Tuesday 13 January 2015

La mala education



Προτού ξεκινήσει η κόρη Α το δημοτικό σχολείο, άκουα πολλούς που με διαβεβαίωναν πως το διάβασμα που θα έχει είναι ελάχιστο, γιατί το νέο πρόγραμμα του υπουργείου Παιδείας προωθεί την όσο λιγότερη κατ΄οίκον εργασία.

Τους πίστεψα. Η πικρή διαπίστωση ήρθε όταν η πιτσίρτα ξεκίνησε τα μαθήματα.

Το γεγονός ότι ήξερε να γράφει και να διαβάζει μας διευκόλυνε πολύ στην αρχή. Το γεγονός ότι δεν πήρε από τη μάνα της και καταλαβαίνει τα μαθηματικά μας διευκόλυνε ακόμη περισσότερο.

Έτσι, τις περισσότερες φορές κάθεται και διαβάζει με τη βοήθεια του παππού και της γιαγιάς και όταν το βράδυ πάμε σπίτι κάνουμε τον απαραίτητο έλεγχο.

Οι δασκάλες της τη θεωρούν μια πολύ καλή μαθήτρια. Παρόλα αυτά αρνείται να βάλει τόνους και γράφει παλιογράμματα. Το προσπερνούμε αυτό κανένας δεν είναι τέλειος.

Η μικρή έχει πολλά ερεθίσματα μιας και της αρέσει να μαθαίνει. Διαβάζει μόνη της βιβλία, συνεχώς ρωτά, αλλά μαθαίνει και από την τηλεόραση και το ίντερνετ. Και ευτυχώς, συνήθως πάντα κάποιος υπάρχει κοντά της για να τη βοηθήσει. Απλό παράδειγμα ότι την ημέρα, που με την Brenda φτιάξαμε τα πετρομακάρονα έμαθε από τον γενναίο, αδερφό δοκιμαστή πολλές και διάφορες πληροφορίες για τις καμηλοπαρδάλεις.

Τα λέω αυτά, όχι για περηφανευτώ για το παιδί μου, αλλά για να δείξω ότι είναι ένα παιδί με ανοικτούς εκπαιδευτικούς ορίζοντες. Επίσης είναι ένα παιδί με πολύ ισχυρή μνήμη.

Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει μέρα χωρίς να χρειαστεί να κάτσει να διαβάσει τουλάχιστον 40 λεπτά. Στην καλύτερη των περιπτώσεων το 40λεπτο γιατί αρκετές φορές μας βρήκε και το δίωρο.

Ο τεράστιος όγκος ύλης που καλούνται να καλύψουν στη Β΄ Δημοτικού, μεταφράζεται σε κατ’ οίκον
εργασία. Φυλλάδια έξτρα για τα μαθηματικά, ασκήσεις από το βιβλίο, ασκήσεις στα ελληνικά, γράψε στο ένα τετράδιο, γράψε και στο άλλο. Και από όσο ακούω αυτό ισχύει για όλες τις τάξεις.

Ακόμη και τις μέρες που τελειώνει πρώτη τις ασκήσεις της στην τάξη, πάλι έρχεται σπίτι με διάβασμα, γιατί όλο και κάτι θα προκύψει.

Η κόρη Α είναι τυχερή, όπως έχω πει γιατί πάντα υπάρχει κάποιος διαθέσιμος να τη βοηθήσει, αν χρειαστεί. Πιστέψτε με αρκετές φορές χρειάζεται διευκρινήσεις για το τι θα κάνει ή για να τη διορθώσει. Από τον παππού ως τις γιαγιάδες, τους γονείς τη θεία ή τη νονά της μπορεί να βρει άπλετη βοήθεια.

Αναρωτιέμαι πολλές φορές πως τα βγάζουν πέρα τα παιδιά που δεν έχουν αυτή τη βοήθεια. Και δυστυχώς είναι πολλά αυτά τα παιδιά, που είτε οι γονείς τους εργάζονται μέχρι αργά και δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις είτε δεν έχουν κοντά κανένα παππού ή γιαγιά που να ξέρει να βοηθήσει.

Όταν για ένα παιδί όπως η κόρη μου η κατ’ οίκον εργασία είναι πολλές φορές βουνό τι συμβαίνει με τα παιδιά που δεν έχουν τις δυνατότητες της ή την ανάλογη βοήθεια;

Είναι εξαιρετικά άδικο γιατί το πιο πιθανόν αυτά τα παιδιά θα υστερούν. Αφήνουν κενά τα οποία στη συνέχεια, θα είναι πολύ δύσκολο να καλυφθούν.

Η μικρή μια μέρα έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει τα δύο φυλλάδια μαθηματικών που είχε και τις ασκήσεις της «μαρτύριο». Και με το δίκαιο της. Αυτά είναι τα χρόνια που μπορούν να παίξουν ανέμελα, να διασκεδάσουν να χαρούν την παιδικότητά τους. Και βρήκαμε τρόπο να τους τη στερούμε.

Στο σχολείο διαβάζουν 5 ώρες πάνω κάτω. Είναι ανάγκη να διαβάζουν και στο σπίτι;

Πολλές έρευνες πάντως, ιδίως όσον αφορά τα παιδιά μικρότερων ηλικιών έδειξαν πως δεν υπάρχει καμιά σαφής σύνδεση μεταξύ του διαβάσματος στο σπίτι και της επίδοσης του παιδιού στο σχολείο.

Και αυτό είναι λογικό. Αν δηλαδή δεν καταλάβει η κόρη Α τα μαθηματικά με τη δασκάλα της γιατί να τα καταλάβει το απόγευμα όταν θα διαβάσει μόνη της ή ακόμη χειρότερα με τη σκράπα τη μάνα της;
Είναι κρίμα το λίγο χρόνο που έχουμε για να περάσουμε με τα παιδιά μας να τον σπαταλούμε στο διάβασμα. Είναι κρίμα γιατί τις περισσότερες φορές οι γονείς καταλήγουν να πλακώνονται με τα παιδιά τους, να αγχώνονται για το πότε θα τελειώσουν με αποτέλεσμα τίποτα να μην πηγαίνει σωστά.

Για μένα είναι πολύ πιο εποικοδομητικό το απόγευμα να κάτσω να διαβάσω ένα βιβλίο με τα παιδιά μου, να δούμε ένα βίντεο στο ίντερνετ, να ασχοληθούμε με κάτι που τους αρέσει, να πάρουμε τους σκύλους περίπατο όλοι μαζί και να παρατηρούμε τις αλλαγές στη γειτονιά παρά να κάνουμε ασκήσεις με δεκάδες  και μονάδες ή βάζουμε διαλυτικά στον καιρό και στο Καϊρο.

Το θέμα απασχολεί πολλούς γονείς. Και αυτό σημαίνει ότι η μηδενική κατ' οίκον εργασία είναι ένας μύθος. Ελάχιστες φορές εφαρμόζεται.

Για αυτό, και το πρώτο πράγμα που θα κάνω όταν γίνω με το καλό υπουργός Παιδείας είναι να περιορίσω την ύλη την οποία διδάσκονται οι μαθητές. Υπάρχει πολλή ύλη, πολύ τρέξιμο, πολλές άχρηστες πληροφορίες Δεν υπάρχει κανένας λόγος, για παράδειγμα, να κάνουν διαίρεση και πολλαπλασιασμό στην πρώτη τάξη, ας τον μάθουν στη δευτέρα ή στην τρίτη.

Και το δεύτερο πράγμα θα αφαιρέσω μαθήματα τα οποία θεωρώ οπισθοδρομικά και θα βάλω μέσα στο αναλυτικό πρόγραμμα χρήσιμα μαθήματα.

21 comments:

  1. Όταν πήγαινα εγώ Δημοτικό, τον καιρό εκείνο, δε θυμάμαι να χρειάστηκα ποτέ λιγότερο από 2 ώρες μελέτης στο σπίτι. Φυλλάδια μαθηματικών, αντιγραφή και ασκησουλες στη Γλώσσα, αποστηθιση της Ιστορίας, κανένας χάρτης στη Γεωγραφία, κάποια Αγγλικά.
    Ναι, 2 ώρες, λιγότερο ήταν απλώς αδύνατον..

    Υ. Γ. : Κανένα από τα 2 δεν παίρνει διαλυτικά, ναι;!

    ReplyDelete
    Replies
    1. υποτίθεται ότι τώρα δεν χρειάζονται τόσο διάβασμα. υποτίθεται λέμε.

      υγ. να ρωτήσω την πιτσίρτα τζαι να σου πω :) Αλλά ναι κανένα δεν χρειάζεται.

      Delete
  2. άρεσε μου το πώς εκατέληξες στο ότι εννα γίνεις Υπουργός Παιδείας, τζιαι έφκαλες τζιαι πρόγραμμα μάνι μάνι.
    Να μιλήσουμε λίο για τες μόνιμες ερευνητικές θέσεις στα πανεπιστήμια; έχω μια-θκυο προτάσεις που εννα σε ενδιαφέρουν

    ReplyDelete
    Replies
    1. είπαμε είμαι οργανωμένη. υπάρχει ένα πρόβλημα σκέφτηκα πως να το λύσω.

      να μιλήσουμε για τη θέση αφού πρώτα φέρεις τζείνα τα σοκολατούθκια που υποσχέθηκες.

      Delete
    2. τς τς τς, εν να μεν σου τάξει εσένα κανένας:) εννα τα κανονίσουμε τα σοκολατούθκια. Εν το λιγότερο που μπορώ να κάμω για μόνιμη -και καλοπληρωμένη!- θέση στην μαρτυρική μεγαλόνησο.
      Αν ένει να κανονίσεις τζιαι τον Συμβίο, κάμνω τζιαι πολλά καλό μουσακά.

      Αξιοκρατικά δική σου,
      Δεσποσύνη

      Delete
  3. Εγώ εν θυμούμαι να διάβαζα, επειδή κάποτε ήμουν διάνοια, μετά εμάννεψα. Το μόνο που θυμούμαι ήταν να γράφουμε την ορθογραφία στο πρόχειρο πόσες φορές αλλά εν την έγραφα και επλήρωσα το πολλά ακριβά:))))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τζιαι γω το μόνο που θυμούμαι εν να γράφω τιμωρία 100 φορές "Δεν θα το ξανακάνω" στο πρόχειρό μου (!) γιατί εν έμαθα τους πίνακες του πολλαπλασιασμού στην Β'Δημοτικού!

      Delete
    2. με δέκα ευρώ την ώρα αναλαμβάνω να σε μάθω να γράφεις σωστά. άτε επειδή είμαι καλή κάμνω το πέντε ευρώ τζαι ένα μοχίτο.

      Delete
    3. πίνακες πολλαπλασιασμού δεν είναι στην τρίτη δημοτικού που τους μαθαίνεις;

      Delete
    4. Είχα φιλόλογο δασκάλα! Ε, έμαθά τους κόρη, μετά που τη τιμωρία, εδούλεψεν. Θα πάρω το μοχίτο όμως!

      Μαθαίνεις προπαίδεια τους πίνακες πολλαπλασιασμού που τη δευτέρα τάξη.

      Delete
  4. Εγώ εν θυμούμαι να διάβαζα, επειδή κάποτε ήμουν διάνοια, μετά εμάννεψα. Το μόνο που θυμούμαι ήταν να γράφουμε την ορθογραφία στο πρόχειρο πόσες φορές αλλά εν την έγραφα και επλήρωσα το πολλά ακριβά:))))

    ReplyDelete
  5. Ήταν να πω για τον καιρό και το Κάιρο, ότι το Κάιρο τον τζαιρό μας τλχ εν έθελεν διαλυτικά...αλλά είδα επεσήμανε το η Μις.
    Κατά τα άλλα εν ξέρω πόση ώρα διάβασμα θα έπρεπε να κάμνω σπίτι αλλά η μάμμα μου λαλεί ήταν πολλά καλά αν έκαμνα 1 ώρα. Εννοώντας ότι έκαμνα λιότερη συνήθως. Τούτο στις πρώτες τάξεις. Μετά έκοψα το διάβασμα. :p

    ReplyDelete
    Replies
    1. έτσι είναι. οι κακές συνήθειες καλό είναι να κόβονται νωρίς.

      Delete
  6. καλημερα μανα μου!
    στο δημοτικο δε διαβασα. καθε χρονο και καλυτερα ημουνα. χαχαχα
    φιλακια πολλα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρααααααααααααααααααα νομίζω στο δημοτικό ούτε και εγώ διάβαζα. κάπως εξηγείται και το κενό στα μαθηματικά χα χαχαχα.

      Delete
  7. Βρισκομαι σε κατασταση απολυτης σύγχυσης σε σχεση με το θεμα σου
    Για το λογο αυτο θα κλεισω προς το παρον το στομα μου και αν δεν βαρεθω θα κανω αναρτηση.

    ReplyDelete
    Replies
    1. τι εννοείς βρίσκεσαι σε πλήρη σύγχιση; διαβάζεις κείμενο δικό μου και δεν έβγαλες άκρη; για μένα μιλούμε όχι για την Αμαδρυάδα :)

      Delete
  8. Αν και εν πολλά πίσω τα βάσανα μου εμένα σχετικά με το θέμα έννα συμφωνήσω αν όντως ισχύει τούτο. Εγώ δημοτικό θυμούμαι που εθκιάβαζα αλλα εν θυμούμαι να ήταν τόσο πολύ. Τζιαι ναι εν πολλά κρίμα τα μωρά που εν έχουν βοήθεια.

    ReplyDelete
    Replies
    1. πραγματικά είναι κρίμα τα μωρά που εν έχουν βοήθεια. είναι αναπόφευκτο ότι απλά στοιβάζουν απορίες και κενά.

      Delete
  9. Τζιαι εγώ αθυμούμαι εδιάβαζα, αλλά δεν θυμούμαι να ήταν τόσο πολύ το διάβασμα. Από ό,τι μαθαίνω τώρα δεν τους κάμνουν ορθογραφία όπως εκάμναμεν εμείς? Ούτε τους διορθώνουν τα λάθη? Ενημέρωσε πλις.

    Εγώ αναρωτιέμαι τι τα κάμνουν τα κοπελλούθκια τους γενικότερα εκείνοι που δεν έχουν βοήθεια.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μέχρι πριν από δύο τρία χρόνια το σύστημα ήταν πως δεν μαθαίνουν ορθογραφία και κανόνες. τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν μου έλεγε η δασκάλα της μιτσιάς. σίγουρα δεν την κάμνουν την ορθογραφία όπως εμείς. την γράφουν μέσα στην τάξη τρεις φορές και την επόμενη μέρα ή και την ίδια τους βάζει η δασκάλα τους και την γράφουν για να δει αν την έμαθαν. τα παιδιά που δεν προλαβαίνουν να το κάνουν στην τάξη, το κάμνουν σπίτι :)

      και επίσης άρχισαν να δίνουν και πολύ μεγαλύτερη σημασία στους κανόνες γραμματικής από ότι πριν.

      δυστυχώς τις περισσότερες φορές η απάντηση είναι πως όσοι δεν έχουν βοήθεια τα αφήνουν μόνα τους.

      Delete