Σειρά μας για πουτανιές

Σήμερα με έπιασε το πολιτικό μου. Blame the nice weekend that I had.

Ας βάλουμε κάτω τρία δεδομένα που έχουμε. Το πρώτο είναι πως οι ΗΠΑ είναι θυμωμένες με την Τουρκία. Όχι απλά κρατούν μούτρα, τα έχουν πάρει άγρια στην κράνα. Γιατί σου λέει δεν γίνεται κύριος, να σε υποστηρίζω σε κάθε περίπτωση, να ξεχνώ ότι μου έκλεισες τις βάσεις όταν ήθελα περάσματα για το Ιράκ, να πραγματοποιεί ο πρόεδρος μου επίσκεψη να σε κάμνω φοινιτζιά, και εσύ με την πρώτη ευκαιρία να αρχίζεις τα σούρτα φέρτα με τον κύριο ένα εχθρό μου. Δεν γίνεται. Έχει και η ανοχή τα όρια της. Η υποστήριξη της Τουρκίας προς το Ιράν, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Έχουμε δεύτερο δεδομένο ότι η Τουρκία ετοιμάζει κινήσεις στο κυπριακό. Κάτι έλεγαν για το Νοέμβριο, ότι εκεί θα μπουν τα δύο μας πόδια σε ένα παπούτσι. Βρισκόμαστε σε κλοιό πιέσεων, αν και μια ζωή σε κλοιό, θυμάμαι να είμαστε.

Το τρίτο δεδομένο, είναι πως το Ισραήλ δεν θέλει να δει μπροστά του την Τουρκία. Στην ανταπόκριση του, ο Μιχάλης Ιγνατίου για τον Φιλελεύθερο, έγραψε πως το ισραηλινό λόμπι στην Ουάσιγκτον είναι τα μάλα εκνευρισμένο από τους Τούρκους. Οι εβραϊκές οργανώσεις έχουν κινητοποιηθεί και εξαπέλυσαν επίθεση εναντίον της Άγκυρας. Και αν επαληθευτεί η πληροφορία ότι ο Ταγίπ Ερντογάν ετοιμάζεται να ανακοινώσει την κατάργηση της στρατηγικής σχέσης Τουρκίας –Ισραήλ, στην οποία επένδυσαν δισεκατομμύρια οι αμερικανοί, καταλαβαίνουμε ότι μάλλον θα γίνει χαμός.

Και αφού βάλαμε τα δεδομένα μας κάτω, περνούμε στο ζουμί. Εμείς τι κάνουμε; Μένουμε απαθείς ως συνήθως και περιμένουμε τα γεγονότα, όπως πάντα να μας προλάβουν; Αμολούμε τις διπλωματικές μας υπηρεσίες (ωχ αμάν) και το παίζουμε θύματα και αδικημένοι;

Το ερώτημα είναι. Γιατί να μην εκμεταλλευτούμε και εμείς μια φορά τις καταστάσεις. Μια φορά, να κάνουμε εμείς τις πουτανιές, αντί να αφήσουμε τους άλλους. Αν το Ισραήλ είναι αποφασισμένο να τα βάλει με την Τουρκία, γιατί να μην το υποστηρίξουμε; Δεν κατάλαβα, τόσο καιρό που υποτίθεται ότι υποστηρίζουμε τους άραβες, χαϊρι δεν είδαμε. Μια χαρά αναγνώρισε το ψευδοκράτος η Ισλαμική Διάσκεψη.

Οι Εβραίοι, έχουν πολιτική δύναμη, έχουν επιρροή στην Ουάσιγκτον, έχουν και χρήματα. Εμείς δεν έχουμε τίποτε από αυτά. Το παιχνίδι είναι ενδιαφέρον και έχει επιπτώσεις άμεσες στα εθνικά μας θέματα. Ας δούμε μια φορά, τι μας συμφέρει. Θα σκεφτούμε ότι θα θυμώσουν για παράδειγμα, οι άραβες αν πάμε με το Ισραήλ; Ας πιουν ξύδι. Όσο η Τουρκία πλησιάζει το Ιράν, έχουμε εμείς την ευκαιρία να πάμε πιο κοντά στην Ουάσιγκτον.