Thursday 1 July 2010

Άγχος δουλειάς vs άγχος σπίτι



Θεωρητική ερώτηση. Αν έπρεπε να διαλέξετε, τι θα προτιμούσατε ένα απαιτητικό και αγχωτικό σύζυγο ή ένα απαιτητικό και αγχωτικό αφεντικό;

Βάζεις τα πράγματα στη ζυγαριά. Τον ή την σύζυγο τον βλέπω τόσες ώρες. Στη δουλειά είμαι τόσες ώρες. Και αναλόγως διαλέγεις. Αν είσαι σπίτι από το μεσημέρι, το ίδιο και το έταιρον ήμισι, σε συμφέρει να προτιμήσεις το δύστροπο αφεντικό. Αν από την άλλη νυχτώνει για να δεις το σπίτι σου, ε διάλεξε το δύσκολο σύζυγο.

Εγώ προτιμώ το δύστροπο αφεντικό για πολλούς λόγους. Γιατί στο αφεντικό μπορώ άνετα να βάλω τις φωνές, να στήσουμε καυγά χωρίς να ανησυχώ για τις συνέπειες. Όχι ότι δεν παίζει καμιά απόλυση, αλλά νομίζω με αγαπά για να με διώξει και επιπλέον κάνω καλά τη δουλειά μου. Στο σπίτι όμως είναι ανεπίτρεπτοι και απαγορευμένοι οι καυγάδες. Είναι το περιβάλλον των μωρών και δεν τους το χαλούμε με τίποτε.

Σύμφωνα με έρευνα, το άγχος που μεταδίδουν οι σύζυγοι στο σπίτι είναι πιο βαρύ από το άγχος που επιβάλλουν οι εργοδότες στη δουλειά. Ένας απαιτητικός και γκρινιάρης σύζυγος (όπως και μια απαιτητική και γκρινιάρα σύζυγος) πιθανόν είναι να δημιουργήσει περισσότερο στρες απ΄ ό,τι οι προϊστάμενοι και οι διευθυντές. Σύμφωνα με τον καθηγητή της Ψυχολογίας στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ Κάρι Κούπερ, σχεδόν 6 στους 10 εργαζομένους, ανεξαρτήτως φύλου, ζουν στρεσογόνες καταστάσεις μέσα στο σπίτι τους εξαιτίας των συζύγων τους.

Μια σχέση είναι από μόνη της ένας καθημερινός αγώνας για να πετύχει. Οι άνθρωποι, είπε ο καθηγητής Κούπερ, κουβαλούν στο σπίτι τους, όλα τα προβλήματα που προκύπτουν καθημερινά στο χώρο εργασίας τους, φορτίζοντας ακόμη περισσότερο το οικιακό κλίμα. Αυτό το συνεχές παλαντζάρισμα υποχρεώσεων ανάμεσα σε προσωπική ζωή και εργασία είναι τόσο επώδυνο ψυχολογικά για τις γυναίκες, ώστε συχνά αποτελεί παράγοντα που οδηγεί στην παχυσαρκία. Σε ποσοστό 50% οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα ομολογούν πως η αυξομείωση του σωματικού τους βάρους αποτελεί προτεραιότητα σημαντικότερη από τον ίδιο τους τον μισθό.

Και τώρα που θέσαμε όλα τα δεδομένα, επιστρέφουμε στο αρχικό ερώτημα. Δύσκολο σύντροφο ή δύσκολο αφεντικό;

17 comments:

  1. δύσκολο αφεντικό, καρφωτό.

    όπως είπες, ο γκρινιάρης σύζυγος μπορεί να δημιουργήσει περισσότερο στρες απ΄ ό,τι οι προϊστάμενοι. Ξέροντας ότι εν ο σύντροφος της ζωής μου, ο πατέρας των παιδιών μου, όσο λίγο κι αν τον βλέπω την ημέρα, η επιρροή που έχει στην διάθεσή μου είναι τεράστια. Πώς μπορώ να αγνοώ έναν ανυπόθετο σύζυγο απλά και μόνο επειδή περνώ καλά στη δουλειά τες υπόλοιπες ώρες;

    Και γενικώς ΤαΡάΣσΟυΝ με οι αγχωτικοί άνθρωποι, οπότε δεν θα μπορούσα να ζω μαζί με έναν τέτοιο. Στο σπίτι μου θέλω να πηαίννω με χαρά και την προσδοκία ότι θα έβρω ένα ήρεμο και όμορφο περιβάλλον, όι να παίρνω αναπνοή πριν μπω της πόρτας για να ετοιμαστώ για το σπάσιμο νεύρων που θα ακολουθήσει.

    ReplyDelete
  2. Δύσκολο αφεντικό λέω κι εγώ.
    Το στρες της δουλειάς εν το στρες της δουλειάς. Τελεία. Στο σπίτι σου όμως, θέλεις ένα όσο το δυνατό πιο ήρεμο και χαλαρό περιβάλλον. Και για σένα και για τον/την σύντροφο αλλά προτίστως για τα παιδιά σου.

    ReplyDelete
  3. κόρη είπα σου παρέτα να θκιαβάζεις έρευνες

    ReplyDelete
  4. Συμφωνώ με τον Ινβίκτους. Αλλά έλα που για μερικούς η ζωή τους εν η δουλειά τους? Τζιαμέ αλλάζουν τα πράματα. Προσωπικά όμως θέλω ησυχίαν τζι ηρεμίαν σπίτι, τζιαι ασ λαώνουνται στην δουλειάν!

    ReplyDelete
  5. Δύσκολο αφεντικό, χωρίς συζήτηση. Ότι κι αν κάνει, οτι κι αν σου πει, το 8ωρο το ρημάδι θα τελειώσει και θα πας σπίτι σου. Ενώ ο σύζυγος άμα σου τα πρήζει, άστα να πάνει....Τι να κάνεις? Να τσακωθείς? όπως είπες, δε πρέπει, είναι το περιβάλλον των παιδιών που δε χρωστάνε τίποτα. Να τον χωρίσεις? Άλλες ιστορίες θα έχεις μετά....

    ReplyDelete
  6. Ναι, έν' καλά που σου λαλεί ο άντρας σου. Κανεί με τις έρευνες!
    Ναι, οκ το απαιτητικό αφεντικό. Αλλά αν ο σύντροφός σου έν' κανένας χάφτας μη απαιτητικός, που δεν έχει πρωτοβουλία ή άποψη και όλα του φαίνονται οκ, τότε..;

    ReplyDelete
  7. Σωστός ο προβληματισμός της Aurora. Όχι στο ότι συμφώνησε με τον χάσπαντ, αλλά στο τι να κάμεις άντρα χωρίς πρωτοβουλία ή άποψη.

    ReplyDelete
  8. Το άγχος που σου προκαλούν οι έρευνες εσκέφτηκες το;Γουφ

    ReplyDelete
  9. oute bitchy boss oute bitchy partner.
    Oulla peace and love please!
    prepi na metakomisw sthn xwra tou paramithiou mallon a?

    Pros to paron exw arxim..l..ka mastro tziai to Shiaolin pou en me ta feggarka tou. Pote pote martouin tziai pote pote llion prixtis.

    ReplyDelete
  10. Κλέφτης1 July 2010 at 12:43

    Εγώ προτιμώ δύσκολη σύντροφο. Με τον άνθρωπο σου κάθεσε και συζητάς, τσακώνεστε λλίο, ηρεμάτε και βρίσκετε τα. Χειρίζεσαι το θέμα πιο ανθρώπινα. Με το δύσκολο αφεντικό εν έσιεις έτσι πολυτέλεια. Εν ο μάστρος και όσο και να του μιλήσεις, ιεράρχικά εν πουπάνω σου και τζείνο που λαλεί τζείνο θα γίνει στην τελική.

    ReplyDelete
  11. she demon = μάνα, κάμουν σου κακό οι έρευνες. παρέτα. εν έχει τρίτο οπτιον; καλόβολο σύζυγο και καλόβολο αφεντικό; εγώ τούτο θέλω. επίσης όλοι/όλες οι σύζυγοι είναι εν δυνάμει ιδιότροποι και δύστροποι αναλόγως τον περιστάσεων.

    ReplyDelete
  12. Εγώ έχω και τα δύο. Τον τελευταίο καιρό απλά δημιούργησα ένα personal Bubble στο οποίο βρίσκομαι μέσα εγώ και όταν επιστρέφω σπίτι κάμνω χώρο και στο γιό μου. Το τί συμβαίνει έξω από αυτό απλά δεν με αφορά πλέον.... Όλοι μας μπορούμε να είμαστε δύστροποι και απαιτητικοί. Άμαν μπεις μες τη γυάλα ούλλα χλιάζουν τζαι πέφτουν κάτω!

    ReplyDelete
  13. ουυυ, έσβησε μου το!

    δύστροπος σύντροφος μάλλον εν πιο εύκολο να τον χειριστείς

    αλλά αν είχα να θκιαλέξω θα έβαλλα τη δυστροπία πάνω στον αφεντικόν

    ReplyDelete
  14. δύστροπο αφεντικό φυσικά! συμπληρώνεις ένα καλό βιογραφικό και βρίσκεις άλλο!

    ReplyDelete
  15. Μπορω να μην εχω κανεναν δυστροπο; Ουτε αφεντικο ουτε συζυγο;;;

    Γιατι δηλαδη μας βάζεις κυρία μου να αποδεχτούμε κάτι που δεν ειναι απαραίτητο να μας συμβεί;

    Κι επειδή εχώ στη δουλειά μου δεν έχω αφεντικό, τη γλιτώνω, αλλά να με γκαντεμιάζεις με τον σύντροφο που ψάχνω;

    τς τς τς

    Ντροπή

    ReplyDelete
  16. Εν να επέλεγα δύσκολο αφεντικό. Εν πιο εύκολο τζαι λιότερο ψυχοφθόρο να αλλάξεις δουλειά αν εν τόσο μαλάκας. Ενώ ο σύντροφος εν τζίνος που at the end of the day εν να σε ηρεμήσει τζαι εν να πάρετε τζαι πιο σημαντικές αποφάσεις μαζί πχ λεφτά, μωρά κτλ τζαι εν σηματικό να εν συζητησιμος τζαι όι νευρικόπελλος.

    ReplyDelete
  17. Λίγο αργοπορημένα μάλλον..
    αλλά βρίσκω ότι δεν τίθεται τέτοιο δίλημμα - ούτε θεωρητικά. το αφεντικό είναι λίγο λαχείο τι θα σου κάτσει. Μπορεί να είσαι τυχερός και να συνεννοείσαι καλά μαζί του, μπορεί να είσαι άτυχος και να μην υπάρχει επικοινωνία. Δεν μπορείς πάντα να τον επιλέξεις εκ των προτέρων. Απλά μπορείς να αλλάξεις δουλειά αν δεν αντέχεις άλλο.
    Τον σύντροφο όμως, μόνος σου τον διάλεξες. Αν είναι δύστροπος και απαιτητικός για τις αντοχές σου, τότε τι τον πήρες;

    ReplyDelete