Το hens του homo sapiens

Το πρώτο hens της παρέας έγινε πριν από πέντε χρόνια. Καμιά δεν είχε παιδιά, αντιθέτως όλοι είχαμε όρεξη για άγριο ξεφάντωμα. Οι εορτασμοί ξεκίνησαν από νωρίς. Μαζί με την Πελλή που την πόρτα οργανώσαμε ένα απίστευτο απόγευμα. Πρώτα μαζευτήκαμε σπίτι μου, κάναμε παρουσίαση με φωτογραφίες, πολλά συγκινητικό, ακούσαμε μουσική και βάλαμε τη νύφη στο κατάλληλο mood. Τη νύχτα δε ήταν όλα τα λεφτά. Χορός, κέφι, χορός, κέφι, χορός, κέφι. Ξημέρωσε να πάμε σπίτι.

Μετά ακολούθησε το δικό μου hens. Ακόμη χωρίς παιδιά η παρέα, είχαμε μια εγκυμοσύνη στα σκαριά. Και επειδή ήταν αδύνατο να συναγωνιστώ το προηγούμενο αποφάσισα να το οργανώσω μόνη μου. Έκλεισα ένα σπίτι με πισίνα στην Πάφο και τους έκανα έκπληξη. Κουβάλησα Havana Club μπόλικο δυόσμο και ζάχαρη, βότκα. Η αλήθεια είναι ότι κάνω ωραία cocktails. Το βράδυ μου έκαναν έκπληξη οι κορούδες και κατεβήκαμε στην πόλη για club. Ωραία περάσαμε.

Τώρα οργανώνουμε το hens της Πελλής. Στο μεταξύ η παρέα έγινε πολύτεχνη. Και μαζί με τα παιδιά αυξήθηκε και η κούραση, και το άγχος. Άρα προσαρμοζόμαστε ανάλογα. Θα κλείσουμε ένα σπίτι, θα πάρουμε Havana Club και βότκα, αλλά ως εκεί. Θα παραμείνουμε άπλα ξάπλα στην πισίνα και δεν θα το κουνήσουμε ρούπι. Χαλαρααααα. Μα πολύ χαλαραααααα.

Τα hens μας, είπα στην Πελλή, είναι όπως την πορεία του homo sapiens. Evolution theory αλλά από την ανάποδη. Ο homo sapiens ξεκινά σκυφτός για να τελειώσει κανονικός άνθρωπος, τα hens μας έχουν την ανάποδη πορεία. Από τo hens του δεν κάθομαι λεπτό, στο hens του δεν σώνω να σηκωθώ. Δεν θέλω να φανταστώ πως θα είναι το επόμενο. Ενδεχομένως να το κάνουμε η κάθε μια από τον καναπέ της μέσω sms.

Και δεν είναι θέμα διάθεσης, το αντίθετο μάλιστα. Είναι πως οι παραπάνω νιώθουμε πως καθημερινά δίνουμε ένα αγώνα επιβίωσης. Σωματικές αντοχές έχουν πιάσει limit down. Πιο κάτω δεν γίνεται. Πάνε οι εποχές που έκλειναν τα club για να πάμε σπίτι μας.

Και εις ανάμνηση των παλιών καλών στιγμών, θα βάλω ένα τραγούδι που λιώναμε στο club. Ύμνος το τραγούδι, ύμνος.