Η Σοφία η δικιά μου

Ο αγαπημένος της κόρης Α στο σχολείο είναι ο Γιώργος. Ένα παιδί, ένας μικρός Μπραντ Πιτ. Χρυσόξανθα μαλλιά, γαλάζια μάτια, ασπρουλής, μετρίου διαστήματος. Όπου τους χάσεις, όπου τους βρεις είναι μαζί. Μπαίνουμε το πρωί στην τάξη και τρέχει να της πάρει την τσάντα να την βάλει στο ράφι. Της κρατά χώρο δίπλα του, για να κάτσουν μαζί στις κατασκευές. Προχτές η δασκάλα ενώ έκανε μάθημα, σταμάτησε για να τους κάμει παρατήρηση, που αντί να προσέχουν έκαναν αγκαλίτσες. Τα αισθήματα είναι πάντως αμοιβαία. Όταν τη ρωτάς ποιοι είναι οι φίλοι της στο σχολείο, το πρώτο που θα πει είναι το όνομα του Γιώργου. Είναι και ο μόνος νομίζω που τον αφήνει να κρατά τα αυτοκόλλητά της.

Ο Μιχαήλ από την άλλη γουστάρει τη Σοφία. Το πιο ψηλό παιδί της τάξης, με ένα από τα πιο κοντά. Έχουν πλάκα. Τις προάλλες φτάσαμε με λίγη καθυστέρηση στο σχολείο, την πήγα απευθείας στην κουζίνα που έτρωγαν τα άλλα παιδιά. Είδα το Μιχαήλ μόνο του σε ένα τραπέζι. «Είναι τιμωρημένος;» ρώτησα τη δασκάλα. Όχι δεν ήταν. Περίμενε τη Σοφία και της κρατούσε όλο το τραπέζι για να πάει να κάτσει δίπλα του. Όταν ένας γονιός φτάσει στην τάξη, ο Μιχαήλ σπεύδει να του πει: « Η Σοφία είναι δική μου». Όλοι οι γονείς στο νηπιαγωγείο φαντάζομαι ξέρουν πως η Σοφία είναι του Μιχαήλ.

Είναι ωραίο να σου αρέσει ο άλλος και απλά να του το δείχνεις. Χωρίς δεύτερες σκέψεις. Η κόρη Α θέλει να είναι με το Γιώργο, ο Γιώργος θέλει να είναι μαζί της και περνούν καλά μαζί. Τελεία και παύλα. Και δεν λογαριάζουν κανένα. Δεν έβαλαν κάτω όλα τα δεδομένα για να είναι μαζί, απλά είναι.

Έτσι δεν θα έπρεπε να λειτουργούν τα πράγματα και με τους μεγάλους; Δύο άνθρωποι δείχνουν ότι θέλουν να είναι μαζί. Και αντί να είναι μαζί, χαλούν αυτό που θα μπορούσαν να έχουν. Μα τι να κάνω, μα τι να της πω, να του τηλεφωνήσω, να της πω ότι τη γουστάρω; Γιατί να κάνω το πρώτο βήμα, αν θέλει ας το κάνει αυτή.

Μου αρέσει ο αυθορμητισμός του Μιχαήλ, μου αρέσει το φωνάζει ότι γουστάρει τη Σοφία. Την επόμενη φορά, που θα ακούσω κάποιο να μετρά και να ξαναμετρά και να υπολογίζει τι πρέπει να κάμει με το πρόσωπο που τον ενδιαφέρει, απλά θα του πω να φωνάξει «η Σοφία είναι δική μου» και να πάει να το δείξει της Σοφίας, και της κάθε Σοφίας.