Τον βλέπω ξανά και ξανά. Τον κοιτώ με ύφος γεμάτο υπονοούμενα. Ξέρει ότι τον ποθώ. Εδώ και τώρα. Θέλω να με τυλίξει. Θέλω να χωθώ μέσα του. Να είναι άραγε το συναίσθημα αμοιβαίο; Να θέλει άραγε και αυτός να είμαστε μαζί;
Τι και αν ανήκει αλλού; Τι και αν είμαστε σε χώρο εργασίας; Οι πρώτοι θα είμαστε ή οι τελευταίοι; Γιατί να καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας; Αφού θέλουμε να είμαστε μαζί.
Για χάρη του είμαι έτοιμη να κλείσω τα αυτιά στα κουτσομπολιά και τα ψου ψου. Ο καθένας μπορεί να πει ό,τι θέλει, τη ζωή μου τη ζω όπως θέλω εγώ και λογαριασμό δεν δίνω σε κανένα.
Στο κάτω κάτω δεν είναι η πρώτη φορά. Έχουμε ένα παρελθόν. Ένα παρελθόν που όσο και να προσπαθήσαμε δεν μπορούμε να το αφήσουμε πίσω μας. Το έχουμε κάνει ξανά. Τον θέλω.
Αλλά δεν γίνεται. Το ξέρω ότι δεν γίνεται. Δεν μπορώ να το παλεύω όμως άλλο.
Αυτό το πράγμα πρέπει να σταματήσει τώρα. Τώρα είπα.
Το πήρα απόφαση. Θα γίνουμε ένα, έστω και για λίγο. Πάω να ρίξω κανένα ύπνο στον καναπέ του διευθυντή, στο γραφείο διασκέψεων. Δεν φταίω εγώ. Το σιρόπι του βήχα που πίνω, φέρνει ύπνο και θολούρα. Καμπόση θολούρα.
axaxa...tres shish to post sou filenas. an kai i foto sou ta prodidi ligon ta unexpected endings. pigene xaplare ligo ston kanape tze kani...ama ise arosti, ise arosti. you cant help it.
ReplyDeleteΧα! Αυτή τη φορά ήμουν σίγουρη πως κάπου πήγαινε η ιστορία... για πού δεν είχα ξεκαθαρίσει. Τελικά η φωτογραφία μάλλον με μπέρδεψε...
ReplyDeleteΤα φιλιά μου!
κοπέλες περνάτε διφορούμενα μηνύματα. μπερδεύει ή ξεκαθαρίζει η φωτογραφία; τις πολύ καλημέρες μου και στις δυο σας.
ReplyDeleteΓαμώτο…
ReplyDeleteΠάνω που ‘φτιαχνόμουνα’ για δράματα…
Sorry τούντη φορά εκατάλαβα σε που την πρώτη γραμμή.
ReplyDeleteAthens Δράματα θα έχουμε αν με βρουν να κοιμάμαι αντί να εργάζομαι...
ReplyDeleteάτε ρε Αχάπαρη. η φωτογραφία δεν με πρόδωσε;
Άν σου πω οτι τωρά την είδα? :)
ReplyDeleteπόσες φορές μου έκαμεν κόρτε τζι εμέναν ο μορφέας στο γραφείο...
ReplyDeleteεν βασανιστικό πάντως...
κλειδώθου σε ένα γραφείο και πάρτον τον υπνάκο
Ναι εν ρεζίλι να σε δούν να κοιμάσαι έστω και αν είσαι άρρωστη..
ReplyDeleteΚάμε κάτι non-work related για να σε βοηθήσει να μεν κοιμηθείς..like looking for a destination για τις διακοπές σας στο internet..while eating a Twix king size!
εδίπλωσα τα. παρέδωσα τα όπλα. και επισήμως παραδέχομαι ότι δεν είμαι η σούπερ βιονική γυναίκα που μπορώ να κάμω τα πάντα. με νίκησε η γρίπη.
ReplyDeleteΠεραστικά!
ReplyDeleteΕσύ για τον γκόμενο-ύπνο έγραφες, αλλά εγώ μέχρι να το συνειδητοποιήσω έπαθα ένα ψιλοσόκ!
ReplyDeleteΓιατί, πώς να το κάνουμε ρε Μανούλα;
Σε είχα για "εικόνισμα" στο μυαλό μου!
Δεν ξέρω αν είσαι καλή για γκόμενα, αλλά για σύζηγος-μάνα είσαι η καλυτερότερη!
Και διάβαζα για "πάθη" και "παρελθόντα" κι έλεγα... "δίκιο είχε ο Χότζας που έλεγε να βαράμε τη γυναίκα μας δέκα φορές τη μέρα. Κι ας μην ξέρουμε γιατί. Εκείνη ξέρει!"
Περαστικά!! Η εχινάκεια είναι ένα θαυματουργό βότανο για την γρίπη!
ReplyDeleteΜπορείς να το βρεις και σε σκεύασμα στα φαρμακεία..
ecinachea rules αλλά δεν είμαι υπερ της ομοιοπαθητικής ως πανάκεια, επ'ουδενεί.
ReplyDelete(πάρε τον, χωρίς αντροπή, πάρε τον εδώ και τώρα, έννεν να τα καταπιέζουμεν τούτα τα πράματα).
Ασκάρ νομίζω να αφήσουμε τον Μοτορτζη και τους πρώην να πουν πόσο καλή γκόμενα είμαι για να μην περιαυτολογώ κίολας :))))). Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να μην παραλείψω να πω και με τη νίκη απόψε.
ReplyDeleteΣταχτοπούτα και Moonlight πήρα σιρόπι δεν γινόταν αλλιώς ξεσήκωσα ένα απίστευτο βήχα που δεν φεύγει με τίποτα. πάντως ένα καλό γιατρικό είναι φρέσκο τζίτζερ βρασμένο στο νερό βάζουμε μέλι και λίγο αλκοόλ ό,τι προτιμούμε.
ευχαριστώ για τις ευχές guys.
συγνώμη ο διευθυντής δηλαδή γιατί έχει καναπέ στο γραφείο του;! ε;! :-)
ReplyDeleteπεραστικά!