Wednesday 12 May 2010

Μια κουβέντα

Η κόρη Α είναι άρρωστη αυτές τις μέρες, πονεί τα απτάκια της. Δύσκολη κατάσταση, γιατί ξεκίνησε από ωτίτιδα και μετά έπαθε ρήξη τυμπάνων. Κανονικά θα έπρεπε να ουρλιάζει από τους πόνους. Αντίθετα το παίρνει σχετικά καλά, εκτός από τις νύχτες. Προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση για να τρυπώσει στο κρεβάτι μας.

Και δυστυχώς την αφήνουμε, γιατί πόση ώρα να αντέξει ένας άνθρωπος στη μέση της νύκτας να ακούει να κλαψουρίζει το μωρό του; Θέλει να κοιμηθεί, θέλει να ξεκουραστεί. Στο τέλος λες, δεν γαμιούνται και οι θεωρίες και οι κανόνες και υποκύπτεις. As simple as that.

Δεν την πήρα σχολείο. Την άφησα στη γιαγιά της. Περνούν πολύ καλά οι δυο τους και μου αρέσει η σχέση που αναπτύσσουν. Ότι την κακομαθαίνει είναι γεγονός, χαλάλι όμως μπροστά στην τόση αγάπη που της προσφέρει.

Την πήρα πριν λίγο τηλέφωνο να δω τι κάνει. Ακουγόταν αρκετά καλά και μου έλεγε ενθουσιασμένη τα νέα της. Έπαιζε με τις κούκλες της, ήπιε το γάλα της, ένας θαυμαστός μικρόκοσμος, που μοιάζει ασήμαντος, αλλά είναι τόσο σημαντικός.

Με ανέβασε που την άκουσα. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο το μάτι μου έπεσε σε αυτή την είδηση. «Η συνομιλία ενός παιδιού στο τηλέφωνο με την μητέρα του είναι σχεδόν εξίσου αποτελεσματική με την μητρική αγκαλιά της, προκειμένου να παράσχει ανακούφιση σε μια δύσκολη στιγμή, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που μελέτησε τη χημεία των ανθρωπίνων σχέσεων και διαπίστωσε ότι, από βιοχημική άποψη, ακόμα και το άκουσμα της μητρικής φωνής στην άλλη άκρη του ακουστικού μπορεί να δράσει το ίδιο αποτελεσματικά με ένα αγκάλιασμά της».

Είναι τόσο απλά τα πράγματα. Πολλές φορές αρκεί μια κουβέντα για να κάνουμε τα παιδιά μας χαρούμενα. Αντί για αυτό χανόμαστε μέσα στις σκοτούρες και μέσα στις έννοιες. Αρκεί μια κουβέντα, μια μικρή συνομιλία.

13 comments:

  1. ohhhhhhhhhhhhhhhh...μάνα μου την Κορη Α. το καημενούλι. Τζε μας το μωρό εν αρρωστούλι με ίωση και δεν κοιμάται τα βράδια. Και πάμε έμείς και ξαπλώνουμε δίπλα του (έχουμε στρώμα στο δωμάτιό του για αυτό το σκοπό. επειδή μετά την δέκατη νύχτα που κοιμήθηκα στο πάτωμα είπα και εγώ δεν γαμιούνται οι θεωρίες και πήραμε στρώμα για να κοιμόμαστε μαζί του όταν μας θέλει κοντά του)..οπόταν σε καταλαβαίνω και σε νιώθω απόλυτα. Περαστικά στην όμορφη σου!

    ReplyDelete
  2. Πόσον δίκοαιον έσιεις!
    Αλλά πάντα αρκεί μια αναποθκιά για να τα γυρίσει ούλλα πούκουππα! Πρέπει όμως πάνατ να το έχουμε υοπόψην μας τούτον, ότι δηλαδή με έναν απλόν διάλογον, το μωρόν αισθάνεται υπέροχα. Με το να μας δείξουν κάτι ζωγραφκιές τους, να μας κάμουν έναν αστείον τζιαι να γελάσουμεν! Είναι θαυμαστός ο κόσμος τους!

    Περαστικά στην κορούλα σου!

    ReplyDelete
  3. Περαστικά στην κόρη Α μάνα!
    Πολύ αληθινό αυτό με το "μια κουβέντα". Μια κουβέντα αρκεί για να δώσεις τα πάντα στο μωρό σου. Είναι τόσο απλός και λιτός ο μικρόκοσμος τους που όντως μια κουβέντα είναι αρκετή. Κι όμως εμείς πολλές φορές δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Όπως και το γεγονός ότι ενθουσιάζονται/ικανοποιούνται με ασήμαντα πράγματα. Έκατσα μια μέρα και κοίταζα την κόρη μου που έπαιζε για ώρα με ένα χαρτομάντηλο που της είχα δώσει. Ένα χαρτομάντηλο!

    ReplyDelete
  4. εγώ κλαμούρισα την κόρη μου το πρωί ενώ πηγαίναμε σχολείο και ανυπομονώ να σχολάσει, να πάει στη γιαγιά για να πάρω τηλέφωνο. πρέπει να την ακούσω να μου μιλά για να ηρεμήσω. οπότε στην περίπτωσή μου ένα τηλεφώνημά θα κάνει χαρούμενο κυρίως εμένα!

    ReplyDelete
  5. Νυχτερινέ ποδηλάτη, το τηλεφώνημα θα κάνει χαρούμενους και τους δυο σας

    ReplyDelete
  6. εγώ που δεν είμαι μάμμα να μιλήσω που την μερκάν του μωρού?

    πράγματι, οι σωστοί γονιοί μπορούν να σε κάμουν να νιώσεις πολλά όμορφα με έναν απλό τηλεφώνημα... τωρά που εμεγάλωσα όμως το αντιλήφθηκα τούτο, τόσον τζαιρόν έκαμνα την ανεξάρτητη!

    περαστικά του μωρού (τζαι των άρρωστων μωρών των σχολιαστών)

    ReplyDelete
  7. Έτσι είναι, μια κουβέντα αλλάζει πολλά , με το σωστό τρόπο,
    περαστικά στην κόρη Α

    ReplyDelete
  8. περαστικά στην κόρη Α,και εμένα το πέρασε η κόρη μου μικρή,όντως πονάει πολύ.φιλιά.

    ReplyDelete
  9. περαστικά στη κόρη!

    ReplyDelete
  10. Ναι αλλά για τα αγγελούδια μας η αγκαλιά ή η κουβέντα που το τηλέφωνο, ξεχνιέται σε 2 λεπτά.
    Για τον παπάν ή την μάμμα, μια αγκαλιά τους φτιάχνει, ή τους σώζει τη μέρα...

    ReplyDelete
  11. ΠΟΥ ΕΠΗΕΝ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ;;;;;;;

    Grrrrrrr

    vark na to ksanagrapsw.
    perastika (se olous mas)

    ReplyDelete
  12. Μα όλοι είσαστε γονιοί δαμέ;; Εκτός που την Neerie...!
    Τέλοσπαντων, περαστικά όλων των μωρών.
    Εγώ έχω μια φίλη παντρεμένη που την ακούω όταν μιλά στο τηλέφωνο με τη θετή της κορούλα (η βιολογική μάνα πέθανε πριν από χρόνια) και πάντα όταν θα κλείσουν της λέει "αγαπώ σε!" Αρέσκει μου πολλά που το λαλεί, αρέσκει μου να το ακούω κι εγώ, αρέσκει μου και να το λαλώ. Κι όταν θα έχω μωρά θα το λαλώ κι εγώ συνέχεια.

    ReplyDelete
  13. Τυχερά τα μωρά σου :-). Μπράβο! Έχω την τύχη να δουλεύω με παιδιά και για παιδιά. Με στενοχωρεί απίστευτα το πόσες περιπτώσεις ακούω και βλέπω κάθε μέρα για παιδιά στην Κύπρο που περνούν άσχημες καταστάσεις. We have a long way to go... Γι’ αυτό αγάπα τα μωρά σου μέχρι τέλους και δείχνε το μέχρι αηδίας :-).

    ReplyDelete