Thursday, 18 November 2010
Κάνε γονείς να δεις καλό
Βλέπεις αυτή τη φωτογραφία και λες μα τι ωραία που είναι αυτή η γιαγιά με την εγγονή της. Και μετά διαβάζεις και την είδηση που της κάνεις παρέα και συνειδητοποιείς ότι δεν είναι γιαγιά και εγγονή, αλλά μάνα και κόρη.
Είναι η Αντριάνα Ιλιέσκου, που στα 66 της έγινε η μεγαλύτερη γυναίκα στον κόσμο που απέκτησε παιδί. Προλαβαίνω οποιεσδήποτε απορίες λέγοντας πως δεν επρόκειτο για θαύμα της φύσης, αλλά για θαύμα της τεχνολογίας και της ιατρικής. Σήμερα η κυρία είναι 72 χρονών και δηλώνει ότι θα ήθελε να γίνει μητέρα για δεύτερη φορά... Μάλιστα, η επιθυμία της αυτή εκδηλώθηκε όταν άκουσε την είδηση ότι στη Βρετανία πραγματοποιήθηκαν τεστ γονιµότητας σε µια 70χρονη γυναίκα. Πάντως, δεν είναι η μεγαλύτερη γυναίκα που απέκτησε παιδί, μετά τη Σάρα που έγινε όπως λέει η Παλαιά Διαθήκη μάνα στα 90 της. Η Ιλιέσκου έχασε το ρεκόρ πριν από δύο χρόνια από την Ινδή Ράγιο Ντέβι που τεκνοποίησε στα 70 της χρόνια.
Είμαι εγώ η παράλογη ή μήπως ζω σε μια παράλογη κοινωνία; Σεβαστή η επιθυμία κάθε γυναίκας να χαρεί τη μητρότητα. Αλλά παιδί στα 70; Είμαστε σοβαροί; Η ίδια λέει ότι νιώθει νέα και ότι έχει δυνάμεις να μεγαλώσει το παιδί της. Και εγώ νιώθω νέα και έχω δυνάμεις να κάμω μονόζυγα, αλλά αν πάω σε κλαμπ που συχνάζουν 16χρονα θα με πετάξουν έξω.
Στα 30 κάτι μου είναι μέρες και ώρες που νιώθω ότι θα καταρρεύσω με δύο παιδιά. Μέρες που όταν καταφέρουμε να τις κοιμήσουμε πέφτουμε ξεροί με τον πατέρα φαμίλια στον καναπέ και συνεννοούμαστε γρυλίζοντας από την κούραση.
Και εντάξει, βρήκαμε τη βιονική γυναίκα που μπορεί να κάνει στα 70 όσα δεν μπορούμε οι υπόλοιπες στα 30. Το χρόνο που τον βάζει; Λογαριάζει ότι θα ζει με τα βουνά; Ότι επειδή νιώθει καλά, θα φτάσει και τα 100; Όχι μόνο η συγκεκριμένη γυναίκα, όλες όσοι κάνουν παιδιά σε τόσο μεγάλη ηλικία Λαμβάνουν υπόψη τους, ότι θα πεθάνουν και θα αφήσουν ορφανά ανήλικα;
Καλώς ή κακώς θα πρέπει να μπουν κάποια όρια. Δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει κυρίως όταν εμπλέκονται και μικρά παιδιά στη μέση. Πως λέμε σε μια 14χρονη δεν μπορείς να κάμεις παιδί, έχεις όλη τη ζωή σου μπροστά σου, έτσι πρέπει να λέμε και σε μια 70χρονη δεν μπορείς να κάμεις παιδί έχεις όλο το θάνατο μπροστά σου.
Δεν ξέρω γιατί έχω θυμώσει με αυτή την ιστορία. Ίσως γιατί μου φαίνεται άκρως εγωιστικό να βάζεις τα θέλω σου πάνω από όλα, να καταπατάς τους νόμους της φύσης για να ικανοποιήσεις τις επιθυμίες σου. Δεν θα πρέπει σε κάποια φάση να αποδεχόμαστε ότι είναι πράγματα που δεν μπορούμε να τα κάνουμε;
Σε 5,6 χρόνια το κοριτσάκι θα είναι γύρω στα 12. Θα θέλει να συζητήσει θέματα γυναικεία, σεξ, σχέσεις με τη μαμά της, η οποία αν ζει θα είναι 80 χρονών. Μπορεί κάποιος να φανταστεί μια έφηβη να μιλά για σεξ με μια 80χρονη; Όσο ανοιχτόμυαλη και να είναι υπάρχουν δέκα χάσματα γενεών. Πως να υπάρξει συνενόηση;
Απλά δεν θα υπάρξει. Θα ήθελα πολύ να ξέρω πως αισθάνεται για όλα αυτά το κοριτσάκι, που είναι ο άμεσα εμπλεκόμενος. Είναι χαρούμενη; Σίγουρα η μαμά της την αγαπά, αυτό δεν το αμφισβητώ. Πως να νιώθει όμως όταν βλέπει τις μαμάδες των φίλων της χωρίς ρυτίδες, με μαγιό στην παραλία, με ρούχα που μόλις αγόρασαν από καταστήματα όπως το Top Shop και το Gap; Πως να είναι άραγε να έχεις μια μάνα που να σε περνά 66 χρόνια; Και για να μην κάνω διακρίσεις το ίδιο αφορά και τους πατέρες.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
έχεις δίκιο. εγώ πάντως κάποιες μέρες που πονώ τη μέση μου ή είμαι κουρασμένος νιώθω ενοχές που δεν μπορώ να προσφέρω όσα πρέπει.
ReplyDeleteυπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που άτομα παραπληγικά ή τετραπληγικά επιλέγουν να κάνουν παιδιά, το έχω δει, και τα παιδιά μεγαλώνουν σ' ένα περιβάλλον που διαφέρει από το δικό μας, αλλά μεγαλώνουν καλά.
οπότε το θέμα εν αρκετά περίπλοκο.
Ποδηλάτη bonjour έχω ένα "δώρο" για σένα. Θα το βρεις εδώ http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4604729
ReplyDeleteαυτό πάντως που με απασχολεί δεν είναι τόσο αν θα μπορεί να παίζει με το παιδί της. είναι το ότι θα πεθάνει. εντάξει όλοι θα πεθάνουμε σε κάποια στιγμή, αλλά στα 72 σου είναι πιο πιθανόν να σου έρθει παρά στα 35 για παράδειγμα.
και επειδή ξέρω από πρώτο χέρι τι σημαίνει να χάνεις τον γονιό σου σε αυτή την ηλικία είναι κάτι που δεν θα ήθελα να το περάσει κανένα παιδί.
Εχεις τοσο δικιο.Η κυρια σκεφτηκε εγωιστικα.Ομως, ποιος πελλος γιατρος δεχτηκε να της καμει τεχνιτη γονιμοποιηση(γιατι φανταζομαι δεν εχει η συλληψη με το πατροπαραδοτο τροπο)?
ReplyDeleteΈσιεις απόλυτον δίκιον Μάνα. Το πιο σοβαρόν θέμαν εν το μωρόν, που σε νηπιακήν ηλικίαν θα έσιει μάναν κοτζιάκαρην. Που θα θέλει σάσμαν, μαείρεμμαν, ντύσιμον...Ποιος θα την παίρνει στον γιατρόν? Ποιος θα ψουμνίζει για το σπίτιν, ποιος θα κάθεται ν' αφταίνει την φουκούν να ψήνει τα σουβλάκια???
ReplyDeleteωραίο ποστ μάνα και νομίζω συμφωνώ - έτσι όπως τα λαλείς έπεισες με: "δεν μπορείς να κάμεις παιδί έχεις όλο το θάνατο μπροστά σου" ΧΑΧΑΧΑΧΑ
ReplyDeleteahem :S
που την άλλη, εν τζιαι λλίο κρίμα η γεναίκα να μεν κάμει μωρό. Αλλά χάτε. Ξέρω;
Όπως και να έχει, Ποδηλάτη, εν βλέπω πώς συγκρίνονται οι παραπληγικοί με τους ετοιμοθάνατους. Άλλον ο γέρος που σε λλία χρόνια εννά κορδώσει αφήνοντας το μωρό ορφανό, τζιαι άλλο ο ανάπηρος αλλά νέος που απλώς εν μπορεί να βουρήσει μες τους κάμπους μαζίν του.
εν πολλά ωραία η φωτό btw.
καλάν, ήμουν δεύτερη τζιαι ώσπου να ξορτώσω να γράψω εφάν με λάχανο
ReplyDeleteΚάθε πράγμα στον καιρό του... Τυχαίο; Δε νομίζω! Και άντε η κυρία είναι βιονική, σου λέω εγώ και σούπερ προχωρημένη! Το κοριτσάκι; Είναι τρομερό να ζεις σε τόσο τρυφερή ηλικία με το φόβο του αποχωρισμού που λογικά θα έχεις μετά τα 30 για τους γονείς σου... Η σύγκριση γίνεται υποσυνείδητα με τους άλλους γονείς όπως είπες.
ReplyDeleteΕίχα μια φίλη, της οποίας οι γονείς την έκαναν στα 40+ (καμία σχέση με 70...) και πάντα ένιωθε ανασφάλεια και φόβο ότι θα χάσει τους γονείς της νωρίς... Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
Sike είναι η αληθινή φωτογραφία. είναι η κυρία Ιλιέσκου και η κόρη της.
ReplyDeleteΧριστιάνα εννοείται με τεχνητή γονιμοποίηση. μάλιστα της εμφύτευσαν τρία έμβρυα, αλλά το ένα τα κατάφερε και αυτό με δυσκολία.
Ενας ψυχίατρος ειχε εισηγηθεί πριν απο 10 χρόνια την εισαγωγη ενος ψυχιατρικού τεστ σε ομαδες υψηλού κινδύνου, και βαση του αποτελεσματος να τους επιτρεπεται ή όχι η συναψη γάμου.
ReplyDeleteΝομιζω με το σημερινο θεμα, ειναι επιτακτική αυτή η ανάγκη. Γιατί ναι μεν ειναι δικό σου το ***** αλλά τις επιπτώσεις θα τις φορτωθεί ενα μωρό και ισως και η κοινωνία.Σκεφτείτε το μωρό πως θα νοιώθει που η μανα της πιθανον σε λίγα χρονια δεν θα μπορεί να την σηκωσει πανω της.
Οσο αφορα το σχόλιο για συζητηση του μωρου για θέματα σεξ με την μανα, οταν αυτη θα είναι 80, απλως να πω οτι εαν εμφανίσει και αλζχάιμερ η μανα, αυτη η συζητηση θα είναι για Όσκαρ.
Εγώ εννα σταθώ στην τελευταία σου πρόταση για τους πατέρες διότι βρίσκω να εν πιο συχνό φαινόμενο. Εν μπορεί ο καθένας που περνά κλιμακτήριο/προθανάτιο τραλαλα να τεκνοποιεί ανεξέλεκτα. Θέλει να ξανανιώσει νέος? Ας γοράσει playstation.
ReplyDeleteΕδιάβασα την είδηση πρόσφατα. Ήμουν σίγουρος ότι θα έκαμνες σχετική ανάρτηση :)
ReplyDeleteΕίναι ΤΡΑΓΙΚΟ αυτό το πράμα. ΤΡΑΓΙΚΟ.
Το μωρό θα μπαίνει στο σχολείο και η μάνα στον τάφο. Είναι απλά ΤΡΑΓΙΚΟ
Είχα διαβάσει κι εγώ την πιο πάνω είδηση στο ίντερνετ. Τι να πει κανείς...Ελπίζω τουλάχιστον η κυρία να έχει εξασφαλισμένο (οικονομικά και οικογενειακά) το παιδί της για το μέλλον..
ReplyDeleteΦυσικά υπάρχει και το αλλο ακρο, το να γίνεις μητέρα στα 16 και 15 σου και γιαγιά στα 35 σου. Το αστείο θα ηταν βρεθούν σε συνάντηση γονέων στο σχολείο η πιο πάνω γερόντισσα και η teenager μανα, ω ρε γέλια ...
ReplyDeleteτο θεμα αυτο με εχει απασχολησει και εμενα στο παρελθον..
ReplyDeleteτα ιδια σκεφτομουν και εγω οταν ειδα ενα θεμα για ενα ζευγαρι στην Ελλαδα που απεκτησε παιδι στα 60!!!
το χειροτερο δεν ειναι οτι οταν θα ειναι 12-14 και θα χρειαζεται καποιον να μιλησει για το σεξ.. αυτο θα ειναι το τελευταιο πραγμα στο μυαλο της.. γιατι μεχρι τοτε θα πρεπει να γεροκομει τη μητερα της!!! κοριτσι στα 12 και θα πρεπει να λουζει τη μανα της να της αλλαζει πανες να την ντυνει.. και αν θα ειναι και αρρωστη..ασε!!!
πολυ εγωιστικο!!! εγω θελω να παιδι και δεν με νοιαζει???!! το παιδι το ρωτησες?? που οταν θα ειναι 12 θα πρεπει να σε φροντιζει?? και οταν θα ειναι 15 (στην καλυτερη περιπτωση) θα ειναι ορφανο και δεν θα εχει κανεναν και θα πρεπει να παρατησει το σχολιο και να βρει δουλεια????
Χρ.
I think it's unfair for the children..εγώ έχω ενα φίλο που οι γονείς του είναι μεγάλοι και έχει ενα άγχος οτι θα τους χάσει και οταν σπουδάζαμε έπρεπε να τελιώσει να έρθει πίσω, να βρεί δουλειά, να αποκατασταθεί γιατί δεν είχε χρόνο...αυτό νομίζω είναι άδικο για ένα νέο παιδί.
ReplyDeleteΤι εγωισμός. Τι βλακείες! Μα αυτό το παιδί θα μείνει ορφανό όσο είναι ανήλικο ακόμα! Ποιος θα το φροντίσει? άραγε ο γιατρός της δεν της είπε τίποτα? Θα έπρεπε να υπάρχουν σχετικοί νόμοι. Κάποιος θα έπρεπε να το απαγορεύει αυτό. Αγανάκτησα τώρα
ReplyDeleteΤο βρίσκω τόσο εγωιστικό!
ReplyDeleteΚαι περισσότερο τα βάζω με τους γιατρούς που για την μωροφιλοδοξία τους και μόνο επεμβαίνουν στο παράλογο!
axapari ole
ReplyDeleteΓιαγιά Αντιγόνη έχουν και οι γιατροί τις ευθύνες τους. ό,τι μαλακία μας έρθει πάμε βρίσκουμε ένα γιατρό και αυτός το κάνει, για το χρήμα ή για την αναγνώριση έστω;
ReplyDeleteκαι το άλλο που σκέφτομαι υπάρχουν τόσα ορφανά, τόσα παιδιά κακοποιήμενα, που έχουν ανάγκη από μια ζεστή αγκαλιά, από αγάπη. θα μπορούσε να βοηθήσει ένα από αυτά.
Αυτό που είπε ο Χρ. είναι επίσης σημαντικό. Φανταστείτε ένα 12χρονο να πρέπει να φροντίζει την 80αρα κατάκοιτη μάνα της, που μπορεί καλά καλά να μην επικοινωνεί.
εχεχ πολύ ωραίο κράνος, νομίζω θα μου πηγαίνει μια χαρά!
ReplyDeleteναι, το παράδειγμα των τετραπληγικών το θέτω ως παράδειγμα κάποιων γονιών που κάνουν παιδιά ξέροντας από πριν ότι δε θα μπορούν να προσφέρουν ό,τι θεωρητικά προσφέρουν όλοι οι γονείς. και αυτοί επίσης δεν έχουν μεγάλο προσδόκιμο όριο ζωής, περίπου σαν τους ηλικιωμένους, λόγω επιπλοκών από την ακινησία.
tziai meta laloun mou na agxwthw epidi epatisa ta 30 tziai en etoknopoihsa akoma... exw allo 30 xronia xrono, men masheste:-)...
ReplyDeleteΝομίζω εν το ρεκόρ που θέλει και η 72χρονη και ο γιατρός της. Να πεις είσιεν απωθημένο να κάμει ένα μωρό, αφού έκαμε. Ο καμός της νομίζω εν που έχασε το ρεκόρ που την άλλην την 70χρονη πριν θκυο χρόνια. Και ναι, οι ανθρώποι μπορεί να γίνουν τόσο εγωκεντρικοί και εγωιστές.
ReplyDeleteΗ συγκεκριμένη κυρία, είχε δηλώσει ότι ήταν 55 χρονών όταν ζήτησε να κάνει τ.γ. που ήταν το ανώτατο επιτρεπτό όριο για κάτι τέτοιο (για να ξεκαθαρίσουμε ότι οι γιατροί δεν δέχονται να κανουν τ.γ. σε όποιον να 'ναι ανεξαρτήτως ηλικίας κλπ.).
ReplyDeleteΚαι τέλοσπάντων, μπορεί να μην είναι ό,τι καλύτερο για ένα παιδί να έχει τόσο μεγάλους γονείς, αλλά μην κάνετε κι έτσι. Πόσα παιδιά μεγαλώνουν με τους παππούδες τους διότι αυτούς έχουν μόνο στη ζωή; Εδώ μέχρι κ τα παιδιά του Μάικλ Τζάκσον, με αυτούς ξέμειναν :)).
Έπειτα, ανεξάρτητα από την ηλικία, καθένας που χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσο για να αποκτήσει ένα παιδί ενώ η φύση δεν του το προσφέρει, είναι εγωιστικό. Έχει πάρα πολλούς ακατάλληλους γονείς σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει, ποιος αξίζει να μεγαλώνει ένα παιδί και ποιος όχι;
Αν αυτό το παιδί, δεν ήταν δικό της και ήταν της νεκρής κόρης της, θα είχατε ακόμα πρόβλημα να το μεγαλώνει η συγκεκριμένη κυρία;
@karma
ReplyDeleteΑν το παιδί ήταν της νεκρής κόρης της θα ήταν το θύμα μιας οικογενειακής τραγωδίας. Αλλά σε τούτην την περίπτωση εν όπως που να θεωρούν την τραγωδία δεδομένη. Άσε που είσιεν πιθανότητα το κάθε γραφείο ευημερίας να πιάσει το μωρό που τη γιαγιά του αν εθεωρούσε ότι εν σε ηλικία που εν μπορεί να το φροντίζει και να του παρέχει όσα χρειάζεται.
Σορρυ κιολας αλλα αυτο το "είχε δηλώσει ότι ήταν 55 χρονών" δεν με πειθει.Εγω ουτε γιατρος ειμαι και θωρω την και ξερω οτι δεν ειναι 55.Η μανα μου ειναι 55 και ειναι μια κουκλα, αυτη ειναι ο Mamra στο θηλυκο του.Χλωμο μου φαινεται να πιστεψε ενα ολοκληρο νοσοκομειο(νοσοκομες,γιατροι)και δεν ψυλιαστικε κανεις να πει "Ρε κουμπαρε τουτη η γεναικα εν πολλα κοτζιακαρη για να ναι 55".
ReplyDeleteΜεγαλωνουν με παππουδες "καταλαθος" και οχι εσκεμμενα.Θελω μωρο και εν με κοφτει τιποτε?
Η γιαγια μου που χουν την ιδια ηλικια εχει και δισεγγονα.
Karma
ReplyDelete"Έπειτα, ανεξάρτητα από την ηλικία, καθένας που χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσο για να αποκτήσει ένα παιδί ενώ η φύση δεν του το προσφέρει, είναι εγωιστικό".
Περίμενε μια στιγμή. Δεν είναι λίγο παράλογο να εξισώνεις ένα ζευγάρι 30 χρονών που προχωρεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση επειδή για τον οποιοδήποτε λόγο δεν μπορεί να κάμει παιδί, με τη σύλληψη ενός παιδιού από μια γυναίκα 66 χρονών;
άσε που είναι εντελώς άλλη υπόθεση να πεθάνουν οι γονείς ενός παιδιού και να το μεγαλώνουν εξ ανάγκης η γιαγιά και ο παππούς (στο κάτω κάτω η άλλη επιλογή θα ήταν να πάει σε ένα ορφανοτροφείο) και άλλο συνειδητά μια γυναίκα να αποκτά παιδί στην ηλικία που κανονικά θα έπρεπε να είχε εγγόνια.
εγώ διαφωνώ. αφού άδεια γονέα εν υπάρχει πουθενά, ας κάμει ότι θέλει. γιατί οι άλλοι έννεν εγωιστικά που κάμνουν τα παιδιά;
ReplyDeleteΕν τούτο που είπα τζι εγώ που άκουα για την ντέμι μουρ που ήθελεν να γίνει μητέρα. Μα περιπαίζεις μας ολάν;
ReplyDeleteΑύριο που το μωρό έννα εν 10 χρονών τζι εσύ στο γεροκομείο εν καλά το μωρό να μεγαλώνει με τον ξένο άθρωπο ασπούμε;
Τζαι να χάσει τη μάνα του στα 15 του ασπούμεν;
Μάνα,
ReplyDeleteΌντως αυτό κάνω, διότι καθένας που λέει "τώρα θέλω ένα παιδί" και παρακάμπτει τη φύση του για να το αποκτήσει, είναι το ίδιο πράγμα - ανεξαρτήτως ηλικίας.
Όμως έχουμε δύο ξεχωριστά θέματα εδώ: το ένα είναι κατά πόσο δικαιούται μία μάνα να γεννήσει ένα παιδί και το άλλο είναι το ποιος δικαιούται να μεγαλώνει ένα παιδί.
Υποτίθεται ότι εδώ εμείς συζητάμε με βάση το καλό του παιδιού, έτσι δεν είναι; Από τη στιγμή που πολλά παιδιά μεγαλώνονται από παππούδες, δεν μπορεί αυτό να είναι οκ, αλλά αν είναι οι γονείς μεγάλοι σε ηλικία, αυτό να μην είναι οκ.
Το θέμα της γέννας είναι άλλο. Πιστεύω ότι δεν είναι καλό να παρακάμπτεις τη φύση σε οποιαδήποτε ηλικία για να "βιώσεις τη μητρότητα". Αλλά ρωτάω και πάλι, με ποια κριτήρια μπορούμε εμείς να κρίνουμε ποια είναι άξια να φέρει στον κόσμο ένα παιδί και ποια όχι; Τα κριτήρια που αναφέρθηκαν εδώ είναι εντελώς υποκειμενικά. Οι δυνάμεις μια γυναίκας στα 70 της ποικίλουν, το ίδιο και το προσδόκιμο ζωής.
Έχω φιλικό μου πρόσωπο που γεννήθηκε από γονείς σε μεγάλη ηλικία. Ίσως όχι τόσο μεγάλους όσο η μικρή του άρθρου σου - στα 20 του οι γονείς ήταν 75 και 80 - και ήταν το πρώτο παιδί. Όλα εξελίσσονται ακόμα φυσιολογικά. Σίγουρα σήμερα, 10 χρόνια μετά, οι γονείς δεν έχουν τις αντοχές ενός 60άρη γονιού, χρήζουν περισσότερης φροντίδας, αλλά ζουν και βασιλεύουν. Θέλω να πω, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πώς θα έρθουν τα πράγματα, γι' αυτό και δεν μπορεις να είσαι κατηγορηματικός σε ένα τέτοιο θέμα.
Συγγνώμη για το σεντόνι..
Κατ αρχήν μην ζητάς συγνώμη για το σεντόνι, τη γνώμη σου έγραψες.
ReplyDeleteένα στα πέντε ζευγάρια αν δεν κάνω λάθος δεν μπορεί να κάμει παιδί, λένε οι στατιστικές εξαιτίας του τρόπου ζωής μας, άγχος κυρίως. υπό κανονικές συνθήκες αυτοί οι άνθρωποι θα έκαναν παιδί. δεν βλέπω να είναι το ίδιο αυτή η εξωσωματική με την εξωσωματική σε μια γυναίκα 70 ετών.
υπάρχουν κριτήρια που θα μπορούσαν να ισχύουν. ηθικά, βιολογικά. εντάξει τώρα τίποτα δεν ισχύει ο καθένας ότι θέλει κάνει, για αυτό και υπάρχουν τόσες χιλιάδες δυστυχισμένα παιδιά.
ήμουν δέκα χρονών όταν χάσαμε τον πατέρα μου. ενδεχομένως να είναι κάπου τόσο και το κοριτσάκι στην είδηση. δεν θέλω να πω πολλά πάνω σε αυτό. απλά εύχομαι να μην το βιώσουν άλλα παιδιά.
και επιμένω ότι είναι άλλο θέμα να πεθαίνουν οι γονείς και εξ ανάγκης να τα μεγαλώνουν οι παππούδες και άλλο να γενιούνται παιδιά από "παππούδες".
Αυτή, "ορφανό" γέννησε!
ReplyDeleteΕγώ πάλι θα παίξω τον συνήγορο του διαβόλου και θα πω ότ θα προτιμούσα μια γριά μάνα που να με λατρεύει και θα με μεγαλώσει σωστά δίνοντας μου πιο σημαντικό πράμα στον κόσμο. Την αγάπη. Και ας με αφήσει ορφανή στα 15-20-25. Παρά μια μάνα στη "σωστή" ηλικία, αλλά αδιάφορη ή και βίαια ακόμα. Υπάρχουν και τέτοιες ξέρετε...
ReplyDeleteΟσο για το θάνατο.. It's a part of life. Και κανείς δεν ξέρει πότε θα έρθει...
Φυσικά το καλύτερο θα ήταν το "ιδανικό". Μάνα με όλες τις σωστές προδιαγραφές... Αλλά αν κοιτάξουμε καλά γύρω μας και εκτός του μικρόκοσμου μας, τα "ιδανικά" σπανίζουν..
Σόρρυ. Απλά καμιά φορά τον νόμισμα δεν έχει μόνο 2 όψεις....
Νομίζω ότι εν υπάρχει ποτέ φάση που να μεν χρειάζεσαι τον γονιό σου. Το ερώτημα είναι που θα άει η μικρή άμα η συγκεκριμένη γιαγιούλα πεθάνει. Άλλα μωρά υποθέτουμε εν υπάρχουν, σύζυγος αν υπάρχει εν ναν στην ίδια ηλικία + κατάσταση με την ίδια. Ναι ίσως να δώσει απέραντη αγάπη του μωρού. Αν η μικρή μετά καταλήξει με μια μάνα αδιάφορη και βίαια; Και ειδικά σε πιο ευαίσθητες ηλικίες που ακόμα ο χαραχτήρας σου διαμορφώνεται και επηρεάζεται που τον περίγυρο εν δύσκολο να είσαι σίουρος ότι εν θα την επηρεάσει βαθύτατα, όση αγάπη και να πάρει αρχικά. Τωρά αν η γιαγιούλα εν σίουρο ότι όταν πεθάνει η μικρή θα έχει την αγάπη κ φροντίδα που της αρμόζει εν διαφορετικό αν και όι απαραίτητα 'σωστό'.
ReplyDelete