Thursday 6 March 2014

Θύμα κακοποίησης μια στις τρεις γυναίκες



Κάθε φορά που ξεκινούσα μια σχέση, ακόμη και τη σοβαρότερη της ζωής μου με το Μοτορτζή έκανα σαφές πως ένα πράμα δεν πρόκειται να ανεχτώ. Τη βία.

Τα στοιχεία για τη βία εναντίον των γυναικών είναι σοκαριστικά. Προχτές δόθηκε στη δημοσιότητα, μια μελέτη του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτή τη μελέτη μια στις τρεις γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πέσει θύμα σωματικής ή σεξουαλικής επίθεσης.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μελέτη που έχει γίνει έως τώρα στον κόσμο για το θέμα της βίας κατά των γυναικών. Συμμετείχαν 42.000 γυναίκες , δηλαδή 1.500 γυναίκες από καθεμία εκ των 28 ευρωπαϊκών χωρών που μετείχαν στην έρευνα. Οι γυναίκες κατέθεσαν τις προσωπικές τους ιστορίες και από τα στοιχεία της έρευνας εκτιμάται ότι 13 εκατομμύρια γυναίκες στην Ευρώπη είχαν κακοποιηθεί σωματικά έναν χρόνο πριν πραγματοποιηθεί η μελέτη και 3,7 εκατομμύρια είχαν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση στο ίδιο διάστημα.

Δεν κακοποιούνται όλες οι γυναίκες στον ίδιο βαθμό. Άλλες βιάζονται, έλλες ξυλοκοπούνται, άλλες τις καίνε και σε άλλες ασκούν ψυχολογική βία.

Η βία είναι βία σε οποιαδήποτε μορφή της. Θα βρεθούν μερικοί να πουν ότι ο βιασμός είναι η χειρότερη μορφή βίας. Ίσως και να έχουν δίκαιο. Από την άλλη όμως και η ψυχολογική καταπίεση δεν πάει πίσω. Όπως ούτε τα σωματικά βασανιστήρια.

Σύμφωνα με την έρευνα, η Δανία, η Φινλανδία και η Σουηδία είναι οι χώρες με το υψηλότερο ποσοστό γυναικών που δηλώνουν ότι έχουν υποστεί βία. Οι χώρες αυτές έχουν ποσοστά βίας 52%, 47% και 46% αντιστοίχως. Αντίθετα, η Πολωνία, η Αυστρία και η Κροατία έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά βίας κατά των γυναικών, περίπου στο 20%. Η Κύπρος, για να μιλούμε για στοιχεία έχει ποσοστό γύρω στο 22% και η Ελλάδα γύρω στο 25%. 

Μιλούν πιο εύκολα
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ευρωπαϊκός βορράς είναι πιο βίαιος. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι γυναίκες στις σκανδιναβικές χώρες μιλούν πιο ανοικτά για τέτοια περιστατικά και είναι πιο εύκολο να τα καταγγείλουν.

Σε αντίθεση με τον ευρωπαϊκό νότο που πολλά περιστατικά βίας κουκουλώνονται και τα θύματα αντί να καταγγείλουν τους θύτες αναγκάζονται να σιωπούν και πολλές φορές να ζουν για χρόνια κάτω από την ίδια στέγη με το βασανιστή τους.

Ένα από τα στοιχεία της έρευνας που προκαλούν σοκ είναι ότι η βία κατά των γυναικών ξεκινάει από τη νεαρή τους ηλικία. Περισσότερες από το ένα τέταρτο των γυναικών στην ΕΕ έχουν υποστεί σωματική ή ψυχολογική κακοποίηση πριν από την ηλικία των 15 ετών, με θύτες κυρίως τους ίδιους τους γονείς τους.

Με ανώτερη μόρφωση
Ξέρω ότι είναι εύκολο να λέμε «εγώ δεν θα ανεχτώ τη βία». Αυτό μπορεί να γίνει σε περιπτώσεις ανθρώπων που μεγαλώνουν χωρίς βία στη ζωή τους, που μεγαλώνουν με αυτοπεποίθηση και που έχουν γερές βάσεις. Δυστυχώς, μια γυναίκα που έχει μάθει από μικρή να σκύβει το κεφάλι, είναι δύσκολο να το σηκώσει μετά.

Ποιο είναι όμως το προφίλ της κακοποιημένης γυναίκας; Βάσει των στατιστικών στοιχείων, το προφίλ της γυναίκας αυτής είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που έχει ο κόσμος στο μυαλό του. Δηλαδή δεν είναι η χαμηλού μορφωτικού ή βιοτικού επιπέδου γυναίκα. Και παρ' όλο που αρκετές γυναίκες από περιθωριακές ομάδες πέφτουν θύματα κακοποίησης, στην πλειονότητά τους είναι γυναίκες με ανώτερη ή ανώτατη μόρφωση.

Κατάλληλη βοήθεια
Θέλει πολλή δύναμη και πολλή προσπάθεια. Και είναι πολύ το βάρος να το σηκώσει μια γυναίκα μόνη της. Χρειάζεται στήριξη και βοήθεια από έξω, από ανθρώπους ειδικούς που γνωρίζουν και που είναι σε θέση να δώσουν την κατάλληλη βοήθεια.

Επίσης, χρειάζεται όταν πέφτουν στην αντίληψή μας τέτοια περιστατικά να μην σιωπούμε. Χρειάζεται να γίνουμε, όταν μπορούμε, η φωνή των θυμάτων. Οι περισσότεροι ξέρουμε για τη γειτόνισσα που βιάστηκε, για την έφηβη που οι γονείς της κάνουν τη ζωή μαρτύριο, για τη συνάδελφο που την πλακώνει στο ξύλο ο άντρας της. Κάποτε το μόνο που χρειάζεται για να σπάσουν τα δεσμά είναι μια ενθάρρυνση.


20 comments:

  1. Παρομοίως ρε Μάνα. Εξάλλου, το έχω δηλώσει ξεκάθαρα και ρώτα τον να σου πει: Αν με απατήσει δεν θα με ενοχλήσει τόσο, όσο αν γυρίσει χέρι πάνω μου. Είμαι απόλυτη και κάθετη. Φυσικά ούτε για το ένα είχα ποτέ ενδείξεις, ούτε για το άλλο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Το κεράτωμα μπορεί να το διαχειριστώ, τον εξευτελισμό της βίας όμως, σε καμία περίπτωση.

    Επίσης σε σχέση με τη βία εναντίον ανήλικων παιδιών, έχουμε την υποχρέωση να καταγγέλουμε και όχι να κάνουμε τα στραβά μάτια.

    Παλαιότερα, είχα κάποια επαφή με το Σύνδεσμο για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια, σαν εθελόντρια. Το τι ακούς και απο ποιές, αποδεικνύει το ορθό σε σχέση με το προφιλ της κακοποιημένης γυναίκας σύμφωνα με την πιο πάνω έρευνα. Και δυστυχώς, πολύ πρόσφατα η ξάδελφη μιας πολύ καλής μου φίλης,στο εξωτερικό κακοποιήθηκε, βιάστηκε και τέλος δολοφονήθηκε απο τον φίλο της... επρόκειτο για μια μορφωμένη και ανεξάρτητη, δυναμική κοπέλα.

    Οι γυναίκες πρέπει να ξέρουν ότι η παραμικρή, ακόμη και η πιο μικρή και φαινομενικά ασήμαντη ένδειξη βίας, αποτελεί μεγάλο σημάδι ότι πρέπει να την κάνουν το συτνομότερο απο τη σχέση. Μηδενική ανοχή κοπέλες.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Συμφωνώ απολύτως. μηδενική ανοχή ακόμη και στη λεκτική βία του τύπου "τίποτε δεν καταφέρνεις καλά", "δεν αξίζεις τίποτε", "είσαι ένα τίποτε".

      Delete
  2. Χρειάζεται ΜΗΔΕΝΙΚΗ ανοχή σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗ βίας. Αυτό.

    ReplyDelete
  3. Πολλά μεγάλο θέμα άνοιξες! Η κακοποίηση και η βια γενικότερα εν κάτι που εν μπορώ να ανεχτώ να ακούω ή να βλέπω στην πραγματικότητα. Πόσο μάλλον να το βιώσω. Κι εγώ κάθετη, οριζόντια και διαγώνια σε τούτο. Μακάρι να μπορούσαν αν όχι όλες οι περισσότερες τουλάχιστον γυναίκες που το ζουν, να το διαχειριστούν και να το καταγγείλουν. Δυστυχώς η κοινωνία μας ακόμα εν πολλά πίσω σε τούτα. Δυστυχώς.

    ReplyDelete
    Replies
    1. έγραψα απάντηση και δεν τη βλέπω. που λες η κοινωνία μας είναι πολλά πίσω. είναι στο χέρι μας όμως στο βαθμό που μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα.

      Delete
  4. Ακρως ευαισθητοποιημενο και σημαντικο ποστ!
    Βοηθεια! Να ζηταμε βοηθεια σε τετοιες περιπτωσεις!
    Ειναι ακρως επικινδυνο!

    Φιλακια φιλη μου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πολλές φορές ακόμη και μια μικρή βοήθεια είναι σημαντική.
      φιλάκια πολλά.

      Delete
  5. Πολλά ωραίο θέμα Μάνα.
    2 σημεία:

    1. όντως μιλούν πολύ πιο λίγο οι γυναίκες του ευρωπαικού νότου.Θεωρώ είναι θέμα κουλτούρας πλας και ας ακουστεί και λίγο κακό τούτο, λόγω κουλτούρας είναι και πιο δουλοπρεπείς, πιο ανδροκρατούμενες κοινωνίες συνεπώς τα πράγματα μένουν κρυφά. Υπάρχει ο φόβος αποκάλυψης της αλήθειας. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν μιλούσαν στην πραγματικότητα τα στατιστικά θα ήταν ανάποδα.

    2. ΄Μια άλλη έρευνα δείχνει ότι στις γυναίκες με ανώτερη μόρφωση είναι εμφανή τα κρούσματα βίας, από την έλλειψη αυτοπεποίθησης με το αντίθετο φύλο . Μάλιστα λέει ότι όσο πιο ψηλό το επίπεδο μόρφωσης σε συνάρτηση με την αδυναμία (έλλειψη αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης με το αντίθετο φύλο) εξεύρεσης συντρόφου, καθώς και συνήθως την πολύ καλή επαγγελματική αποκατάσταση (π.χ CEO) υποδηλώνει θύμα βίας οποιασδήποτε μορφής. Ουσιαστικά η έρευνα θέλει να σου δείξει ότι η υπερβολική προσπάθεια to succeed αγνοώντας άλλους τομείς στην ζωή σου υποδηλώνει βία σε παιδική ηλικία. Βέβαια ακούγεται λίγο και ως στερεότυπο τούτο.
    Πάντως το γενικότερο μήνυμα είναι ότι οι γυναίκες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο είθισται να είναι γυναίκες με ανώτερη ή ανώτατη μόρφωση πράγμα που είναι πολλά παράξενο.


    Κρατώ το τελευταίο ότι πρέπει να γίνουμε, η φωνή των θυμάτων 'οχι μόνο στις γυναίκες και στους άντρες και κυρίως στα παιδιά που είναι θύματα βίας

    ReplyDelete
    Replies
    1. έγραψα σε ενα ποστ νομίζω, ότι στη Βρετανία θα ποινικοποιήσουν το να ξέρεις για βία και να μην το καταγγέλλεις. η σιωπή είναι συνενοχή.

      Delete
    2. Βρες το ποστ και δείξε μας το διότι ενδιαφέρει με!

      Delete
    3. http://www.bbc.com/news/uk-24772777

      Delete
    4. Διόρθωση των τελευταίων γραμμών:οι γυναίκες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο είθισται να είναι γυναίκες που υπέστησαν βία σε νεαρή ηλικία πράγμα που είναι πολλά παράξενο.

      Delete
  6. Έχω την ευλογία να μην έχω τέτοια θέματα αλλά δεν νομίζω να το ανεχόμουν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. έλα και σε έψαχναν εσένα σε κάποιο μπλογκ. Τι κάνεις; χάθηκες.

      Delete
    2. Καλά είμαι, με τα πάνω μου και τα κάτω μου. Προχωρώ μάνα, με κόπο αλλά προχωρώ. Θα αρχίσω πάλι να γράφω, σας πεθύμησα.

      Delete
  7. Έννεν εύκολο να βοηθήσεις, δυστυχώς.

    ReplyDelete
  8. ατελείωτες συζητήσεις έκαμα με φίλους που υπόκεινταν σε βία. ώρες πολλές. Έτοιμη να πάω μαζί τους στην αστυνομία, να έρτουν να μείνουν σε εμένα.
    Τίποτε. Ούλλοι, μα ούλλοι επιλέξαν να μείνουν στο περιβάλλον της βίας. Επειδή εφοούνταν, επειδή αισθάνουνταν ένοχοι, επειδή ελπίζαν ότι εννά αλλάξει συμπεριφορά ο θύτης αν οι ίδοι εσυμπεριφέρουνταν λίο διαφορετικά.

    Εν ηξέρω τί μπορώ να κάμω εγώ. Να πιάσω την αστυνομία να κάμω καταγγελία εγώ; να τους σώσω με το ζόρι, με τη βία; να γίνω η νέα εξουσία;
    Να εφησυχατσώ σκεπτόμενη ότι εν επιλογή τους; Πόσο καθαρά δική σου επιλογή ένει άμαν την λαμβάνεις υπό φόβο;

    Λύσην εν έχω. σε κάποιες περιπτώσεις φίλων μου εθκιάλεξα την επιλογή της επιβολής/απειλής. "Αν δεν φύεις που τζιειμέσα, εν σου ξαναμιλώ" ή "όσον είσαι το θύμα, εν σου μιλώ". Μπορεί να μεν ήταν η πλέον κατάλληλη, αλλά εδούλεψεν. μπορεί τυχαία
    Εν καλά που λαλούν για τον φαύλο κύκλο της βίας.

    ReplyDelete
    Replies
    1. δυστυχως δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα,εμεις επιαμε και στην αστυνομια ( η μαμα της βασικα μετα που παροτρυνση δικη μου)και το αποτελεσμα ηταν,οταν επιεν η αστυνομια στο σπιτι και επηρε την να μαρτυρησει ειπε οτι δεν ισχυει τιποτε απο οσα εκαμαμε καταγγελια.
      εσταματησε να μιλα με την μαμα της εχει και 2 χρ σχεδον που εγινε το συμβαν,εμενα ορκιζετε μου οτι εσταματησε να την κτυπα και οτι ολα ειναι μελι γαλα.
      παρακαλω τον θεο να ειναι γιατι μιλουμε για κολλητη μου,ειμαστε φιλες που την μερα που εγεννηθηκαμε,εχω την παραπανω και που αδερφη.

      Delete
    2. Σιμόνη και Δεσποσύνη ίσως να έχετε δίκαιο. Αν αυτός που υφίσταται τη βία δεν κάνει κίνηση, είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγει. Δυστυχώς.

      Delete