Περί κερασιάς ο λόγος

Σήμερα θα σας βομβαρδίσω με ένα σωρό γνώσεις. Ο καθένας θα κρίνει πόσο χρήσιμες είναι.

Το λοιπόν, τα κεράσια είναι από τα αγαπημένα μου φρούτα. Μπορώ και το έχω κάνει, να φάω ολόκληρο κιλό στην καθισιά μου.

Επίσης, δεν θυμάμαι αν το έχω πει ξανά, πριν καμποοοοοοοοοοοοοοοοοοοσα χρόνια. Μάλλον όχι, δεν ξεκίνησα καλά. Πρέπει να ήμουν πρώτη δημοτικού, η Φωτεινή ένα χρόνο μικρότερη. Ζούσε στη Λεμεσό, τα καλοκαίρια τα έβγαζε στη γιαγιά της. Περνούσαμε θαυμάσια μαζί.

Μια μέρα ανεβήκαμε στην κερασιά της κυρίας Ελένης. Δεν θυμάμαι, ποια έριξε την ιδέα να βάλουμε διαγωνισμό ποια θα φάει τα περισσότερα κεράσια μαζί με τα κουκούτσια όμως. Δεν χρειάζεται να πω ότι κέρδισα. Αν θυμάμαι καλά πρέπει να κατέβασα 29 κεράσια με τα κουκούτσια τους.

Φέτος, τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά. Οι μπόρες του Μάη και το χαλάζι κτύπησαν την παραγωγή. Αποτέλεσμα, οι τιμές στα ύψη. Τρία με τέσσερα ευρώ το κιλό τα μικρά κεράσια, πάνω από εφτά τα πετροκέραζα, που είναι και τα καλύτερα.

Έκανα, λοιπόν μια έρευνα για να φυτέψω κερασιές. Στη Λευκωσία, που λέτε δεν κάνουν τα συγκεκριμένα δέντρα, θέλουν πιο ψυχρό κλίμα.

Επίσης, δεν μπορεί κάποιος να φυτέψει μόνο μια κερασιά. Θέλει τουλάχιστον τρεις, τέσσερις μαζί. Αλλά χρειάζεται προσοχή. Μια από αυτές πρέπει να είναι αρσενική.

Προλαβαίνω την ερώτηση πως ξεχωρίζει κάποιος τα αρσενικά από τα θηλυκά δέντρα. Δεν έχω ιδέα και η απάντηση σίγουρα δεν είναι κατεβάζουν το βρακί τους να ξεχωρίσουμε το φύλο τους. Όπως και να έχει είναι απαραίτητο ένα αρσενικό δέντρο, που θα γονιμοποιεί τα θηλυκά. Και πρέπει να είναι φυτεμένα δίπλα δίπλα.

Η κατάσταση θυμίζει λίγο Μορμόνους ή Μουσουλμάνους. Ένας άντρας πολλές γυναίκες.

Το ζήτημα, όμως είναι πως όταν με το καλό έρθει ο καιρός να καρποφορήσουν τα δέντρα, τα θηλυκά θα γεμίσουν καρπούς, ενώ το αρσενικό δεν θα κάνει τίποτα. Ο ρόλος του είναι απλά να γονιμοποιεί.

 

Έλα, να λείπουν οι σκέψεις ότι και στην πραγματική ζωή το ίδιο γίνεται.

Επιστρέφουμε στις κερασιές. Στην Ιαπωνία, οι κερασιές σηματοδοτούν τον ερχομό της άνοιξης.

Τους κήπους με τις ανθισμένες κερασιές τις επισκέπτονται χιλιάδες χρόνο.

Θα τελειώσω με κάτι εντελώς άσχετο. Επιτέλους κατάφερα και πέτυχα να φτιάξω ένα γλύκισμα. Απίστευτο. Το μυστικό της επιτυχίας μου είναι πως δεν ακολούθησα τη συνταγή στο παραμικρό. Τίποτε, ούτε στα υλικά, ούτε στην εκτέλεση, ούτε σε τίποτα. Και έτσι κατάφερα να φτιάξω ένα ωραιότατο oreo cheese cake το οποίο μάλιστα φαγώθηκε όλο. Και δεν έχει καμία σημασία ότι αυτοί που το λάτρεψαν ήταν 9χρονα παιδάκια.

Στο μεταξύ, Μοτορτζή μου, θυμάσαι ένα γλυκό με κεράσια που δοκίμασε μια φορά να μας φτιάξει η μανούλα σου; Ένα γαλλικό ήταν, αλλά κατέληξε σαν μια μεγάλη λασπωμένη κρέπα με κεράσια. Θα σπάσω το μυαλό μου να θυμηθώ πως το λένε.

Θεσπέσιο φρούτο τα κεράσια. Σας αποχαιρετώ, πάω να φτύσω τα κουκούτσια.

Δύσκολο να είσαι γονιός, δύσκολο να είσαι παιδί

Κρατώ δύο documents ανοιχτά μπροστά μου. Προσπαθώ να θυμηθώ γιατί τα άνοιξα. Ελπίζω, μέχρι να τελειώσω την ανάρτηση να μου έρθει η έμπνευση.

Πριν κάτι νύχτες, πέσαμε με το Μοτορτζή σε μια σκηνή από το περίφημο σήριαλ του Παπακαλιάτη Κλείσε τα Μάτια. Από ότι κατάλαβα ο τύπος ήταν γκέι, ο πατέρας του δεν το αποδέχτηκε αυτό, οπόταν όταν συζητούσε με τη μητέρα του και της ανάφερε τι έγινε της είπε «Είστε οι πιο απαίσιοι γονείς».

Σκέφτομαι συνέχεια τη φράση αυτή. Είναι κάτι που όλοι το έχουμε πει στη ζωή μας. Όλοι σε κάποια στιγμή έντασης ευχηθήκαμε να έχουμε άλλους γονείς. Μπορεί να είπαμε οι γονείς μου είναι ηλίθιοι, οι γονείς μου με εκνευρίζουν, μισώ τους γονείς μου.

Και το σίγουρο πως κάτι τέτοιο γίνεται και με τα δικά μας παιδιά. Προχτές, ενώ συζητήσουμε με την κόρη Α, με κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα, και μετά αφού γύρισα από την άλλη, στράφηκε στην κόρη Β και της είπε «φακκά μου η μάμα μας».

Το βέβαιο είναι πως οι γονείς δεν είναι τέλειοι.

Για αυτό, και έχω αφήσει πίσω μου την ψευδαίσθηση πως μεγαλώνω τα παιδιά μου με τον σωστό τρόπο. Τα μεγαλώνω, όπως εγώ θεωρώ ότι είναι καλύτερο. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι και στην πράξη.

Απλό πρακτικό παράδειγμα. Επιμένω οι κόρες να μάθουν κινέζικα λαμβάνοντας υπόψη πως οι περισσότερες μελέτες λένε πως η Κίνα θα παίζει κυρίαρχο ρόλο τις επόμενες δεκαετίες. Τελικά οι Κινέζοι εξεγείρονται από τον αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης, επαναστατούν, της πουτάνας. Η Κίνα δεν γίνεται υπερδύναμη και η εκμάθηση κινεζικής γλώσσας είναι ένα άχρηστο προσόν ή τουλάχιστον όχι και τόσο χρήσιμο. 

Πιστεύω, πως το καλύτερο που έχουμε να δώσουμε στα παιδιά μας είναι αγάπη και επικοινωνία. Να τα αγαπούμε για αυτό που είναι και όχι για αυτό που ονειρευόμαστε ή θέλουμε να είναι και να τους μιλούμε για όλα τα θέματα.

Οι καυγάδες, οι συζητήσεις, οι διαφωνίες, τα νεύρα, όλα αυτά είναι αναπόφευκτα. Τα ζήσαμε και τα ξέρουμε. Το να είσαι παιδί, το να είσαι έφηβος σημαίνει ότι θέλεις να κάνεις τα πράγματα με τον δικό σου τρόπο. Νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα και ότι είσαι ικανός για όλα. Και έχει από πάνω σου κάποιον να σου βάζει κανόνες και να προσπαθεί να σε καθοδηγήσει.

Τον τελευταίο καιρό πλακώνομαι αρκετά με την κόρη Α. Μετά εννοείται ότι τα βρίσκουμε και αγαπιόμαστε.

Σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να είσαι γονιός. Από την άλλη όμως θα πρέπει να είναι εξίσου δύσκολο να είσαι παιδί.

Ψάρι και μπυρίτσα

Και που λες Μπαράκ μου, προχτές που πήγα ψάρεμα έπιασα με το συμπάθιο ένα ψάρι ναααααααααααααα. 

Κόψε κάτι ρε Άνγκελα. Μεταξύ μας είμαστε.


Όχι αλήθεια σου λέω, ήταν ένα ψάρι ναααααααααααααααααα.

Ρε Άνγκελα μαζί μιλάμε. Λέγε τώρα πόσο στα αλήθεια ήταν το ψάρι.

Τόσο ήταν. Ικανοποιημένος τώρα; Και μιας και δεν αρκεί ούτε για ένα άτομο, ας πάμε για καμιά μπυρίτσα.

Στην υγεία μας ρε παιδιά.