Σχολείο με το Ρόνι

Το ξέρω ότι δεν πρέπει να λέμε μαλακίες στα μωρά, ότι πρέπει να τους μιλούμε σοβαρά σε όλες τις περιπτώσεις. Τις περισσότερες φορές το κάνω αυτό και μου αρέσει να συνομιλώ με την κόρη Α, γιατί θεωρώ ότι είναι και ένας ωραίος τρόπος να μαθαίνει.

Την προηγούμενη βδομάδα της είπα πως όταν δεν είναι ούτε βράδυ, ούτε μέρα είναι σούρουπο. Το έπιασε αμέσως και μάλιστα διόρθωσε τον πατέρα, όταν γύρω στις 7.30 της είπε ότι είναι βράδυ. Όχι του λέει είναι σούρουπο.

Ψες, όμως δεν συγκρατήθηκα. Το Eurosport έδειχνε το παγκόσμιο πρωτάθλημα σνούκερ από το Σέφιλντ. Εκείνη την ώρα έπαιζε ο Ρόνι Ο’ Σάλιβαν. Ναι, ναι είμαι φαν του αθλήματος, τουλάχιστον από την τηλεόραση, σε πραγματικό τουρνουά, αμφιβάλλω αν θα πατούσα το πόδι μου.

Κ. Μάμα, παίζουν με τις μπάλες;
Μ. Ναι είναι πρωτάθλημα σνούκερ.
Κ. Ποιος ε τούτος;
Μ. Αυτός αγάπη μου είναι ο Ρόνι Σάλιβαν
Κ. Τι κάμνει ο Ρόνι;

Εδώ θα μπορούσα να απαντήσω ότι ήρθε η σειρά του να παίξει. Αλλά δεν άντεξα. Και της είπα ότι με τον Ρόνι πηγαίναμε μαζί σχολείο, αλλά εγώ ήμουν καλή μαθήτρια και διάβαζα τα μαθήματά μου, ενώ ο Ρόνι έπαιζε όλη μέρα με τις μπάλες και ότι του θύμωναν οι δάσκαλοι. Και επειδή είχα όρεξη της διηγήθηκα και μερικά περιστατικά του στιλ ο Ρόνι έφαγε το σάντουιτς της μάμας, και η μάμα του έδωσε σοκολάτες, και ότι στα διαλείμματα παίζαμε με τα άλλα τα παιδάκια.

Η κόρη Α άκουγε την ιστορία εκστατική. Στο τέλος έκαμε κάποια σχόλια για τον Ρόνι που μου έφαγε το σάντουιτς. Και τώρα περιμένω τη στιγμή που θα το θυμηθεί και θα εκπλήξει για άλλη μια φορά τον πατέρα της.