Thursday 3 April 2014

Παράσημα αταξίας



Είμαι μέσα στην καλή χαρά σήμερα. Πως το έλεγε η διαφήμιση είμαι κεφάτη γυρίζω απ’ του Βερόπουλου;

Ε, λοιπόν είμαι κεφάτη γυρίζω από το σχολείο της κόρης Β, όπου άκουα για δέκα λεπτά τη δασκάλα της να μου εξηγεί ότι άρχισε να κάνει αταξίες.

Ναι, ναι το ξέρω ότι πριν από λίγο καιρό έριχνα τα παράπονα βροχή για την κόρη Α ότι ήταν άτακτη, ότι δεν κάθεται στην τάξη φρόνιμη, ότι είναι ένα κινητό φρενοκομείο.

Με τη μικρή τα πράγματα είναι αλλιώς. Πολύ αλλιώς. Από την αρχή της χρονιάς ακούμε τα καλύτερα λόγια. Μα τι φρόνιμη που είναι, μα τι υπάκουη, πόσο έξυπνη, πόσο δημιουργική,  πόσο καλή στη μουσική, στη ζωγραφική, με διαφορετική φαντασία, ευσυνείδητη. Σκεφτείτε ό,τι θέλετε που μπορεί να πει μια δασκάλα σε μια μητέρα. Το έχω ακούσει. Ακόμη και κομπλιμέντα ότι είναι όμορφη.
Και έλεγα μα τι μάνα είμαι και έχω τέτοιο παιδί;

Αυτό το πράγμα όμως δεν είναι καλό. Δεν μου φαινόταν καθόλου φυσιολογικό. Τέλειοι άνθρωποι δεν υπάρχουν,  πόσο μάλλον τέλεια παιδιά.

Έτσι, όπως με ενημέρωσε η δασκάλα, η μικρή εξακολουθεί να είναι όμορφη, έξυπνη, δημιουργική  κτλ κτ κτλ κτλ αλλά το έριξε και στις σκανδαλιές. Πειράζει άλλα παιδιά, ζητά σημασία, κάνει του κεφαλιού της. Για παράδειγμα, παρά τη ρητή απαγόρευση άνοιξε τις μπογιές και άρχισε να ζωγραφίζει. Στην αδερφή μου, μάλιστα, εξομολογήθηκε πως πλακώθηκε κιόλας με ένα άλλο παιδί.

Τα έχω παίξει που πανηγυρίζω γιατί το παιδί μου έγινε άτακτο. Δεν ξέρω, ίσως. Αλλά η τέλεια εικόνα που έβγαζε, μου κάθεται στο λαιμό.

Μου αρέσουν οι άνθρωποι με ανθρώπινες αδυναμίες. Οι άνθρωποι που παλεύουν με τον εαυτό τους, με τα ένστικτά τους, που κάνουν λάθη, μέχρι να βρουν το δρόμο τους. Και το κυριότερο, εκτιμώ αυτούς που μαθαίνουν από τα λάθη τους.

Ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες σε βιβλίο είναι ο Τομάς στην Αβάστακτη Ελαφρότητα του
Είναι, του Μίλαν Κούντερα. Τέλειο δεν τον λες. Αντίθετα έκανε πολλά πράγματα που αρκετοί θα θεωρούσαν κατακριτέα. Αλλά μέχρι τέλος παρέμεινε πιστός στις αρχές του, κάνοντας αυτό που θεωρούσε ο ίδιος σωστό.

Θα το ψάξω, να δω γιατί αυτή η αλλαγή. Μπορεί να την ανησυχεί κάτι, να θεωρεί ότι θέλει σημασία, να θέλει να μας πει κάτι και το γύρισε στην αταξία.

Υποψιάζομαι θα πρέπει να τη νουθετήσω κιόλας. Δεν είμαι σίγουρη αν θα το κάνω αυτό. Και επίσης υποψιάζομαι πως αν γίνει υπερβολικά άτακτη, θα με ακούγετε και πάλι να γκρινιάζω γράφοντας αναρτήσεις ότι έχω δύο ζωηρά παιδιά αντί για ένα.

Ίσως και να είναι έτσι. Προς το παρόν χαίρομαι που ράγισε η εικόνα της τελειότητας.


16 comments:

  1. μου αρεσει ο τροπος που αντιμετωπισεις την αλλαγη συμπεριφορας της μικρης σου! :)
    φιλακια πολλα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ελπίζω ΕΚφράσου όταν μεγαλώσει και το διαβάσει να μην μου ρίξει κανένα κατηγορητήριο ότι κάτι ήθελε να μου πει με την αλλαγή και εγώ το διασκέδαζα :)))
      Φιλιά πολλά

      Delete
  2. Θαυμάζω τον τρόπο που το αντιμετωπίζεις και το σκέφτεσαι.... Λίο πολλά ούλλοι οι γονιοί θέλουμε και επιδιώκουμε το τέλειο μωρό... Κι εγώ κάποτε πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται κάπως υπερβολικά για το αστέριν και μετά προσπαθώ να με επαναφέρω στην πραγματικότητα... Γιατί όντως όπως το λες είναι... Δεν υπάρχουν τέλεια παιδιά... Οπότε εγώ εύχομαι να έχουμε απλά φυσιολογικά παιδιά...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Το να είσαι τέλειος είναι πολύ μεγάλος βάρος. Ούλλοι οι γονείς σκεφτόμαστε κάποτε υπερβολικά για τα βλαστάρια μας. ευτυχώς μας περνά και συνεχίζουμε με τα λάθη τους και τις ατέλειες τους.

      Delete
  3. όπως λέει και ένας φίλος μου που το παιδί του είναι επίσης αγριμάκι..
    "το προτιμώ να κάνει φασαρία. σημαίνει οτι το παιδί είναι ζωντανό"...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χα χαχα το ίδιο λέει και ο παππούς τους και μαλλώνει με τη γιαγιά που επιμένει να είναι φρόνιμες.

      Delete
  4. Είναι πραγματικά αξιέπαινο το πώς το σκέφτεσαι και σε νιώθω απόλυτα! Εγώ μάλιστα χαρακτήρισα την κόρη μου [17 μηνών] φλωράκι!!! Και την επόμενη μέρα λες και το κατάλαβε η σκατούλα μου, άρχισε κι εκείνη τα ωραία!
    Παρ'όλα αυτά νομίζω ότι το κλειδί είναι στην χρυσή τομή! Και νομίζω δεν θα την χάσεις!
    Για αυτό απόλαυσε τώρα τις σκανταλιές και όταν θα περάσεις στην απέναντι όχθη πάλι εδώ θα είμαστε!

    Στο blog μου, περιμένει απο σήμερα μια πρόταση - πρόσκληση για να γνωριστούμε όλοι καλυτερα! Θα χαρώ πολύ να δώ συμμετοχή σου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. εχω δει παιδιά να γονατίζουν από το βάρος των προσδοκιών των γονιών τους και να καταλήγουν δυστυχισμένοι άνθρωποι. είναι το τελευταίο πράγμα που θέλω για τα παιδιά μου. σίγουρα θέλω να προσπαθούν για το καλύτερο και να μην τα παρατάνε. αλλά το τέλειο να μην γίνεται αυτοσκοπός.

      έρχομαι για επίσκεψη.

      Delete
    2. το σκέφτομαι πολύ έντονα αυτό που λες...
      Μου λένε πολλά καλά λόγια απο τον παιδικό και ενώ φυσικά χαίρομαι είναι φορές που μπαίνω σε διαδικασία να περιμένω ακόμα περισσότερα! Προς το παρόν το καταλαβαίνω όταν το κάνω και το ελαττώνω, αλλά φοβάμαι μην ξεφύγω καμιά φορά! οπότε όταν κάνειτ τις ταρζανιές μου θυμίζει ότι έχει την δική της προσωπικότητα και της αφήνω τον χώρο της και τον χρόνο της!

      Delete
  5. Υγιή και καλά παιδιά αν είναι και οι ατέλειες εν που τα κάμνουν τόσο τέλεια!!!

    ReplyDelete
  6. Όντως, είναι πολύ υγιής η αντίδραση (σου!) χαχα.
    Κι εγώ στενοχωριόμουν που ο γιος μου στην πρώτη δημοτικού δεν ήθελε να πάει σχολείο κι η θεία του η ψυχολόγα, μου έλεγε πως το παιδί είναι φυσιολογικότατο. Φιλούθκια!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Συνήθως οι γονείς υπερβάλλουμε αυτό είναι αλήθεια. στο τέλος μαθαίνουμε και προχωρούμε.

      Delete
  7. Το "αταχτος" είναι μια κοινή συμφωνημένοι έκφραση των εκπαιδευτικών για να μην προσβάλουν και να μην παροξύνουν τους γονείς. Βασικά (μπορεί) να έθελε να πει : κακομαθημένος, αππωμένος, κωλόπαιδο, πρήχτης, μπούλης κτλ. Αν ήταν απλά άταχτος, θα έλεγε "ζωηρός" ή "ανήσυχος". Αλλο κλισέ είναι το "νουν έσιει, λίγο να διάβαζε, θα ήταν άριστος" . Βασικά, θέλουν να πουν είναι ένας τεμπέλαρος, γράφει χάλια, δεν προσέχει, είναι αμπάλατος.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εμ ιδιότροπη, παράξενη, εκκεντρική μπορείς να την πεις. Εγωιστρια επίσης. Εϊμαι σίγουρη πως δεν ήθελε να την πει κακομαθημένη, αππωμένη κτλ κτ κτλ. γιατί άλλωστε η λέξη που χρησιμοποίησε η δασκάλα δεν ήταν ότι είναι άτακτη, αλλά ανήσυχη σε σχέση με πριν.

      Delete
  8. Δύσκολο μοιάζει νάσαι μάνα ! Κουράγια !

    ReplyDelete