Λόλα να ένα μήλο

Μαζί μου σήμερα έφερα ένα μήλο, ένα αχλάδι και ένα αχλαδόμηλο Nashi. Τα κοιτάζω εδώ και ώρα και προσπαθώ να αποφασίσω με ποια σειρά θα τα φάω.

Μεγάλο πρόβλημα δεν το συζητώ. Αισθάνομαι κουρασμένη και τον εγκέφαλό μου σαν το farine lactee. Ένα λιωμένο πράγμα που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του. Όχι ότι έχει πόδια το farine lactee.. Ούτε μια παρομοίωση της προκοπής δεν μπορώ να κάνω.

Ο πατέρας φαμίλιας είναι τέζα εδώ και μία βδομάδα, έτσι όλα του σπιτιού έπεσαν πάνω μου. Είναι και η ένταση της δουλειάς, είναι και ο γάμος της ξαδέλφης το Σάββατο και όλο το σόι είναι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Κάθομαι να δουλέψω και σκέφτομαι τον Μοτορτζή που πονεί, πάω να πιάσω τις κόρες και σκέφτομαι αν άφησα κάτι στη δουλειά πίσω, είμαι με τον Μοτορτζή και αγωνιώ για τις κόρες. Καθόλου συγχρονισμός στις πράξεις και τις σκέψεις.

Άρχισα να κάνω πράγματα που δεν βγάζουν και πολύ νόημα. Έβγαλα επιταγή της γυναίκα που μας καθαρίζει το σπίτι, ο θεός να την έχει καλά, θα είχαμε βρωμίσει αν δεν ήταν αυτή. Αντί να βάλω το ποσό στο σωστό σημείο, έβαλα την ημερομηνία. Απλήρωτη την άφησα.

Είναι και τέλος της (εργάσιμης) βδομάδας τα περιθώρια αρχίζουν και στενεύουν. Μέχρι χθες ένιωθα πολύ καλύτερα και υποθέτω από Κυριακή μεριά πάλι θα ανέβω. Αλλά ουπς ξέχασα το γάμο.

Μου περνούν και τρελές σκέψεις από το μυαλό. Λες να αρπάξω το κουτί με τα λεφτά από την ξαδέλφη και να την κάνω για το Βανουάτου; Ένα καημό τον έχω με τα συγκεκριμένα νησιά, διάβαζα κάπου ότι οι άνθρωποι εκεί δεν κάνουν και σπουδαία πράγματα. Κολυμπούν, ψαρεύουν, μαγειρεύουν και χορεύουν.

Σαν λογύδριο μεθυσμένου ακούγονται αυτά που έγραψα. Αισιοδοξία, όμως. Δεν χάνω το κέφι μου με τίποτε. Κούραση είναι θα περάσει.

Υγ. Post τι σημαίνει Kein sex mit Nazis?

Υγ2. Και ξεκινώ με το μήλο