Ανοιχτή επιστολή προς υποψήφιους βουλευτές

Αγαπητοί υποψήφιοι βουλευτές,

Σταματήστε να μου υπόσχεστε ότι θα μου κάνετε τη ζωή τέλεια μετά τις εκλογές εάν και εφόσον σας ψηφίσω βεβαίως βεβαίως. Πριν από 30 χρόνια σταμάτησα να πιστεύω στον Άη Βασίλη. Πριν από 20 χρόνια σταμάτησα να πιστεύω στον Άγιο Βαλεντίνο. Πριν από δέκα χρόνια σταμάτησα να πιστεύω στα απορρυπαντικά που αφαιρούν όλους τους λεκέδες, κυρίως σοκολάτα και κρασί. Και ποτέ δεν πίστεψα τους πολιτικούς. Never.

Για αυτό κόψτε το μπλα μπλα μπλα και ας είστε ειλικρινείς για πρώτη φορά στη ζωή σας. Είναι δεδομένο ότι δεν θα σας ψηφίσω για να λύσετε το κυπριακό. Άλλωστε το βασιλικό μας σύστημα είναι τέτοιο που ο πρόεδρος ό,τι θέλει κάνει. Και ένωση με τη Νέα Ζηλανδία να υπογράψει, δεν μπορείτε να τον σταματήσετε. Επίσης, ούτε την οικονομία μπορείτε να βοηθήστε, για αυτό μην τάζετε καλύτερες μέρες. Εξάλλου είστε μέρος του προβλήματος, θέλετε να μιλήσουμε για τους μισθούς και τα επιδόματά σας;

Φυσικά ούτε με την κοινωνία θα κάνετε τίποτα. Στα αρχίδια σας, βασικά η κοινωνία, γιατί διαφορετικά δεν θα αφήνετε την υγεία, την κοινωνία, τις παροχές να βρίσκονται στο σημείο που είναι σήμερα.

Και περνούμε στο διά ταύτα. Τι μπορεί να θέλω από σας για να σας δώσω την ψήφο μου; Είναι μια πράξη ανταλλαγής, όπως και να το κάνουμε. Ιδεώδη του στυλ οι πολίτες συμμετέχουν, θέληση της πλειοψηφίας είναι λόγια του αέρα. Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε, είστε για την ακρίβεια, εγώ πατώ στα τριάντακατι, μπορούμε να λέμε την αλήθεια μεταξύ μας.

Οι εκλογές και κυρίως οι βουλευτικές είναι πράξη ανταλλαγής. Πως πάω στο Alfa Mega και παίρνω πάνες της μικρής, γάλατα, ψωμί και στο τέλος βγάζω την πιστωτική κάρτα και πληρώνω, κάνοντας τον σταυρό μου να έχει μέσα λεφτά; Έτσι είναι και οι εκλογές. Ρίχνω την ψήφο μου και εξαργυρώνω μετά σε ρουσφέτι. Τίποτα σπουδαία πράγματα, κανένας διορισμός στην κυβέρνηση, κανένα οικόπεδο που είναι σε αγροτική περιοχή να περάσει στην οικιστκή, καμιά δουλειά με το δημόσιο κτλ κτλ κτλ.

Λοιπόν, εγώ κύριοι βουλευτές δεν θέλω να διοριστώ στην κυβέρνηση, σπίτι έχω δεν χρειάζομαι αλλαγές στο χωραφούδι που μου άφησε η γιαγιά μου και δεν θέλω δουλειές με το δημόσιο. Θέλω απλά πράγματα. Έχω προσωπικά αιτήματα και υπόσχομαι όποιος μου τα υλοποιήσει πριν από τις εκλογές εννοείται να πάω να τον ψηφίσω, διαφορετικά όπως έλεγε η Λίντα Εβανγκελίστα δεν σηκώνομαι από το κρεβάτι μου (τρόπος του λέγειν γιατί τα μωρά ξυπνούν από τα χαράματα), να πάω στις κάλπες.

Τι θα κάνει αυτός που θα κερδίσει την ψήφο μου:
1. Θέλω κύριε υποψήφιε, να έρχεσαι μια φορά το μήνα για babysitting. Σόρρι, το σύστημα με τις γιαγιάδες δεν αποδίδει ιδιαίτερα. Τα μωρά θα κοιμούνται, θα κάθεσαι να βλέπεις τηλεόραση μέχρι να επιστρέψουμε. Το πρωί όταν ξυπνούν να τους κάνεις γάλα, να τα ντύνεις, να παίζεις μαζί τους, ώσπου να ξυπνήσουμε.

2. Ο κήπος θέλει ξεχόρτισμα, λίγο κλάδεμα τα φυτά και να φυτευτεί καινούρια τριανταφυλλιά. Έχω ξεμείνει για να προσλάβω κηπουρό, θέλω να το αναλάβεις το θέμα. Α και μια και είσαι στην αυλή, μπορείς να δεις αν διορθώνεται το ποδηλατάκι της μικρής; Ε, πάρε και τον λεβέντη καμιά βόλτα, ωραία θα περάσετε.

3. Υπάρχει τρόπος το Foxlife Crime να μη μεταδίδει μεταγλωττισμένες τις σειρές; Είναι δυνατόν να βλέπω τον Γκρίσομ να μιλά άπταιστα ιταλικά; Για όνομα.

4. Θέλω να μιλήσεις με τον διευθυντή μου και να κανονίσεις να έχω δικό μου στεγασμένο χώρο στάθμευσης στη δουλειά.

5. Και μιας και θα μιλήσεις με τον διευθυντή, δεν του λες να μου δώσει και καμιά αύξηση;

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων