Friday 7 November 2014

Αγαπώ, αγαπάς, αγαπά



«Μάμα ο Χρίστος με αγαπά», μου ανακοίνωσε η κόρη Α. «Και που το ξέρεις» τη ρώτησα. «Έγραψε το όνομά μου στο τετράδιό του και είπε της Ελένης ότι με αγαπά, αλλά της είπε να μην μου το πει, αλλά επειδή είναι φίλη μου, μου το είπε», απάντησε.

Χαμογέλασα. Τελικά κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Θα το θυμάστε από τα δικά σας παιδικά χρόνια. Όταν ένα αγόρι γουστάρει ένα κορίτσι, αντί να πάει ευθέως να της το πει, πλευρίζει μια από τις καλές της φίλες και μοιράζεται το μυστικό του, εννοείται με την εντολή πάντα να μην το πει και φυσικά με τον κρυφό πόθο, μόλις απομακρυνθεί μερικά βήματα, να το ξεφουρνίσει.

Την έπιασα στη συζήτηση, αχ τι ωραία είναι σε αυτή την ηλικία που τα ξεφουρνίζουν όλα με τόση ευκολία.

Ε: Και τι κάνει όταν ένα αγόρι αγαπά ένα κορίτσι;
Κ:Εμ, περπατούν στην αυλή του σχολείου και μιλούν. Αλλά μάμα το αγόρι κάμνει μια ξαφνική στροφή και φεύγει.
Ε: Στροφή:
Κ: Ναι μια γρήγορη, ξαφνική στροφή.
Ε: Που πάει δηλαδή;
Κ: Στο γήπεδο ρε μάμα, πάει να παίξει ποδόσφαιρο.
Ε: Τι εννοείς; Στα καλά καθούμενα ενώ είναι με το κορίτσι που αγαπά φεύγει για να πάει γήπεδο;
Κ: Μάμα, στα αγόρια αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο ξέρεις...

Ξέρω αγάπη μου ξέρω. Το ποδόσφαιρο είναι ενσωματωμένο μέσα στο αντρικό DNA. Τι πιο φυσιολογικό, δηλαδή ένας άντρας να αφήσει ό,τι κάνει συμπεριλαμβανομένης της γυναίκας του, της γκομένας whatever για το ποδόσφαιρο;

Κάποια πράγματα ξεκινούν από τη μικρή ηλικία. Για αυτό αν υπάρχουν γυναίκες που προσπαθούν να κόψουν ποδοσφαιρικές συνήθειες από τους άντρες, καλά κάνουν να το πάρουν χαμπάρι, ότι τέτοιο πράγμα δεν γίνεται. Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.

Το θέμα πάντως της στροφής μου άρεσε και έτσι συνέχισα όμως τη συζήτηση.

Ε: Τι παίζει ένα αγόρι που αγαπά ένα κορίτσι, δεν μου λες;
Κ: Παίζουν παιχνίδια που αρέσουν και στα κορίτσια και στα αγόρια. Ούτε τάπες, ούτε φίλες. Τρέχουν στη αυλή και βάζουν διαγωνισμό, ποιος θα κερδίσει.

Τελικά σε τούτο το σχολείο το να ερωτευτεί κάποιος ισοδυναμεί με καλή γυμναστική. Περπάτημα, ποδόσφαιρο και τρέξιμο. Τι στο καλό. Σε γυμναστική ακαδημία το έστειλα το παιδί μου;

Ε: Και τα κορίτσια τι κάνουν όταν αγαπούν ένα αγόρι;
Κ: Μάμα, τα κορίτσια δεν αγαπούν τα αγόρια. Θέλουν μόνο να είναι φίλοι. Τα αγόρια αγαπούν τα κορίτσια.

Εδώ είμαστε. Φτάσαμε στην ουσία. Κλασσική γυναίκεια αντίδραση. Όταν μια γυναίκα δεν  γουστάρει ένα άντρα δεν θα του το πει κατάμουτρα. Θα ρίξει ατάκες περί φιλίας.

Και κάπως έτσι, βλέπω το Χρίστο να πηγαίνει κατ ευθεία στο γήπεδο, χωρίς να προηγηθεί ο περίπατος και η στροφή.



21 comments:

  1. χαχαχαχα μα ντα θεές που είσαστε τζι δκυό!

    ReplyDelete
  2. Έφαγε τη σκόνη της ο Χρηστάκης.

    Περιμένω την αντίδραση του Μοτορτζή..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ο Μοτορτζής επρόλαβε τζαι εφύρτηκε όταν το στερνοπαίδι είπε ότι την αγαπά ο Νικόλας και ακόμη ένας που δεν ξέρει το όνομα του, αλλά είναι φίλοι.

      Delete
  3. χαττά που έπαθε ο φτωχός ο Χρίστος, έφαε την απορριψούλα, καλοχώνευτη ελπίζω να είναι :)))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Από νωρίς στα βάσανα ο Χρίστος.

      Delete
  4. Χαχαχα τέλειος διάλογος!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Είναι στην καλύτερη τους ηλικία για θεϊκούς διαλόγους.

      Delete
  5. Άστα! Κι εγώ το ζω από την άλλη πλευρά, του ταλαίπωρου αρσενικού που όλο τρώει χυλόπιτες (δις μάλιστα, αφού είναι δύο οι γιοί!) Τι καλά που είναι όταν μιλάνε μαζί μας πάντως, ε; μας φεύγει και μας ένα βάρος όταν ξέρουμε... :)
    Σε φιλώ γλυκά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αχ τα καημένα τα αγόρια.... Σε αυτή την ηλικία που είναι τα αγόρια σου τα κορίτσια είναι ανελέητα. Πάντως έχεις δίκαιο είναι ωραίο που μας μιλούν.

      Φιλιά

      Delete
  6. Χαχα! Tέλειες τζιαι οι 2!

    ReplyDelete
    Replies
    1. έχουν πλάκα. για αυτό όταν τις βρω σε διάθεση κουρτίζω τες να ανοίουν κουβέντες.

      Delete
  7. Χαχαχαχα θεά η μιτσιά! Να τις χαίρεσαι και τις δύο!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ. θα σας κρατώ ενήμερους για την εξέλιξη του ειδυλλίου χα χαχαχα.

      Delete
  8. Αχ, υπέροχη ανάρτηση... Μύρισε αθωότητα και παιδικά τερτίπια! Φιλιά και να τα χαίρεσαι τα καμάρια σου, είναι στην πιο ωραία ηλικία :))

    ReplyDelete
  9. Πάει ο Χριστάκης......

    ReplyDelete
  10. Στρούμφισες τα μωγιά σου???

    ReplyDelete
  11. που μιτσίν τζαι που πελλόν μαθθαίνεις την αλήθκειαν, isnt it?

    ReplyDelete
  12. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
    Replies
    1. This comment has been removed by the author.

      Delete
    2. Μου τα! Μου τα! Αγαπητή Μάνα, εστιάζω όχι μόνο στο γραπτό αλλά στον τίτλο σου, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα. Και θα σου εξηγήσω αμέσως τι και γιατί. Προφανώς, οι σχέσεις στις μέρες μας είναι απαραίτητες και αν η αγάπη είναι αληθινή έστω και από μικράκια, μπορεί να είναι πολύ όμορφη. Όμως. Σήμερα θέλω να τονίσω αυτήν την αγάπη, όχι ως συναίσθημα, αλλά μέσα σε ένα σύνολο από ανάγκες, ειδικότερα, μέσα σε ένα σύνολο που υπάρχει και η μεροληψία αλλά και η επιλεκτικότητα. Πως θα σου φαινόταν για παράδειγμα αν συγκέντρωνες μία πληθώρα από άχρηστα αλλά και χρήσιμα χαρακτηριστικά, που όμως δεν απαντούν στη μία ή στις περισσότερες ερωτήσεις σου, συγκεκριμένα πλέον. Σήμερα, τα φυσικά ενάντια είναι παράγωγα της φύσεως που τα συντηρεί. Εμείς συντηρούμε την αγάπη, τη φιλία, το μίσος, το φθόνο, την οικογένεια. Εμείς ταυτόχρονα μαθαίνουμε να διαλέγουμε όχι τις οποιεσδήποτε ανάγκες, αλλά τις συγκεκριμένες, εμείς κάνουμε επιλογές που ενδιαφέρουν λιγότερο ή περισσότερο. Δες το από τη δική μου πλευρά ή από την πλευρά του συγγραφέα. Γράφει κάποιος, η Μαρία διαβάζει Ανώτερα Μαθηματικά! Ασχολείται με τα Μαθηματικά των Κβάντα! Το κοινό ή αυτοί που διαβάζουν λένε. Χέστηκα τι κάνει η Μαρία. Και τι με νοιάζει εμένα. Όμως αν ο συγγραφέας, σε πρώτο πρόσωπο, (με τη μορφή του ήρωα) έγγραφε. Μαρία θα με παντρευτείς? Όλοι τρέχουν να διαβάσουν, γουστάρουν, ή περιμένουν να δουν τι συσχετισμοί θα επικρατήσουν. Πουλάει με άλλα λόγια. Είναι το κλασσικότερο παράδειγμα για το πως συνδέεται ο χαρακτήρας με τα θέλω. ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΤΙ, ΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙ. Θα μπορούσαμε να θέλουμε τα ίδια ή διαφορετικότερα πράγματα ή θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα θέλω στέκουν ή δεν στέκουν. Γιατί ανάλογα με το συνδυασμό θέλω, χαρακτήρων, λέμε πχ ότι ο χαρακτήρας, ο ήρωας, ακόμα και Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, δεν θα έλεγε αυτά που έλεγε αν δεν έκανε υποθέσεις μόνος του. Δεν θα έλεγε αυτά που λέει αν δεν συσχετίζει και ερμηνεύει κατά το δοκούν. Και άρα εδώ αντιμετωπίζουμε τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα της συσχέτισης. Με την εναλλαγή ήρωα-πραγματικότητας, αλλά και ήρωα-συναισθηματικών αναγκών, βλέπουμε κατά πόσο υπάρχει αλήθεια στη σκηνή ή στο συμβάν ή όχι. Το ζητούμενο ταυτόχρονα δεν είναι τα μαθηματικά των κβάντα αλλά ο γάμος της Μαρίας! Ο ξεκάθαρος κόσμος του χαρακτήρα ή και του συγγραφέα απλά. Ακόμα και με το εγώ. Το εγώ, ακόμα και στα γραπτά, δεν σημαίνει ότι ο συγγραφέας δεν έχει χαλκεύσει το κείμενο ή ότι δεν το μεταφράζει και παρουσιάζει όπως θέλει. Γιατί πολύ απλά δεν είμαστε παρόν εκείνη την ώρα. Δεν γνωρίζουμε ή δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε την ταυτότητα του κειμένου. Δεν έχουμε ακούσει όλες τις εκδοχές, όλες τις πλευρές, υπάρχει κάτι το υποχόνδριο. Αγάπη, έρωτας, φιλία, οικογένεια και άλλα πολλά, πάντα να προσέχεις τα παιδάκια σου και με τη σκέψη στραμμένη όχι μόνο στο άμεσο μέλλον και σε αυτά που έρχονται, αλλά και σε βαθύτερα θέλω και επιθυμίες. Σε επόμενα βήματα όπως σου έλεγα παραπάνω. Υπενθυμίζω. Τα φυσικά ενάντια είναι παράγωγα της φύσεως που τα συντηρεί. Καλό σου βραδάκι!!!

      Delete