοι σε αυτές τις περιπτώσεις ακούν. Και ακούν. Και ακούν. Και μετρούν τις μέρες, τις βδομάδες, τους μήνες να περάσει.

Το όγδοο συστατικό είναι οι καλές προσθήκες. Τι εννοώ. Συνήθως μια παρέα ξεκινά από μπακούρια. Στην πορεία αρχίζουν τα ζευγαρώματα. Εμ, η στάση των συντρόφων παίζει καθοριστικότατο ρόλο. Έχω δει παρέες και παρέες να διαλύονται επειδή η γκόμενα ή ο γκόμενος ενός μέλους να μην ταιριάζει ή να μην δένει. Ακόμη χειρότερα όταν ο σύντροφος βλέπει ανταγωνιστικά την παρέα. Αρχίζουν οι γκρίνιες, οι ιδιοτροπίες και στο τέλος έρχεται η ρήξη. Η φάση του ζευγαρώματος είναι κατά την άποψή μου καθοριστική στιγμή. Θα κριθούν πολλά. Γιατί αν ο σύντροφος σου δεν αντέχει την παρέα σου, στο τέλος το πιο πιθανόν είναι ότι θα ξεκόψεις από την παρέα. Sad but true.

Επίσης στο να ενδυναμώσει μια φιλία, λέει ο ένατος κανόνας, βασικό ρόλο παίζουν τα παιδιά. Όταν τύχει οι φίλοι σου να έχουν παιδιά σε κοντινές φιλίες με τα δικά σου είναι πραγματικό δώρο. Γιατί συναντιέστε όλοι μαζί. Τα παιδιά θέλουν να παίξουν με τους φίλους τους και εσείς βλέπετε τους δικούς σας φίλους. Τα παιδιά παίζουν και εσείς προσπαθείτε να πείτε μια ολοκληρωμένη κουβέντα χωρίς να σας διακόψουν να σκουπίσετε μύξες, να λύσετε διαφορές, να δώσετε ένα ποτήρι νερό.

Και τέλος η καλή φιλία θέλει ευελιξία. Πρέπει να αλλάζει και να διαμορφώνεται καθώς περνούν τα χρόνια. Όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε, η αλήθεια είναι ότι αλλάζουμε. Και όπως αλλάζουμε στο χρόνο, μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε και τον εαυτό μας και τους φίλους μας. Στα είκοσι με τους φίλους μας περνούμε καλά και κάνουμε μαλακίες. Στα τριάντα κάνουμε οικογένεια, στα σαράντα αναρωτιόμαστε τι στο καλό θέλουμε από τη ζωή μας, στα πενήντα φεύγουν τα παιδιά από το σπίτι, στα εξήντα δουλεύουμε, στα εβδομήντα χάρη στα μνημόνια πιάνουμε σύνταξη. Όλη αυτή η πορεία είναι πιο εύκολη, πιο ευχάριστη και πιο όμορφη με καλούς φίλους στο πλευρό μας.


14 comments:

  1. Συμφωνώ σε όσα γράφεις, δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο!
    Ωραίο το άρθρο σου και το τραγούδι!

    ReplyDelete
  2. Συμφωνώ με πολλά από όσα λες, ειδικά το θέμα της μπυροποσίας.
    Όμως, επειδή θεωρώ πολύ σημαντική τη φιλία και είναι από τις σχέσεις που ουσιαστικά ΔΕΝ έχουν κανόνες, δεν θα τα ήθελα όλα αυτά που λες σε μια φιλία.
    Μου αρέσει να έχω φίλες/φίλους πολλά διαφορετικά άτομα.
    Οπόταν με το καθένα μπορώ να έχω ένα ή έστω μισό από αυτά που λες.
    Και μετά λειτουργούμε ελεύθερα.
    Αυτό που θεωρώ σημαντικό είναι να γουστάρουμε πραγματικά το άλλο άτομο γι αυτό που είναι. Όσο διαφορετικές κοσμοθεωρίες και να έχει.
    Και να υπάρχει ροή μεταξύ μας.

    ReplyDelete
  3. Ωραία όλα και συμφωνώ, αλλά θα έβαζα και τον θαυμασμό. Που δεν είναι κανόνας φυσικά, αλλά μου είναι δύσκολο να διατηρώ φιλία με άτομα που δεν βρίσκω έστω και κάτι μικρό να θαυμάσω πάνω τους.

    Επειδή δεν έχω και πολύ το 7, στην πολλή την γκρίνια ή "σπασταρχιδιά" απαντώ με το 2. Χμ... αλόπως εν γι΄αυτό που δεν με χωνεύουν οι περισσότεροι φίλοι μου ;)

    ReplyDelete
  4. ξέρω κάπου να στείλω το κείμενό σου:)

    Καλημέρα Μάνα.

    ReplyDelete
  5. Είπες τα τέλεια, ταυτίζομαι με εξαίρεση την μπυροποσία επειδή δεν πίννω το ζώον!!

    p.s Kαι στα κινέζικα εν λεν το ΛΛΛΟΥ. Ας πούμε εμένα κάτι κινέζοι που είχαμε συνεργασία ελαλούσαν με Αμαδλυάδα (επειδή εν τζιαι το όνομα μου τούτο)...:)))

    ReplyDelete
  6. Paloma και ακόμη πιο ωραίο από το τραγούδι η σειρά.

    Σε ευχαριστώ Clueless

    Neraida είναι αναλόγως του ατόμου. Οι φίλες μου είναι πολύ διαφορετικές από μένα, αλλά έχουμε κάποιο κοινό τρόπο σκέψης και θεώρησης που μας ενώνει. Σίγουρα κανόνες για όλους δεν υπάρχουν.

    Κολόνα είναι σημαντική η σπασταχιδιά. Αρετή που αξίζει τον κόπο να την αποκτήσεις λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κολονίτσες πλησιάζουν την εφηβεία.

    Δεσποσύνη καλημέρα. Ελπίζω να του αρέσει του αποστολέα το κείμενο χαχαχαα.

    Αμαδρυάδα μια γιαπωνέζα φίλη μου είδε τζαι έσπασε να μάθει να πει το new realism τη θυμάμαι να λαλεί του καθηγητή new lealism τζαι εγώ να απλώνω κάτω που τα γέλια. Ντροπή μου.

    Δεν πίνεις αλλά όταν θα πιεις άστα να πάνε.

    ReplyDelete
  7. Άσχετο... μάλλον παρέλειψα ένα στάδιο: στα 30 αναρωτιέμαι τι θα κάμω με τη ζωή μου μαζί με την κολλητή που ήδη έκαμε οικογένεια...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μια από τις κολλητές μου δεν παντρεύτηκε και δεν έκαμε οικογένεια. Αφήνω τες μιτσιές του παπά τους τζαι κυκλοφορούμε. έρχεται σπίτι μας, οι πιτσίρτες την αγαπούν πολύ και τη θεωρούν φίλη τους. όταν πέσουν για ύπνο καθόμαστε τζαι πίνουμε παρέα με το Μοτορτζή. για αυτό είπα ότι είναι σημαντικό όταν έρχονται τα ζευγαρώματα να δένουν με την παρέα.

      Delete
  8. Το τέταρτο συστατικό είναι το αλκοόλ. Αποδεδειγμένα φιλίες που στηρίχθηκαν σε μπόλικες και όταν λέω μπόλικες, εννοώ μπόλικες δόσεις αλκοόλ στέκουν και αντέχουν στο χρόνο. Έχουν γερές βάσεις. Ενδεχομένως το ίδιο να ισχύει και με το χόρτο. Ύστερα από δέκα, είκοσι, τριάντα νύχτες να πίνεις και μιλάς με τον άλλο, λες μεγάλες αλήθειες. Αποκαλύπτεσαι. Και αυτό δένει μια καλή φιλία.-καλοκαίρι 2013

    ReplyDelete
    Replies
    1. ω ναι ναι! συμφωνώ. Ωραίο ποστ!

      Delete
  9. Εν το τελευταιον αγαθον που εμεινεν ανεπηρεαστον που τουτα ουλλα που ζουμεν τζι ελπιζω να παραμείνει ετσι.
    Ειβα της καλο.....γιατι που τ'αληθκεια οι καλλυττερες φιλιες ξεκινουν μετα που αρκετον μπεκρουλιασμαν

    ReplyDelete
  10. ξέχασες ότι πρέπει να έχουν το ίδιο ύψος για να ακούει καλύτερα η μια τη άλλη. νομίζω όσα είπες είναι μπούρδες. Φίλες είναι αδελφές ψυχές που για κάπιο λόγο έπερεπε να συναντηθούν και να συναντιούνται νυν και αεί! Χριστίνα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σιγά να μην συνομώτησε και όλο το σύμπαν για να συναντηθούν επειδή το ήθελαν τόσο πολύ...
      Τη ζωή μας Χριστίνα την ορίζουμε εμείς. Δεν γίνονται πράγματα για ΚΑΠΟΙΟ λόγο. Γίνονται όταν παίρνουμε τις αποφάσεις μας.

      Delete