Tuesday, 6 April 2010

Που είναι η Πολύαννα

Έβγαλα όλο το χειμώνα με φουλ καλή διάθεση. Κλαίγονταν οι περισσότεροι για τον καιρό, για το κρύο, για τη μοναξιά, για τη δουλειά και εγώ ήμουν σε άλλο πλανήτη. Πήγαινα δουλειά και «θύμωναν» οι συνάδελφοι για τα κέφια που είχα.

Τώρα που θα έπρεπε να είμαι στα high μου, νιώθω ότι έπιασα την κατηφόρα.
Δεν έχω διάθεση, δεν έχω καλή διάθεση με τίποτα. Δεν έγινε κάτι, δεν μάλλωσα με κανένα, δεν μου συνέβη κάτι κακό. Αντίθετα, όλα καλά πάνε. Περάσαμε ωραία το Πάσχα, όλοι είναι καλά στην υγεία τους.

Επιπλέον, νιώθω άσχημα επειδή νιώθω άσχημα. Φαύλος κύκλος. Τέλειωσαν οι νηστείες και δεν έχω όρεξη να χωθώ μέσα στη σοκολάτα.
Και για κάποιο λόγο νιώθω ότι οι κολλητές μου ότι είναι χιλιόμετρα μακριά. Δεν είναι θέμα απόστασης ή κάτι, είναι κάτι απροσδιόριστο. Μεταξύ μας έχουμε ένα κανόνα. Να λέμε τι μας ενοχλεί, τι μας πειράζει, να ανοιγόμαστε, χωρίς να χρειαστούν οι άλλες να ρωτήσουν. Είσαι καλά, περνάς από φάση, σου συνέβη κάτι; Θέλω να σπάσει ο κανόνας. Χωρίς να τους πω πως δεν είμαι καλά, να το καταλάβουν. Λέω βλακείες και το ξέρω. Αλλά είπαμε περνώ φάση είμαι down.

Ανάσας φου, φου. Πόσες μέρες κρατάει συνήθως ένα νταούνιασμα;

12 comments:

  1. A re Polyanna:-)

    Mana, en o kairos, men mou agxonesai!

    http://en.wikipedia.org/wiki/Spring_Fever_(syndrome)

    ReplyDelete
  2. έχω όλα της τα βιβλία.
    όλο λέω να κάνω μια ανάρτηση για αυτή

    ίσως μία ταινία;
    είδα το notebook προκτες.καλούι
    ή μήπως μία εκδρομή;
    ναι νομίζω αυτό θα ήταν καλύτερο
    πάρε και φωτογρφική ε

    ReplyDelete
  3. Κι εγώ φανατική της Πολυάννας, αλλά δυσκολεύομαι αφάνταστα να εφαρμόσω το παιχνίδι της..
    Λοιπόν μάνα, περαστικά είναι αυτά τα νταουνιάσματα. Πριν το καταλάβεις θα πλατσουρίζεις σε πισίνες και θάλασσες με τις κόρες και δεν θα προλαβαίνεις ούτε μισή σκέψη να κάνεις..!!

    ReplyDelete
  4. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  5. εν οι αλλαγές του περιβάλλοντος μάνα! Μην ανησυχείς.. Θα περάσει!

    μα να μην έχω διαβάσει καθόλου Πολυάννα.. νομίζω από μικρή είχα την τάση αποφυγής κάθε ρομαντισμού!

    φιλάκια και περαστικά
    χχχ

    ReplyDelete
  6. Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση. είναι ωραίο να ξέρεις ότι υπάρχει κόσμος που δεν σε γνωρίζει και σε σκέφτεται με συμπάθεια.

    Για όσες (δεν είδα αρσενικό πάντως ως τώρα να διάβασε) τους αρέσει η Πολυάνα, διάβασε κανείς το τελευταίο βιβλίιο; Το ψάχνω χρόνια τώρα και δεν το βρήκα πουθενά. Ρίτσα το έχεις;

    ReplyDelete
  7. το τελευταίο που έχω είναι το "η πολυάννα και η αχτινοβολία της αγάπης" που είναι μετά από το η πολυάννα μαμά

    ReplyDelete
  8. Δεν το καταλάβαμε γιατί είμαστε η κάθε μια στον κόσμο μας τον τελευταίο καιρό (με την καλή και την κακή έννοια).. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν σε αγαπάμε και ότι δεν σε σκεφτόμαστε.
    μ.Κ.

    ReplyDelete
  9. Αγαπημένη μου Πολυάννα, είμαστε πάντα εδώ, έστω και στην κοσμάρα μας όπως λέει και η μ.Κ
    και σορρι που δεν το καταλάβαμε. Όποτε θες όμως να τα πουμε... Δυστυχως ή ευτυχώς όσο και αν θέλουμε να πιστεύουμε πως είμαστε εκεί για τους φίλους μας, σπάνια τα καταφέρνουμε επί της ουσίας.. και αυτό το συνειδητοποιούμε σε τέτοιες στιγμές. Και τότε τρώμε ένα χαστούκι καλό, μαθαίνουμε για λίγο, μέχρι την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στο πλανήτη μας... και πάλι απ΄ την αρχή... για εκείνα τα κοκτέιλ πρέπει να κάνουμε κάτι και έμαθα και για ένα καινούριο μαγαζί στην παλιά λευκωσία Nano που φτιάχνει καταπληκτικά. Α και πήρα και ένα ψυχεδελικό βιβλίο που διαβάζω θα στο δανείσω. Όχι άστω θα στο δανείσω αργότερα

    ReplyDelete
  10. ο καιρός πρέπει να είναι...

    θα περάσει :-)

    ReplyDelete
  11. αχ αχ... η αλήθεια συγκατουρίν μου είναι ότι είμαστε χιλιόμετρα μακριά, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Όμως αγαπημένες. xxx Eγώ πάλι καταλαβαίνω ότι είμαι στη φάση νταουνιάσματος και "δεν θέλω να βλέπω κανέναν" όταν βουτάω ασταμάτητα στις σοκολάτες!!! LOVE Y

    ReplyDelete
  12. πέρνα από το μπλογκ σου έχω ένα δώρο

    ReplyDelete