Wednesday 20 October 2010

Είμαι χαρούμενηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη

Ταύτην την στιγμή (πως το μιλώ το αρχαίο ρε παιδί μου) ήρθε ο κύριος Πανίκος να μας πλύνει τα τζάμια. Και την προηγούμενη φορά πριν κανένα χρόνο, είχαμε πάλι το ίδιο σκηνικό. Μόλις έπιασε ο άνθρωπος τα εργαλεία του άρχισε να φυσά και να βρέχει. Αυτό έγινε και μόλις μετακομίσαμε. Εγγυημένα πράγματα ο κύριος Πανίκος είναι ο άνθρωπος της βροχής. Εγγυήμενα πράγματα επίσης, μόλις έρθουν σπίτι οι κόρες από το σχολείο θα γεμίζουν τα τζάμια δαχτυλιές και αποτυπώματα, ενδεχομένως και μπισκότα.

Μέχρι να τελειώσει ασχολήθηκα με το λεβέντη μου. Τον πήρα στο γιατρό για ένα καλλωπισμό νύχια και μπάνιο, εμβόλιο και αυτάκια. Ο πατέρας του αδυνατεί ένεκα μέσης να τον λούσει. Ήταν πολύ φρόνιμος, μια χαρά στάθηκε, ούτε διαμαρτυρήθηκε, ούτε έκαμε το ιατρείο σαν τα μούτρα του όπως οι κόρες, ούτε γλυφιτζούρι ήθελε, ούτε άρπαξε τα ακουστικά για να εξετάσει την αδερφή του. Θα έβαζα φωτογραφία του λεβέντη, αλλά βγάζει ένα μήνυμα ότι θέλουν δύο ώρες να γίνουν upload.

Δεν μπορούσα να αποφύγω τη σκέψη, ότι μια μέρα ίσως χρειαστεί να τον φέρω για να τον κοιμίσουν. Ξέρω ότι δεν θα ζει για πάντα, ξέρω πως τα μποξεράκια έχουν προβλήματα μεγαλώνοντας. Είναι πολύ οδυνηρό.

Τέσπα. Ώσπου να τελειώσει το μπάνιο του πετάχτηκα στο AlfaMega. Πρώτα πήγα για καφέ. Αγόρασα ένα Archie comic και παράγγειλα καφέ. Στο ταμείο ήταν πίσω μου ένας παππούς. Ετέλεψες κόρη μου; Με ρώτησε. Μέχρι να πιάσω τι ήθελε να μου πει, πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα. Εμμ, του λέω. Did you finish, young lady; το πέρασε στο αγγλικό. Του χαμογέλασα και τον άφησα να περάσει. Θυμήθηκα τα νιάτα μου διαβάζοντας Archie. Διάβαζε κανένας άλλος Archie, Betty και Veronica;

Ετέλεψες; Πόσος καιρός πάει που έχει να το ακούσω… Μου έφτιαξε τη διάθεση πάντως, ο παππούς. Πήγα με ένα χαμόγελο μεγαλοοοοοοοοοοοοο και έκανα τα ψώνια μου. Πόσο έχει ακριβώσει το σούπερμαρκετ; Πάνε τα λεφτά και δεν το καταλαβαίνεις.

Να φτιάξω τη σαλάτα ή να συνεχίσω να γράφω; Νιώθω υπέροχα. Νιώθω πολύ καλά. Νιώθω ευτυχισμένη. Νιώθω πολύ πλούσια. Νιώθω ότι τα έχω όλα, δόξα σοι ο Θεός. Νιώθω ευλογημένη. Νιώθω πολύ χαρούμενη με όσα έχω, με όσα αισθάνομαι, με τους ανθρώπους γύρω μου. Νιώθω πολύ τυχερή. Νιώθω πολύ αγαπημένη. Θα έβαζα ένα trance να χορέψω, αλλά ας μην γίνω θέαμα, είναι και ο κύριος Πανίκος εδώ.

Ευτυχία δεν είναι αυτό που περιμένουμε να ρθει όπως λέει ένα τραγούδι. Είναι αυτό που νιώθουμε τώρα. Τα μικρά και τα μεγάλα πράγματα γύρω μας και κυρίως οι άνθρωποι που μας αγαπούν και τους αγαπούμε.

Πάω στη σαλάτα τώρα. Τα ερμάρια ακόμη περιμένουν να συγυριστούν.

23 comments:

  1. Φτου να μην αβασκαθείς :D

    ReplyDelete
  2. συμφωνώ απόλυτα και κυρίως με την προτελευταία παράγραφο.

    ReplyDelete
  3. Κάποια έκλεψε τα μυοχαλαρωτικά του άντρα της φαίνεται ;)
    Πάντα χαρούμενη να'σαι.
    Εσυγχήστικες με το "ετέλεψες" όμως; Εν καλά που λαλεί ο παππούς. Where are you from lady?

    ReplyDelete
  4. Κι εγώ διάβαζα Άρτσι! Τι λαμόγιο που ήταν ε; Σε σχέση με τις γκόμενες, εννοώ.
    Α, προχτές συνάντησα το γείτονα με το μποξέρ και τον ρώτησα. Ατύχησες, είναι στειρωμένη η δικιά του.

    ReplyDelete
  5. Μακάρι να είσαι πάντα έτσι! Θκαιβάζοντάς σε ένοιωσα άξαφνα (ελάλεν το ο παππούς μου τούτον) τζι εγώ καλλύττερα!

    ReplyDelete
  6. Τα μυοχαλαρωτικά ή τους μπάφους !
    Εν πάσει way,
    Πολλά ωραίο πράμα να νιώθεις τούτη τη χαρά έτσι στο ξαφνικά

    ReplyDelete
  7. Χαίρομαι για σένα, είναι πολυ σημαντικό να χαίρεσαι με τα μικρά και απλά της ζωής, πολλές φορές δεν εκτιμούμε αυτά που έχουμε...

    ReplyDelete
  8. Σωστός ο παππούς.
    Να μεν πηαίννετε στα ακριβά σουπερμάρκετ, να μεν σας την κόφκουν σιοιρινή!!
    @Πασχαλίνα: εν ο Πουλικάκος που ήταν στο "του κουτιού τα παραμύθια" κόρη! (Μάνα απολογούμαι για την κατάχρηση!)

    ReplyDelete
  9. mana mou reeeeeeeeeeeeeee...μα πόσο χαίρομαι για σένα. εν θέλω να σε απογοητεύσω πιθανόν εν θέμα ορμονών και σεροτονίνης. ως αύριο θα επανέλθεις. αλλά ναι, εν ωραίο τούτο το συναίσθημα. και εγώ διάβαζα αρτσι. ήμουν πάντα φαν της βερόνικας. δεν ξέρω γιατί. εσυ;;
    μην το σκέφτεσαι για το μωρό ρε. αργά ή γρήγορα χάνουμε αυτούς που αγαπούμε. μακάρι να φύγει μόνος. να μην χρειαστεί να τον κοιμίσεις. είναι το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ συναίσθημα στον κόσμο.
    και κλείνοντας
    TRUE HAPPINESS IS ONLY FOUND IN FLEETING MOMENTS.

    ReplyDelete
  10. κ εγώ διάβαζα αρτσι κ μαρεσε η Μπέττυ.... και ο άλλος με την κορώνα που δεν θυμάμαι πως το λένε

    πολυ ωραίο πράγμα να είσαι ευτυχισμένη κ χαρούμενη
    πάντα τέτοια

    ReplyDelete
  11. Τόση χαρά πια;

    Μπράβο Μάνα μ!!!

    :))))

    ReplyDelete
  12. Μπράβο ρε μάνα! Πάντα τέτοια...

    'Ευτυχία δεν είναι αυτό που περιμένουμε να ρθει όπως λέει ένα τραγούδι. Είναι αυτό που νιώθουμε τώρα. Τα μικρά και τα μεγάλα πράγματα γύρω μας και κυρίως οι άνθρωποι που μας αγαπούν και τους αγαπούμε.'

    Could not have said it better! Είναι στα μικρά και καθημερινά!

    ReplyDelete
  13. Ευτυχία δεν είναι αυτό που περιμένουμε να ρθει όπως λέει ένα τραγούδι. Είναι αυτό που νιώθουμε τώρα. Τα μικρά και τα μεγάλα πράγματα γύρω μας και κυρίως οι άνθρωποι που μας αγαπούν και τους αγαπούμε.

    ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ! ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΖΩ ΑΛΛΟ!

    ο εξ από ανέκαθεν

    ReplyDelete
  14. προτιμούσα την Μπέτι κι εγώ, τη Βερόνικα την έβρισκα πολύ bitch :))).

    αλλά δεν είναι θέμα ορμονών. συνήθως είμαι Πολυάννα, μέσα στην καλή χαρά. απλά σήμερα ξεπέρασα και τον εαυτό μου.

    @ Εοlica
    έμεινε φτηνό σούπερμαρκετ εκτός από τον Αθηαινίτη;

    ReplyDelete
  15. ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
    Ξέρει κάποιος να μου πει πως θα μαγειρέψω κάτι κοτσινομανίταρα που αγόρασα;

    ReplyDelete
  16. Στο τηγάνι με κρεμμύδια και ντομάτα! Δεν τα φτιάχνω εγώ, μια θεια μου. Γιαμ γιαμ!
    Πολύ ωραίο ποστ :)

    ReplyDelete
  17. Μαζί με τα κρεμμύδια και τη ντομάτα, βάλε και σκόρδο και πράσο. Προς το τέλος προσθέτεις και λίγο κρασί. Μέλιν.

    ο εξ από ανέκαθεν

    ReplyDelete
  18. τόση ευτυχία αμέσως μόλις εσυνειδητοποίησες ότι ακρίβωσεν το σούπερμάρκετ... ΜΠΑΣ ΤΖΙ ΕΝΝΕΝ ΚΟΤΣΙΗΝΟΜΑΝΙΤΑΡΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΟΡΗ.

    υ.γ. εν γοράζουμε κοτσιηνομανίταρα τζιαι απορούμε για τα ριάλλια που παν τζιαι χάνουνται μαν.

    υ.γ2. ε ινβίχτους, εννά σε λαλούν έτσι πολλύν τζιαιρόν;

    ReplyDelete
  19. Μπράβο κορούα μου!

    Εν τέλειον ότι το μονο που χρειαζόμαστε για να νιώσουμε χαρούμενοι είναι απλά μικρά πράγματα!

    ReplyDelete
  20. Ρε συ, μας έβαλες υποψίες για το ρόλο που πάιζει ο κύριος Πανίκος!

    ReplyDelete
  21. χρειάζουμαι απελπισμένα τζαι γιω μιαν ημέραν που πάσιν ούλλα ρολόιν!! είσαι πολλά τυχερή.

    ReplyDelete
  22. Μάνα!!! Έτσι, seize the day που έλεγε και η ταινία... Είναι τόσο δυναμωτικές αυτές οι στιγμές, σου εύχομαι να κρατάνε πολύ και να έρχονται όλο και πιο συχνά!
    Σήμερα έφτιαξα τα πρώτα μου σαπουνάκια και είμαι ενθουσιασμένη!!! Η χαρά σου παίζει να είναι κολλητική ;-)

    ReplyDelete
  23. Πέψε μου τον κύριον Πανίκκον. Θέλω επειγόντως βροσιή. Δεν αντέχω άλλον το καλοτζαίριν. Τζαι ας μεν πλύθουν τα τζάμια.

    ReplyDelete