Sunday 9 May 2010

Η προσφορά της μάνας

Όλη τη βδομάδα τους τα πρήξανε στο νηπιαγωγείο για τη γιορτή της μάνας. Τι καρτούλα φτιάξανε για να μας δώσουν, τι παραμύθια είπαν, τι τραγούδια έμαθαν.
Είπα να δω από όλη αυτή την προπαγάνδα τι κόλλησε στο μυαλό της κόρης μου. Όχι, ότι έχω κάτι με τη γιορτή της μάνας, αλλά το βρίσκω λίγο στημένο το όλο ζήτημα. Γενικά με όλες τις ημέρες που είναι αφιερωμένες κάπου, το ίδιο κόλλημα έχω. Δεν θα σώσουμε το περιβάλλον με τη μέρα της γης και δεν τιμούμε τη μάνα με το να της πάρουμε λουλούδια.
Προχθές στο αυτοκίνητο, πιάσαμε συζήτηση για το θέμα.
Μ. Για ποιο πράγμα κάνατε μάθημα σήμερα, αγάπη μου;
Κ. Έφαγα όλο το φαί μου.
Μ. Μπράβο που το έφαγες, αλλά για τι μιλήσατε με τη δασκάλα σας;
Κ. Για τη μάνα και τι μας δίνει.
Μ. Οι μανούλες αγαπούν τα παιδιά τους (προπαγάνδα εγώ τώρα). Τι δίνει η μάμα στα παιδιά της;
Μούγκα η κόρη στο σημείο αυτό.

Μ. Ρε μωρό τι προσφέρουν οι μανάδες στα μωρά τους;
Κ. Οι μάμες μας βγάζουν τις μίξες μας…

Ευτυχώς φτάσαμε στη γιαγιά της και η συζήτηση κόπηκε εδώ, γιατί δεν ξέρω τι άλλο θα έλεγε. Ότι οι μανάδες ξεσκατίζουν τα παιδιά τους ίσως.
Για αυτό προτιμώ την αγκαλιά και τα φιλιά που θα έρθει να μου δώσει εκεί που δεν τα περιμένω. Και δεν τα αλλάζω με τίποτε.

7 comments:

  1. μια αγκαλιά,και ένα φιλί!υπάρχει καλύτερο δώρο για τη μανούλα;

    ReplyDelete
  2. καλημερα σου ..σε βρηκα στην Αντιγονη ..καλα ειπε η κούκλα σου......ξερεις ποσο μεγαλο πραγμα ειναι γι αυτην το οτι η μαμακα της βγάζει τις παλιομύξες;;;;:-))))))
    Χαρηκα πολύ ε;;;;;
    Κι αυτο πουγραψες στην Αντιγόνη για το Θεο και τις μανες ειναι σουπερ:-)))))

    ReplyDelete
  3. Η αγκαλιά και τα φιλιά είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούν να σου κάμουν. Η αγκαλιά της κόρης μου μόλις επιστρέψω που τη δουλειά κάμνει με να ξεχάσω ούλλη την κούραση της μέρας

    ReplyDelete
  4. Με τα "επετειακά' ένα πρόβλημα το έχω από πάντα.
    Αυτό που παίρνεις κάθε μέρα είναι το σημαντικό.
    Ακόμα και όταν έρθει ο καιρός να σηκώνεις τα μάτια να τα δεις θα είναι κλεισμένο στην καρδιά σου το σκούπισμα της.. μυξούλας!

    ReplyDelete
  5. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω για αυτά τα δήθεν που γίνονται για εμπόριο. Το έγραψα και εγώ στο blog μου. 364 μέρες ξεχνάμε τα πάντα και τα θυμόμαστε μια φορά τον χρόνο. Σαν λίγο από συγχωροχάρτι μου κάνει αυτό.

    ReplyDelete
  6. Χρόνια πολλά στις μανούλες τις αγωνίστριες!

    ReplyDelete