ο θεός των μικρών στιγμών

Εμπνεύστηκα από την Post Babylon (ναι, ναι ακόμα τζαι οι κλανιές είναι θέμα έμπνευσης). Ένα από τα πλεονεκτήματα της μόνιμης σχέσης και της νόμιμης για να μην έχουμε τράβαλα, είναι η οικειότητα που δημιουργείται με τον άνθρωπο που είμαστε μαζί. Τα πράγματα δεν είναι πάντα όμορφα και ωραία. Για παράδειγμα με εκνευρίζει ο πατέρας φαμίλιας που δεν πλένει πιάτα. Αυτό με τα πιάτα θα το πω πολλές φορές γιατί μου κάθεται στο λαιμό. Πλύνε γιε μου τζαι κανένα πιάτο, έστω μια φορά το χρόνο…

Προσπερνώ τα πιάτα.

Είναι πολύ όμορφο και ζεστό συναίσθημα η οικειότητα. Να μην ανησυχεί ότι θα τον παρεξηγήσω αν κλάσει. Να μην παρατηρεί τα πόδια μου, που δεν βρήκα καιρό να πάω αισθητικό και έχουν αρχίσει να θυμίζουν τα δικά του. Να μου κάνει αγκαλιές όταν δεν το ζητώ. Να με θεωρεί το ίδιο σέξι (όχι ότι δεν είμαι) όπως τότε που με γνώρισε, και να μην δίνει πολλή σημασία στα σημάδια του χρόνου. Να γελούμε με τα ίδια αστεία αν και το χιούμορ μου είναι πιο προχωρημένο από το δικό του.

Είναι όλες αυτές οι μικρολεπτομέρειες. Ο Θεός των μικρών πραγμάτων. Τι ωραίο βιβλίο. Κάπου το δάνεισα στο μεταξύ και ακόμη να μου το επιστρέψουν, καλά να πάθω που δανείζω τα βιβλία μου.

Και συνεχίζω. Το πιο όμορφο σε μια μόνιμη σχέση δεν είναι όπως ακριβώς θεωρούν αρκετοί, η σιγουριά, το να είσαι με κάποιον. Είναι όλα όσα μας δένουν. Και σήμερα που η κόρη Β έχει πυρετό, ωτίτιδα και βήχα, κατάλαβα πως μέσα στα στοιχεία αυτά είναι και τα άσχημα. Όταν όλα είναι μέλι γάλα, είναι εύκολο να έχεις μια καλή σχέση. Ύστερα φέρνει ο φούρνος την πυρά, όπως λέει η παροιμία. Η κόρη Β έχει πυρετό και ο πατέρας δεν θέλησε να πάει σε άλλο δωμάτιο, για να ταλαιπωρούμαστε μαζί, μου είπε. Με συγκίνησε. Και δημιούργησε μια άλλη όμορφη στιγμή στη σχέση μας.

Να πω ότι η κόρη Β δεν κοιμάται στο δωμάτιο μας, αλλά πήγαινε έλα και φέρε πάρε το μωρό, ξυπνά θέλοντας και μη. Προκομμένες οι κοράσες μόλις έκλεισαν 40 ημερών μετακινήθηκαν στο δωμάτιο τους.

Κάτι μυρίζει, ναι κάτι μυρίζει καμένο. Καλά να πάθω έπιασα το blog τζαι έκαψα το φαί. Εδώ που μένω, το μόνο delivery είναι Pizza Hut. Πεθύμησα γιαπωνίζικα, όχι νομίζω θέλω κινέζικα. Αλλά καλά κινέζικα, όχι κυπραιοκινέζικα. Ο Chef Abroad στο Travel Channel είναι στην Καντόν και γεύεται αυθεντικές γεύσεις. Συνωμοτεί η τηλεόραση εναντίον μου ή μου φαίνεται;